Aan mama's die jongens hebben/krijgen: Wij zijn nu zwanger van onze 2e zoon. Ik heb altijd al gedacht dat ik alleen maar zoons zou krijgen en dat blijkt nu dus ook zo te zijn! We zijn er super blij en gelukkig mee, zeker omdat onze oudste echt zo'n schat van een ventje is!! Toch krijg ik vaak de vraag/opmerking: "goh, weer een jongen, jammer dat het geen meisje is deze keer" of:"jullie zullen straks dan ook wel voor een 3e gaan, aangezien jullie geen meid hebben.." of "jammer dat je geen dochter hebt om straks mee te shoppen" Zo'n rare opmerkingen!! Kan er ook telkens weer pissig worden als mensen zulke dingen zeggen!! Ik ben een trotse mama van (straks) 2 heerlijke zoons en ik ben er dolgelukkig mee!! Meer mama's die dit herkennen?
Ja, ik ben ook zwanger van een tweede jongen. Ik vind het ook echt heel leuk!! Als ik het vertel zijn er inderdaad mensen die vragen of ik het niet jammer vind dat het geen meisje is deze keer... Zo raar vind ik dat!
Herkenbaar.... Mama van 3 geweldige mannetjes en zwanger van een 4de kindje! Willen bewust niet weten wat het geslacht is... Maar al die mensen die ( vooral voor mij !?!?!?) hopen dat het een meisje is... Ontelbaar.... Zelf écht geen voorkeur ( gelukkig...)
Ik denk dat het komt doordat bijna elke vrouw toch wel graag een dochter wil, omdat je met een dochter een ander soort band (verwacht) dan je misschien met een zoon zou hebben. Ook later, als je eigen kind kinderen krijgt, sta je er als moeder van een dochter toch vaak dichterbij dan als schoonmoeder. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk. Dit is althans wat mijn vriendinnen die alleen jongens hebben zeggen. Ik snap het wel enigszins, ik wilde heel erg graag een meisje. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik waarschijnlijk best even teleurgesteld was geweest als het twee keer een jongen was geweest, maar dat is persoonlijk natuurlijk. Na mijn dochter ben ik nu zwanger van een jongen en dat vind ik ook leuk, maar ben blij dat ik ook een dochter heb
Als wij er weer voor gaan, twijfel, dan hoop ik echt op een jongetje. Mijn man maakt het helemaal niet uit. Maar ik geniet zo van mijn zoontje, ik snap hem, ik vind het echt heel erg leuk. Ik ben zelf geen meisje-meisje en zou het best moeilijk vinden om een meisje-meisje dochter te krijgen. Ik zou werkelijk een cursus haarvlechten moeten doen. Maar, zoals mijn vriendinnen zeggen, je groeit daarin en dan wil je ook niet meer anders, dus als het een meisje wordt, komt het ook goed. Maar ik snap het verlangen naar 2 jongens heel goed. Ik vind een meisje denk ik gewoon een beetje eng. Koudwatervrees...
3 jongens hier! Super trots op, maar mijn omgeving vind het altijd 'zielig' voor mij.....want iedereen wil toch graag een meisje? Uhhh nee hoor, heerlijk drie kerels. Meisjes lijken wel als specialer te worden beschouwd. Op school een mama van 5 zonen, super!
Ik vind onze zoon nu al heerlijk! En shoppen doe ik gewoon wel met vriendinnen mochten we nog een keer zwanger mogen worden en dat blijkt ook een jongen te zijn ik vind meiden best pittig als ik dat bij vriendinnen zie!
Heel herkenbaar. Zwanger van de eerste een kleine jongen. Vanaf het moment dat we wisten dat het een jongen werd begon het gezeik, ja je wilde liever een meisje, lekker tutten. NEE ik ben blij met mijn kleine ventje en dat alles tot nu toe goed loopt.
Ik vind het heerlijk om een jongens mama te zijn (wilde ik ook graag) en zou er ooit een 2de komen dan toch stiekem ook nog een knul erbij. Dus lekker genieten!
Ik ben zo ontzettend blij met mijn jongen en als de 2e weer een jongen is, ben ik weer ontzettend blij! Onbegrijpelijk dat mensen denken dat je liever een mesje wil. Die hebben vast zelf geen zoons
Inderdaad! Alsof dat "specialer" is... Mensenvinden het dan jammer voor mij. Maar mijn kinderen zijn er niet om mij gelukkig te maken (al doen ze dat natuurlijk wel!!!) Ze zijn eigen persoontjes en ik denk dat het voor later voor hen ook fijn is om een broer/zus van hetzelfde geslacht te hebben om zelf vanalles mee te delen, ook als ik er niet meer ben of kan zijn. Kinderen heb je voor het leven, maar als het goed is leven zij langer dan wij. Heb zelf geen zus en heb dat altijd jammer gevonden. Mn man heeft geen broer en had dat gevoel ook. Misschien dat dat ook meespeelt, dat we onze zoon daarom ook met veel plezier een broertje geven...
Hier ook een mama van 2 jongens en toen ik net zwanger was van de 2de begonnen de opmerkingen eigenlijk gelijk al, nu hoop je natuurlijk op een meisje!? Toen we wisten dat we weer jongetje kregen, en de omgeving ook werd er gewoon schaamteloos gezegd dat ze het wel jammer voor me vonden. En nu ga je natuurlijk door voor een meisje, want elke moeder wilt graag een dochter toch? Ook hoor ik vaak de opmerking, wij hebben en jongen en meisje dus wij zijn compleet. Uuhhhmm, wij dus niet omdat we 2 jongens hebben!? En wie zegt dat een moeder-dochterband altijd goed is? Ik heb helemaal geen goede band met mijn moeder en juist weer wel met mijn vader, dat zegt volgens mij ook helemaal niets. Ik ben super blij met mijn 2 stoere lieve mannetjes, en meest belangrijke is toch echt dat ze allebei gezond zijn.
Ik lees hier mijn verhaal, haha! Nu eindelijk een tweede onderweg en zelf altijd gedacht dat er nog een jongetje zou komen. Eerlijk gezegd, had ik juist even moeten schakelen als ze bij de echo hadden gezegd dat het een meisje zou zijn... Ik ben gewoon een jongensmama. Eerlijk gezegd, alleen maar meiden lijkt mij juist weer niet echt leuk. Al dat roze en getut... Brrrr. Maar de reacties zijn niet van de lucht af en toe. Een keer zei iemand die wist van mijn ellendige mmm traject serieus: al die moeite en dan weer een jongen.... Wat!!? Of bij het zwangerschapszwemmen: dan neem je er toch nog een en dan is dat vast een meisje?! Aarghhhh Zeker nu het leeftijdsverschil tussen mijn mannetjes straks 5,5 jaar is, is het volgens mij extra leuk dat het broers zijn.
Ik ben zwanger van mijn eerste kindje, en het wordt een zoon. Ik denk dat de reacties bij een eerste kind misschien wel anders zijn, dan wanneer je al een kindje hebt. Bij mij zegt iedereen: "ooo... ik vind je ook meer een jongens-moeder. Daar zullen jullie wel blij mee zijn". Zelf had ik overigens geen voorkeur
Ik ben ook zwanger van onze tweede zoon. Wat een heerlijk gevoel, twee mannekes. Ik zie mezelf echt als een jongens-mama, hoewel ik bij deze zwangerschap wel in eerste instantie een voorgevoel had dat het een meisje zou zijn. Maar het bleek toch een lekker knulletje hihi. Ik kan niet wachten om onze tuin te verbouwen tot een ravotparadijs etc. Ik mis een dochter straks totaal niet(zou niet voor derde gaan, manlief gaat fijn meteen na geboorte naar dokter hihi), waar ik me wel eens "zorgen" over maak is straks een schoondochter... Ik bedoel ik lees hier altijd weet ik hoeveel geklaag over schoonloeders... Ik hoop oprecht dat mijn schoondochters zo nooit tegen mij aan zullen kijken. Dat is het enige ding waarvan ik denk hmmm ja dat is lastig aan 2 mannen....
Echt serieus, bizar hoe mensen kunnen reageren, na een mmm traject ben je dolblij en dankbaar dat je (weer) moeder mag worden toch! Ik ben nu zwanger, van de eerste (en mss wel de laatste) en ik ben dolblij dat ik moeder mag worden en dat de kleine knul zich goed ontwikkelt ! In mijn omgeving hoor ik ook suggesties dat je meer aan een dochter hebt later. Alsof je een kind krijgt voor latere 'activiteiten maatje'. Ik hoop dat mijn knul in zijn leven nog graag bij me komt maar ook zijn eigen geluk vindt, zonder te veel verwachtingen van zijn mams
Ik herken dit soort opmerkingen helemaal niet. Gelukkig, want het lijkt me erg vervelend.... Ik heb eigenlijk alleen maar leuke en positieve reacties gehad
Ik ben in verwachting van een zoontje maar mensen hadden een meisje wel erg leuk gevonden. Nu ben ik hartstikke blij dat we een zoontje verwachten, ik wist altijd al dat als ik zwanger zou raken dat het een jongetje zou zijn. Wel grappig trouwens, het kwam vanmiddag nog in me op dat als je een zoontje heb dat mensen altijd voor je hopen dat de volgende een meisje zal zijn, maar dat is andersom (voor mijn gevoel) helemaal niet. Ik hoor nou nooit dat het jammer is dat er alweer een meisje komt.
Dat idee heb ik ook, gek he! Maargoed, misschien ervaren meisjes mama's dat ook wel zo maar dat weet ik dus niet. Kheb alleen het idee dat het vaker gezegd wordt tegen mama's van jongens..