Mijn zoon moet de 18de nog 2 jaar worden. Zijn gedrag is altijd zo geweest. De ene dag meer dan de andere. Eerst dachten we medisch heeft buisjes, keelamandelen en neusamandelen verwijderd...nu sinds een week is het weer prijs! Ik wordt er langzaam een beetje gek van. Hij kan niet delen, niet wachten, alles moet op zijn manier, hij wil bepalen, huilt en schreeuwt om alles! Hij heeft leuke momenten maar die zijn zo minimaal ik geniet niet van hem (klinkt hard maar zo voelt het op dit moment). Alles is een reden om boos te worden. Ik heb veel geprobeerd maar niets werkt of tijdelijk. Iemand ideeën, tips ? Fase? Herkenbaar?
Geen beloning voor negatief gedrag. Zo kun je geen woord verstaan van wat hij zegt als hij huilt of schreeuwt, koop je niets als er niet (naar zijn niveau) lief om gevraagd wordt, en mag hij samen met iets spelen of helemaal niet met iets spelen. Dat werkt echter alleen als je positief gedrag consistent beloont. Dus na een minuut lief spelen al een compliment of kusje, en twee spruitjes zonder drama zijn goed voor appelmoes. Stel haalbare doelen voor hem en wees er heel consistent mee. Geen opvallend gedrag is beloonbaar gedrag, dus wees alert. Soms moet je misschien wat doordraven, maar het schijnt te werken. Ik zag ooit een docu over een daycare voor moeilijke peuters, en daarin zag je een peuter een pluim krijgen omdat hij in een half uur tijd twee bordjes had afgewassen. Wel luid krijsend, maar het was iets dat een compliment uit kon lokken. Nog geen week, en het was veranderd van een recalcitrant monster naar een vrolijk en lief kind.
We zitten momenteel volgens mij in het zelfde schuitje.. Ik ga er van uit dat het een fase is en herhaal dan ook als ik even gillend gek wordt: Hetiseenfase Hetiseenfase.. Van de week had hij weer een driftbui om niks, en op dat moment ging ik staan gek doen en springen in de kamer en riep ook steeds dat het een fase is. De bui was zo over en hij ging mee doen. Kan je dus niet vertellen wanneer het over gaat, maar je bent dus ook niet alleen
Gelukkig! En dan werken die hormonen ook nog niet mee he Ik heb normaal veel geduldaar die is een beetje op hihi
Zo'n pukkeltje heb ik ook, mijn jongste van 16 maanden. Als hij alleen al wat drinken wil staat hij ongeduldig naast me te gillen en wanneer ik het hem wil geven rent hij krijsend weg. Maar, wanneer ik hem dan 'vang' en na een dikke knuffel zijn drinken aanbied neemt hij het aan. Het is een heel gevoelig jongetje en hij heeft veel persoonlijke aandacht nodig en inderdaad ook die complimentjes! Wanneer ik hem een compliment geef omdat hij zo goed zit te spelen kijkt hij me wat onzeker aan en begint dan enorm te stralen. Sinds ik dat doorheb zie ik hem gewoon ontwikkelen echt super.
een beetje los laten en leren negeren(als het gedrag niet gevaarlijk is, in veilige omgeving)zachtaardiger behandelen. wat ook helpt is dat je heel duidelijk bent zonder boos te reageren. sommige kinderen hebben juist een bepaalde volgorde van een dag nodig en duidelijke regels ipv alles zelf bepalen en mogen kiezen. wanneer ze weten waar ze aan toe zijn zijn ze gelukkiger. orde schept rust. als hij boos is dan laten boos zijn in een veilige omgeving. het is een fase inderdaad. een kind dat goed eet en goed slaapt is makkelijker tijdens zo een fase. dat kun je bereiken door prikkels te beperken. en regelmaat toe te passen. heel veel sterkte en succes!
Hier ook in hetzelfde schuitje en mijn meisje word 14 december 2 ook al neus en keel amandelen verwijderd en haar oren gedaan. ze was toen 14 maanden oud. ze schreeuwt en gilt ook enorm als ze haar zin niet krijgt of het niet gaat hoe zij het wilt. ze slaat ook de kindjes die haar treiteren. vandaag pakte een kindje van 2,5 jaar wat van haar af en ze sloeg er gelijk op los. Ik schrok er gewoon van ze is ook nog eens enorm groot voor haar leeftijd en ook erg snel in haar ontwikkeling. ze is echt toe aan de peuterspeelzaal. ze wil gewoon veel te veel van wat ze helemaal nog niet hoort te kunnen en raakt ontzettend gefrustreerd. Ze praat ook erg goed en haar spraak is gelijk aan die van een gemiddelde 3,5 jarig kindje. Je kan echt merken dat ze al dik een paar maanden in de peuterpubertijd zit pfffff. hopelijk gaat het over als ze naar de peuterspeelzaal gaat.
Niet in extreme mate, maar hier wel een pittig dametje van 2,3 jaar. Gillen als ze iets wil bereiken, "piepen" om niks, weglopen en niet luisteren, zich op de grond werpen als we ergens naar toe moeten... af en toe heb ik de neiging om gewoon weg te lopen en haar te laten staan. Wat ik heb geleerd ( maar kost nog moeite om het consequent toe te passen ): blijf rustig, Echt, het werkt! Wanneer je emotioneel reageert hebben ze precies wat ze zoeken: reactie, aandacht! En benoem wat je ziet, wanneer ze zich begrepen voelen is de ergste frustratie er vaak al af. Dus wanneer hij/zij gillend op de grond gaat liggen even laten uitrazen en vervolgens zeggen: "je bent boos he, omdat je geen koekje mag? Dat snap ik wel, koekjes zijn ook zo lekker! weet je, straks om 15 uur gaan we samen wat drinken en krijg je een koekje." Werkt hier vrij goed! Afleiden idem dito. Het wordt wel beter hoor... maar duurt wel even Ondertussen consequent blijven volhouden.