Zucht....de titel zegt t al. En alweer een collega die zwanger is en lekker in de zomer is uitgerekend! Nu maakt mij het echt niks meer uit wanneer ik uitgerekend ben, maar waarom lukt t niet om zwanger te worden. Moedeloos word ik ervan! En bij anderen is het telkens meteen raak. Echt gewoon meteen de eerste ronde, daar zakt je toch de moed van in de schoenen. Sorry maar moest even stoom afblazen. Je moet namelijk ook weer doen alsof er niks aan de hand is en met een smile gaan feliciteren. Pfff.... Wanneer krijgen wij nou eens dit goede nieuws en zit t ons eens een keertje mee.......? Wij zijn al 16 maanden bezig namelijk.
O zo herkenbaar en oneerlijk!! En je moet toch maar weer blij zijn voor diegene inderdaad, straks tegen een mooi buikje aan kijken, enz... Telkens maar weer die confrontaties, ik word er ook zo verdrietig van! Begrijpelijk dat je even stoom moest afblazen, Beepje...
Heey beepje Klinkt zo bekend! Ik ben in juli gestopt met de pil en het wil maar niet opgang komen Inmiddels in het vriendinnetje van me neefje 16 juni uitgerekent en hoor ik elke dag hoe en wat terwijl niemand weet dat het hier niet wil lukken en o zo welkom is En dat terwijl bij hun het eigenlijk nu niet kan Maar inderdaad dan is het gewoon een masker op en door gaan Al wil dat niet zeggen dat het niet erg zwaar valt Sterkte beepje en ook wij krijgen een keer het geluk!
Zo voel ik me ook vandaag.. Wij zijn ook al een tijd bezig (2,5 jaar en zijn onverklaarbaar verminderd vruchtbaar, wat het allemaal nog moeilijker maakt om mee om te gaan). Iedere keer opnieuw weer nieuwe zwangerschaps aankondigingen en foto's van echo's en baby's op facebook. Je voelt je echt verdrietig dat het maar niet wil lukken en steeds meer doen alsof er niets aan de hand is. Mijn NOD is aankomende zaterdag maar mijn gevoel zegt weer :niet zwanger! Pff :x Geef de hoop niet op meiden! Het is oneerlijk maar ooit moet het ons lukken!
Beebje, ik weet hoe het is! Ik heb me na verloop van tijd wel voorgenomen dat ik niet blij hoef te zijn voor diegene! Dat gaf veel rust. Andere mensen kunnen blij voor ze zijn. Ik zeg dan bijvoorbeeld 'wat leuk voor jullie' en niet 'ik ben blij voor jullie' ofzo. Ik ben nu zelf eindelijk zwanger, maar neem het mensen echt niet kwalijk als ze eigenlijk gewoon denken 'shit zij wel'. Zelf kan ik trouwens ook nog niet blij zijn hoor, ik vind het veel te spannend... Meiden ik geloofde het soms ook niet ( en nog eerlijk gezegd), maar jullie tijd komt ook! Hopelijk zsm Knuffel!
Ik snap je helemaal hoor! Wij zijn ook al 16 maanden bezig en toen het na 14 maanden eindelijk raak was kregen we een miskraam. Al onze vrienden hebben inmiddels een kindje en overal zwangere dames... moedeloos word je ervan!
Ik weet ook exact wat je meemaakt... Kon voor niemand meer blij zijn na zo lang bezig te zijn. Daarvoor ben ik naar een psycholoog gegaan omdat ik echt ongezond bezig was geestelijk gezien
Dit is zo begrijpelijk! Wij hebben dat zelf ook. Wij zijn nu 3,5 jaar bezig en nog steeds geen zwangerschap. Helaas voor mij, maar blij voor mijn schoonzusje hoeft zij nog maar een paar weken te gaan. Dan word ik een trotse tante, maar wel met dubbele gevoelens....
Weet je, als het snel lukt, tetteren mensen het rond. Er zijn ook genoeg mensen bij wie het langer duurt. Je bent niet alleen.. Maar rot blijft t wel.. Knuffel, houd hoop!
Je eigen (geestelijke) gezondheid gaat voor en als jij het niet op kunt brengen om ze vrolijk te gaan feliciteren, moet je ook aan je eigen gevoelens kunnen denken. Je hoeft jezelf niet altijd voor anderen weg te cijferen. Maar los van dat, ik snap je gevoel. Het is heel oneerlijk inderdaad, zeker het feit dat mensen het vaak als iets vanzelfsprekends zien dat ze snel zwanger raken. Bij ons weten best veel mensen van de MMM, maar je snapt de angst om nooit moeder te worden pas als je zelf in zo'n situatie zit. Daarbij zie ik wel dat bij ons de interesse van de buitenwereld echt minder wordt naarmate het langer duurt. Het is gewoon allemaal heel moeilijk.
Hier een reactie van iemand die dus ook snel zwanger raakt, beide keren binnen een maand. Hoe blij ik ook ben... ik voel me echt wel schuldig naar de mensen om me heen (en hier) bij wie het niet lukt. Begrijp ook echt dat het heel moeilijk is om blij te zijn voor anderen, maar voor mensen die dicht bij je staan zou ik dit wel proberen. En gewoon aangeven dat je het er moeilijk mee hebt, dat is toch logisch? Maar uiteindelijk kunnen die mensen er niks aan doen dat ze snel zwanger worden, hoe rot het ook is...
heb niet alles gelezen maar t is zeker niet zo dat t bij iedereen gelijk raak is vaak word dat gezegd maar meestal is dat niet zo wij zijn allebei super vruchtbaar en raken ook niet zwanger ik heb t inmiddels van me afgezet en wij richten ons nu op de leuke dingen die je allemaal kan doen zonder kinderen,geeft een hoop rust in mijn omgeving raken er ook genoeg zwanger sommige zelfs door de ac heen ,niemand kan er wat aan doen of t wel of niet lukt,gun jezelf om verdrietig te zijn maar blijf ook blij voor anderen,t is moeilijk maar uiteindelijk word t makkelijker en raak je niet verbitterd er zijn ook veel mooie dingen in t leven,ook zonder kinderen richt je daar wat meer op,geniet met je partner van de dingen die je nu wel kan en makkelijk kan succes
Sorry maar ik kan zo 10 mensen opnoemen waarbij het meteen de eerste ronde raak was. En met die mensen erover praten kan ik niet. Die weten niet dat wij bezig zijn laat staan dat we in t zkh zijn en dat wil ik liever ook zo houden. Er zijn wel een aantal die het weten hoor, maar niet iedereen. Op het moment dat je het nieuws krijgt is het even zwaar en ik weet dat er niks aan te doen valt. Maar door moeten we ook idd. En ook dan zien we de leuke dingen van het leven weer. Nu is mij vandaag ter oren gekomen dat deze collega ook een traject heeft af moeten leggen. Dan zie je maar weer eens dat je niet de enige bent. Het fijne weet ik er niet van maar het is mss toch weer een kleine pleister op de wonden. Maar ik ben wel echt blij voor haar. Verder wil ik nog even kwijt dat mensen die meteen zwanger zijn, echt niet weten wat wachten op een zwangerschap is. Iedere maand weer die hoop en daarna de teleurstelling. Ik weet dat jullie er niks aan kunnen doen en het is wel lief als men zegt zich schuldig te voelen. Maar ik wil even zeggen dat die mensen zich echt geen voorstelling kunnen maken van wat ik en andere lang wachtende dames en heren in de mmm voelen.....hoe rot het ook is. Iedere ronde wordt het moeilijker en brokkelt er een klein stukje hoop weer weg! En toch moet je je iedere keer weer oprapen, dat hoeven jullie niet. Ik wil niet verbitterd klinken, maar misschien doe ik dat wel zo. Het is gewoon af en toe sh#t. Maar ik zie ook de keerzijde en dat er dames zijn die nog langer bezig zijn dan ik. Mss is een goepsknuffel wel op zijn plaats!
Niks verbitterds aan... Gewoon eerlijk naar jezelf en anderen. Ik heb er ontzetten veel last van gehad van de zomer dat mijn beste vriendin voor de 3e x in 1x zwanger was, was niet mijn beste tijd zeg maar!
Inderdaad... Herken me ook volledig in wat hierboven gezegd wordt... Je zou er opd e duur verbitterd van worden,vook al ben je eigenlijk niet zo... T lijkt gewoon zo oneerlijk... In de tijd dat wij nu proberen zijn er mensen al 2x zwanger geweest... So unfair