Bij mij zeiden ze "jullie komen toch wel even naar ons toe als jullie toch in het ziekenhuis zijn...?" Dus wel oprecht geïnteresseerd denk ik. Op de nicu niet meer geweest omdat we daar nog niet zijn geweest. Maar ook daar zeggen ze het leuk te vinden. Denk ook wel dat het oprecht is. Ze zien zulke kleine kwetsbare baby's en onze kinderen zijn degenen voor wie ze het doen. Lijkt mij juist fantastisch om te zien waar je het voor doet!
Gewoon langs gaan! Ik ben m ook al 2x weesten showen. En ze vonden t fijn om te zien hoe tie gegroeid was enz.
Ik ben ook al wezen showen. Ik moest eerst bloedprikken met hem en een half uur later bij de KA zijn. In de tussentijd mocht ik op de afdeling een flesje geven. Ze kwamen allemaal even kijken hoe goed hij gegroeid was. Erg leuk. Over 2 weken moeten we op de NICU gaan en dan wil ik daar ook even met hem langs gaan.
Wij zijn ook geweest, we zijn er ook 2x terug geweest ivm opname. Maar na het laatste bezoek aan de ka met 1 jaar ben ik nog even binnengestapt. Vonden ze echt leuk! En ze herkenden hem (en mij) ook meteen Ik denk met goede gevoelend terug aan het verplegend personeel daar.
we zijn even gaan buurten en er was 1 zuster aanwezig die mij gelijk herkende. ze vond het leuk om hem weer te zien. er lagen ook weer redelijk wat baby's en was wel blij dat ik weer weg kon met m'n mannetje.
Hallo meiden, Wat fijn om jullie verhalen te lezen. Mijn zoon is met 31 weken en 2 dagen spontaan geboren. Na 10 dagen nicu zijn we overgeplaatst naar een streekziekenhuis. Uiteindelijk heeft hij bijna 5 weken in het ziekenhuis gelegen. Afgelopen week weer opgenomen voor zijn vaccinatie. Kans op dipjes waren aanwezig en helaas heeft hij die ook gekregen. Inmiddels wel weer thuis. Ik moet ook met hem om de 6 weken naar de ka en Fysio. Ik heb wel een vraag aan jullie. Meerdere eigenlijk. Ik kan tot mijn verdriet niet veel doen met mijn zoon. Dan bedoel ik meer dan 2 mensen op kraamvisite hebben of door andere worden vastgehouden of op bezoek bij iemand anders met mijn zoon. Hij is de hele nacht van slag. Is wakker en huilen. Wie herkend dit en heeft misschien tips? Verder heeft hij last van zijn ontlasting, blijft een paar dagen weg, maar hij bouwt echt naar een hoogtepunt. Hij kan op het laatst niet meer drinken, spuugt meer en kan zijn buik niet aanraken. Meer mensen ervaring hiermee? Verder kregen we hem met 35 weken en 6 dagen mee naar huis. Hij woog toen bijna 2500 gram en moesten nog 8 voedingen geven. Inmiddels is hij bijna 11 weken (gecorrigeerd 2 weken) en zitten nog op 8 voedingen. Ging dit bij jullie vanzelf naar 7? Of mag ik dat van hem nog niet verwachten? We mogen het trouwens wel van de ka.
Sabine, ik zit nu een beetje met hetzelfde vwb de voedingen. Hier geboren met 32 weken en kwam na 7 weken thuis met 7 voedingen. Van ka mocht hij naar 6 voedingen. 's Nachts max 6 uur ertussen, overdag max 4 uur, maar hij heeft enorm reflux (regelmatig komen er na de fles van 90 cc flinke sloten terug. Als ik minder voedingen geef moet er meer melk in zijn fles. Maar die 90 is al een probleem! Nu zijn we vandaag, na 14 weken volledig bv, overgegaan op kv en ook meteen 110 in de fles ipv 90 (want dan heeft hij aan 6 voedingen genoeg) en het gaat super! We laten er overdag gemiddeld 3,5 uur tussen en vannacht wordt de eerste nacht van hopelijk 6 uur. We hebben dus zelf gestuurd hierin, maar ik weet nog niet hoe het resultaat gaat zijn.
Ik zou ook mee willen schrijven. Leuke en handige topic! Ik heb een dochtertje die geboren is op 2oktober met 35-2 wk. Ik had gebroken vliezen en moest in het zkh blijven. Twee dgn later kreeg ik weeen. Omdat mijn kleintje niet was ingedaald en de ontsluiting bleef hangen op 2 cm en de baby erg dipte tijdens mijn heftige weeen is er besloten een spoedsectio te doen. Ze woog 2355 gr en deed het goed, maar ze had wel koorts. Daarom kreeg ze 1 wk anriobiotica. Na 1 wk mocht ze naar huis. Ik ben moeder van 4 kinderen en mijn laatste bevalling was niet mijn enige vroegtijdige. Mijn oudste is geboren met 36 wk en mijn 3e met 28 wk ivm loslatende placenta. Dat is nu een gezond mannetje van bijna 6 jaar. Zo is een lang verhaal geworden.
eerst en vooral is het normaal dat je kindje helemaal van slag is. dat is iets dat je moet opbouwen. mijn dochter wordt bijna 11 maanden en ze kan te veel drukte ook nog altijd niet aan. dan is er geen huis mee te houden. ik denk dat het vooral op veel geduld aankomt. wij zijn uit het ziekenhuis gekomen op 2480 gram en toen stond ze al op 7 voedingen. maar het is niet echt een grote eter, nog altijd niet. sliep ook al redelijk snel door. ik zou gewoon proberen af te bouwen maar mss gewoon wat meer geven. darmen zijn hier ook een probleem. vanaf de geboorte al. ze krijgt nutrillon omneo + forlax voor haar darmpjes. vroeger kreeg ze dat elke dag , nu nog een 2tal keer in de week. dus het betert wel maar ik heb geprobeerd om het helemaal te stoppen maar dat gaat tot nu toe nog niet. dat is ook weer iets waar je veel geduld voor moet hebben. betert wel met bijvoeding
Wat vervelend dat hij dipjes heeft gehad door de inenting. Gelukkig nu weer thuis. Dat met bezoek herken ik wel, ik heb dit geaccepteerd en vindt dat ik mijn zoon dan ook hierin moet beschermen. Hij gaat niet van schoot, na schoot. En de fles geven we alleen zelf. Ontlasting is hier ook wel een probleem, afgelopen vrijdag bij de HA geweest. Ging spontaan weer poepen (3de dag). De voedingen kon ik hier veranderen door grotere hoeveelheden per keer te geven. Afgelopen nacht 6uren achter elkaar geslapen. We komen er wel. Gezellig @marais
@sabine: herkenbaar verhaal, mijn oudste is met 34 weken geboren en was ook heel gevoelig voor prikkels. Wij probeerden hem dan ook liever thuis te houden en geen gekke dingen te doen. Ik gaf bv en de eerste maanden afgekolfd. Uit het ziekenhuis met 7 voedingen, maar we zijn daarna weer terug gegaan naar 8 voedingen, omdat ik ook live ging voeden. Ik zou daarbij op je gevoel af gaan. Hoe dat precies met flesvoeding gaat weet ik niet. Heel veel sterkte, houd hem lekker bij je zoveel mogelijk. Dat was voor ons het beste wat ik kon doen @marais: een "ervaren" prematuur moeder dus, heftig hoor! Gaat het goed met je dochter?
Hoi allemaal, Ik wil jullie heel graag een hart onder de riem steken. Onze dochter is 3,5 jaar geleden geboren na 26w4d. (Reden hellp) 830 gram. 2 zware operaties gehad (darmen en ductus). Na 8 weken nicu (sophia) en 7 weken streekziekenhuis mocht ze naar huis (met zuurstof ivm bpd=longbeeld). Bpd viel reuze mee en ze was zo van de zuurstof af. Maar nu 3,5 jaar later is het soms niet te bevatten dat ze zo'n zware start heeft gehad. De ontwikkeling ging heel goed. Rollen, zitten en lopen wel wat later dan gemiddeld maar Na controle bij 2-jarige leeftijd besloten dat ze nooit meer op controle hoeft te komen. Ze praat als brugman, kan zelfs al fietsen zonder zijwieltjes. Loopt echt voor op leeftijdgenootjes. Het is een hele zware tijd geweest destijds. Bij thuiskomst mocht ze niet in aanraking komen met andere kindjes of verkouden mensen (gedurende de wintermaanden). Wij hebben ons daar echt aan gehouden en ze is bijna nooit ziek. Ook lieten we het bezoek bij binnenkomst altijd handen wassen. Hou jullie taai. Als je ergens mee zit of iets wilt weten, mail me gerust. Heb geduld en vergelijk je kindje niet met kindjes die wel op tijd geboren zijn. Ook niet vergelijken met de gecorrigeerde leeftijd. Elke dag worden ze sterker. Geniet van deze momenten, want je beseft het misschien nog niet, maar je maakt iets mee wat maar weinig mensen mee mogen maken. Wij kijken met een heel warm veel terug aan die tijd. Hoe ellendig die ook mocht zijn. Sterkte. Liefs Susan
ik weet even niet meer vanaf wanneer het gemiddeld is dat ze van buik naar rug draaien... Leroy deed dit gisteren namelijk een paar keer een vanochtend ook weer! ik had dit nog lang niet verwacht eigenlijk en dacht dat ze altijd eerst van rug naar buik leren rollen. is hij hier nu zo snel in? zeker omdat hij ook prematuur is...
Hoi Susan, Wat super om te lezen dat je dochter het zo ontzettend goed gedaan heeft! Mag ik je vragen wat het gewicht van je dochter nu is?! Echt zulke verhalen geeft mensen met een prematuur baby'tjes moed, vind het onwijs mooi om te lezen...
Over het hart Topic van het preemie purple heart is gesloten dus ik zeg het hier even. Heb vandaag het hart ontvangen. Super mooi. Veel kleiner dan je denkt als je de foto ziet. Het is een mooi kettinkje heel fijntjes.
Frannie, wat mooi! Ik merk dat nu mijn jongste net geboren is, ik heel veel terug denk aan die tijd toen met mijn oudste en er heel emotioneel van kan worden. Gek eigenlijk dat het verdriet van toen nu boven komt terwijl het super gaat met dit kindje en ik een droom kraamtijd heb... Ik denk dat die periode altijd toen altijd een belangrijk deel van me zal blijven. (Zit nu weer te huilen...)
Ik heb er zelf ook veel last van en merk dat ik het kwijt moet.... Ben al bij de psycholoog geweest en we zijn tot de conclusie gekomen dat lotgenotencontact voor mij de oplossing is daar die mij begrijpen. Ik denk dat je het nooit kwijt raakt Mopje en zeker als je dan zo'n 'beer' van een kleine broer krijgt dan zie je wat je grote kanjer had kunnen zijn als het allemaal gegaan was zoals het zou moeten....
Herkenbaar, ondanks dat Nathan geen extreem prematuur babytje was ( geboren met 34 weken) doet het mij nog steeds verdriet... je bevalt en op zo moment wil je kleine lekker vasthouden en knuffelen en dan nemen ze hem meteen mee =-( pas twee uur later dat ik N weer zag en heb hem toen gelukkig wel even vast mogen houden maar toch. De eerste nacht alleen slapen met een lege buik en kindje op andere plek in het ziekenhuis. Ga zo weer huilen! Jammer genoeg snapt mijn omgeving het verdriet niet, hij is thuis dus is het allemaal klaar en vergeten. 2 vriendinnen zijn ook net bevallen en een derde moet nog en allemaal naar 40 weken...ik vind het zo oneerlijk! Kan de hele avond zo wel door type Duik lekker mijn bed in! Heerlijk zo forum om even je hart te luchten!
Hallo allemaal, Wat een prachtige verhalen en echt fijn dat de ouders van een prematuurtje hier hun hart kunnen luchten. Ik ben mama van een prematuurtje 35 weken.geboortegewicht 2020gr en 43cm. Ik kreeg met 32 weken bloedingen en hebben met weenremmers en longrijping nog 3 weken kunnen rekken. Hij word over krap 2 weken 1 jaar. Nu ligt hij voor de tweede keer in het ziekenhuis met een virale luchtweginfectie en krijgt verneveling en zuurstof. Ik ben al bang voor het volgende virus Hij heeft sinds 1 maand 2 tandjes onder en loopt/ kruipt nog niet. Hij tijgert wel een beetje. Het is een superlief en vrolijk mannetje, ben er enorm trots op. Zijn er meerdere ouders waarvan hun kindje zo ziek word door een virus? Heeft er iemand tips voor mij? Ik zou er werkelijk alles voor over hebben om te zorgen dat mijn mannetje niet meer zo ziek en benauwd wordt
Hoi allemaal, Ik heb de afgelopen weken niet veel van me laten horen, maar we zijn weer terug. Mopje, van harte gefeliciteerd! Suus 79, wat goed dat jouw dochter zo snel gaat! Lijkt me ook erg fijn om te zien! Cillatje20, dat is naar dat je zoontje weer in het ziekenhuis ligt. Hier hebben wij nog niets meegemaakt nadat J uit t ziekenhuis kwam (liesbreuk) Hij was toen nog geen 2 maanden. (We waren een week thuis na ontslag van de kinderafdeling). Hopelijk gaat t snel goed met het mannetje en kan hij lekker thuis zijn verjaardag vieren! Hier gaat alles goed. Kleine man brabbelt veel, gelukkig is hij nog niet verstaanbaar en kan hij t woord baby nog niet zeggen, wantwe zijn er vandaag achter gekomen dat nummer 2 onderweg is Verder wachten vol spanning af op 9 december, check up door de kinderarts. Hopelijk zegt zij dat we pas over een jaar of helemaal niet meer terug hoeven te komen. Groetjes, ik