En met 'niks' bedoel ik creatieve dingen zoals knutselen, bloemschikken, surprises maken, cupcakes mooi versieren, taarten bakken. Ik kan niet tekenen, niet schilderen, mijn stem is niet buitengewoon bijzonder en wanneer ik aan het breien ben, gaat het schots en scheef en laat ik steken vallen. Chocoladetaarten zakken in, hebben teveel suiker of ik heb een taart gemaakt die zo machtig is van de marsepein dat iedereen na een vierkante centimeter voor de eerst komende 10 dagen genoeg gegeten hebben. Ik had een tank-taart gemaakt voor mijn partner - want hij is helemaal gek op world of tanks (een spelletje) - en door de warmte zakte de loop van de tank in en leek het op een piemel en werd ik door iedereen uitgelachen. En het is dan ook terecht hoor; ik lach mee, maar ik word er ook wel verdrietig van. Vooral toen mijn vriend zei dat hij hoopte dat ik niet van plan was om zelf een taart te bakken voor de eerste verjaardag van ons kind. Weet je waarom? Omdat ik groep 1 na 3 maanden over mocht slaan nadat ik van school moest wisselen omdat mijn broer op school gepest werd en ze dachten dat dat op mij over zou gaan. Ik kon al te goed lezen, dus na de kerst ging ik door naar groep 2 en ging ik gewoon over in de zomervakantie. Niks geen knutsel, geknip en geplak dus. Voor mijn gevoel is dat de grootste fout geweest voor mijn creativiteit, want ik kom namelijk ook uit een gezin waarbij de kinderen op elk vlak verwaarloost werden. Tijd & aandacht werd er niet gemaakt, maar je kon wel de grootste cadeaus krijgen - als je maar alleen op je kamer zat te spelen en niemand lastig zou vallen. Nou ja, en niet schilderen, verven, kleien of knutselen want dat maakt teveel rommel. Vaak wist ik ook niet wat ik moest tekenen/kleuren of wat ook. Geen stimulatie. En ik merk dat aan alles. Vooral nu weer bij het maken van de Sinterklaas surprise. Een lief forumlid hielp mij met het verzinnen van een Sint-surprise voor mijn schoonvader. Ik trok de stoute schoenen aan en ging voor het eerst papier-maché'en, maar het is mislukt, zakt telkens uit en ik word er stikverdrietig van. Ik heb geen leuke jeugd gehad en denk op de momenten dat het mis gaat van: STIK, mijn moeder had gelijk; ik kan ook helemaal niks. En dan herinner ik mij de momenten in de bovenbouw waarbij je voor je klasgenoten surprises moest maken. Mijn moeder maakte ze voor mij toen ik sliep, want ik zou anders alleen maar in de weg lopen. En ze waren letterlijk perfect. Echt perfect. Want ja, zij kon alles en ik kan niks. En dat blijft zo in mijn hoofd galmen. Van het bakken tot pannenkoeken die fout zijn gegaan (TOEN, nu bak ik ze perfect en flip ik ze ook in de lucht ) tot aan een bloemstukje met oase met een halve dennenboom erin, waarbij ik een 5,5 voor de moeite kreeg. Drie weken uitsloven over mijn tekening van een huisdier voor het vak 'tekenen' op de middelbare school; zo hard mee bezig geweest en vol trots overhandigd aan de norse tekenleraar... En wat leverde het mij op? "Is dat jouw konijn?" - Ja meneer (met de verwachting dat hij het geweldig zou vinden) "Dat is wel een depressief konijn dan " En niks lukt mij. Ik ben er zo verdraaide klaar mee! Alles wat ik doe gaat mis en ontploft. Het enige mooiste wat ik ooit bij elkaar heb weten te knutselen en van mijn eigen makelij is en totaal schitterend is, is mijn kind - en dan deed mijn vent nota bene nog mee! Ik ben jaloers op al die mensen die wel iets kunnen. En ik word ook nog eens intens verdrietig als ik er aan denk dat ik straks met mijn zoontje samen aan het knutselen ben en hij met de leeftijd van drie jaar voorbij streeft aan mijn knutselcapaciteiten. Ik ben het zat met mijn gebrek aan creativiteit en waarom ik in vredesnaam nog met volle moed en positiviteit begin als ik lees op de papier-maché pagina: Handvaardigheid en knutselen met dit materiaal is eenvoudig en geeft snel hele mooie resultaten; er zijn de meest prachtige kunstwerkjes mee te maken en het kan op velerlei manieren en ondergronden toegepast worden. JA NOU, MIJ LUKT HET NIET! MIJ LUKT NIKS! :x Ik doe voor 300% mijn best en niks lukt. En ik wil het zo graag! Degene die mijn surprise krijgt, mag alvast gedemotiveerd raken *gaat in een hoekje zitten huilen*
Doel van het topic: zie mij zielig zijn, klagen, uiten van frustraties, stikken in zelfmedelijden en hopelijk opgebeurd kunnen worden door iemand die iets bemoedigends weet te vertellen!!!
Meid......... Je kan in ieders geval mooie, leuke en grappige verhalen typen. Dikke knuffel omdat je zo zielig bent xxxx
Afgezien van het feit dat ik een hele fijne jeugd gehad heb, met genoeg ruimte voor knutselen, verven, knippen, tekenen etc. Ben ik zo niet creatief, en is het bij mij precies hetzelfde zoals jij beschrijft. Heb me er maar bij neergelegd. Ahum.
Hmm ik kom uit een gezin waar je net zo veel mocht knutselen en plakken en zingen en whatever als je maar wilde. Als je het maar opruimde als je klaar was... En ik ben nog steeds zo creatief als een deur Precies 2 dingen kan ik goed.... Namelijk ten eerste leuke knutsels verzinnen voor dochterlief die WEL heel creatief is. En ten tweede.... Het heeft me bloed, zweet en tranen gekost.... Maar ik kan haken. En vandaag in de lift... Maakte een wildvreemde complimenten over mijn ZELFGEMAAKTE handwarmers! Happy me! (En als IK het kan leren... Niet opgeven dus.. Want daar ging het bij mij vaak mis... Het wordtnooit zo mooi als ik het me vantevoren voorstel.... Dan kan ECHT elke A-crea het leren hoor )
misschien helpt dit , je bent echt niet de enigste , ik kan ook werkelijk niks alles zakt in ontploft , of loopt met rennende pootjes weg , op sommige mensen ben ik ook stik jaloers !
Ja op papier kan ik al dan maar genoeg. Weet je wat ik ook kan? Mijn keuken letterlijk opblazen vol met behangplaksel en papier-maché, het zit overal. Volgens mij zit het zelfs in mijn bh. En weet je wat het resultaat is? NIKS! AARRGGHHH! Oké, even afstand nemen, relativeren, diep ademhalen en proberen niet mezelf te verdrinken in de 4 liter behangplaksel die ik heb gemaakt!!!
En wat betreft papier mache... Sneldrogende behanglijm nemen en dan lekker dik maken. En vooral zorgen dat het papier wel doorweekt is maar dat er geen enorme klodders nog opzitten. En het laatstelaagje: toiletpapier! (En desnoods zet je de föhn erop )
Ok wacht: hummmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm en tel tot 100. Je kan in ieders geval iets met papier . Ben je toevallig nu met een suprise bezig?
Je kan nu eenmaal niet overal in uitblinken. Dus niet meer doen en dingen gaan doen waar je wel goed in bent.
Ik kan nog niet eens een cadeautje inpakken, laat staan dat ik kan knutselen of iets anders creatiefs. Is altijd leuk tv kijken met mij ook: Bij de voice of holland: Zucht, kon ik maar zo zingen So you think you can dance: Zucht, kon ik maar zo dansen Masterchef: Zucht, kon ik maar zo koken.
Je kan goed en onderhoudend schrijven en er zijn meer mensen die taarten kunnen versieren dan die dat kunnen
Heb je weleens een cursus of workshop voor het een of ander gedaan? Dat kan natuurlijk helpen om iets te leren wat je nu niet kunt.. (en als je het al wel gedaan hebt, hou ik nu mn mond )
De meeste mensen die 'iets' kunnen, kunnen dat omdat ze er vaak jaren op hebben geoefend. Die zijn ook niet begonnen met de mooiste taart in de wereld, die hadden ook rare baksels die vreemde vormen hadden... De kunst is om dan te zeggen, maar dat maakt niet uit ik probeer het nog een keer... of ik ga les nemen...
Je kan in ieder geval wel genoeg mensen aan 't lachen maken op hun saaie vrijdagavond (40 leden en 11 gasten momenteel...) Wees daar dan maar blij mee
Hmm das waar haha. Ach ik hoor wel vaker dat ik een geboren moeder ben, nou daar ben ik uiteraard reuze trots op
Ik heb een leuke site gevonden op face book. Low budget. Errug leuk en ik ben zelf ook helemaal niet creatief!! Maar heb nu deze gemaakt.
Je kunt in elk geval heel leuk schrijven Ik kan ook niet veel wat betreft het creatieve gebeuren, daar heb ik het geduld niet voor. Knutselen....pffffff nee ik flans dat echt niet in elkaar, hoewel ik soms moet omdat dochter zo graag wilt.......nah ja dan maar een goed voorbeeld zijn van hoe het niet moet hihihi