Hoezo? Ik zie nu dat Sannebc en Lindangel eigenlijk hetzelfde gesprek voeren, over socialisatie van je kinderen en het voorbeeld dat je ze geeft. Is wel een oprechte vraag hoor, ik ben echt benieuwd wat je hieron kort door de bocht vindt.
Omdat dit natuurlijk heel vaak helemaal niet het geval is. Vooral bijv in mijn eigen situatie (eigen bedrijf). Mijn overgrootoma, oma, moeder en alle vrouwelijke familieleden hebben altijd gewerkt. Het is ook wel mijn bedoeling om weer aan het werk te gaan en zie mijn situatie ook echt niet als voorbeeld voor mijn dochter.
Ben afgekeurd anders had ik waarschijnlijk ook gewerkt. De reden daar voor ga ik niet hier weer neer zetten. Maar mijn ouders werkte beiden en beiden nu nog. Wel de traditionele rol verdeling. Kijk mijn partner (lat) komt uit Suriname en de vrouwen daar hebben en werk en het huishouden en de man word op handen gedragen.Vrouw schept zijn bord op... Ect. Ook de rollen daar veranderen langzaam aan maar. Mijn schoonzus werkt en man werkt maar ze doet alles in huis,. Plus kids. Veranderen van dingen gaat langzaam. En over de jaren 50 mijn beide oma.s werkte toen ook al mijn overgrootmoeders ook. Ze werkte allemaal. Daarvoor en daarna. Arbeiders familie. Werken werken werken. Niet een gestudeerd hoor. Allemaal richting schoonmaakbanen maar werken deden ze. Mijn beide ouders zijn met 14 jaar begonnen met werken. Zo oud zijn ze nog niet 61 en 65. Mijn moeder is alleen gestopt toen ik geboren werd en is begonnen met werken in de avonden toen ik 5 was. Daarna weer volledig full time en wel meer. S morgens om 0700 beginnen en dan in de avond nog een extra baan er bij hebben. Mijn vader had een eigenzaak die werkte zich ook drie slag in de ronde. En nu is hij bijna 65 en werkt nog. Mijn moeder ook nu nog maar geen volledig pensioen wat dat betreft hadden vrouwen het vroeger slechter wij vrouwen mogen pas pensioen op bouwen dacht ergens in de jaren 1990. Zelfs het gelijk gestemd zijn aan de man ( die wet is ook pas van uit de jaren 90). Dus ken alleen maar vrouwen die werkten ook toen ik kind was. Ik ben van 74. Geen van alle studiebollen hoor. Werken werken werken. Moeders hebben het wat dat betreft nog steeds zwaarder als de man. Thuisblijfmoeder of werkende moeder de meeste zorg taken zie ik in mijn omgeving nog steeds naar de moeder gaan ook al werken de vrouwen. ( wees blij dat je al zo ver ben dat je alles kunt samen delen met je man.) maar er is nog veel mis met de emancipatie van de vrouw op zich.
Mijn man werkt meer dan full-time en ik om en nabij de 24 uur. In de horeca, werk ik. Ik ga dus werken als de kinderen thuis komen, zo'n beetje. Overdag ben ik bij Tim, en zo hebben we geen kdv of oppas nodig. Op zich heel mooi geregeld, maar ik vind het vaak wel zwaar en moeilijk hoor. Overdag het huishouden en op het eind van de middag gaan werken. Nu werk ik trouwens vanaf een paar weken ook de zondag erbij (12 tot 20). Als ik thuis kom, kan ik ook nog zo'n beetje het huishouden doen, man ziet dat niet, alleen het hoognodige. Plus de kids die hun verhaal kwijt willen van die dag, en hun portie aandacht. Ik baal er wel eens van. Heb een MBO diploma, en toen ik van school kwam geen vaste baan kunnen vinden. Alleen als oproepkracht. Dat heb ik een paar jaar gedaan, icm een baan in de keuken van een bejaardenhuis. Toen raakte ik zwanger, en werd bij beide werkgevers mijn contract niet meer verlengt. Toe heb ik echt jaaaaaarenlang thuis schoenen zitten plakken. Dat was de beste tijd ooit. Mijn man had ondertussen zijn HBO diploma gehaald en een beste baan! Ook het schoenen plakken leverde toen echt nog goed geld op! Tot het bedrijf van de schoenen werd uitbesteed aan Polen. Toen had ik geen werk meer, maar binnen 3 dagen kon ik beginnen in de cafetaria waar ik nu nog werk. Waar ik wel enorm veel spijt van heb, is dat ik niet altijd hard heb gesolliciteerd naar een baan waar ik mijn diploma voor heb gehaald...Het is zo moeilijk om er nu weer tussen te komen, en die branche ligt helemaal op zn gat nu. Ik stimuleer mijn kinderen juist heel erg om onafhankelijk te zijn.. Goed leren staat bij mij hoog in het vaandel en ik wil niet dat zij dezelfde "fout "maken als ik. Zeker nu de crisis bij ons is toegeslagen, zou ik maar willen dat ik wat betere arbeidsjaren had opgebouwd! Nee, alleen slechtbetaalde baantjes, kom ik voor in aanmerking. Maar goed OT: ik doe het huishouden en werk parttime, en man werkt fulltime.
Ik denk dat je hier een goed punt maakt. Dat de traditionele rolverdeling niet ineens modern is als je allebei (evenveel of niet) werkt. Want het is inderdaad nog steeds vaak zo dat vrouwen onevenredig veel in het huishouden doen. Maar ook dat is wel socialisatie denk ik. Mijn moeder was namelijk nogal lui .
Emancipatie of eigen keus. Onze keus is man werkt en vrouw blijft thuis. Krijg er geen geld voor maar veel meer dan dat. Dit is ons leven zoals wij willen. Emanciperen kan op vele manieren.
ik heb bij jou posts altijd het idee alsof je een gedicht schrijft haha, is dat bewust of gewoon je schrijfstijl?
Het ging mij niet om het volledige thuis zijn, maar om de taak van de vader als de vrouw aan het werk is. Ik bedoelde dat een man 100% thuis moet zijn op de dag dat zijn vrouw werkt. En niet alleen de taak op zich neemt om de kinderen weg te brengen en verder niet. Ik heb jarenlang in de kinderopvang gewerkt en vaak kwamen de vaders binnen om hun kind te brengen terwijl ze van een heleboel dingen niet veel afwisten. "Ik weet niet wanneer hij de fles op heeft hoor, dat heeft mijn vrouw gedaan. Mijn vrouw heeft zijn tas ingepakt, ik hoop dat alles er in zit. Als er iets is bel je mijn vrouw maar, die is altijd goed bereikbaar.." En dan ging het om gesocialiseerde mensen hoor, want ze werkten allebei Bij ons zijn de taken anders verdeeld en wij vinden dat net zo eerlijk als dat jullie dat vinden. Omdat wij het zo, in goed overleg, afgesproken hebben.
niks persoonlijk, maar ik vind het ook grote onzin. Ze kunnen overal boeken over schrijven...is de mening/visie van de schrijver en niet zo zeer de waarheid. Dan zou je eens wat boeken moeten lezen over de hechting van kinderen en het gevolg als zij meerdere dagen in de week door anderen dan vader en moeder opgevoed worden. Bestaan ook heel veel verschillende visies over. Ik ben ervan overtuigd dat het onzin is dat het voorbeeld van vader en moeder doet volgen...ieder maakt daarin zn eigen keuze. En de socialisatie van kinderen heeft niks te maken met wel of niet werken...als je je daar echt in verdiept zul je wel merken dat hele andere aspecten van invloed zijn.
idd hier precies hetzelfde verhaal...die mannen draaien gewoon een bandje af als ze de kinderen wegbrengen.
Voorbeeld doet niet altijd volgen, het kan wel een bepaalde gedachtengang kweken bij je kinderen. Als ouder moet je dan uitleggen dat het ook anders kan en niet moet! En daar heb je heel de dag de tijd voor, want je bent lekker thuis!
Een slogan van uit de jaren 90 een echte meid is op haar toekomst voorbereid. Tja mijn mening hier in. En dat kan te maken hebben door middel van mijn manier van leven en opvoeding of wat dan ook. Er zijn ook vrouwen die geen kans gekregen hebben om hier in een keuze te maken. Thuis blijven heeft niet alleen ( plus punten). Voor nu lijkt het een plus punt. Stel je komt er alleen voor te staan. Dan heb je de zorg taken en de ( financiële kant alleen te dragen), Misschien ben ik ergens verbitterd hoor zou best kunnen., Maar alimentatie is je recht als vrouw voor je kinderen maar of je het ook altijd krijgt is een tweede. Hoe vaak zie je niet dat de man zich armer voor doet dan hij in wezen is loon lager ect ect om maar onder die alimentatie uit te komen of als ze schulden maken. Het is zo dan krijg je niks! Voor je kinderen want schulden gaan voor. En alleen zijn en je kinderen alleen opvoeden en dan gaan werken. Die vrouwen benijd ik niet! Kijk het is ook hoe je in het leven staat en hoe je er mee om gaat maar. De meeste vrouwen in z.n situatie. Als ze niet verder geleerd hebben of de kansen niet gepakt hebben toen ze jonger waren. Leven de eerste jaren met kleine kinderen in armoede. Want 40 uur werken met kinderen en dan plus de opvang nog. Geen sociaal net werk laten we van de slechtste scenario uit gaan. Dat is geen pretje. En dan is emancipatie een keuze? Dat betreft is het wel goed dat de ( vrouwen van nu beter voor gelicht worden van sta je mannetje in deze wereld zorg dat je onafhankelijk word en blijft uit eindelijk van een man. En alle sociale uitkeringen aangepakt worden om vrouwen bewuster te maken over hun eigen toekomst.
Degenen die werken proberen constant te overtuigen waarom zij werken en waarom het zo goed is om te werken...zie ik in alle discussies terug komen. Ook in die van: waarom werk jij wel of niet. Bij wel werken worden honderden argumenten gegeven waarom je echt zou moeten werken, maar bij degenen die niet werken wordt alleen gezegd dat zij zich daar niet prettig bij voelen. Ik snap niet waar die neiging vandaan komt om iedereen steeds te overtuigen dat je maar moet werken...het lijkt wel een superioriteitsgevoel ofzo...ik ben beter want ik ben financieel onafhankelijk.
Nou je laatste zin hé! Is toch zeker een discussie punt waard! Je bent niet beter als je onafhankelijk bent wel loop je anders tegen problemen aan als je ( relatie stuk gaat) je bent zelf voorzien en hoeft geen hemel en aarden te bewegen voor een sociale dienstuitkering en /alimentatie. Als ik 22 jaar jonger was geweest en geweten had wat ik nu weet. Had ik het allemaal anders aan gepakt. Mijn keuze toen om te stoppen met door leren( keuze je kunt het een keuze noemen) op dat moment leek het geen andere keuze dan te gaan werken. Daar had ik mijn redenen voor. Te jong zelfstandig moeten worden met een rugzak vol ellende je zelf verzorgen en daarna er achter komen dat je nooit echt kind hebt kunnen zijn en volwassen moest worden voor dat ik wist wat dat woord inhield. ( wil niet zwaar over komen) de klok kan ik niet meer terug draaien wel. (meiden die 20 jaar jonger zijn dan mij en nu kiezen voor het thuismoederschap) Van weet je wel zeker dat je je afhankelijk wil op stellen tegen over je man ook al lijkt het nu je keuze?
dat is zeker voer voor discussie, maar dat was mijn punt niet. Het ging er mij om dat degenen die werken altijd argumenten aan moeten voeren waarom je "slecht" bezig bent als je niet werkt, maar degenen die niet werken alleen bij zichzelf blijven en gewoon aangeven dat zij zich daar niet prettig bij voelen.
Gesocialiseerde mensen heeft niks te maken met wel of niet werken. Socialisatie is het proces waarin we bewust en onbewust de kenmerken etc van de groep waarin we leven overnemen en ons eigen maken. Ieder kind wordt gesocialiseerd, neemt dingen over van de groep waartoe hij hoort. Waarmee jij opgroeit is normaal voor jou en dat wil niet zeggen dat jij later geen andere keus kan maken. En die boeken die hierover geschreven zijn, dat is niet gewoon de mening van de schrijver daar is intensief onderzoek naar geweest. En dan wil dat niet zeggen dat iets altijd zo is. Maar dat de bijv. De kans dat jij het normaal vindt om zorgtaken te verdelen groter is als jouw ouders hun zorgtaken ook hebben verdeeld.
Klopt als een zwerende vinger! Als ik het toch eens allemaal over mocht doen hè! Sommigen (waaronder ik) komen uit een niet zo'n warm nest, en hebben het zelf maar uit moeten zoeken. Dat kon ik tot op bepaalde hoogte, maar met mijn kinderen heb ik het dagelijks over hun toekomst zodat ze niet in dezelfde valkuilen vallen als ik. Ik ben betrokken bij hun studie en probeer ze een realistisch beeld te geven, voordat ze echt de maatschappij in gaan.