Hoi allemaal, Ik wil graag jullie advies en visie op een probleem waar wij nu op stuiten. Wij hebben een kleine man van 15 maanden die sinds 3 maanden een dag in de week naar het kinderdagverblijf gaat. Hij zit hier in een horizontale groep met ongeveer 13 kindjes. In het eerstje jaar heeft hij het hier prima gevonden, maar nu sinds hij 1 jaar is gaat het wat moeizamer. Soms heeft hij een hele leuke dag, maar vaak heeft hij een ontzettende verdrietige dag waarbij hij alleen maar huilt en opgetilt wilt worden. Gisteren bij het ophalen vertelde ze dat we er wat aan moeten gaan doen. Onze kleine man is nu eenmaal een temperamentvol mannetje wat erg gevoelig is en dat komt er op het kinderdagverblijf natuurlijk uit. Thuis en bij oma (waar hij ook angerhalve dag in de week is) is hij erg lief en leuk en speelt met alles en iedereen. Sterker nog, als we ergens naartoe gaan ben je hem altijd zo kwijt. We zeggen altijd voor de grap dat we de volgende keer de riem mee moeten nemen. Hij speelt met andere kinderen, groot en klein, en loopt naar iedere ouder. Nu is het zo dat mijn man en ik allebei flink gepest zijn. We zijn allebei hoogbegaafd en ookal klinkt dat als een voordeel, het is als kind zijnde echt een ontzettend nadeel om in een vakje te worden gepropt door en volwassenen. En soms wordt je zelfs als volwassenen er nog mee gepest of er anders door behandeld. Ik vind het dus heeft belangrijk (zeker als 15 maand oud kindje) dat hij niet in een vakje wordt gestopt. Welk vakje dat ook is. Ik wil volgende week eens mee gaan kijken wat er nou precies misgaat op het kinderdagverblijf, zeker omdat wij het verhaal helemaal niet herkennen. Ik ben nu ook zwanger van de tweede, die straks dus ook op de opvang moet. Wat zouden jullie doen, stug volhouden? Een ander kinderdagverlijf? Een gastouder? Of een ander idee?
Misschien dat hij het beter doet als de opvang wat kleinschaliger is? Dus inderdaad een gastouder. Maar mja, lastig om dat even te testen he... Bij een gastouder is er waarschijnlijk wel meer ruimte voor individuele aandacht voor hem, het lijkt me dat hij nu tussen al die andere kindjes misschien toch minder gerustgesteld kan worden dan bij kleinschalige opvang. Maar ik zou zeker eens goed met de leidsters gaan praten over waar zij denken dat het misgaat, wat ze doen als hij huilt, vertel ook zeker hoe hij thuis en bij opa en oma is. Misschien kunnen zij ook aangeven wat mogelijkheden zijn waar hij baat bij kan hebben (dus bv kleinschalige opvang?).
jeetje, moeilijk hoor! Als hij niet op het KDV is speelt hij ook met anderen zeg je... heb je misschien ook het idee dat hij dan juist steeds de wat oudere kindjes op zoekt? Zou het kunnen dat hij zijn groep "te kinderachtig" vind? Horizontale groepen zijn toch steeds trapgewijs van bepaalde leeftijd? Of juist alles door elkaar, ik ben het even kwijt. Mijn dochter zit in een groepje van 0 - 2 jaar, en tegen de 2 jaar verhuizen de kindjes naar de groep van 2 - 4 jaar, zodat ze een beetje op hun eigen niveau blijven. In principe worden ze dan ook al in hokjes gezet haha maar das natuurlijk niet te vergelijken... Wat vervelend dat ze jullie zeggen dat jullie er iets aan moeten doen, terwijl je dit "probleem" thuis niet hebt... Er kunnen zoveel dingen zijn waarom hij zich daar niet meer op zn gemak voelt...
ik zou eerst eens gaan observeren bij het KDV. het kan natuurlijk best zo zijn dat je zoon zich heel anders gedraagt daar dan bij jullie. ik zou dus echt niet zomaar van opvang veranderen want misschien krijg je hetzelfde "probleem" daar weer. ik kan me ook voorstellen dat het voor hem best lastig is als het ware van hot naar her gesjouwd te worden. dan hier dan daar kan best onduidelijk zijn voor een klein kind. en dan zou 1 duidelijk opvang adres misschien helpen. maar misschien zit hij ook wel in een wat afhankelijke/eenkennige fase en gaat het over een tijdje weer voorbij. wat meer tot uiting zal komen bij een KDV dan bij vertrouwde mensen als opa en oma
Is het ook niet gewoon de leeftijd? Als jullie erbij zijn (of een andere naaste), is het toch anders dan als er niemand is die hij heel dichtbij heeft staan. Dan mist hij mss net dat stukje zelfvertrouwen. Dat hangerige herken ik hier ook meer hoor. Mijn zoontje is ook zo vrij als de jouwe, maar soms van die dagen dat hij alleen maar wil plakken en huilen.
Phoe dat is een lastige. Voor mij zijn 2 punten heel belangrijk als ik aan een kinderdagverblijf of gastouder denk: * Mijn kinderen moeten goed in hun vel zitten en het naar hun zin hebben. * Het sociale contact i.v.m. toekomst. Dus samen leren spelen met andere kindjes, maar ik vind dat we hier pas aan moeten gaan denken als ze zo rond de 2 a 2,5 jaar zijn. Ik zou sowieso inderdaad even gaan kijken, wat er misgaat. Ik denk eerlijk gezegd dat een wat kleinschaliger kinderdagverblijf misschien beter is voor je mannetje. Zo blijft hij toch met andere kindjes in contact, maar krijgt hij wel meer 1 op 1 contact met de begeleider. Als je die niet in de buurt hebt zitten, dan zou ik toch een gastouder kiezen, misschien is dat voor hem ook wel fijn, een meer huiselijkere sfeer.
Dank je wel voor jullie begrip als eerste dames, dat help al veel. Horizontaal is inderdaad met kindjes van dezelfde leeftijd. Heb er eigenlijk nooit bij stilgestaan dat het een probleem zou kunnen zijn dat hij op meerdere plaatsen opgevangen wordt. Dat zouden we ook eens kunnen proberen (arme oma) Mijn gevoel is inderdaad ook wel dat het iets met leeftijd van doen heeft. Ik vind het contact ook erg belangrijk, maar het mannetjes moet er inderdaad wel goed in zijn vel zitten. Gelukkig hebben we een goed aanbod aan gastouders. Ik denk dat die hoog op ons lijstje staat. Zeker nu jullie deze mening ook delen. Andere adviezen zijn nog steeds ontzettend welkom!
Ik vind het raar dat het kdv aangeeft dat JULLIE daar iets mee moeten. Het gebeurt daar en het ging voorheen altijd goed, dus wat er dan ineens anders is? Daar zouden jullie samen iets mee moeten en dan idd eerst maar eens observeren wat er aan de hand is en vooral ook de uitzondering zoeken op de dagen dat het wel goed gaat. Wat maakt dat het dan wel goed gaat? Daar zouden ze op het KDV juist op moeten letten, gezien het feit dat jullie als ouders daar niet bij zijn. Meteen overplaatsen naar een ander KDV zou ik niet doen, omdat dan nog steeds niet bekend is wat er voor zorgt dat je zoontje het zoveel dagen niet leuk vind en enkele dagen dus wel.
Het is trouwens idd ook wel echt de leeftijd he... En als hij het bij oma zo fijn heeft, zou ik dat niet stoppen hoor. Ik zou dus als eerste stap samen met het kinderdagverblijf gaan kijken wat er nu aan de hand is en hoe dat (samen!) op te lossen. Mijn dochter heeft trouwens ook vrij weinig met echte leeftijdsgenootjes; oudere kindjes vindt ze veel leuker, vanaf een jaar of 5, met leeftijdsgenootjes gaat alles erg langs elkaar heen en krijgt ze geen contact, terwijl ze met wat grotere kleuters meteen aan het spelen slaat. Misschien heeft jouw zoontje hetzelfde? Of speelt hij als jullie er bij zijn ook met plezier met leeftijdsgenootjes?
Poeh lastig zeg en vervelend voor je mannetje ook (die trouwens een prachtige naam heeft!). Denk dat het te maken heeft met de leeftijd, de samenstelling van de groep wellicht ook? En ik denk misschien ook wel dat 1 dag wat weinig is op die leeftijd, is toch lastiger omschakelen voor hem tenminste dat is mijn ervaring. En ja dat hij bij oma anders is lijkt mij ergens ook wel logisch, oma is natuurlijk bekend en wat meer eigen. Lemm ging in het begin 1 dag, was lastig en toch iedere keer weer vreemd. Vanaf 2 dagen ging het wat beter. Maar het wegbrengen vond ik altijd nog wat zielig, vaak toch wel wat tranen bij hem als ik hem op ging halen was hij altijd dood en dood moe zag witjes en hij was echt op. Nu is hij sinds een maand of 2 denk ik over naar de peuters en ik moet zeggen dat ik het een stuk beter vind gaan. Bij het weg brengen moet je nu vragen om een kusje doe je dat niet kijkt hij vaak niet eens meer achterom, en ipv een oververmoeid mannetje haal ik nu een jongetje vol energie op die vaak niet eens mee wil!! Dit is allemaal echt sinds hij een groep 'hoger' zit.
Ik heb jaren op een kdv gewerkt en moet wel zeggen dat dit een lastige leeftijd is om je kindje weg te brengen. Op die leeftijd zitten ze elkaar vaak juist in de weg dan dat ze plezier aan elkaar hebben. Ze spelen nog niet samen, want dat kunnen ze niet (delen enzo). Ik vind het alleen vreemd dat jullie er iets aan moeten doen, het is de taak van de leidsters om het hem zo leuk mogelijk te maken en jullie kunnen tips geven, maar meer ook niet. Vaak is dit een fase.
Luc heeft ook dagen dat hij best wel moet huilen. De laatste tijd gaat het weer beter gelukkig. De leidsters willen juist met ons in overleg over hoe ze het moeten aanpakken en wat kan helpen. Ze volgen ook een protocol daarvoor (ben de naam even kwijt). Binnenkort hebben we ook een gesprek. Ze benadrukken ook telkens dat dat is om hem te helpen zich fijner te voelen, ze denken erg met ons mee. Ze zijn er nu wel achter dat hij slecht tegen drukte kan, dus daar proberen ze rekening mee te houden. En ze bewaren wat fruithapje, zodat hij 's middags nog een keer extra wat krijgt. Probeer inderdaad een keer mee te kijken en ook een gesprek te regelen
Hoi, Ik herken wat je schrijft wel in hoe mijn zoontje toen was. Veel huilen op het kdv, hangerig, niet blij... Pas toen hij al 1,5 was ging het ineens beter en nu (2 jaar en 9 maanden) heeft hij het SUPER naar zijn zin! Hij is ook erg gevoelig en niets ontgaat hem dus ik denk dat hij toen de grote hoeveelheid prikkels niet goed aankon. Ook al vind ik het inderdaad de taak van het kdv om ervoor te zorgen dat de kindjes het naar hun zin hebben, ik denk best dat je hier als ouder ook iets aan bij kunt dragen. Praat gewoon in volwassen taal tegen hem en leg hem uit dat hij daar ook met de andere kindjes kan spelen, dat hij daar niet heen gaat om te straffen, dat als hij het moeilijk heeft hij de rust op moet zoeken of een juf voor een knuffel, of wat dan ook helpt om hem gerust te stellen. Wat hier ook hielp was een soort zelfbedachte speltherapie, dus met papa en mama situaties naspelen, bijvoorbeeld wat hij kan doen als een kindje hem duwt oid.. Ten slotte denk ik dat hij ook onbewust een bepaalde weerzin bij jou oppikt. Ik vond het altijd vreselijk om hem te brengen omdat hij het daar zo moeilijk had. Toen heb ik samen met mijn vriend een deadline gesteld: we geven het nog 2 maanden en als het dan niet beter gaat gaan we voor andere opvang zorgen. Toen we eenmaal dat besluit genomen hadden voelde ik me er veel rustiger bij en was de stress bij hem snel over! Misschien toeval maar ik denk dat kindjes heel veel intuïtief aanvoelen... Goed, heel verhaal, sterkte ermee en het wordt echt beter! Ik zie op de crèche dat de meeste kindjes wel door zo'n fase gaan... Succes!
Ik denk dat een gastouder veel meer voor jullie kan betekenen, wel iemand die verstand van zaken heeft natuurlijk en waar jullie je prettig bij voelen. Misschien krijgt hij ook wel heel veel prikkels met 13 kinderen om zich heen, zelfs ik wordt al gek bij het idee!
Lastig zeg. Denk ook dat leeftijd een rol speelt hoor. Hier ging het met 15/16 mnd ook lastiger met weg brengen opeens huilen en veel getild willen worden en wat afweziger. Nu is ze weer vollop aanwezig er zijn 4 kindjes die tussen jan - mei 1 zijn geworden dus echt van haar leeftijd en een paar die haar 1 zijn geworden of bijna 1. Nou die jonger dan haar zijn vindt ze niet boeiend he. Ze aait ze geeft ze een knuffel en dat is t. "Spelen" doet ze echt met de 2,5+ kindjes. Of lekker alleen. Ik denk dat jouw zoontje zich misschien ook al te groot voelt tussen al die babies Ook is 1 dag pw heel weinig. Ik zou in ieder geval overleggen inderdaad wat en waarom het mis gaat. En misschien vragen of hij een halve dag extra kan (voorlopig)
Dank je wel allemaal voor de tips. In ieder geval iets waarmee we aan de slag kunnen. En ook erg fijn dat het een herkenbaar verhaal is. Dank jullie wel!
Je schrijft dat Hugo een gevoelig mannetje is. Dat herken ik in mijn eigen zoon van 20 maanden. Hij gaat ook maar 1 dag naar de opvang en 1 dag komen opa en oma, VL en ik vangen de rest op. Hij kwam toen hij kleiner was altijd groen van vermoeidheid thuis, maar had het er altijd naar zijn zin. Nu kan hij zich beter weren heb ik het idee, en hoewel hij er nog steeds heel weinig slaapt, heeft hij 's avonds nog energie om te eten en te spelen voordat hij lekker gaat slapen. Wat ik maar wil zeggen: (hoog-)gevoelige kinderen kunnen soms prima tegen prikkels van een drukke groep op een kinderdagverblijf. Misschien is het een idee om dit boekje aan te schaffen en als je er een klik mee hebt aan de leidsters te laten lezen. Het laat misschien kwartjes vallen en op een makkelijke manier brengt het begrip voor wat je zoontje misschien nodig heeft? Volg je eigen gevoel!!! Succes!
Ik vind ook dat het kinderdagverblijf hier te kort schiet.... Jullie kunnen hier weinig doen dan communiceren. Het is aan hun om samen met je zoon te gaan kijken wat ze kunnen doen om hem een prettigere en misschien wel uitdagendere dag te bezorgen. Dus taak voor hun lijkt me om te observeren en uit te zoeken wat jouw zoontje nodig heeft om een leuke dag te hebben en daarbij aan te sluiten. Qua aanpak en eventueel activiteiten. Elkaar opnieuw ontdekken en dan aansluiten bij de ontwikkeling van je zoontje Vind het erg makkelijk gezegd dat jullie daar iets aan moeten doen. Edit: en het veel op de arm willen, soms hebben kindjes een periode dat ze meer aandacht nodig hebben. Is aan hun om hun in die vraag minimaal een bepaalde mate te voorzien.
Ook ik herken het wel iets van mijn zoontje. Ik heb ook langere tijd getwijfeld of de kinderopvang wel goed voor hem was en heb zelfs overwogen om dan maar geheel te stoppen met werken! Het kinderdagverblijf dacht juist erg goed mee en toen hebben we ook wat extra gesprekjes gehad. Nu speelt mijn zoontje soms in een "hogere/oudere" groep mee, en dat gaat erg goed. Hij heeft daar meer uitdaging en kan zich blijkbaar toch meer optrekken aan de oudere kindjes. Nu breng ik hem met een grote glimlach weg en zo haal ik hem ook weer op! Misschien is dat een idee om uit te proberen? Ik zou ik ieder geval samen met het kinderdagverblijf naar een oplossing zoeken!