Ik vind dat je teveel vraagt. Zelf zou ik zoiets niet eens vragen maar daarin ben kans wat extreem, wil alles zelf oplossen. Zelf zou ik me vreselijk bezwaard voelen om iemand een week met mijn kinderen op te zadelen. Mijn moeder zou het overigens heel zwaar vinden, maar als het echt niet anders kan en de ingreep echt noodzakelijk is het wel doen. Is het mogelijk de week op te splitsen tussen ouders en schoonouders of een tante oid? Anders zou ik er zelf voor kiezen alleen te gaan of mijn man laten gaan zodat er ook 1 thuis is bij de kinderen. Of anders koppelen aan een vakantie. Dus wat langer weg en met zn allen.
Schoonfamilie zit allemaal in het buitenland en rest vam de familie andere kant van nederland. Kinderen worden tegelijk onderzocht door allerlei artsen op twee locaties dus ik ga met een kind mee en man met andere kind. Maarja zoals ik al zei ik zal een amdere oplossing gaan bedenken en dat zal wel lukken ook al zou het betekene dat we moeten opslitsen maar ik wilde gewoon weten of ik teveel van mn ma verwachtte...
Mijn moeder/ouders zouden het doen.. Vooral omdat het dus ook met twee andere kinderen te maken heeft Het lijkt ook niet om een pijnlijke teen te gaan (bij wijze van), anders hoef je niet 10u te vliegen.. Denk dat mijn ouders er zelfs vrij voor zouden nemen van hun werk. Wat ontzettend vervelend dat het zo moeilijk is om een oplossing te vinden! Hoop dat je toch wat kan regelen.. Heel veel sterkte!
Mijn moeder ook. En die is rugpatient en niet zo'n klein beetje ook. Ik snap ook dat je gekwetst bent. Mijn schoonouders zouden het trouwens ook doen.
Ik vind van wel ja, ze is het niet verplicht. Mijn moeder zou het ook niet aankunnen 24/7 en dat een week lang. Kan je man's moeder niet? misschien dat zij het wel aankan.
Hmm, ik weet dat mijn moeder het zou doen, meteen. Zonder enige twijfel. Wat ik uit je verhaal opmaak is dat de trip noodzakelijk is, zou je moeder het niet 3 dagen kunnen doen en je schoonouders of zus etc. de overige dagen?
Weet je, ik denk maar zo: als je eigen kind volwassen is en staat voor je deur omdat hij/zij dringend hulp nodig heeft, dan zet je je deur toch ook open?
Ik vind het niet raar om te vragen. Mijn ouders zouden het zo doen in dit geval. Of in ieder geval meedenken aan een oplossing mochten ze het lichamelijk niet aan kunnen. Voor een gewone vakantie vind ik het een ander verhaal, dat zou ik nooit vragen. Maar dit? Snap dat je teleurgesteld bent.
kom op zeg,,,,50 jaar dan ben je toch nog hartstikke jong!!! Ik zou ook teleurgesteld zijn. Ik heb nog nooit gebruik gemaakt van mijn ouders en/of andere oppassers. Ik ben zelfs ook niet meteen voor vaste (wekelijkse)oppasoma's, maar in dit geval.... Je vraagt dit niet zomaar toch?! Als een van mijn dochters mij dit later zouden vragen zou ik het zeker doen, zelfs al zou het een hele zware week worden. Zou je het vragen voor bijv. een vakantie vind ik het een heel ander verhaal.
Ik snap eigenlijk niet waarom jij je nog steeds zo gekwetst voelt. Je geeft zelf aan dat je zo close bent met je moeder, dan lijkt het mij dat ze ook veel voor je over heeft. Nu geeft ze alleen grenzen aan, wat ik helemaal niet gek vind. Een week oppassen op 2 kids onder de 3 kun je toch serieus niet vergelijken met winkelen, stappen of wat je moeder ook allemaal nog meer doet?!?! Misschien heeft ze wel veel last van haar rug tijdens of daarna, maar daarna kan ze naar huis en 'bijkomen'. Met 2 kids onder de 3 kan dat toch niet? Ze neemt denk ik gewoon geen risicos ivm haar rug. Probeer ook aan je moeder te denken, waarom ze nu nee zegt, hierboven noem ik al wat op. Kijk niet alleen vanuit jezelf....
Voordeel is wel dat een oppas die je daar inhuurt waarschijnlijk jong en fit is. En voor je kinderen is het minder traumatisch...een week zonder mama EN papa als je zo klein bent kan z'n sporen nalaten. Kan je moeder, of een vriendin of familielid niet mee? En moeten je andere kinderen per sé allebei tegelijk? Kan papa niet met eentje weg, en de andere later met jou of met papa?
Mijn moeder leeft helaas niet meer, maar ik durf met 100% zekerheid te zeggen dat zij dit zeker voor ons zou doen!! Voor haar kinderen en kleinkinderen deed zij alles. Tuurlijk zou het pittig zijn voor haar maar ze zou alles op alles zetten op ons te kunnen helpen! Mijn vader zou dit ook doen als ik het hem nu zou vragen! Maar meiden; zouden jullie dit dus ook niet voor je eigen kinderen doen later? Is het dan echt zo zwart/wit: je bent volwassen en hebt zelf voor kinderen gekozen; je zoekt het dan maar uit?!?! Ik ben altijd opgegroeid in een gezin waar mijn ouders er altijd en onvoorwaardelijk voor ons zijn, of we nou volwassen zijn of niet.... Dus ja, ik begrijp heel goed dat je teleurgesteld bent! Het is tenslotte geen uitje waar je hulp voor vraagt! Mag je het verwachten..... Tuurlijk "mag" je mensen geen dingen opleggen maar ik vind het niet vreemd dat je wanneer je echt hulp nodig hebt, aanklopt bij je moeder/ouders.
Ja maar ts haar moeder geeft aan het niet aan te kunnen. Wat heeft iemand er ook aan als zij halverwege de week instort en er wat anders geregeld moet worden?
Als ik mij lichamelijk niet in staat zou voelen om een week lang voor twee jonge kleinkinderen te zorgen, dan zou ik dat gewoon zeggen ja. Lijkt me beter dan halverwege de week instorten...want met ouders op tien uur vliegen, wie vangt die kinderen dan verder op? Lijkt mij gevaarlijke situatie. Ik ben even oud als deze oma, maar goddank heb ik voorlopig nog lang geen kleinkinderen!
Zo ben ik ook opgegroeid en mijn ouders staan nog steeds voor me klaar als ik ze nodig heb. Toch zou ik zelf naar een andere oplossing zoeken als ik zou weten dat ze een week niet zouden aankunnen. Ik zou het ze ook zeker niet kwalijk nemen. Ik zag iemand schrijven dat je met 50 jaar nog jong bent. Het cijfertje zegt niks over iemand's gezondheid. Je kan 70 zijn en je nog hartstikke fit voelen, maar je kan ook 50 zijn en het allemaal wat minder aankunnen.
Mijn moeder en schoonmoeder zoiden dit wel doen. Maarrr als een van hun zichzelf niet in staat voelt om het te doen dan doen ze het niet.
Je kunt dit niet verwachten. Ik zou het geeneens durven vragen en mijn moeder zou het ook nooit doen. Ik zou het haar geeneens aan willen doen.Dat mensje overleeft het niet en zou helemaal kapot gaan. Ik vind dat je teveel verwacht van je moeder en zij staat geheel in haar recht om te weigeren.Zij weet zelf het best wat ze wel of niet aankan.
Vind dit stukje niet zo eerlijk eigenlijk. Ze kan het gewoon niet aan, hoe kan een ander dan beslissen dat ze dit wel gewoon zou moeten doen 'omdat je voor elkaar klaar moet staan'?