Pff, het zit me nu even heel hoog, schoonmoeder is opzich een leuke vrouw. Ik heb altijd wel gevonden dat zij het heel erg belangrijk vindt dat andere mensen haar benijden, als het gaat om geld, dure auto etc. (Overigens is dat niet van haarzelf, maar van haar vriend). Schoonvader wordt vaak en plein public voor lul gezet (gescheiden). Maargoed, zo is ze gewoon, dat is wat mijn vriend zegt, nouja het zal wel... Nu is het zo dat ze een x per week oppast op ons zoontje en ze eiegnlijk haar eigen plan trekt en niet luistert naar hoe ik het wil. Hij is heel erg gevoelig voor prikkels en baat er enorm bij te weten (zo ongeveer) wat er gaat komen. Nu betrap ik haar al vaak op leugens (al dan niet gerelateerd aan mijn zoontje), maar ik zie dat ze ons hele dagschema in de war gooit op 'haar' dag omdat ze bepaalde dingen wilt ondernemen en ons zoontje daar maar ondergeschikt aan moet zijn! Voordat ze begon met oppassen hebben we een gesprek gehad waarin ik heb aangegeven dat het belangrijk is om een bepaald ritme en structuur te handhaven. Ze zei dat ze dat begreep, eerder vond het namelijk niet leuk dat ze niet 'zomaar' met hem weg zou kunnen bij haar vriendinnen op de koffie etc. Tjadat gaat gewoon niet met ons zoontje nu. Afijn, het zit me zo hoog, ik snap best dat niet iedereen dezelfde denkwijze heeft maar ik merk dat ze mijn manier gewoon ondermijnt. Ik ben er best verdrietig over omdat mijn. Zoontje er de dupe van is maar eigenlijk heb ik geen vertrouwen meer in het oppassen. Vanavond met vriend bespreken, hij is het gelukkig wel vaak met me eens maarja het is wel zijn moeder... Toch weer een heel verhaal en dit is nog maar het topje van de ijsberg, pff maar het lucht wel al op om het te delen.
Ik weet het niet, ik begrijp je wel, je wil alles zoveel mogelijk als thuis voor je zoontje, dat wilde ik in het begin ook maar eigenlijk mogen we blij zijn dat ze willen oppassen. Is je zoontje dan helemaal overstuur als hij weer thuis is? Ik vond het de eerste weken ook vervelend maar toen draaide ik de knop om en had ik meer iets van "bekijk het je maar, trek je plan" en sinds ik die knop heb omgedraaid gaat het veel beter. Mijn ouders geven hem in de voormiddag al bijna meer eten dan ik hem geef op een hele dag (gelukkig wel gezond, geen snoep) maar als ik Dylan weer thuis heb merk ik er niks van, ook nooit gedaan, ik deed gewoon mijn ritme, mijn ouders deden hun ritme Hij slaapt daar op andere momenten, eet op andere moment, hun gaan ook soms met hem weg. Ik vind het allemaal goed, ze zijn vaak nog voorzichtiger als ik ben. Gewoon loslaten, of is hij dan helemaal uit zijn doen?
ohh zoo herkenbaar! voor mijn kleine is het vermoeiender om naar mn schoonmoeder te gaan dan naar het kdv! heb ik s avonds echt geen gezellig kind! ik vind dat je er best (weer) van wat mag zeggen, het is jullie kind en ze heeft zich aan jullie regels en manier van opvoeden te houden vind ik. ook al mogen we blij zijn dat ze oppast. jij zit met een ongezellig en ontregeld kind! en dat ze niet zomaar overal op bezoek kan gaan, tsja kinderen brengen een planning met zich mee. komen haar vriendinnen maar naar haar toe. probleem opgelost zou ik zeggen. ik vind het zowiezo al niet fijn als mn schoonmoeder mijn kind overal mee naar toe sjouwt. tsja verder kan ik je niet echt tips ofzo meegeven, behalve blijven praten en mijn kleine is 14 maanden en kan wel vort wat meer hebben en zit minder in een strak schema, dus ooit komt t goed! haha
Ik begrijp je wel. Maar ik vind dat je dan beter de keuze kan maken om sm niet meer op te laten passen. Je kan niet alles onder controle houden. Inmiddels weet je hoe schoonmoeder is (met oppassen) en als jou dat niet zint dan kun je beter andere oppas of opvang regelen. Haar huis, haar regels en dat ga je niet van haar winnen.
Ik zit savonds echt met een chagrijnig kind en de volgende dag (dan ben ik altijd thuis) moet ik hem echt weer in het 'normale' ritme krijgen, niet leuk kan ik je vertellen. Ze komt bij ons thuis oppassen en kan doen wat ze wil maar ik wil gewoon rust en regelmaat voor zoontje. Ik heb zelf het gevoel dat het haar niet zoveel kan schelen, voor anderen wil ze showen, zo van kijk mij eens een super oma zijn maar als ze hier is ziet niemand dat natuurlijk... Ik weet niet of het echt zo is maar dat denk ik wel. Zegt eigenlijk al genoeg toch? Liefst zou ik willen dat mijn moeder nog een extra dag komt oppassen, die doet echt precies hoe ik het wil en ziet ook de noodzaak van ons ritme in. Ben bang dat als ik zeg dat ik er geen vertrouwen meer in heb er dan ruzie komt en dat wil ik ook niet. Ik vind het hartstikke tof dat ze wil oppassen en dat we niet moeten uitwijken naar kdv maar op deze manier Voor de rest is het echt best een leuk mens maar haar wereld draait om haar en dat vind ik echt lastig...
Ik snap je frustratie. Maar ik denk echt dat het een gebed zonder eind is dat jou schoonmoeder zich aan gaat passen. Zij ziet blijkbaar er de noodzaak niet van in om het op jou manier te doen. Dus of je moet jezelf er bij neerleggen en het positieve ervan in zien dat zij graag op jullie zoontje past en dat je op deze manier geen kinderopvang nodig hebt. Of je moet een andere oppas of opvang gaan zoeken waar jij je wel in kan vinden en niet aan hoeft te irriteren.
Tsja, ik ben geen sm fan (algemeen bekend) maar ik zou dit toch echt proberen los te laten. Als jou zoon op het KDV zou zitten dan krijgt hij ook te maken met allerhande prikkels en moet hij ook zien mee te draaien in het ritme van de opvang. Uiteindelijk hoort dit tot zijn wekelijkse ritme. En moet je zoontje daar zijn rust en weg in vinden. Je kan niet altijd van iedereen wensen dat het ze doen op jou manier en hoe jij het wilt.
Hier ben ik het mee eens, je zoontje is nog jong, al doende leert hij het onderscheid tussen mama en oma wel
Arme schoonmoeder. Verleen je iemand een gunst door op te passen, word je hele dagindeling door die persoon bepaald. Ze moet toch ook haar dingen kunnen doen.
Wel jammer dat je zoontje echt ontregelt is. Kan je geen regels maken wat alleen het slapen betreft? Ik denk dat dit het belangrijkste is om niet in de war te geraken voor je baby? Maar 4 maanden is net de leeftijd dat ze aan sommige dingen gehecht worden ivm regeltjes. Hier was hij toen s'avonds uit zijn doen als het niet ging zoals normaal. Bij de 6 maanden was dit wel weer voorbij en ik denk dat het bij veel kindjes gemakkelijker gaat als ze 6 maanden zijn dus hopelijk is het bij jou gewoon nog enkele weekjes doorbijten
Vlieg niet door de bocht, want je gaat er wel heel kort door... Ik zou zeggen, als ze het niet doet zoals jij wil en je ziet dat je kind er echt last van heeft, ga dan eventueel op zoek naar een andere oplossing. Want uiteindelijk moeten zowel de mama als het kind zich er goed bij voelen, de rest is bijkomstig. Maar dat zijn mijn two cents...
Ik ga vriend vanavond laten bellen om duidelijk te maken dat ze zich echt aan de slaaptijden moet houden, er gebeurt wel meer waar ik het niet helemaal mee eens ben en dat zie ik dan maar door de vingers... Tja we wachten af... Ik hoop dat ze inziet dat het echt my way or the highway is en anders, ja heel jammer, maar dan mag ze van mij niet meer op een vaste dag oppassen. Lijkt nu alsof ik een of andere heks ben die haar zin wil doordrijven maar ik denk maar zo, ik ken mijn kind het best en ik ben degene die voor hem moet opkomen.
Als je kindje er echt echt last van heeft, zou ik wel proberen om tot een compromis te komen zodat er iig op slaaptijden bijv. wel rust is. Voor de rest kan op omadag een iets ander schema denk ik weinig kwaad, ik zou al lang blij zijn dat ze wil oppassen!! 4 maanden was sowieso bij mijn zoontje een moeilijke periode hoor, dan was hij al snel ontregeld. Rond een maand of 6 was dat voorbij. Ik wil niemand tegen het hoofd stoten, maar ik vind dat er vaak te krampachtig gedaan wordt met schema's, visite en thuisblijven etc zo van "nee dat kan niet want dat is dutjestijd". In onze omgeving (familie/vrienden) nemen we de kleintjes al vanaf week 1 mee op sleeptouw, dutjes en voeden kan ook onderweg of bij visite. Mijn zoontje is nu bijna 1 jaar oud en slaapt echt overal, is totaal niet ontregeld na een late avond of een feestje, en hetzelfde geldt voor zijn nichtjes en neefjes. Profiteer je als ouders alleen maar van!
Mijn schoonmoeder past ook 3 tot 5 dagen in de week op. Ik bemoei me niet met de opvoeding want overal is het anders, zolang ze niet word overvoed met snoep, en geen frisdrank en koffie krijgt ben ik zeer tevreden. De rest kwa slapen moet sm bij mij dan helemaal zelf weten. Op een kinderdagverblijf huilt mijn kindje de longen uit het lijf, en ik vind het belangrijk dat ze een band krijgt met oma. Het kan niet altijd op je eigen manier gaan, zou je dat wel willen, dan moet je of een andere oppas zoeken of stoppen met werken en het zelf doen ( dit is niet lullig bedoeld maar meer een inzien dat iedereen het anders doet )
Nee, maar serieus? Qua het slapen kan ik er in komen, maar verder... Denk je nu dat je kindje niet vaker te maken gaat krijgen met mensen die het anders doen als jij? Mijn zoon was ook wel gevoelig voor prikkels, maar zelfs mijn eigen schema was niet altijd gelijk. Zijn dutjes niet altijd op vaste tijden en op deze manier maakte ik het mijzelf juist makkelijk. Hij sliep uiteindelijk overal waar hij moe werd. IN de kinderwagen natuurlijk, of op de bank. Past mijn moeder op, dan gelden mijn moeder haar regels (met wat pointers van mij, bijv. niet teveel snoep, koek en chips) en verder zoeken ze het maar uit. Ze weet prima te zien wanneer een kleine moe is, wanneer het genoeg voor hem is en ga zo maar door. Ze gaat op de koffie bij vriendinnen zei je. Jij zegt omdat ze wil laten zien wat voor een goede oma zij is, maar het kan net zo goed zijn omdat ze haar mooiste kleinkind wil showen. Ik vraag me af of het daadwerkelijk je kleine is die er 'problemen' mee heeft, of dat jij het bent die problemen heeft met je schoonmoeder?
Dat vind ik dus ook! Mijn zoontje kan zichzelf overal aarden, valt overal in slaap (zelfs op de drukke bruiloft van ons) en goh! Wat een vrijheid is dat zeg. Verjaardag? Hoppa! Campingbedje mee en meneer vermaakt zichzelf wel. En ook gewoon het algehele dagschema. Hij komt makkelijk mee in elk ritme. Het ritme van bij mijn ouders thuis, het ritme van de peuterspeelzaal en het ritme bij ons. Heerlijk!
Ik snap je wel. Tuurlijk wil je het liefst dat het gaat zoals jij het wilt. Jij kent je kindje immers het beste, jij weet wanneer hij overstuur raakt, wat je dan moet doen, etc. Zodra er dus iets anders gaat dan dat hij gewend is, is hij van slag. Hier net zo. Máár!! ik vind wel dat je er ook een beetje voor moet oppassen. Ik ben me daar namelijk erg van bewust. Voorbeeldje: Mevrouw van het CB kwam hier even langs, en toen hij haar zag was hij compleet over stuur. Nee is niet hetzelfde, maar ik bedoel eigenlijk alleen maar te zeggen, dat je het moet proberen los te laten. Je wilt niet straks met een kind zitten dat met niemand goed kan om gaan, omdat 'mama' wel weet hoe het wél moet. Hij zal toch moeten leren dat niet alles altijd maar hetzelfde gaat. Hoe lastig ook...
Ik laat ook al veel dingen los omdat ik weet dat ik niet alles kan beïnvloeden maar bepaalde dingen, zoals slaaptijden en jas aan bij naar buiten gaan, daar ga ik niet over compromiseren. Hier gaat het ook wel eens niet helemaal volgens schema maar wanneer het kan wel. Daar heb ik zelf alleen maar profijt van in de zin van een tevreden kindje.