Ja kwijt! Totdat je er achter komt dat ze gewoon heerlijk ligt te slapen in haar wiegje/ledikant. Ik word vaak zo wakker! Zoekend door het bed, hangend over me vriend voelen waar mijn kindje is. De eerste weken had ik dat zeker 3x in de week dat ik zo wakker werd. Vriend ook wakker mopperend dat ik normaal moet doen.. Snap ik! Ik voel me ook belachelijk op dat moment. Nu word het wel wat minder..ook omdat ze op haar eigen kamertje ligt. Nu word ik vaak weer wakker dat ik haar nog niet gehoord heb (ze slaapt de laatste week behoorlijk door). Wat een gekkigheid moet je door staan als kersverse moeder!! Herkenbaar?
Oja! Ik werd heel vaak wakker in paniek:waar is ze/hij????Dan was ik al voedend in slaap gevallen maar blijkbaar volledig kwijt dat ik baby gewoon had afgekoppeld en terug had gelegd in de wieg naast mijn bed...
Heel herkenbaar! Zelfs manlief had er last van. Dan was hij 's nachts over me heen aan het leunen om de baby te zoeken
Bijna herkenbaar. Haha Ik was op zaterdag avond bevallen. Zondag ochtend weer thuis en zondag nacht werd ik wakker gemaakt door mijn vriend. `cin hou eens op op je buik te slaan` Ik ja ik voel dr niet. Hij hoezo? Ik ja ik voel dr niet schoppen. Cin kijk eens langs je haha. Ik heb er echt aan moeten wennen dat ze niet meer in mij zat. Ik luisterde elke dag met de angelsound, en zo gauw als ik in bed ging liggen bouwde ze een feestje. En nu leeg en stil. Echt een knop die ik om moest zetten
Ik heb dit idd ook vaak. Soms schrik ik wakker en dan ligt hij ineens in zijn bedje (tegen mijn bed aan) of nog naast me en omdat ik er dus nooit uit hoef weet ik ook meestal niet meer of ik hem wel (of niet) heb verplaatst.
Ik heb het ook gehad, totdat zij in haar eigen bedje ging liggen. Soms heb ik het nog wel eens wanneer wij vroeg naar bed gaan, dan denk ik dat ze bij mij in bed ligt aan de kant van de rand en dat ze er uit valt.
Mijn man en ik hebben dat allebei gehad. Echt spooky!! Betekent echt dat je alles op de automatische piloot doet. Ook lig ik nog steeds als het ware `te wachten` dat ie `s nachts wakker wordt maar dat doet hij sinds hij 4 weken oud is al niet meer
De eerste week heb ik ons mannetje ook regelmatig bij me in bed gehad, omdat ie dan lekkerder sliep. Inmiddels slaapt hij heerlijk in zijn eigen wigje, maar toen ie in bed sliep droomde ik regelmatig dat ik over hem heen was gerold. Zelfs mijn man heeft dat ook een keer gedroomd
Haha, heel herkenbaar! Ik werd regelmatig wakker en dan druk met mijn armen voelen waar hij ligt... Gewoon in z'n bed natuurlijk Nu schrikken man en ik soms wakker omdat zoonlief zich niet na 3/4 uurtjes heeft gemeld. Even wennen dat hij nu 5 uur achter elkaar slaapt
Ik droom daar nog wel eens van, van dat geschop. Zelfs nu Thijmen volgende week al 6 wordt! Ik had het trouwens ook dat ik in blinde paniek wakker werd omdat ik bang was dat ik op hem was gaan liggen of dat ie weg was. En idd wakker wordt met zo'n schok omdat het veel later is dan normaal en je je afvraagt waarom je hem nog niet gehoord hebt... we zijn rare wezens
Herkenbaar ik droom nog vaak dat ze bij me ligt. Dan zit ik net tussen slapen en wakker worden in. En als ik dan wakker wordt schrik ik me kapot want dan ben ik bang dat ze ergens in bed ligt en dat ik er misschien op ga liggen. Dus dan zoek ik ook in het donker het hele bed af. Stom hoor.
Ja heel herkenbaar. Had er vooral de eerste paar weken last van. Toen was ik nog zo moe dat ik vaak samen met haar in slaap viel. Nu we wat meer een ritme hebben en ze altijd in haar eigen bedje slaapt is het een stuk minder!
Hier was het mijn man die dat steeds had. Hihi ik vond het heeel irritant. Lag ik eindelijk lekker te slapen, kwam hij in paniek over me heen leunen om de baby te zoeken. Heel vaak gemopperd dat ie terug moest gaan slapen, want de baby lag gewoon naast ons in de wieg.
Jep hier ook herkenbaar... Hij slaapt nog steeds lekker bij ons op de slaapkamer, maar in het begin sliep hij 95 %procent van de tijd bij ons (lag eraan of hij al sliep in zijn bedje of niet). Ik kan me nog herinneren als ik wakker werd en hij niet langs me lag, ik kreeg dan bijna een hartverzakking!