interessant topic! Ik krijg a.s zondagochtend een ballonkatheter en word dan de dag er op (dan ben ik 41 weken) ingeleid. Maar ik zit er dan ook helemaal doorheen qua pijn
Helaas kon ze de vliezen niet breken. Ik heb wel 2 cm maar ze vond het net iets te weinig ook omdat de baarmoederhals half verstreken is. De kans dat mijn lichaam het daarna niet snel genoeg oppikt is dan groter en zit ik alsnog in het ziekenhuis met een infuus. Ik heb straks wel een afspraakjes met de gyn. Zelf wil ik sowieso een echo en ctg aangezien ik 41 weken ben en ik wil graag horen wat hij/zij ervan vindt. Ik neig zelf meer naar het weekend aankijken en alvast een afspraak maken voor maandagochtend. Maar wie weet komt hij met een beter plan. Ik heb lichamelijk ook veel klachten, daarnaast een dochter van 1,5 en net 4 weken geleden verhuisd, maar dat zijn voor mij geen redenen om te vroeg in te leiden. Ik wil net gevoel hebben dat mijn kind en lichaam er klaar voor zijn. De grens tussen 41 en 42 weken vind ik alleen moeilijk. Wat is wijsheid? Mijn verloskundige pusht trouwens helemaal nergens toe hoor. Die laat het aan mij en helpt me waar het kan. De communicatie tussen hun en het ziekenhuis is ook perfect.
Wat gek dat ze jou dan niet hebben aangeboden om een ballonkatheter te plaatsen? Mijn ziekenhuis (Spaarne ziekenhuis in Hoofddorp) zweert erbij. Dat zorgt ervoor dat je 3 á 4 cm ontsluiting hebt, zodat ze daarna weeën opwekkers kunnen toedienen. Dat gaan ze bij mij doen in ieder geval
Ik ben nog gewoon bij de verloskundige en wil juist de weeënopwekkers vermijden. Ik wil dat mijn lichaam het zelf oppakt. Dus vliezen breken kan een zetje zijn, wil geen geforceerde inleiding nog. Maar wil ook niet wachten tot 42 weken dus vandaar de twijfel. De max grens dat ik door wil lopen is gevoelsmatig 41,3, mooi op de helft. Dan heb ik nog tijd tot maandag en anders ruim voor de 42 weken bevallen. Ik wil mijn baby niet onnodig pushen.
Jammer dat ze nog niets voor je kon doen.. Strippen kon ook niet meer? Wel fijn zo'n afspraak bij de gyn, even een extra check en die kan je ook weer aangeven hoe en wat. Succes!
Ik wil nooit meer weeenopwekkers (tenzij het niet anders kan natuurlijk) dus ik zou ervoor kiezen om door te lopen mocht dit medisch verantwoord zijn en ik het lichamelijk nog goed aan kan.
Wij hadden op 41+3 een afspraak staan met de gyn voor ctg + vruchtwater controle. Ik voelde me nog prima en zou bij wijze van nog wel een paar weken door kunnen. Maar die afspraak hebben we nooit gehaald . De nacht ervoor zijn gelukkig spontaan de weeën begonnen en dus op 41+3 bevallen van een prachtige zoon. Zoals eerder ook al aangegeven zijn er onderzoeken die aangeven dat langer doorlopen risico's met zich meebrengt, maar er zijn dan ook weer onderzoeken die zeggen dat dit niet het geval is. Vond het zelf ook heel moeilijk toen ik over de 41 weken ging, voordelen, nadelen, wat is nou het beste voor je kindje etc. Was dan ook superblij dat de bevalling spontaan begon en het ziekenhuis er verder niet meer aan te pas hoefde te komen, en ik/ wij een mogelijk lastige beslissing zouden moeten maken. Hopelijk ben je wat wijzer geworden bij de gyn en gaat je bevalling zeer binnenkort en lekker spontaan beginnen. Succes!
Ze kan anders zondag toch nog een keer komen kijken of de vliezen gebroken kunnen worden? Anders zit je maandag alsnog aan het infuus. Hier werkte het dus als een trein, had ook twee cm. Enige verschil is dat ik wel een volledig verweekte bmm had.
Ben benieuwd of het misschien toch zelf op gang is gekomen Als je t liefst thuis wil bevallen en het nog gaat zou ik lekker wachten. Hier niet de kans gekregen, ben met 38 weken ingeleid met 3cm ontsluiting en een te hoge bloeddruk. Wilde je alleen even meegeven dat de horror verhalen die je hoort over inleiden vaak verhalen zijn van mensen waarbij t lichaam er nog niet echt klaar voor is (bijv. 36 weken, nog niet verstreken, nog geen ontsluiting maar bijv. zwangerschapsvergiftiging dus baby moet eruit). Bij mij is het me alles meegevallen! Vlotte bevalling gehad van vier uur en eigenlijk niks te klagen. Mochten ze toch besluiten je in te leiden: Houd je eigen grens in de gaten met het ophogen van de weeën opwekkers! Soms hebben ze er een handje van t toch nog een beetje op te hogen terwijl jij al vol in de sterke weeën zit, en dan kan je in een weeenstorm raken. Vertel dit vooraf ook aan de persoon die met je mee gaat. Hier kwam ik dus in een weeenstorm terecht (was in mezelf gekeerd door de sterke weeën en heb niet meegekregen dat de dosis weer omhoog ging). Mn man wist nog wat ik gezegd had en heeft ze de dosis terug laten schroeven. Met tien minuten was het weer redelijk te doen! Succes, wat je ook kiest
Een hele goede tip, Indy. Ik heb ook op de max opwekkers gezeten, omdat ze dachten zo nog meer ontsluiting te krijgen. Echter hadden ze beter moeten toucheren, want dan waren ze er eerder achter gekomen dat de kleine niet goed lag. Dus mijn tip als het niet wil vlotten, laat ze goed kijken. Vraag naar de eindverantwoordelijke gyn, boven de coassistenten. De co heeft naar mijn mening een inschattingsfout gemaakt.
Ik zou zelf Max tot 41 wk doorlopen en dat is dan ook echt de Max. Ik ben een neonatologie verpleegkundige en zie regelmatig de consequenties van baby's die te lang blijven zitten. Geloof me, die consequenties zijn absoluut niet mals. Ik wil je niet bang maken, je moet doen waar jij je goed bij voelt, maar ik heb in mijn werk te veel narigheid gezien wat makkelijk voorkomen had kunnen worden als moeder op tijd was ingeleid. De placenta functie verminderd, kind is groot. Risico's worden al groter voor moeder en kind. Helemaal als je thuis wilt bevallen. Op m'n werk heb ik ondervonden dat de slechtste kinderen serotien (overtijd) en thuis geboren zijn.
Blijft toch frappant hoe dat soort dingen blijkbaar zo kunnen verschillen per ziekenhuis, want hier in het ziekenhuis gaf de gyn echt aan af te wachten totdat het kindje er zelf klaar voor was. Om zo een zeer waarschijnlijk soepelere bevalling te hebben en ons kindje de 'beste' start te geven. Hij gaf juist aan vaker problemen te signaleren bij kinderen die ingeleid werden of waarbij de moeder pijnbestrijding kreeg (vaker kunstverlossingen etc). Zijn woorden waren letterlijk met 40+6:'Als ik jou was zou ik zeker afwachten om zo een thuisbevalling mogelijk te laten zijn'. Maargoed, dat ligt natuurlijk mede ook aan de vorige bevalling, conditie moeder en misschien wel belangrijker van het kindje Hopelijk heb jij ondertussen een voorspoedige bevalling gehad TS!
Over het algemeen genomen wordt in elk ziekenhuis hetzelfde beleid gehanteerd. Uiteraard heb je verschillen tussen gynaecologen, de een zal je eerder willen inleiden dan de ander. Het is absoluut waar dat vrouwen met een pijnstilling vaker een kunstverlossing krijgen. Het komt vaak voor dat persdrang niet gevoeld wordt. Daarom wordt pijnbestrijding bij volledige ontsluiting stop gezet, maar dat betekent nog niet dat je goede persdrang voelt. Je voelt niet waar je naar toe perst, dus de kans op een vacuum extractie is groter. Ik geef allen mijn ervaring weer. Ik heb natuurlijk een gekleurd beeld. Ik zie in mijn werk dagelijks kinderen binnen komen met een slechte start. Kinderen met een goede start en zonder problemen direct post partum worden niet opgenomen op de neonatologie, dus die zie ik niet. Helaas wel genoeg kinderen met een zeer beroerde start (asfyxie) gezien bij 42 weken, die gekoeld moesten worden en zelfs overleden door bijvoorbeeld meconium houdend vruchtwater (omdat het kind het beroerd heeft van binnen met een verminderde placenta functie). Nogmaals, mijn beeld is heel gekleurd. Daarom ben ik misschien ook wel te panisch op dit gebied, maar een bevalling na 41 weken is aan mij niet besteed