Wat ben jij een ongelofelijke zeikerd zeg! Sorry hoor meid maar als ik jou had als vrouw of schoonzus had ik geen stap meer in jou omgeving gezet. Kunnen best je hormonen zijn maar pffffff word je nou niet moe van je zelf? Klaag klaag klaag......
Niet verzekerd zijn (voor basisverzekering) kan niet, dus daar zou ik me niet druk om maken. En tja, ik heb alle spullen die ik niet meer gebruik weggegeven aan familie..
Ik begrijp je dubbele gevoel hierover wel. Maar het klinkt ook een beetje jaloers. Jij moet overal voor werken en zij krijgen alles aangewaaid. Dat is ook een rot gevoel en ergens snap ik wel dat je daar niet aan mee wilt werken. Maar blijf bij jezelf. Vraag jezelf af of je die kleertjes wel had gegeven als ze allebei een goede baan hadden gehad. Mijn zusjes en ik hebben nu bij elkaar 5 jongens (en 1 meisje) op de wereld gezet. Iedereen geeft de kleertjes en badje etc door. Wat versleten is gaat weg en ieder koopt voor de eigen kleintjes wat terug, zodat er altijd een leuke mengeling van nieuw en oud(er) bij ons in de kasten ligt. Ook als je allemaal werkt is het leuker om niet al je geld op te maken aan spullen die een ander al heeft gekocht en niet meer gebruikt.
Ik snap je wel, net als in je andere topic..wat ik toen al zei..er is tegenwoordig een clubje op zp die de verhalen niet eens meer lezen, maar zodra iemand een klaagtopic opent meteen het woord zeikerd of stel je niet aan neerzetten. Je mag hier tegenwoordig niet meer klagen of je hart luchten. Ik hoop dat de mods dit ook een keer opmerken en weer eens flink de bezem door de leden halen. zo voor zover mijn frustratie. Wij doen ook niet aan aantallen cadeautjes..maar ergens anders begreep ik dat jij met je schoonzus die afspraak gemaakt had omdat zij weinig te besteden hebben..dan zou ik het ook vervelend vinden dat ze zich daar niet aanhoudt..juist omdat die afspraak is om hen te helpen. schoonzus 2: tja die moet gewoon even flink op dr neus vallen. Ik snap je ergenis dat ze roept wat ze allemaal wil terwijl ze geen nagel heeft om aan dr kont te krabben. Ik zou dat proberen te negeren. Ik snap ook je zorgen om het kindje..je wil dit gewoon niet voor je nichtjes of neefjes. Helaas kun je situaties als deze of scheidingen oid niet voorkomen. Het enige dat je kunt doen is zorgen dat je er voor ze bent. Dat ze altijd bij jou terecht kunnen. Je zou zelf op een spaarrekening wat kunnen sparen zodat je het kindje nog eens wat extra's toe kunt schuiven bv. En als hij/zij wat groter is..leuke dingen doen.
Dat is niet waar. De basisverzekering is wettelijk verplicht dat klopt. Maar het is aan jou om er een af te sluiten en te zorgen dat je de premie betaald. Doe je een van twee niet ben je niet verzekerd. En ja er zijn echt mensen die zo stom zijn!
Oh ja.. Ze klagen ook tegen mij hoor.. Zowel me broertje als mijn moeder dus word er eigenlijk bij betrokken of ik het nu wel of niet wil... Het gebeurt .. Zowel app als telefoon ... Dus vandaar.. Liever hou ik me lekker bezig met mijn eigen druk gezin .. Nu ff 1 van me boefjes ophalen van psz
Ik begrijp echt wel dat je je zorgen maakt, maar ik denk dat je er wat te ver in gaat. De situatie is op z'n zachtst gezegd niet ideaal. Dat is vervelend, maar vooral voor je broertje en schoonzus (en baby dus). Dat je je zorgen maakt kan twee kanten op (zoals ik het zie he)... A: Je maakt je oprecht zorgen omdat je wilt dat het goed komt. In dat geval moet je je veroordelingen opzij zetten en gewoon gaan helpen. Jij hebt immers al die spullen over en je kunt een wereld van verschil maken in het leven van deze drie mensen. Waarom zou je dat niet doen? B: Je bent eigenlijk gewoon aan het oordelen. Ok, het is vervelend voor de baby straks, maar eigenlijk focus je vooral op wat ze allemaal verkeerd doen. Je vindt dus niet dat je moet helpen, want jij deed het allemaal zoveel beter. Zij moeten zich verantwoordelijk opstellen en het zelf allemaal maar uitzoeken. Dit zijn twee hele verschillende dingen en ik weet oprecht niet zo goed welke van de twee ik uit je verhaal moet halen. Ik denk dat je jezelf dat ook moet afvragen, dan kun je er misschien iets mee. De situatie is zoals hij is, jij weet niet precies waarom zij doen wat ze doen (misschien vinden ze het gewoon wel heel erg moeilijk allemaal en heeft het veel minder te maken met onwil dan jij denkt). Helpen of niet? Dat is een persoonlijke keuze, maar als je je echt zorgen maakt of het allemaal wel goedkomt, dan zou ik wel gaan helpen en niet teveel oordelen. Af en toe een goed gesprek waarin je op een open manier probeert te helpen ook hun zaken op een rijtje te krijgen (als zij dat willen, want dat hoeft natuurlijk helemaal niet!) kan ook goed zijn. Iedereen doet dingen op zijn eigen manier, en wat jij daar ook van vindt, uiteindelijk heb je er natuurlijk vrij weinig over te zeggen.
+1 ik merk ook dat er hier een paar zitten die de boel proberen op te jutten door niet goed te lezen en alleen maar stomme reacties neer zetten waar je niks aan hebt! Ik begrijp dat je je boos maakt. Lijkt me bloedirritant! Probeer je er niet te druk om te maken want ze komen er zelf wel achter dat het niet zo makkelijk is als het lijkt. Wel sneu voor de baby die straks komt... maar ik zou hen ook niet alles zomaar in de schoot werpen want dan leren ze er nog niet van.
Het verhaal rondom schoonzus 1 snap ik niet helemaal. Jullie maken een afspraak en zij houdt zich daar blijkbaar niet aan. Vervelend, maar daar kun je dan toch met haar een gesprek over hebben? Ik snap niet waarom dat dan op internet gezet moet worden. Wat betreft het al dan niet blijven slapen: volgens mij is het aan de ouders om daar over te beslissen en niemand anders. Je hoeft het niet te snappen, je hoeft het er niet mee eens te zijn. Maar het is niet aan jou om erover te klagen. Jullie doen ook vast wel dingen anders dan zij zouden doen. Ik heb hier een beetje het gevoel bij dat jij je en beetje allergisch voor haar bent en je daardoor nu overal aan stoort, terwijl jij je bij een ander aan het exact hetzelfde misschien niet zou ergeren. Bij de andere schoonzus en je broertje snap ik jouw zorg wel. Lief dat je de babykamer doorgeeft, daarmee help je ze al flink. Verder zou ik me er niet mee bemoeien. Wat niet wegneemt dat je wel belangstelling kunt tonen en af en toe vragen kunt stellen die ze misschien een beetje aan het denken zetten. Bijv. "Hoe gaan jullie dat straks doen met opvang?" Dat is een vraag die je ook een vriendin zou kunnen stellen. Maar ik zou me verder niet bemoeien met het antwoord.
Het is wel waar, als je jezelf niet verzekert wordt je verzekerd door de overheid: Wat gebeurt er als ik niet verzekerd ben voor de zorgverzekering? | Vraag en antwoord | Rijksoverheid.nl