Ik ben zwanger van ons tweede kindje. Ons eerste kindje is met 37+6 geboren en woog 2500 gr en was 47 cm. Wij weten dat we nu weer een kleintje gaan krijgen. Dat hoort gewoon bij ons. Afgelopen maandag heb ik waarschijnlijk iets teveel gedaan, waardoor ik veel last van harde buiken had. Ik voelde hierdoor het kindje wat minder en ben 's avonds naar t ziekenhuis gegaan voor een ctg. Toen hebben ze ook nog een echo gemaakt. Ze vonden het kindje klein, maar we hoefden ons geen zorgen te maken. De volgende ochtend belt de gynaecoloog dat ik dinsdag nog een keer een ctg moet maken, want dat is het protocol. Dus ik ben weer netjes langs geweest. Na de ctg en echo wordt er doodleuk tegen me gezegd, we vinden de baby te klein, dus je moet in het ziekenhuis bevallen. Nou, toen brak mijn klomp. Mijn vorige bevalling heeft nl maar 2 uur geduurd. Dus ik heb helemaal geen zin in dat gestress om naar t ziekenhuis te gaan. Er is ook helemaal niet naar de vorige metingen gekeken, want ik heb 5 echo's gehad en die waren allemaal op of boven de lijn. Ze hadden het zelfs al over inleiden, terwijl ik 1x het kindje niet gevoeld heb. Ik ben helemaal over de flos. Wat vinden jullie ervan?
Je wilt het beste voor je kindje toch? Ik zou voor een ziekenhuisbevalling gaan. Mocht je kindje echt te klein zijn heb je daar de beste zorg.
Ik snap wel dat het nu even omschakelen is en misschien een teleurstelling. Omdat je je erop in hebt gesteld om lekker thuis te bevallen, maarja als er medische ingrepen nodig zijn kun je maar beter alvast in het ziekenhuis zijn toch? En vaak als alles toch goed is gegaan en het kindje het goed doet, mag je al snel weer naar huis.
Ik snap heel goed wat je bedoeld. Wij wilden graag in het kraamhotel met eigen vk bevallen. Had al een geboorteplan besproken en een rondleiding daar gehad. Vorige week is er besloten dat we medisch moeten bevallen. Bij mij vanwege veel vruchtwater en een zwaarder kindje. Deze week weer controle gehad en als ik deze week niet beval wordt ik volgende week ingeleid. Dit zijn grote veranderingen en is echt omschakelen. En ja tuurlijk wil je het beste voor je kind en ga je naar het ziekenhuis. Maar dat neemt niet weg dat het echt ff omschakelen is als je bijna op het einde bent en je bevalling komt steeds dichterbij en opeens wordt er iets voor je besloten. Ik wens je heel veel succes en een mooie bevalling.
Zou navragen wat er nu anders is als voor maandag. Vanwaar al die tijd niets aan de hand en achten ze het nu noodzakelijk dat je in het ziekenhuis moet bevallen en mogelijk zelfs ingeleid. Is het kindje nu echt in ene te klein, wat zijn nu in ene de risico's die er eerst niet waren. Gewoon navragen dan kunnen ze je wel (of niet) uitleggen waarom ze het nodig achtten. En heb je je verloskundige niet al gesproken? Zij kan je vast ook meer vertellen..
Ja, tuurlijk wil ik het beste voor ons kind. Maar in een week zo'n grote omschakeling is niet zomaar gedaan. Ik heb gister ook mijn eigen verloskundige gesproken en die is het niet met de gynaecoloog eens. Zij hebben vandaag nog contact en dan hoor ik van mij verloskundige hoe de zaken ervoor staan. Morgen weer naar het ziekenhuis voor echo en ctg....
Als je lekker thuis aan het bevallen bent en je blijkt uiteindelijk meconiumhoudend vruchtwater te hebben, moet je ook naar het ziekenhuis. Wil alleen maar zeggen dat een thuisbevalling niet gewoon vanzelfsprekend is, omdat je het wilt. Als er iets met je kleine aan de hand blijkt te zijn; wordt er weer naar het zkh gewezen dat ze het niet hebben opgemerkt. Willen ze bij voorbaat al geen risico nemen en zekere voor het onzekere nemen, dan is het ook weer niet goed....
Precies dit! Vraag nog maar eens duidelijk na waarom ze het noodzakelijk achten. Gyns zijn soms heel makkelijk in : "blijf maar lekker hier en kom maar fijn hier bevallen", terwijl dat medisch gezien niet altijd nodig is. Ze lopen dan een beetje voorbij aan een soms hele diepe wens van een as moeder om thuis te willen bevallen. Begrijp me niet verkeerd: ik ben absoluut voorstander van een veilige bevalling, maar als een moeder geen medische reden heeft om in het zh te bevallen, moet die keus bij háar liggen.
Ik denk dat het heel goed is dat je je eigen vk goed laat doorvragen waarom je nu in een keer naar het ziekenhuis moet. Ik krijg een ziekenhuisbevalling (ben aankomende maandag 40 wk zwanger en kreeg dat afgelopen donderdag te horen) en heb ook het idee dat er erg makkelijk geroepen wordt door de gynaecoloog dat het beter is, maar ik heb er geen grote moeite mee, waardoor ik redelijk makkelijk omgeschakeld ben. Mijn bloeddruk is te hoog en er is een heel klein beetje eiwit in mijn urine gevonden. Ik moest wel omschakelen, want dit was niet mijn oorspronkelijke wens, maar ik had een hele goeie en lieve gynaecoloog die er voor gezorgd heeft dat ik nog dezelfde dag een gesprek en rondleiding kreeg bij het vso, waardoor ik al mijn vragen en zorgen kwijt kon. Ik denk dat dit 101% scheelt.
OW meid, weet precies wat je bedoelt! Ons eerste kindje was 2800 Gr, bij 41 weken.... Ook aardig te klein dus (verder niets aan de hand met hem...) thuis bevallen en mocht daar ook gewoon blijven... Nu krijg ik groeiecho's voor deze Beeb... Eerst op de p50 lijn, en afgelopen week op de p16 Als dat zo blijft na de groeiecho's van deze week moet ik naar de gyn.... Ben zo bang dat ze zegt beval maar in het ziekenhuis!! Lijkt me vreselijk! Ik zou inderdaad vragen aan je gyn wat voor verschil er was met een paar weken geleden en nu. (Het kan helaas zijn dat je Beeb nu wel onder de p10 lijn zit....) Even overleggen met je vlos... (En tuurlijk wil je het beste voor je kindje, ik ook, dat wil iedereen, dat is soms makkelijk roepen als je toch al in het zieken huis wil bevallen, en als het moet gaan wij er ook gewoon heen, maar als het niet hoeft lekker niet )
Het wordt een medische bevalling, omdat ze het kindje schatten onder de laagste p-lijn en er verminderd vruchtwater is. Afgelopen donderdag heeft een 3e gyn uitgelegd hoe alles gaat en heeft daar ook de tijd voor genomen. Helaas is er aan de plaats van bevalling niks veranderd. Dat moet ZH zijn, maar omdat ik de vorige keer heel snel bevallen ben, mag mijn VK thuis komen toucheren om te beslissen of het nog veilig is om de auto in te stappen. Dat geeft al wat rust. Helaas kijken ze totaal niet naar mijn vorige zwangerschap, waar een dochter van 2500 gram thuis uit voort is gekomen. Het vervelende nieuws is gezonken en probeer er nu het beste van te maken. Nu nog hopen op een natuurlijke bevalling, zodat ik niet ingeleid hoef te worden!
Jammer! Hopelijk heb je er rust van als je eenmaal aan het bevallen bent (of je nu thuis of toch in het zh gaat bevallen). Ik hoop van harte voor je dat je beebje zich binnen nu en 2 weken aandient!
Mij werd ook met 37 weken ineens de beslissing genomen om me in het zkh te laten bevallen! (bloeddruk te hoog, maar niet alarmerend) Nou, daar heb ik héél wat traantjes om gelaten! En nee, ik vond het niet tof! Gyn was héél makkelijk met het toedienen van oxytocine en al vroeg breken van de vliezen bijv, terwijl ik juist voor een heel natuurlijke thuisbevalling wilde gaan. Met kaarsjes, yoga-bal en rustgevende muziek. Toen ik met 7 cm persdrang kreeg, en Nora een sterrekijker bleek, die er na flinke knip met spoed uit moest omdat haar hartje er bijna mee op hield... Ben ik achteraf toch blij ik daar was, want thuis was dit mij niet gelukt! Ik hoop wel bij een volgende bevalling gewoon weer thuis te mogen blijven hoor!
Met dat gevoel heb ik ook rondgelopen. Bij voorgaande echo's bleek me dochter prima met de groei te zitten tot 39 weken. Toen ik voor een ctg (voelde haar minder) in het ziekenhuis kwam ze hebben toen ook meteen een echo gemaakt en gezegd dat ik zelf de keuze had of thuis of in het ziekenhuis te bevallen...maar ze raadde aan om in het ziekenhuis te bevallen omdat ze mijn dochter klein schatte... Uiteindelijk bleek ze ook klein, 2560 gram. Gelukkig was alles goed en mochten we naar 2 dagen naar huis. Maar achteraf heb ik mij ook wel eens afgevraagd of het nu echt nodig was... Ergens in me achterhoofd denk ik van wel en vond ik het totaal niet erg daar te bevallen want het ging allemaal zo snel. Maar het is denk ik meer de omschakeling van thuis naar ziekenhuisbevalling... Maar als een ziekenhuis het je aanraadt zou ik hun raad opvolgen. Ookal is je gevoel nu op dit moment misschien heel dubbel. Alles voor je kindje he. Succes!
Ik ben inmiddels in het ziekenhuis bevallen van een gezonde zoon. Zijn gewicht is 2610 en we zijn 1 nachtje moeten blijven. Hij doet het super goed!