Herkennen jullie dat? Ik sta net in de keuken de balletjes voor de soep te rollen, heb de tafel in Sint sfeer gedekt en de schaal met pepernoten gevuld. De kleine speelt in de kamer en roept of hij een pepernoot mag. En ineens heb ik zo'n moment dat ik denk 'shit' later als ik groot ben is NU.. Ik ben de mama met een kleine knul die de Sint spanning in huis brengt, de verse soep staat te maken en de cadeautjes gekocht heeft. Ik ben die vrouw die een huis heeft,werkt en een auto voor de deur staat.. En dus niet meer dat kleine meisje/puber/jong volwassenen zonder verplichtingen,zorgen en problemen. Kortom ; ik word oud (Maar geniet er wel voor 100% van) Fijne avond meiden!
Vaak wel, op de kinderen na dan. Maar regelmatig denk ik wel, dit is waar ik vroegah over nadacht. Het is wel snel gegaan he?
Dacht er vandaag ineens ook aan. Ik herinner me alle sinterklaasavonden nog, lekker gourmetten, de spanning en de geur van een nieuwe barbiepop(en er meteen mee willen spelen maarja die ellendige plastic touwtjes waar die mee vast zat) En nu ben ik zelf oud(nouja 23) en hebben we volgend jaar ons eerste kindje.. En dan ga ik zelf zorgen voor die gezellige avond. Dan zijn alle cadeautjes in de zak ineens niet allemaal voor mij meer maar staat mijn zoon het middelpunt..heb ik wel heel veel zin in!
Ik begrijp wat je bedoelt. Ik heb vaak nog het gevoel dat ik 15 jaar ben, en dan bedenk ik me dat ik een man, een huis, vaste lasten en een zoontje heb. Ik voel me helemaal nog niet zo volwassen.
Oo die momenten heb ik ook vaak.. Het lijkt nog als de dag van gister dat ik op de middelbare school rond rende met mijn vriendinnengroepjes en onze 'problemen' met jongens en noem maar op haha.. Terwijl dat alweer een aantal jaren geleden is. Al 3,5 jaar gelukkig getrouwd en nu een kleine van bijna 10 maanden, een hele hoop trieste maar ook mooie momenten meegemaakt de afgelopen jaren dus dan ga je inderdaad af en toe denken ja van waar gaat de tijd heen.. Ik zou mijn leven niet willen veranderen en iedereen die ik om me heen heb voor geen goud willen of kunnen missen, maar die zorgeloze tijd, dat je inderdaad al die verantwoordelijkheden etc. nog niet zo had, daar denk ik dan ook nog vaker aan terug.. Tijd vliegt echt voorbij!
Zelfs herkenbaar voor een bijna 39 jarige Mijn oudste is 17 en ook ik vraag me regelmatig af waar al die jaren gebleven zijn...... De tijd dat hij nog vol verwachting op Sint en Piet stond te wachten ligt al zo ver achter me, terwijl het voelt als gisteren. Ik voel me ook niet veel anders als 20 jaar geleden eigenlijk! En als ik mijn moeder van 70 moet geloven blijft dit zo, zij ziet het alleen wanneer ze in de spiegel kijkt, voor haar gevoel is ze 25.
Ik zat er gister toevallig nog aan te denken.. Zat zo van 'Pfohh, ik mis zelfs het boodschappen doen met m'n moedertje, gewoon even lekker samen eruit, al is het maar om de hoek' en toen schoot het opeens door me heen dat IK straks de mama ben die met de kleine door de supermarkt of waar dan ook loopt..
Grappig dat je het zo schrijft idd. Volgens mij blijven we allemaal wel iets van een ( kind in ons houden en worden we soms wakker geschut van oeps we zijn al volwassen)
Je staat er Niet dagelijks bij stil, maar de tijd gaat echt snel, zeker als je een gezin/kind(eren) hebt. Je hebt ook amper de tijd om erover na te denken, en als je dat wel doet voelt het heerlijk warm! Geniet van deze gezellige Sinterklaasavond, hoop dat er nog vele gezellige dagen zullen volgen!
Ik heb het ook! Ben nu 23 dus nog niet zo heel oud maar ben ook getrouwd huisje boompje beestje een pracht van een dochter en 2 auto's voor de deur. Later is nu!
Ja, dit is zó waar! Ik ben er nooit zo bewust mee bezig, maar op bepaalde momenten als mijn zoontje of dochtertje "mama" tegen mij zegt dan denk ik; ja ik ben gewoon een mama.. De, nu nog, belangrijkste persoon voor 2 mensjes. Ik ben gewoon 'ineens' volwassen, een vrouw.. Heel vreemd, haha. Overigens stond ik vanmiddag bij de Intertoys een cadeau terugbrengen wat het niet deed en die mevrouw belde een collega en die zei "er staat een meisje bij mij aan de kassa"
ik ben al langer met mijn man samen, dan dat ik oud was toen ik hem leerde kennen, ik had die oma al kunnen wezen
Wij hadden het toen we in onze nieuwe auto (een stationwagon) de kinderwagen gingen ophalen. Lief keek me vertederd aan en zei: "Hadden wij elkaar bijna 8 jaar geleden niet uitgezocht op dat we geen kinderen wilden? En nu rijd ik in een Ford Focus, dezelfde auto als mijn ouders notabene, met een kinderwagen in de kofferbak!!" Later is nu, absoluut! Maar stiekem denk ik ook nog heel vaak "later als ik écht groot ben"
Ik ben nog lang niet groot, moet volgens mijn lijstje nog mijn motor rijbewijs halen, een mooi huisje aan het water kopen en de loterij winnen.
Ik heb vaak wanneer ik andere moeders zie met kinderen dat ik denk van, dat is een echte moeder met die kindjes die vast helemaal gestructureerd is met alles enz. En dat ik zelf maar gewoon een vrouw ben met 3 kinderen die maar wat doet haha. Maar denk dat ik het toch zo slecht niet doe, maar toch voel ik me als een amateur-moeder.
Omdat we het onzin vinden nu al te vieren (sylvano is 1,5) maar die spanning heerlijk , en baal nu stiekem wel dat we die beslissing gemaakt hebben Kerst doen we overigens wel een paar cadeautjes maar is toch anders als die lieve goedheiligman
Vroeger dacht ik dat als ik groot was dan woonde ik alleen in een huis met heeeeeeeel veeeeeel honden. En vooral geen man ! Ik woon nu samen met vriend en twee honden en kleine is op komst.... Dus het lijkt er niet op kaar voel me wel al beetje oud omdat ik mama word !! ( ben 21 haha)