2. Dus als deze zwangerschap goed gaat etc dan blijft het hierbij Eigenlijk waren we daar al uit voordat we überhaupt aan kids begonnen, het zouden er waarschijnlijk niet meer dan 2 worden. Manlief twijfelde na onze dochter of hij niet gewoon 1 kind wilde, maar het kriebelde toch enorm bij mij en later was hij toch ook overstag. Het moeten er ook niet meer zijn want ik vind het een behoorlijke aanslag op mn lichaam. Had bij mn dochter al last van mn bekken met 30 weken, en bij deze voel ik het nu al af en toe. Dus hoop dat ik het met oefeningen etc zo lang mogelijk kan uitstellen maar vrees het ergste. Magoed, ondertussen geniet ik er natuurlijk ook met volle teugen van, dit is waarschijnlijk de laatste keer voor mij. De reden van 2 kids is eigenlijk praktisch en gevoel.. praktisch omdat je dan gewoon met z'n 4tjes bent, mn man houdt wel van even aantallen en is bang dat met 3 er evt 1tje buiten de boot valt, het zijn toch weer een boel extra kosten en qua ruimte in ons huis is 2 ook gewoon fijn.
De wens is er bij mij voor een derde.. Wilde nooit kinderen totdat t pas laat begon te rammelen... Als ik eerder had geweten dat ik het zooooo ontzettend leuk zou vinden. En wij er ook zo goed in zouden zijn als we zijn Verder laat alle praktische dingen niet meetellen, die zijn er om opgelost te worden denk ik dan. Ik zag afgelopen zomer mijn 2 meiden achterin zitten 1 van 2 jaar en 1 van 2 maanden en dacht toen; waar is mijn derde meisje? Daar hoort nog een kindje op die achterbank Raar maar waar.... Alleen ml is nog niet zover. We hebben nog een 1/2 jaar de tijd, daarna wil ik (denk ik) niet meer, want dan ben ik mijn leeftijdsgrens voorbij. Ik wil dan wel dat hij zich laat steriliseren, aangezien hij vooral geen derde wil. Daarbij lijkt het mij ook niet meer dan logisch dat hij zich laat helpen... had hij zelf nog niet over na gedacht, haha, de schat!
Hier komt geen kindje meer, we zijn te oud,huis is te klein, deze kleine heeft extra zorg nodig,financieël geen goed plan enz. Laat ik eerlijk zijn: mijn 2e was een gigantische verrassing na 16 jaar denkend dat je onvruchtbaar bent en wat een zegen is het geweest dit nog eens mee te maken! Alles nog een keer opnieuw en nu bewust afscheid nemen, geweldig. Ik ben zeer gelukkig met mijn man, 2 kids en stiefzoon, het is helemaal goed zo.....
Wij wilde er totaal 4.. Als het ons gegund is.. En we zijn zwanger van de 4e .. Het liefst laat ik me hierna helpen .. Maar de doktoren willen dat niet omdat ik te jong ben.,(27) dus word goede anticonceptie vinden.. Wij zijn echt klaar nu... 4 echt zat en druk zat haha ,. Heb er dan 3 onder de 4 jaar...
Wij dachten dat het bij drie zou blijven. Met name omdat ik tijdens de zwangerschap tot week 20 erg misselijk ben. Nummer vier was een cadeautje. Daar zal het waarschijnlijk ook bij blijven...maar zeg nooit 'nooit'.
Ik zou er graag 2 willen.. Maar naar onze dochter heb ik een herseninfarct gehad.. als we een 2e willennoet ik stoppen met mijn medicijnen. Dat brengt weer risicos mee. Vind ik geen probleem maar vriend wel..
Ik wil er graag 3. Man wil er 2 en over een derde zou hij echt goed moeten nadenken, maar hij sluit het niet uit. Zijn leeftijd speelt voor hem ook mee. Hij is nu net 34 en we weten niet hoe lang een eventuele 2e kindje op zich laat wachten en hou oud hij zal zijn als een derde aan de orde zou komen. Ik ben zelf bijna 28 (volgende week) en voor mij speelt mijn leeftijd nog geen rol. Wel zijn we het erover eens, gezien de laatste ontwikkelingen in mijn cyclus en mogelijke vruchtbaarheid (zie onderschrift) dat we voor een tweede zeker de MMM in gaan en ook wel voor IVF zouden gaan indien nodig. Voor een derde zouden we zo ver (waarschijnlijk) niet gaan. Maar goed, voorlopig is zoontje nog alleen. In de loop van volgend jaar de MMM weer in, afhankelijk van de uitslagen die ik de 31e krijg en of ik voldoe aan de BMI grens van het ziekenhuis.
Als het financieel allemaal zou kunnen, denk ik 2. Maar ik denk dat we ons ook al wel gezegend zouden voelen met 1.
Ik wil er heel graag nog een kindje bij. Hebben nu een zeer ernstig gehandicapt kindje, volgend jaar gaan we aanbouwen voor hem. Als alles voor hem geregeld is (slaap en badkamer beneden) kunnen we serieus aan onze tweede kinderwens gaan denken. Lijkt me zo bijzonder om er een gezond kindje bij te hebben. Zowel voor me zoontje als voor ons. Wat er de jaren er na brengt zullen we zien, het zou voor ons al een rijkdom zijn als ik in een keer zwanger raak van een gezond kindje en niet voor een keuze hoef komen te staan....
Tegen mij zeiden ze ook dat ik wel erg jong ben voor sterilisatie (26). En daarvoor dat ze het me ten zeerste afraadt om ooit nog zwanger te worden... Wat moet je dan, nog 15 jaar hormonen slikken om vervolgens toch nog voor sterilisatie te gaan. Vond dat een beetje vreemd.
de gyn merkte aan ons dat wij na 2kids er echt helemaal klaar mee zijn en we zo compleet zijn. ik kan het lichamelijk ook niet meer aan (12jaar rug en bekken problemen gehad) en ik wil het ook niet meer. het is compleet zo. gewoon nog een keer aankaarten bij de gyn. meerdere keren erover hebben, steeds info blijven vragen erover. desnoods second opinion bij andere gyn. en aangeven dat je er echt helemaal klaar mee bent en jullie zo compleet zijn. 26/27 is idd jong voor sterilisatie, maar klaar is klaar lijkt mij. het is tenslotte je eigen lichaam, je eigen toekomst, je eigen keuze. vind dat een gyn daar gewoon in mee moet gaan zolang hij niet denkt dat jullie het niet serieus menen
Vroeger wilde ik er twee, ik heb er 1 en daar blijft het bij, ik ben jong moeder geworden (voor de tegenwoordige tijd) was net 18 dagen 24 toen mijn dochter geboren werd, een tweede zit er niet in omdat ik ziek ben geworden en mezelf geen twee kids zie opvoeden, ben blij met mijn gezonde prachtige meid van bijna 9
wij zouden er graag twee willen . daarna legt mijn man een ''knoop in zijn zakdoek'' zoals hij dat noemt haha . wanneer begonnen jullie met proberen voor een tweede? mijn man wilde al toen onze dochter 10 maanden was maar dat vond ik nog te vroeg. ze is nu 13 maanden en ik denk wanneer ze 15 a 16 maanden is dat we weer gaan proberen
bij mijn kids zitten 2jaar en 11maanden tussen. prachtige leeftijdsverschil. zoonlief kon alles zelf, trap lopen, aankleden, wilde niet meer continu opgetilt worden, graag willen helpen met de baby. ging naar psz en had dus 2x in de week een ochtend voor mezelf en de jongste.
Ik had graag 3 of 4 kindjes willen krijgen. Nu voel ik me al gezegend met 1 prachtig meisje en gezien de medische situatie denk ik dat ze enig kind blijft. Helaas maar toch mooi dat zíj in ieder geval mocht komen