Het is maar goed voor mijn moeder dat ik pas 2,5 jaar kinderen heb. Had ik ze daarvoor gekregen dan had ze maar tijdens alle operaties bestralingen en uit eindelijk een borstamputatie door op mijn kind(eren) moeten passen. Had er niet aan moeten denken om dat mens toen lastig te vallen met oppassen terwijl zij een moeilijk en doodzwaar traject onder ging.
Gelukkig niet zeg.. Bedoel er alleen mee te zeggen mn moeder zag me al aankomen toen ( als ik sommige reacties lees dat een oma maar moet oppassen wat er ook aan de hand is ) dan denk ik dat ze me 1 vierkant uitgelachen had en 2 linea recta de deur had gewezen.
Nee ze heeft last van haar rug, maar gelukkig kan die vrouw zelf goed genoeg inschatten dat het goed idee is wanneer zij een week voor 2 kleine kinderen zorgt. Straks zit ze op dag 2 er helemaal doorheen en kan amper nog overeind komen, en dan?
Je kunt de dingen ook uit zijn verband trekken he. Vind de vergelijking tussen rugpijn en kanker nogal ver uit elkaar...
Als je, zoals Ts, weinig mensen hebt op wie je terug kunt vallen, ga je misschien (te) veel van je moeder verwachten. Ik snap best dan je dan teleurgesteld bent en even niet meer weet hoe je het moet gaan doen.
Maar kun je ze niet mee nemen en dan om en om bij de kleintjes zijn? k bedoel maak je dr een soort van medische * vakantie* van..
Woow wat respectloos naar je moeder toe zeg! Mijn moeder doet letterlijk alles voor me! Maar het maar verwachten? Nee! Het maar normaal vinden? Nee.. Ik ben mijn moeder super dankbaar voor wat ze allemaal doet! Overigens doe ik ook 'te' veel voor mijn moeder, ook niet 'normaal' in de meeste gezinnen... Maar dit verwacht mijn moeder ook niet van mij.. Respecteer elkaar
Nogmaals, waar heb jij gelezen dat te schrijft dat de reden voor afwijzing lichamelijk is? Ze zegt alleen dat ze het zwaar zou vinden (er staat niet eens lichamelijk zwaar). Ik lees echt nergens dat deze oma half invalide is (wat ze onderhand bijna gemaakt is in deze topic), dat ze geopereerd is, niet kan lopen oid. Waarom maakt iedereen er zo'n dramatisch verhaal van?
Mijn moeder zou doodop zijn als ze het deed. Het is al als de kinders van mijn zus komen logeren voor 2 dagen 1, 3 en 5 jaar en zijn ook nog eens druk. Ook mijn ouders (beide) hebben rugklachten. De kinderen gaan hun ouders missen waardoor ze ook niet meer hunzelf meer zijn als jullie een week weg zijn, dat is denk ik mentaal en lichamelijk erg zwaar voor je moeder. Zou je ze echt niet mee kunnen nemen? Veel sterkte met je gezondheid!
Hier moet ik toch even op reageren... Ik schrik best wel van je berichtje naar TS toe Mijn ouders hebben echt het allerbeste beste voor me maar soms zijn er dingen in het leven die niet ZOMAAR kunnen! Mijn ouders MOETEN niks. Het zijn mijn kinderen en niet die van hun. Hun zouden er niet om gevraagd hebben. Belachelijk dit zeg!! Je moet het zelf weten maar vind het wel respectloos naar je moeder toe.
Haha hier ben ik het wel mee eens...zie een kreupel vrouwtje van 95 voor me die niet eens meer kan lopen.
Sorry maar mijn persoonlijke mening is toch echt dat je zelf kiest voor kinderen.. mijn ouders hebben deze tijd gehad en kan je gewoonweg niet verplichten om op je kinderen te passen.. alleen omdat dochter haar nodig heeft.. opa en omazijn moet leuk zijn niet verplicht
Ik schrik echt van sommige reacties.. Dat moeder maar MOET, alleen omdat ze je moeder is. 'Nou ma, dit en dit is er aan de hand, kun je me hiermee helpen? Ik stel het wel als vraag, maar eigenlijk duld ik geen tegenspraak, je bent m'n moeder, dus zolang je nog niet in een kist ligt, moet je dit maar effe voor me overhebben hoor!' Nou is dat natuurlijk overdreven, tuurlijk weet ik niet hoe de moeder van TS zich voelt, maar dat weet niemand behalve haar moeder zelf.. Als mijn kind over een jaar of dertig kindjes heeft en ze moet een week naar het buitenland uit noodzaak maar kan twee kleine kindjes niet meenemen, zal ik hoogstwaarschijnlijk ook moeten afslaan.. (Dit is overigens niet naar TS zelf toe, maar naar andere berichtjes hier. Eigenlijk niet zo netjes dat het pagina's lang al niet meer over TS zelf gaat maar over ieders eigen situatie.. )
Tuurlijk kies je zelf voor kinderen maar dat neemt niet weg dat je in situaties terecht kan komen waar je niet voor kiest. En nogmaals, ik vind echt lichamelijk beperkt een goede reden maar niet "omdat het zwaar is" TS heeft blijkbaar weinig andere waar ze op terug kan vallen en dus is de nood hoog. En ja, nood breekt wetten Maar ik ben echt oprecht verbaasd dat er zoveel anders over denken, hier zou daar echt niet over nagedacht hoeven worden. Zoiets is vanzelfsprekend in onze familie en dus geen "moeten" of verplichtingsgevoel.
Het zorgen voor je kinderen houdt toch niet op als zij zelf kinderen hebben? Als het door lichamelijke/ psychische klachten niet kon, of als er geen noodzaak zou zijn, dan vind ik het wat anders, maar in andere gevallen vind ik toch dat je boor elkaar (en al helemaal voor je eigen kind) klaar moet staan. Als mijn moeder iets aan mij vraagt, wring ik mezelf ook in alle bochten om het te kunnen doen.
Gelukkig, ik dacht al dat ik een maffe familie had maar dit is exact ons idee. En ja, soms is dat je eigen belang even wegcijferen.
Pff als ik ts en haar kinderen persoonlijk kende..bracht ze ze maar hier hoor. Ze gaat niet op een snoepreisje..haar andere 2 kindjes worden geopereerd en gaat echt niet naar het andere eind van de wereld als dat niet nodig is...ik ga er maar vanuit dat het ernstig genoeg is.
Even om recht te zetten, mijn moeder zou alles voor ons doen. Ik wil dat niet, want ze is ondertussen 63 en heeft altijd al voor iedereen klaar gestaan en nu zijn wij gewoon aan de beurt. En hoe graag ze ook zou willen oppassen, ik weet gewoon dat ze het niet zou kunnen met haar versleten schouder. Ze zou dus ook nee zeggen, en dat zou ik ook volledig respecteren.