Ik heb geen dochters, maar ik zou het doen als ze er zelf om gaat vragen en snapt dat het een beetje pijn kan doen.
allebij kregen ze oorbellen net voor hun eerste verjaardag... goudkleurige met steentje..wel klein..geen last van gehad..ook niet met inschieten en draaien..ect.. na de oorbelletjes schieten lekker wat drinken geven en een koekje..en de kids zijn alweer stil. was heer echt een makkie succes
De oudste met 8 maanden en de jongste met 7 maanden. Heb gewacht met een leeftijd waarop ze goed konden zitten. Nooit ontstoken geweest en ze hebben er nooit aangezeten. Liever zo vroeg dan dat ze het met 5 jaar krijgen en er aldoor aan zitten. Als ze het niet meer leuk vinden halen we ze er gewoon uit. Dan hebben ze 2 kleine gaatjes in hun oren....ik zie er geen probleem in. Ze zullen wel meer littekentjes krijgen.
Ik heb zelf geen meiden maar ik vraag me in alle oprechtheid af waarom je bij baby's en kleine kindjes oorbellen laat schieten? Ik wil niemand op de tenen trappen en het is echt niet lullig bedoeld maar dat doe je dan toch voor je eigen plezier?
Dat kan ik ook niet begrijpen nee. Ik heb zelf een dochter maar die mag echt pas na haar 8ste ofzo. Bij kleine kindjes vind ik het echt ordinair staan. Waarom zou je zo iets puur natuur verpesten met n sieraad?! Als je t geen probleem vindt om je kind pijn te doen omdat je dat zelf mooi vindt, waarom dan niet meteen een neuspiercing?
Ben ik het wel mee eens. Heb nog nooit een baby horen zeggen: ik wil oorbellen, want dat vind ik zo mooi? In dezen zijn het dus altijd de ouders die het mooi vinden en beslissen dat baby deze dus moet krijgen. Iedereen zijn ding hoor, iedereen zijn mening. Maar als ik een dochtertje had, kreeg ze ze pas als ze er zelf om kon vragen en ze ZELF graag oorbellen wil. Een oorbel zie ik persoonlijk (mijn mening dus!) als een soort oorpiercing. Bij piercings denk ik ook aan een tattoo. Waarom zou je een babietje wel een oorpiercing kunnen 'opdringen', maar geen minitattoo? Omdat het zetten van een tattoo langer duurt en pijnlijker is? Maar je hebt ook zweerknopjes en sterillon. Met andere woorden: het zetten van oorknopjes is ook niet geheel pijnloos (ook niet na het zetten) en risicoloos.?...
Als we ooit een dochter krijgen mag ze oorbellen wanneer ze naar de middelbare school gaat. Dat vind ik een mooie leeftijd waarop ze zelf die keuze mag maken. Bij onze zoon hoop ik dat het nooit ter sprake komt
Ik kreeg pas gaatjes toen ik er zelf om vroeg (langere tijd om gezeurd en toen mijn ouders wisten dat ik het echt wilde, ja toen mocht het. Was een jaar of 8 denk ik) en ik zal bij mijn eventuele kinderen ook pas gaatjes laten schieten als ze er zelf om vragen.
Mijn dochter was 5 toen ze oorbellen kreeg (weet niet of dat naar jouw mening te jong is) en hier heeft ze zelf om gevraagd. Voor mijn eigen plezier deed ik dit niet want ik had haar rustig nog heel wat jaren zonder kunnen laten lopen. Toen ze er zelf om vroeg heb ik niet direct gaatjes in haar oren laten schieten maar wilde het even afwachten, er zeker van zijn dat dit niet gewoon een fase was. Ze bleef er echter om vragen, ook toen ik haar duidelijk maakte dat ze voor altijd gaatjes in haar oren zou houden en dat het schieten wel een beetje pijn zou doen. Toen ze ook niet daardoor van mening veranderde heb ik besloten om haar de oorbelletjes te geven. Ze is er ontzettend blij mee en heel erg trots op, nog steeds. Ik persoonlijk vind dat een kind van 5 heus wel wijs genoeg is om te weten dat zoiets blijvend is. Ik zag trouwens het woord ordinair heel vaak voorbij komen. Mijn dochter ziet er alles behalve ordinair uit. Je kan het mooi vinden of niet, maar om kinderen voor ordinair uit te maken, synoniem voor onbeschaafd, vind ik veel te ver gaan.
Idd maar dat zegt meer over diegene die dat zo hard roepen hier Ik vraag me af wanneer een kind dan wel geschikt zou zijn om het zelf te beslissen? Ik heb ook wel eens dingen gedaan toen ik 16 was waar ik achteraf van denk.... Tja nu vindt ik dat niet meer zo mooi. Dus wanneer is het wel een leeftijd waarop je goede keuzes kan maken.
Ik zou het doen als ze er zelf om zou vragen,begrijpt dat het even pijn doet. MIJN mening is dat ik het ordinair vind bij baby's en kleine meisjes. Vooral baby's zijn nog zo puur,die hebben dat soort versiersels toch helemaal niet nodig. Maar ik ben ook totaaaal niet van de haarbandjes e.d
Hier nog geen oorbellen - vind haar er te wild voor en ben als de dood dat ze ergens met die dingen achter blijft haken met eventuele gevolgen van dien - ze vraagt er zelf nog niet naar of om dus we laten het lekker rusten. - Vind het zelf wel fijn als ze zich heel bewust zijn over welke keuze ze maken (het blijven toch gaten in je lichaam)
Mijn dochter is 7, toen ze 5 was oorbellen laten zetten, helaas zijn ze dichtgegroeid. Ze wilde na een paar maanden nieuwe en tussen het wisselen van de oorbellen zat een uurtje. En toen was er al niet meer door heen te prikken. Maar goed, nu wilde ze toch weer gaatjes. Haar vriendinnetje heeft nl onlangs in elk oor het 2e gaatje laten schieten Tig x gevraagd of ze het echt wilde, dat wist dat het even pijn deed etc. Maar ze bleef volhouden. Dus vanmorgen naar de juwelier, oorbellen uitgezocht, maar toen het eenmaal zo ver was zag ik dr gezicht helemaal betrekken. Dus ik vroeg; wil je het echt Eva? Maar ze durfde dus niet meer, we wachten maar weer tot ze wat meer moed heeft
Ze was bijna 5 en wilde het graag, de halve klas had oorbelletjes en ze vond het geweldig. En vind oorbellen nou geen enorme verminking voor het leven. Volgens mij heeft het overgrote deel van de dames wel oorbellen. Een neuspiercing vind ik iets anders, en dat krijgt ze ook niet als ze dat zou willen.
Ordinair zou ik het niet willen noemen. Echter vind ik dat je als ouder de keuze bij je kind moet laten. Het is een ingreep en ook niet helemaal risicoloos.
toevallig gaan we vandaag met onze dochter van 5 gaatjes laten schieten... ze wil het zelf heel graag..