Na 3 jaar proberen gingen we afgelopen jaar de MMM in. Daar bleek alles gewoon goed te zijn. Er was geen reden dat het nog niet gelukt was. Tja, we kregen het advies toch nog even zelf door te gaan. Ik werd in september 36, best even slikken. Ik ben na een rotperiode op het werk per 1 oktober gestart in een nieuwe baan. Veel minder nachtdiensten, minder stress, veel leukere collega's. Misschien dat dat geholpen heeft want: ik ben spontaan zwanger geworden. Geen ovulatietesten of andere toestanden nodig gehad! Ik ben inmiddels 6 weken maar weet het pas sinds gisteren. Vorige week hadden we nog een negatieve test, die had ik waarschijnlijk te kort in de urine gehouden. Ik vond dat zo gek, echt het gevoel dat ik mijn lijf niet meer begreep. Gisteren na toch uitblijven van de menstruatie opnieuw getest. En ja hoor: zwanger! We zijn heel erg blij.
Zeker omdat ik eerst een negatieve test had. Ik had de staaf maar 5sec in de urine gedoopt maar dat is blijkbaar te kort, dat is als je er overheen plast. :-/ Mijn man moest ook achteraf lachen: toen er "zwanger" in het schermpje van CB digital kwam te staan, en hij nog aan het nadenken was over hoeveel weken durfde ik het nog niet te geloven. Ik dacht echt dat er in de laatste seconde alsnog "niet" voor zou komen staan.
Vandaag huisarts en verloskundige gebeld. 3/12 krijgen we de eerste echo, dan is het 8 weken. Omdat we eerder problemen hebben gehad met vroege miskramen willen we het waarschijnlijk toch al gaan vertellen aan onze familie. Mocht er een probleem zijn dan kunnen we tenminste ook hun steun krijgen. Dat hebben we vorige keren heel moeilijk gevonden. Maar ik voel me echt zwanger en het gaat allemaal nog heel goed.