Nou dit goudvisje is al 34, over oud gesproken... (voel me overigens niet zo, ben laatst ook 27 geschat lol) Moekie, apart. Tja je kan niks anders dan afwachten. Had t ook n keer, ik dacht innesteling? Wie weet...ben toch ongesteld geworden. Misschien was er wat gaande, hoop echt voor n positest voor je! Ja girlz, 2014 wordt ons jaar!
Nou ik had echt te vroeg gejuicht gisteren. Savonds begon de pijn weer erger te worden. Wat een beroerde nacht was dit. Hopelijk het ergste nu gehad.
Haha ja he? Ik ben ook zo n aparte hihi Ik hoop dat de pijn gaat zakken, lekker hittepitje erbij? Sterkte meis!
Hoi meiden... Bij voorbaat alvast excuses voor dit ego bericht... Worden jullie ook wel eens gefrustreerd van ZP, ik heb vandaag denk ik echt een slechte dag want ik kan het dus zwaar niet hebben dat allemaal mensen hier in ronde 1, 2 of 3 zwanger zijn... Waarom zij wel en wij niet? En natuurlijk is het leuk voor hun... Maar waarom kan dat bij ons nou niet gewoon een keertje gebeuren... Ik kan echt wel janken zo kut voel ik me nu!
Mart sterkte vandaag, hopelijk gaat de pijn snel over! En Goudvis je bent zo oud als je je voelt... Dus gewoon lekker jong blijven. Ik ben jaren lang 25 geworden en dit jaar en volgend jaar (en de komende jaren word ik gewoon 28... Elk jaar weer
@Patruusje hihi ok, maar hoe oud ben je dan echt? (sorry als dit al ergens stond en ik er overheen heb gelezen hoor). Ik begrijp je frustraties heel goed! Dat is menselijk meid, iedereen heeft wel eens van die momenten. Beter dat je het er hier bij ons uit gooit dan dat je dat bij het desbetreffende topic doet. Dat zou pas erg zijn. Die meiden zijn superblij en vaak zijn mensen nu eenmaal binnen een half jaar zwanger. Dan kan ik nu wel zeggen 'dat moet je accepteren, respecteren etc' maar dat gevoel is er soms nu eenmaal en dat is niemands schuld. Gun het ze van harte, maar ons ook. Wat ik zelf heel naar vind is mensen die al mega in de put zitten na 4 of 5 rondes en ovutesten gaan halen, tempen. Man daar was ik toen echt niet mee bezig, sterker nog ik was toen nog lichtelijk blij als ik ongesteld werd, zo van 'Hee, ik heb een regelmatige cyclus, het werkt vanzelf hihi' En nog zo spannend om het zonder bescherming te doen en zo. Nu is het wel anders, al moet ik zeggen dat het best goed gaat, we genieten er op los en zien wel hoe het op ons afkomt, dat is voor dit moment voor ons het beste. Dus meid, voel je niet schuldig hoor, weet zeker dat de andere ladies het hier herkennen, vanuit hun omgeving of zp. Ga die pepernoten met caramel maar halen, ga ik ook doen
Thanks Goudvis... je hebt helemaal gelijk! Ik ben 30, maar de komende jaren hou ik nog even 28 aan We hebben op het werk een chocolade letter gekregen, die is inmiddels half weg en gaat hoogst waarschijnlijk de dag niet overleven
heey wijffie. ik kan het gevoel wat jij nu voelt. mijn vriendin was binne 6 maanden zwanger die zat al met ronde2 met testjes enzo.. onder tussen is ze al bevallen. wij zijn vanaf 2011 bezig. in begin hadt ik iets van na komt vanzelf maakte me niet druk maar nu krijg ik steeds meer de twijfel of het ooit gaat gebeuren over halfjaar gaan we wel traject in bij de huisarts. Het lijkt op moment dat iedereen zo zwanger is..waarom wij niet?? tjah blijft lastig. ik heb ook zo me ups en downs. dus dat is niet erg hoor meis, soms is het wel ff goed om uit te huilen. en hier kan je lekker ff alles er uit gooien. 2014 wordt gewoon ons jaar meiden. xxxx
Herkenbaar die frustraties. Sommige topics hier moet je gewoon lekker mijden Vooral de dames die net 3,4,5 maanden bezig zijn en klagen dat het al zooooooo lang duurt en dat ze het echt niet meer trekken. Ik begrijp dat elke maand wachten te veel is. Maar kom op, die paar maandjes is nog niks vergeleken bij andere dames. Ik ga zo aan mijn sinterklaastaart beginnen, maar ben eigenlijk nog steeds niet uit wat ik nou ga maken.. Jullie ideeën?
Amerikaanse worteltjes taart heb ik van het weekend gehaald bij een american bakery... Heeeeeerlijk en een beetje in de stijl van sinterklaas!
Dat is inderdaad super frustrerend, het eerste jaar ben ik er ook niet heel erg mee bezig geweest. Pas dat ik richting het eind van het jaar ging ben ik gestart met temperaturen, omdat ik dacht dat ik dat moest weten voor de gyn. Mijn beste vriendin was 3x in 1x zwanger, dr man hoefde maar naar dr te kijken en het was al raak... Thanks voor de troostende woorden, ik had het echt even nodig En inderdaad op naar 2014!
Hey meiden, mijn naam is Josje en ik was in april 2011 begonnen met klussen. En na 5 maanden ging ik ook klagen hoor. Omdat de maanden best lang duurt. Na een jaar klussen en van alles te geprobeerd te hebben zoals temperaturen met fertility friend, ovulatie-testen, alles lezen op internet over welke standje je de beste zwanger kan worden, gezond eten, vitamine pillen slikken, NOD groepje op facebook gejoined etc. ben ik voor het eerst naar de gyn. geweest, omdat zwanger worden niet lukte. Het was heel frustrerend omdat mensen om me heen wel zwanger worden. Ik zou zeggen dat ik jaloers werd op mensen die wel binnen 1 jaar zwanger worden. Ik sloot mezelf op, wilde niet naar buiten. Ik zie alleen mensen met kinderwagens en/of een dikke buik. Ik werkte 40 uren per week en er waren 2 mensen zwanger. Ik maakte mijn leven alleen maar moelijker en elk feestje dat er kwam vermijdde ik. Want iedereen was zwanger en/of heeft kinderen. Het werd zo extreem dat ik elke dag moest huilen en ik ging alleen stressen. Huilen en huilen en het heeft geen zin. En bij de gyn. ik moest maar bloedtesten samen met mijn vriend. Alles bleek goed en we moesten én halfjaar verder klussen. Ook kreeg ik een inwendige kijk operatie of er alles binnenin goed zat. Wat heel veel zeer deed trouwens. En na 7x testen werden we doorverwezen naar de ziekenhuis waar ze ons verder kunnen helpen en dat was in oktober 2012. Mijn vriend kreeg een klein ongeluk en brak zijn hand tijdens onschuldig boodschappen doen. Hij voelde zich niet lekker in zijn vel en we konden niet klussen. In de ziekenhuis op december 2012 kreeg m'n vriend een stempel: verminderd vruchtbaar... Maar ze zeiden: Gefeliciteerd! We gaan je helpen! Ik dacht dat we IUI gingen doen maar toen ik moest komen in februari willen ze mij een lijst geven dat de apotheek een pakket heeft met spuiten voor IVF... Ik was dus helemaal geshockeerd en ik vertelde de artsen dat ik er niet klaar voor was. Ik was zo bang voor spuiten en zag het helemaal niet zitten. Mijn vriend moedigde me aan om toch te proberen zo gingen we naar een IVF avond, waar alle koppels vragen mochten stellen. Ik zag al die naalden en processen maar ik dacht: Ik moet dit doen! Ik kan het! En zo begon ik in maart 2013 met IVF maar het was een ramp. Ik was niet echt klaar met spuiten. Naald deed pijn. Spuit ging niet de juiste hoeveelheid in me spuiten. Flauwvallen, moe en vergeetachtig. Zo erg was het dat ik op m'n werk veel belangrijke dingen vergat... En het mislukte, van de 13 eitjes waren er geen 1 bevrucht. Dus kreeg geen terugplaatsing. De punctie was pijnloos maar de after effect was 3 dagen K.O. Ik voelde steken maar dat kan kloppen want de eitjes halen ze eruit met een flinterdunne naald en ze stoppen je veel verdovingsmiddel in je lichaam. Ik was mentaal en psychisch in pijn. Ik wilde dus met niemand praten en zo heb ik de NOD clubje op facebook verlaten. Ik was boos op iedereen. Ik kon wel janken en schreeuwen, schelden, stom doen maar het heeft allemaal geen nut. In april moest ik rustmaand houden en in mei 2013 begon ik weer. Deze keer dacht ik: NO PAIN NO GAIN. Ook heb ik tegen mijn vriend gezegd dat hij gezond moest eten en elke dag verse juice de orange moest drinken want ik had ergens gelezen dat de sperma kwaliteit verbeterd. En sinds we een dramatische mislukte poging hebben met IVF, mocht ik meteen op de nieuwe methode ICSI, waar ze microscopisch de beste zaad eruit vissen. Ik had alleen maar 5 eitjes en ik gaf de moed op... maar er werden 4 bevrucht maar dan met 2-cellig en 4 cellig. Dus kreeg 2 bevruchtige eitjes terug geplaatst. Ik gaf het al op. Al die verhalen op internet dat het mislukt. Ik dacht niet aan zwanger worden, ik dacht aan pijn lijden. Ik ging niet hopen, niet eens vroeg testen. Ik dacht, al die maanden dat ik heb gewacht, waarom zou dit wel lukken? Wonderbaarlijk ging ik testen, zag 2 streepjes. Toch bleef ik nuchter en kreeg scenario's. Weet je, ik was al zo negatief, waarom zou ik vroeg juichen? Ik wilde juichen, maar het was zo onwerkelijk. Tijdens 7e week kreeg ik m'n eerste Echo. 1 hartje klopte, 1 was gevanished... Maar de dag dat ik kloppende hartjes zag, het was toen een ´Klein booontje, had nog geen vorm. Ik wilde wachten tot de 12e week en dan kan ik pas tegen iedereen zeggen dat ik zwanger was. En op de 12e week Echo, zag ik handjes, voetjes, lichaampje en hoofdje... Ik smeltte. Nu ben ik op de 31 week van m'n zwangerschap en ik moet zeggen: Yaaay!! <3 Ik denk dat ik er teveel bezig was om zwanger worden, maar de tijd dat ik op gaf, ben ik zwanger Ook al ben je kort of lang bezig. Het is for elke mamma to be moelijk, want in je hart ben je altijd mamma. Ik wil alle mamma's (to be) wensen dat ze zwanger worden! <3 Want het kan!
Patruus: tis appelspeculaastaart geworden. Staat nu in de oven De FA belde nog. Ze doen nog niks. Moeten tot maart wachten. pfffffff Ach die 3 maanden kunnen er ook nog wel bij Mompelientje: thnx voor je opbeurende woorden! Jij zit al bijna aan het einde van je zwangerschap. Wat moet dat fijn zijn! Zie je op tegen de bevalling of kijk je er naar uit? Ff een ander vraagje: tips voor Kopenhagen? Wij gaan die kant namelijk op voor de vakantie.
Whaaahaaa Geweldig Mart! Enne, stuur je virtueel een stukje taart door? Succes met wachten tot maart. Baal je ervan? En hiero flink wat pepernoten ingeslagen, want vanaf morgen zijn ze weg En truffel en witte zijn hier favoriet! Mompelientje, wat een hoopvol verhaal! Thanx En succes met de laatste loodjes! Patruus, kop op! Alles komt goed en laat de mutsen maar zeuren als het na 4 maanden nog niet is gelukt, wij zijn straks supermoeders omdat we er zo lang op hebben moeten wachten Enne mijn werk houdt me jong, dus vaak voel ik me 18 . Verder denk ik dat mijn vriend en ik ook jong blijven doordat we gewoon een leuk leven hebben met leuke activiteiten en reisjes. ( Schoonzusjes is 6 jaar jonger en al gewoon een saaie oude taart die nooit wat doet en alleen maar borduurt en breit, en die is 27, dusssssss je bent zo jong als je je voelt!)
Ja eens Moekie! Wij zijn straks rockende festivalmama's :-D Hoe voel je je? Wahaha die goudvisfoto is echt briljant LOL Mompelientje dank voor je verhaal he en succes de laatste weken. Jettos, Isab hoest met jullie? Wat n positieve vibes hier op t forum, word er vrolijk van. Maar nu hup aan de studie hihi