Vandaag hadden wij de na-controle bij de gynaecoloog in het ziekenhuis waar ik 3 weken geleden ben bevallen van ons 3e zoontje die helaas is overleden in mijn buik een kleine week voortijdig aan de bevalling. Vandaag waren de eerste uitslagen bekend van o.a. het bloedonderzoek, onderzoek van de placenta en obductie van onze zoon. Het bloedonderzoek gaf geen foute uitslagen, alles zag er goed uit. Ook mijn placenta zag er goed uit voor deze situatie. Uit het obductieverslag kwam eigenlijk maar 1 ding duidelijk naar voren, voor de rest was alles goed en normaal... De afwijking die werd gevonden en ook nu ik de foto's terug kijk duidelijk zichtbaar is. De navelstreng was bij de overgang naar de buik smal met een overgang van 0,9 naar 0,2 cm (imponerend als een strictuur). Er was dus sprake van een abnormale vernauwing wat de toevoer van bloed en voedingsstoffen heeft stil gelegd... De kans op herhaling is zeer klein, de gynaecoloog gaf dan ook aan dat dit 'domme pech' is geweest. Ik heb evt. foto's (in mijn album), maar twijfel of ik ze ook hier ook moet plaatsen (wil niemand confronteren).
Ik weet niet goed wat te zeggen DeesDees. Ik vind het zo naar dat die 'domme pech' jullie zo keihard heeft getroffen. Dikke knuffel!
He DeesDees wat ontzettend balen! (Zacht uitgedrukt maar wil t netjes houden!!) ook bij ons was t domme pech... Begrijp je gevoel hierbij zo hard...
Dankje meis. Het heeft 2 kanten, enerzijds opgelucht en anderzijds maakt het je toch ook wel bang wat er allemaal mis kan gaan. Het opent je ogen.
@kaatje; ik snap je volkomen! Het is ook vreselijk balen dat het zo is gelopen..ik kan er kwaad om worden maar daar haal ik hem echt niet mee terug helaas (al denkt mijn jongste daar anders over )
Nee klopt helemaal! Met woede, tranen of boosheid halen we ze niet terug... Kon dat maar zou je bijna zeggen! Hoe gaan je kinderen er mee om eigenlijk? Kunnen zij het een btje bevatten?? Kan me voorstellen dat het moeilijk te begrijpen is! (Weet niet welke leeftijd ze zijn)
Leeftijden staan in mijn handtekening Morgen 4 en de ander bijna 3, ze gaan er beide heel wisselend en anders mee om. Verbazingwekkend hoe de jongste erover blijft praten en zijn best wil doen om de baby terug te halen...want hij is sterk en klimt naar de wolken om de baby op te halen en terug in mama's te plaatsen.
jeetje DeesDees, echt domme pech dus. Ergens ook wel fijn om te weten dat het niet iets erfelijks is ofzo, maar met dat gegeven wordt het verdriet nu niet minder (ik weet het) wel fijn ook om te weten wat de oorzaak is geweest. Sterkte.....
Nee!! Ik lees nu je handtekening Is het weer mis gegaan? Hier is het echt zeer waarschijnlijk domme pech geweest Het wachten is nu nog op de uitslag van het chromosomen onderzoek, komt daar niks uit dan is het voor mij wel duidelijk wat de oorzaak is geweest. Nu ik hem ook bekijk is het zo duidelijk zichtbaar, kan er bijna niet over gaan twijfelen.
ja helaas...gisteren ik hoop dat mijn lichaam zich snel herstelt zodat ik verder kan. ik had zo gehoopt zwanger te zijn op de uitgerekende datum...maar dat zit er helaas niet in. Zit echt in een dip nu....
DeesDees Ik heb je foto bekeken in je album, en je ziet het idd goed! Wat een verschrikkelijke stomme pech. Moeilijk hoor. Maar de kans dat zo iets nog een keer gebeurd is dus vrijwel nihil?
Gefeliciteerd met je grote jongen! Een nieuwe tijd breekt aan voor hem (en jullie), lekker naar school toe!
@Darkangel; De kans op herhaling is erg klein inderdaad, dat is wat de gyn mij gisteren vertelde aan de hand van het obductieverslag. B. is inderdaad vandaag 4 jaar geworden, afgelopen week is hij al volledig gestart op de basisschool waar hij het nu erg naar zijn zin heeft gelukkig. @lov23; Vreselijk he, zo'n kleine kans op dit. Onze kleine man had geen schijn van kans
Het lijkt me ook zo erg voor jullie als er nu iets niet goed was dan kon je dat accepteren... Maar nu weet je dat het gewoon "pech" was vreselijk! Mijn hart breekt voor jullie
@Lov23; Eerlijk is eerlijk, het is ook heel erg. Ik kan het niet anders zeggen. Dit gevoel is niet te beschrijven, je hart is echt gebroken. Die pijn is vreselijk...maar ik moet door