@Dees heb het net gelezen..jeetje meid wat heftig. .ik hoop dat je inmiddels beetje bent aangesterkt..jullie engeltje zal altijd bij jullie zijn..wanneer is de crematie? Heel veel sterkte en neem je tijd..wij lopen niet weg en luisteren naar je als je je gevoel kwijt wil Knuffffffff
Woow dees heftig zeg! Heb het zitten lezen met tranen in me ogen... wat ben jij een sterke vrouw. Heel veel sterkte voor de komende tijd! Dikke knuff
@Lieke; Vandaag gaat het al gelukkig iets beter dan gisteren, ik kan nog niet veel maar het begin is er. Ik heb voornamelijk veel pijn in mijn rug. Morgenochtend is de crematie.. Ik hoor iedereen zeggen dat ik zo'n sterke vrouw ben, zo kom ik nu misschien over maar zo voel ik mij helemaal niet Het is zo vreselijk onwerkelijk dit!
Je hoeft ook niet sterk te zijn deesdees, schei uit , jullie zijn je kindje verloren daar hoef je je nooit groot voor en om te houden.... Het is het grootste verdriet wat je kan voelen. Liefs
@mjs; Ineens lijkt het of ik je ken, in die zin dat ik je verhaal eerder heb gelezen. Je voornaam kwam mij ineens bekend voor, voorheen had je hier een andere naam zie ik nu. Had jij ook niet zo'n mooie vlindersite gemaakt, wellicht dat ik je daar ook van ken. Ik weet niet waarom, maar het voelt nu of ik mij groot en sterk moet houden voor de buitenwereld...dus niet voor de directe familie. Wat kun je je nu vreselijk leeg voelen, en dan heb jij dit al 2x mee moeten maken
het heeft allemaal tijd nodig..je lichaam moet herstellen..krijg je professionele hulp bij de verwerking? En hoe reageren je andere jongens hierop? Zal best moeilijk zijn omdat uit te leggen op zown jonge leeftijd..heeeel veel sterkte morgenochtend. .zal zeker aan jullie denken..wat willen jullie met zn as doen? Dit is ook onwerkelijk en zo oneerlijk dat jullie dit moeten meemaken. .
@Lieke; Ik heb hulp aangeboden gekregen, als dat nodig is kan ik ze altijd bellen. De jongens zijn erg teleurgesteld en begrijpen nog niet zo goed dat er eerst wel een baby in mijn buik zat en nu niet meer...langzaamaan blijven we het uitleggen en hopelijk begrijpen ze het steeds beter. Wat wij met de as gaan doen weten wij nog niet, het duurt sowieso een maand voordat we over de as mogen beschikken. Ik zelf vind een tatoeage nog steeds erg mooi, dat wou ik na de MA al heel erg graag...ik had nu ook iets gelezen over de mogelijkheid om as te verwerken in een tatoeage.
dikke knuffs dees, denk morgen aan jullie, wat zal het moeilijk zijn de andere dames hebben het al zo goed verwoord. pak de hulp als het niet gaat houd je niet te sterk, al denk ik dat er altijd klappen zijn die ' achteraf ' komen.
Heel goed dat je dat achter de hand hebt. .kan je altijd je gevoel kwijt..gaan ze mee morgenochtend? Dit zal altijd onbegrijpelijk zijn zelfs voor jullie. .wordt er nog onderzoek gedaan waaraan jullie uk is overleden? Jeetje joh zolang nog das ook wat..maar wat je zegt een tatoeage zou wel erg mooi zijn en ik heb daar ook wel eens van gehoord dat je as kan verwerken in tatoeage. .zo draag je je uk toch dichtbij. .
Ja dat klopt eerst was mijn naam edithrook. Idd een vlindersite voor mijn zoon mees* gemaakt etc , als ik je kan ondersteunen op wat voor manier dan ook mag je me altijd pb'en. Inmiddels heb ik mijn weg in de wereld van,vechten tegen het onbegrip vd buitenwereld, wel gevonden. Het is echt bere lastig om dicht bij jezelf te blijven als je in deze rollercoaster zit, ik heb na het verlies van mijn eerste zoon nog bijna anderhalf jaar op regelmatig contact gehad met maatschappelijk werk en een lotgenoten groep , waar we nu nog wel eens mee gaan lunchen. Zo heb ik je er langzaam bovenop gevochten maar het is een hele hobbelige weg en alle hulp die je krijgen kan ( waar je nu waarschijnlijk helemaal nog geen zin in hebt ) kan je helpen. Liefs
Btw heb ik wel begrepen dat het as uit een tatoeage verdwijnt door het vernieuwen vd huid . Wij hebben onze zoontjes begraven maar ik draag wel altijd een ashangertje gevuld met haartjes ( mijn tweede zoontje had nog geen haartjes)
Pfff, het is hier de laatste paar dagen wel stil zeg, ik heb het gevoel dat we allemaal toch flink van slag zijn door wat er met Dees is gebeurd......
Ik zal eerlijk zijn, ik vind het moeilijk om iets te typen, je blijft maar in mijn koppie hangen Dees ! Ik heb vanmorgen je bevallingsverhaal gelezen, en ik ben de hele dag al van slag.... Ik heb zo met jou en je gezin te doen, ik heb toch het gevoel dat ik je een (klein) beetje ken........
Ik hoor het van vele, zo bizar dat er zoveel mensen aan je denken zonder dat je ze kent. Het verhaal is voor sommige heftig om te lezen, hoorde net van de verloskundige dat ik waarschijnlijk toch ook wel in shock ben geraakt door alles. Ik ben wel blij dat ik het van mij af heb kunnen schrijven.
Van je afschrijven is de beste remedie die er is ! Ik ben een gevoelsmens, kan niet makkelijk praten, maar schrijven gaat mij altijd heel erg goed af.... Om maar een voorbeeld te geven, de laatste tijd had ik dus heel erg veel shit met mijn vriend. Ik heb al mijn gevoelens opgeschreven, en dit bij de hand genomen toen ik er samen met hem over ging praten.... Ik was vroeger een "zeer moeilijk opvoedbaar kind", liep samen met mijn ouders bij het RIAGG voor gezinsbegeleiding en daar kreeg ik toen een schrift waarin ik al mijn gevoelens mocht opschrijven. Sindsdien schrijf en schrijf ik, het lucht op, ik voel me beter ! Ik vond je verhaal inderdaad heel erg heftig om te lezen, maar je had het met zo veel gevoel en details beschreven... Hoe gaat het vandaag met je trouwens ???
Het gaat vandaag niet zo lekker, erg druk in mijn hoofd. Vanmorgen was om 9u de crematie, daarna kwam de dame van monuta langs om te vertellen hoe het was gegaan en kreeg ik een mooi hart van haar. Vanmorgen wat telefoontjes gepleegd ter overdracht omdat onze oudste zoon volgende week naar de basisschool gaat. Zojuist is de verloskundige geweest ter controle. Ik begin nu erg moe te worden...de jongens zijn gelukkig erg lief en niet te druk. Tussendoor stromen de kaartjes en bloemen binnen. Het verhaal bevat inderdaad details, maar dat zijn soms van die dingen die je ook weer vergeet na verloop van tijd. Ik ben blij dat ik het zo vlot op heb kunnen schrijven, het is nu nog zo vers.
Mommy2Bvannummer3: ik heb precies hetzelfde.. het zit bij mij ook heel erg in mijn hoofd en op dezelfde dag dat Dees het nieuws bracht hadden wij de geslachtsbepaling.. ik was superblij omdat die echo zo duidelijk en mooi was maar voelde me tegelijkertijd ook schuldig. Hoe is het verder afgelopen met jou en je vriend dan? DeesDees: Wat heb je het mooi opgeschreven was er ook helemaal stil van.. vindt t knap hoe mooi je dat gedaan hebt. wel fijn dat je het zo van je af hebt kunnen schrijven en lief dat er zoveel mensen aan jullie denken. @hier: Heb volgende week donderdag 28 november de 20 weken echo en begin het nu wel spannend te vinden. Ondanks dat ik helemaal gezond ben en alle controles tot nu toe goed zijn gegaan vind ik het toch spannend omdat het toch verder gaat dan een controle bij de VK.. en omdat het ook nog eens mijn eerste zwangerschap is weet ik niet precies wat het inhoud. Maar probeer er maar niet te veel aan te denken En ben ongeduldig en wil zo graag de echte schopjes van de kleine voelen heb wel al de bubbeltjes en de plopjes gevoeld Dus ik hou maar in m'n hoofd dat dat ook niet zo lang meer zal duren