Uhm ik trouw overb13 dagen misschien val ik daarna in een gat? Nee heb ik echt niet wij hebben 4 kids, koophuis, goed leven etc. Maar ik vind het juist fijn dat het zo lekker rustig hobbelt! Ik doe het heel goed bij rust.
vivianbraak, daarna is er idd een zwart gat Hier ben ik juist blij dat we allebei hebben genoten van de vrijgezellentijd, we waren 25 en 27 toen we bij elkaar kwamen. Voor ons gaat het nu een beetje beginnen nu we bezig zijn voor een kindje, we zijn nu 29 en 32.. Maar ook zonder kinderen hebben we genoeg leuke dingen op de planning! Lekker reizen enzo!
Heb ik ook wel is.. Word in december 28 jaar.. Heb dan 4 kinderen huis gekocht en getrouwd .. Wij zijn dan 'klaar' zeg maar.. En ben dan nog zo jong .. Dus echt grote dingen gebeuren er niet meer.. En gaan wij 'gewoon' leven als man en vrouw een huis en 4 kids.. Ben nu thuis moeder en als ik 33 jaar ben ongeveer zitten ze alle 4 op school.. Heb gestudeerd maar oefen dat vak niet uit.. Dus denk wel is wat ga ik dan doen? 33 jaar geen werkervaring in mijn vak gebied.. Heb wel eigen bedrijf maar doe ik dat dan nog steeds.. Maar ach aan de andere kant denk ik , dat zie ik dan wel .. Eerst geniete. Van mijn kindjes..
Ik herken het gevoel helemaal niet. Ben 36, heb een vriend, een vaste baan, een kind, een huis maar ben echt nog niet 'klaar'. Er is nog zo veel te doen, te ontdekken, te leren, te ontwikkelen!
Ik zie het juist zo dat het gras aan de andere kant net zo goed bruin kan zijn ook al hebben z alles wat ze hebben willen. Het is juist goed om dromen te hebben EN dez na te jagen, want aan alleen dromen heb je ook niks
vreselijk om eens alleen met je man te zijn?? Ik hou zielsveel van mijn dochter, maar ik kan ook intens genieten als ik eens een avondje uit ben met mijn vriend! We zijn naast papa en mama namelijk ook gewoon partners!
Idd, laatst zag ik een stel met jonge kinderen die lekker samen (zonder kids) een week naar een ver land op vakantie waren, heerlijk toch? Ik denk dat dit heel erg bijdraagt aan een goed huwelijk. Tijd voor elkaar zonder dat alles even om de kinderen draait, want idd, naast ouders van ben je ook partners en heb je niet voor niets voor elkaar gekozen.
helaas niet herkenbaar, zou het wel graag willen. Ben aan het bijkomen van een zoveelste depressie, waarschijnlijk wordt ik gedeeltelijk afgekeurd en verdwijnt mijn functie ook nog. Er zijn nog best dagen dat de moed echt ver te bekennen is. Maar ik besef ook dat ik een lieve man heb die zonder mopperen het overneemt als het niet gaat, mijn meisjes zijn gezond en gaan met veel plezier naar school. Geldproblemen hebben we nu (nog) niet al doe ik nu al zuinig aan met veel dingen.
Ik snap wel wat je bedoelt, van tijd tot tijd heb ik ook wel eens een periode dat ik denk "is dit het nou.." Ik wilde graag trouwen, huis kopen en kinderen krijgen. Ik heb het allemaal en ben er zielsgelukkig mee maar soms, dan lijk ik iets te missen waar ik mijn vinger niet op kan leggen. Ik weet niet wat het is. Maar, gelukkig is het bij mij niet iets constants. Meestal heb ik het te druk om er verder over na te denken en gaat het leven al verder voor ik het door heb.
Wij zijn op 14 September ook getrouwd. Onze dochter, job, auto, huis,... alles hebben we nu achter ons... Ja, nog een tweede kindje is welkom, maar geen must. Ik en mijn man hebben na ons trouwen elkaar ook even raar aangekeken zo van "en nu?" Maar we hebben nog altijd kleine dromen en zo en daar kijken we naar uit, al is het maar een vakantie of zo.
Nou, wij doen echt nooit iets zonder de kinderen, sterker nog, onze jongste (7,5 maand) is nog nooit ergens geweest zonder ons. En toch durf ik te stellen dat wij een geweldig huwelijk hebben. Moet er dan wel even bij vermelden dat we we vrijwel altijd samen zijn, hebben zaak aan huis. Scheelt natuurlijk wel.
Ik herken het wel. Bij vlagen overvalt mij ook dat gevoel, zo onrustig word ik er van. Ik heb dingen nodig om naar uit te kijken, al is het maar een avondje uit. Soms gaan er weken voorbij en lijkt elke dag het zelfde te zijn, ik word daar niet goed van Als het een beetje meezit hebben we over een tijdje een hond. Een echte droom van mij, dus ik ben voorlopig weer even rustig
Hier schiet het soms door mijn hoofd 'we hebben alle hoogtepunten misschien al wel gehad' maar anderzijds hebben we nog genoeg dingen we 'later als de kleine groter is' willen doen. Zo hebben we bijv nu al bedacht dat we als we 12,5 jaar getrouwd zijn samen met onze zoon naar Amerika/new york willen, en daar dan in las Vegas nogmaals gaan trouwen. Verder voel ik me rijk dat we de basis gewoon voor elkaar hebben, je weet nooit hoe alles gaat lopen en dit hebben we maar mooi al! Leven is een feest maar je moet zelf de slingers ophangen
Dat is ook ieders eigen keuze gelukkig! Maar vanuit mijn omgeving is mijn ervaring hierin wat anders.. Mensen die buiten hun kids om niks meer met elkaar te bespreken hebben.. Krijg ik persoonlijk best wel de kriebels van.
Herken het niet, naast kinderen, getrouwd zijn, huis en werk hebben zijn er nog zoveel andere dingen die ik mee wil maken!
Nee, niet vreselijk om met m´n man alleen te zijn, maar wel vreselijk om mijn kinderen voor een weekend achter te laten. Dat is gewoon niet aan mij besteed, zeker niet zolang ze klein zijn. Ik vind dat ook nergens voor nodig persoonlijk, mijn kinderen horen bij ons leven nu. Ik denk dat veel van de reactie het niet kennen en dan ook niet volledig begrijpen, het is geen ontevredenheid oid, of ongelukkig zijn met iets, juist niet en het is ook niet dat ik/wij niet genieten. Alleen de grote gebeurtenissen in een mensenleven, die hebben we wel grotendeels gehad (huis, trouwen, kinderen), voor ons zelf, die komen in de toekomst natuurlijk weer als onze kinderen verder zijn in hun leven (huis, kleinkinderen, trouwen?). Alleen dat is niet nu Mijn man en ik gaan wel eens samen uiteten/wat drinken, maar dan slapen de kinderen al (nu kan dat even niet, jongste is pas 3 maanden en ik wil geen baby die nog BV krijgt achterlaten, maar goed dat is mijn keuze).
Ja, dat is inderdaad fijn, dan heb je weer een nieuw ´project´ . (jammer dat de huizenmarkt slecht is anders konden we ook gewoon gaan verhuizen ook een leuk project haha)
Grappig, ik heb een vriendin met vier kinderen en die heeft precies hetzelfde. Ikzelf heb het niet zo. Ik heb niet alles gelezen, maar is het een bepaalde onrust?
Ik zou nu gewoon willen dat mijn leven mijn leven weer was. Ik ben nu zwanger met HG voor de tweede keer. Ik heb geen ritme meer want zit al vanaf mei thuis. De dame van 2,5 gaat door een moeilijke fase en mijn man heeft het maar zwaar met ons. Als alles straks weer lekker loopt, met de dames gaat het goed en ik werk weer zal ik wat meer happy zijn. Verder hoef ik geen verre reizen of zoiets. Ik ben meer van dicht bij huis