Dat snap ik. Maar als je het lef hebt om vreemd te gaan heb dan ook het lef om je vriend op de hoogte te stellen. Zeker als het al langer speelt. Daar heb je toch geen forum bij nodig!
nee, maar wel een goed begin. hoe langer jij nu wacht, hoe harder dat mes in zn hard gedrukt word straks
Ik keur het ook af. Alleen ik ben wel zo reëel om te beseffen dat dit iedereen kan overkomen. Dit maakt je niet tot een monster. Ts is ook een dochter van iemand, een zus, een buurvrouw of een vriendin van iemand.
Ik neem aan dat ts intelligent genoeg is om te beseffen dat ze wel veilige sex moet hebben met haar minnaar.
Volgens mij hebben de meeste mensen die zo principieel reageren gewoon zo'n situatie niet meegemaakt.. Ik ook niet, maar wel genoeg andere om te weten dat de wereld en vooral iemands emoties niet zo zwart wit in te delen zijn. TS, hoe het op mij over komt, is dat je eigenlijk altijd al hebt getwijfeld, maar vooral vond dat je gelukkig moest zijn (ipv echt zijn). En heb je daarom steeds de volgende stap gezet in de hoop dat het echte geluk zou komen. Totdat er nu een trigger kwam die ervoor zorgde dat de twijfel dubbel zo hard naar boven kwam. Ik twijfel er niet aan dat je van je huidige vriend houdt. Ik denk ook dat dit soort situaties een teken zijn dat je zo niet verder moet. Ik twijfel er wel heel erg aan of jou en man 2 een lang leven is beschoren.. Man 2 vult nu iets in wat jij mist in je huidige leven; op het moment dat je je leven omgooit en dat gemis ook niet meer hebt, is de kans groot dat hij dan ook niet meer zo goed bij je past. Naar mijn mening is deze affaire een gevolg en geen oorzaak; je twijfelde al, dus kon dit gebeuren. Het is niet dat omdat dit is gebeurd, je bent gaan twijfelen. Daarbij ben je nog relatief jong en heb je al jaren deze twijfel: stel je nu eens voor dat je de aankomende 50/60 jaar nog door moet leven met deze twijfel.. Volgens mij blijft het dan niet bij deze affaire, en dat wil je je vriend niet aandoen denk ik. Succes, het lijkt me erg lastig, hoe dan ook ga je iets op moeten geven..
dus als jou huidige vriend/man nu zegt 'schat ik ga al een langere tijd vreemd' dan kan jij dat begrijpen? dan eet ik mijn schoen op! *maakt alvast de veters los om aan de schoenen-maaltijd te beginnen*
Nee jouw reactie verdient een schoonheidsprijs Als TS zo gevoelloos was zou ze hier geen topic openen en om hulp vragen. Blijkbaar heeft ze toch een hart
Dank je Kletskoek. En inderdaad, ik weet dat ik het moet zeggen, vroeg of laat. Liever eerder dan later. De reden dat ik dit topic startte was ook niet om te vragen of ik het wel of niet zou moeten vertellen, maar in hoeverre ik achter mijn gevoel of verstand aan moet gaan. Ik weet gewoon niet meer wat 'waarheid' is op dit moment.
Meid, je schrijft dit in je openingspost: Geen geldzorgen komt op mij over als financiele zekerheid, en niets opbiechten en zelf de keuze maken in plaats van de keuze aan je partner over te maken, vind ik makkelijk, ja.
TS: ik denk dat je vanzelf achter je waarheid komt zodra je vriend de situatie weet. jij kan wel beslissen dat je verder met je huidige vriend wil en je toch onwijs veel van hem houdt en niet van je lover. maar wie zegt dat hij ook nog achter de relatie staat? de kans is er dat hij je zal vergeven en hij verder met je wil. dán is het de tijd om te bedenken wat jij wil. maar de kans is groot dat hij zegt Toedeloe! en dan hoef je niet eens na te denken wat jij zou willen, want dan heeft je vriend al de keuze voor je gemaakt trek die pleister eraf en Go with the Flow!
Ik sluit me hierbij aan. En daarbij, TS je gaat er maar op 1 manier achterkomen. Wil jij echt blijven hangen in een relatie waarin je niet 100% gelukkig bent? Wil je je altijd blijven afvragen of je minnaar niet degene was met wie jij gelukkig oud kan worden? Een scheiding is altijd pijnlijk maar jij bent verantwoordelijk voor je eigen geluk. Wel ben ik van mening dat je je huidige partner daarbij met respect moet behandelen. Heeft hij niet het recht om te weten hoe jij op dit moment in deze relatie staat en daar zelf conclusies uit te trekken?
Ik heb een ontzettende hekel aan vreemdgaan en alles wat daarmee te maken heeft. Ik vind dat je het op moet biechten. Hoe kun je leven in een relatie en eventueel later in een huwelijk met een leugen? Hoe durf je na dit alles je man nog in de ogen te kijken?
Ik kan je vertellen, ik zat in hetzelfde schuitje 2,5jr geleden, Had een lieve vriend, huis gekocht, samen opgeknapt, leuke vrienden groepen, maar zo saai leventje.. Hij werd ook zo saai.. Ook geen geld zorgen enz. Totdat ik mijn eerste vriendje ( nu mijn man ) weer tegen het lijf liep. Studeerde nog met bijbaantje en stage, woonde in een studio en had geen nagel om aan zijn kont te krabben.. We werden weer verliefd en van t 1 kwam t ander.. Toen moest ik die keus maken.. Verder gaan in ( inderdaad ) mijn saaie leventje of helemaal opnieuw beginnen ( dus weer terug bij mijn ouders wonen want bij hem wonen wilde ik niet ala minute ) met enorm veel liefde.. Ik koos uiteindelijk om opnieuw te beginnen! Ik heb het hem wel allemaal eerlijk verteld met als einde van het verhaal dat hij niet hoefde te kiezen om de relatie te verbreken, want die keuze had ik al gemaakt! Bij me ouders gaan wonen voor 3 maanden en toen bij hem gaan wonen, half jaar later had hij zijn studie af en vaste baan, 3 maanden daarna hadden we nieuw huis en bleek ik zwanger te zijn, afgelopen juni getrouwd en is onze prachtige dochter geboren!!! En weet je.. Tot op de dag van vandaag heb ik geen spijt!!!!! Ik ben al mijn vrienden kwijt geraakt maar als ze echt vrienden waren hadden ze mijn keuze geaccepteerd.. Maar dat hebben ze NIET gedaan! Aju paraplu! Ik ben super gelukkig en het is mijn beste beslissing ooit!!!!! Zoek de liefde!!!! Zoek niet in materiële dingen!!!!! Volg je hartje en zoek je geluk...
Ooit in een grijs verleden heeft mijn man met een ander gezoend.. toen hadden we ong 3 jaar verkering maar het is het laagste wat je je partner aan kan doen.. Wij zijn er uit gekomen. Maar had hij gedaan wat jij nu doet dan had ik hem tot in het diepst van mijn hart gehaat en nooit weer willen zien. Je hebt maar 1 optie.. eerlijk zijn alles opbiechten en als hij het dan nog wil samen vechten voor jullie of samen een punt erachter zetten. Maar hier zijn de woorden SAMEN EERLIJK en OPEN erg belangrijk. Hij moet ook een keuze hebben, dit is gewoon oneerlijk,
En helemaal nu je samen voor een kind gaat! Stel je voor je word zwanger en het komt dan uit.. dan is het drama 100 keer erger
Ooo en denk aub niet dat een kind 'krijgen'alles oplost.. het mogen/kunnen krijgen van een kind kan een relatie die slecht is echt niet helpen.. vaak is het juist nog meer het einde!