Ik zou nooit bij mijn man blijven voor de kinderen. Mijn ouders hebben dit gedaan en dat was een HEL! Ik was 10 jaar en ZOOOOO blij dat ze eindelijk uit elkaar gingen!!!
Lastig hoor.. hier is het nog nooit gebeurd, dus ik weet niet hoe ik zou reageren. Misschien is het heel anders dan ik me voorstel. Ik denk wel dat als het een keer zou gebeuren en het zou voor hem weinig betekenen (dronken, éénmalige gebeurtenis, hij ziet haar daarna niet meer) dat ik het niet eens zou willen weten. Ik zou veel moeite hebben met een lang lopende affaire waarover niets wordt gezegd.
Als je zo dronken bent dat je niet weet wat je doet is de kans ook vrij klein dat ie nog presteert in bed dus dat vind ik altijd zo'n flauwe smoes... Dan had ie maar niet zo dronken moeten worden denk ik dan.. Maar goed ik denk dat de kans groter is als het eenmalig een fout was en meteen word verteld als een langdurige affaire of iets in die trant, dat zou ik wel erger vinden. Maar als iemand 1 keer de fout in is gegaan dan is dat al een teken van het ontbreken van bepaalde normen en waarden (waar ik waarde aan hecht) als je dit pikt dan is het je eigen schuld als het weer gebeurd (want ja de eerste keer had ook geen consequenties) Dus nee ik denk niet dat ik het zou vergeven maar dan zet IK geen punt achter de relatie, dat heeft HIJ dan al gedaan zodra hij vreemdging, IK gooi dus niets weg maar dat heeft HIJ al gedaan.
Omdat ik weet hoe het is om gescheiden ouders te hebben, en omdat ik van mening ben dat je op zulke momenten moet kiezen voor je gezin en niet voor jezelf (al had je man/vriend dat natuurlijk ook al moeten doen voordat hij die fout maakte). Het zou een hoop werk vragen van ons allebei om te zorgen dat onze relatie daar weer bovenop zou komen, maar ik zou het zeker proberen. Want ik vind dat (in de meeste gevallen, lang niet allemaal) als iemand de behoefte heeft om vreemd te gaan dat er dan al iets niet goed zit in je relatie waar je beide al eerder aan had moeten werken. Het is een moeilijke situatie waar je denk ik nooit van te voren echt weet hoe je reageert. Dus ik heb makkelijk praten nu.
Nou de t.s in dat andere verhaal. Vind ik persoonlijk te ver door gaan met het vreemd gaan. En als ik haar vriend was geweest wat het einde oefening. Zou het denk tot een bepaalde hoogte nog kunnen accepteren en ook kunnen begrijpen. Het is wel wat je er mee doet met bepaalde gevoelens. Verliefd zijn is geen keuze. Wat je daarna er mee doet is wel een keuze. Als op tijd eerlijk bent na elkaar toe als je ( vreemd gegaan bent en eigenlijk binnen een bepaalde tijd dit ook aan je partner verteld) zonder om wegen mag van mij best een paar dagen over heen gaan even voor je zelf iets op een rij krijgen maar daarna moet je toch eerlijk zijn. En daar worstelde t.s( ander topic) en haar vind ik dus te lang wachten met bepaalde keuzes maken. Het steeds meer bewust worden van wat je doet en dan toch excuus blijven zoeken om niks te hoeven vertellen. Je hebt ook nog met je partner en zijn of haar gevoelens te maken. Je mag best ego zijn maar tot een bepaalde hoogte uit eindelijk moet je zo volwassen zijn om de consequentie daar van te nemen en te aanvaarden. We kunnen een hoop vergeven. zonder vergeven zou niemand ooit gelukkig kunnen zijn dan blijf je altijd maar met ( een rot gevoel zitten) en daar schiet uit eindelijk niemand mee op. Dus alles staat en valt hoe je met z.n situatie omgaat. Een slippertje ( zou ik denk nog kunnen overzien) Tot een bepaalde hoogte.
Hmm ja ik begrijp je standpunt. Maar toch wat ik me afvraag,HIJ maakt de fout,en JIJ moet dus maar slikken.. dat vind ik dus zo naar om te lezen. Dat er zoveel vrouwen zijn die het voor de kinderen maar toe laten ofzo.. Zo simpel is het niet,dat weet ik ook. Maar toch.. gevoelsmatig is het net of de vent alles maar kan maken,en de vrouwen door het verantwoordelijkheids gevoel alles maar willen plakken voor de kinderen.. terwijl die mannen door het vreemdgaan al iets kapot maken. Dat vreemdgaan niet zomaar gebeurt ben ik ook met je eens,maar er zijn nog zoveel meer opties.. zoals praten over je gevoel voordat je vreemdgaat.. Moeilijke stof hoor..
Zoenen met een ander, daar hebben wij beide geen moeite mee. Ik ben niet zo naïef om te denken dat zoiets nooit kan gebeuren in een heel mensenleven. Wij laten elkaar daar zelfs een beetje vrij in. Het moet natuurlijk niet zo zijn dat het steeds gebeurt of steeds met dezelfde, maar beter de spanning ontladen met een zoen dan dat de spanning blijft hangen en je nieuwsgierig blijft. Bovendien zorgt deze vrijheid er ook wel voor dat het minder spannend is. De verboden vrucht is niet meer zo verboden. Een slippertje zou ik hem ook kunnen vergeven, zij het wel met veel moeite. We zijn 10 jaar samen, hebben 2 kinderen en een prachtig leven samen. Mocht het er een keer van komen, ben ik niet van plan om dat alles zo maar ineens de prullenbak in te kiepen. Een affaire is een ander verhaal.. Dan is het over.. Dan is het bedrog, willens en wetens en houdt hij niet meer van mij, lijkt me. Dat zou ik niet te boven kunnen komen. Gevoelens voor een ander zou ik niks van willen weten. Dat zou voor veel onrust, verdriet en twijfels zorgen.. Tenzij hij ze natuurlijk niet te boven kan komen en het leidt tot relatieproblemen of een affaire.
Oei, dit vind ik moeilijk! Ik heb altijd geroepen, als hij vreemd gaat is het voor mij over... maar eerlijk? Ik weet het echt niet.... Het is nu heel anders omdat er kinderen in het spel zijn, en misschien zou ik hem nog een kans geven. Maar ik denk dat de relatie nooit meer hetzelfde zou zijn...
Wij hebben afgesproken met elkaar, zijn er gevoelens voor een ander dan praten we daarover met elkaar. Houdt hij zich hier dus niet aan en gaat dus een affaire aan is het einde oefening..
Dan zou het hier echt einde oefening zijn. Heb al weinig zelfvertrouwen, dat zou dan helemaal verdwenen zijn door hem Gelukkig weet ik 1000000% dat hij het niet KAN, ook al zou hij het willen
Ik denk niet dat onze relatie nog gezellig wordt als hij vreemdgaat. Zou mijn gekwetst voelen en mijn vertrouwen in hem zou compleet weg zijn. Een relatie gebaseerd op jaloezie, wantrouwen dn dagelijks controleren wil ik niet en verdien ik niet. Ik zou de relatie beëindigen en zou hem echt niet doodwensen en vergeven lukt ook wel maar vergeten nooit. En dat nooit vergeten is niet goed voor een relatie
even voor de duidelijkheid. Ik zou niet blijven bij mijn man om de kinderen, ik ben al eerder gescheiden (niet vanwege vreemdgaan) en mijn oudste zoon is uit mijn 1e huwelijk. Ik blijf bij mijn man om hetgeen we opgebouwd hebben, daar vallen de kinderen ook onder, maar het is meer dan alleen de kinderen. Maar ik zie het probleem van een slippertje gewoon niet zo. Veel vrouwen denken dat wanneer een man vreemdgaat hij geen liefde voelt voor zijn vrouw en er al iets mis zit in de relatie, ik geloof daar niet op voorhand aan. Maar de meeste vrouwen hebben ook pas gemeenschap, wanneer ze verliefd zijn/of het gevoel hebben dat ze van een man houden, daarom denken ze ook dat mannen zo denken. Ik voor mezelf kan prima s*x hebben zonder liefde en het net zo prettig vinden als met liefde. Ik denk dat veel mannen dit ook op deze manier ervaren: liefde en s*x is toch wat meer gescheiden dan bij de gemiddelde vrouw. Ik vind binnen een huwelijk liefde en eerlijkheid belangrijker dan s*x, Natuurlijk gaat het wel met elkaar samen, maar ik denk dat juist omdat ik er heel anders tegenaan kijk ik er dus niet zo'n drama van zou maken, van een slippertje. Een affaire dus wel, omdat daar wel meer gevoelens bij komt kijken. En nee, ik heb zelf nog nooit aan one night stands gedaan (even voor de duidelijkheid) want daar ben ik het type niet voor, elke keer een ander, maar wel na mijn scheiding een aantal jaar met iemand een s*xrelatie gehad, zonder liefde dus, wel de lusten, niet de lasten om het maar zo te zeggen
En bij elkaar blijven voor de kinderen vind ik echt onzin en net zo erg als met ruzie uit elkaar gaan. Wat heeft een kind als voorbeeld en wat heeft het asn 2 ouders die niet van elkaar houden. Dit pikken ze ook op. Dan beter vriendschappelijk uit elkaar, goede omgangsregeling voor de kindjes en beter 2 ouders die goede vrienden zijn dan 2 ouders die partners zijn met haat
Ligt er aan hoe en wat. Als hij er spijt van heeft en dat ook laat blijken zal ik mij vast laten ompraten en bij hem blijven. Maar dan moet hij wel alles uit de kast trekken om de relatie weer goed te krijgen.
Ohh ik kan gerust s*x hebben zonder liefde te voelen. Maar toch zou het hier einde verhaal zijn als hij zn leuter bij een ander naar binnen stopt..