We hebben het in eerste instantie geprobeerd om haar te leren om haar bril zelf schoon te laten maken maar motorisch lukt het haar nog niet. De glazen zijn na afloop nog steeds vies. De oogarts heeft ook aangegeven dat ze dit nog niet kan en gezegd dat ze dat in het algemeen ook afraden bij jonge kinderen omdat de kans groot is dat ze de bril en/of neusvleugels bij schoonmaken verbuigen.
Thuis voordat ze naar school gaat, worden brilglazen altijd schoongemaakt. Maar daar red je het niet de hele dag mee. Nogmaals je zou echt zelf door een bril met vieze glazen heen moeten kijken. Dan schrik je echt. Je ziet alles heel wazig. En dan heeft mijn dochter ook nog echt een behoorlijke afwijking.
En zo is het, en niet anders!! Moeten kinderen die naar school gaan dan maar meteen alles zelf kunnen en mogen ze dan helemaal geen kind meer zijn? Juist van een goede begeleiding leren ze en krijgen ze zelfvertrouwen. Daarbij ontwikkelt ieder kind zich anders en kun je niet verwachten dat alle kinderen allemaal hetzelfde kunnen. Dat komt wel, maar wel met hulp en een duidelijke voorbeeld!
Nou de reden dat ik in mijn OP zei dat ik weet dat veel juffen de verzorgingsdingen (zoals bijv. billen vegen) niet bij hun taken vinden horen is omdat een vriendin van mij twee vriendinnen in het onderwijs heeft. Deze vriendinnen hebben allebei kleuterklassen en vegen uit principe geen billen schoon. Toen mijn vriendin mij dit vertelde had ik dezelfde reactie als jou, maar ze zeggen dus: Daar is 's avonds de douche voor. Ze vinden dat ze niet voor niets een HBO opleiding hebben gevolgd en die heeft tot doel om onderwijs te geven en niet om verzorgingsdingen te doen. Met dat in mijn achterhoofd heb ik mijn dochter vanaf 3,5 jaar goed proberen voor te bereiden op school. Ze kan zelf haar billen vegen. Ze heeft zakdoekjes in haar rugzakje en pakt die zelf bij een snottebel. Ze kan zelf schoenen aan en uittrekken. Alleen die bril (en die heeft ze nog maar net) kan ze dus nog niet zelf schoonmaken.
Kijk dit maakt het voor ons dus zo moeilijk om hiermee om te gaan. Tot nu toe hebben we het onderwerp nog niet aangesneden dat ze ondanks onze verzoeken de brillenglazen van mijn dochter niet schoonmaken. We hebben het echt op een normale manier gevraagd toen ze net op school kwam en meteen ook (makkelijke) spullen hiervoor aangeleverd. Verder ook 1x in het schriftje opgeschreven, ook op een vriendelijke manier. Ik ben echt aan het dubben hoe nu verder, omdat ik juist bang ben voor lange tenen en dat ze zich beledigd en aangevallen voelen. Jouw reactie bevestigt mij in die angst. Ik denk - en nu ga ik heel veel veronderstellen en heb ik het misschien mis, maar zo komt het op mij over - dat het jou tegen de borst stuitte dat ik het in mijn OP had over "taken van de juf". De werkdruk is hoog in het onderwijs en deze zinsnede zal wel tegen het zere been zijn. Wat mij dan weer opvalt aan jouw reactie is dat je spreekt over het verzorgen van kinderen binnen de mogelijkheden. Nou een bril schoonmaken 1x per dag (meer vragen we niet) is echt een werkje van niets maar een wereld van verschil voor mijn dochter. Al zou het liggen aan de communicatie, al zou ik binnen komen stuiven als een enorme kenau en hooghartig eisen dat de juf de bril schoonmaakt (wat ik dus niet doe, ben echt normaal en vriendelijk in de omgang), zelfs dan zouden ze naar het belang van mijn kind moeten kijken binnen de mogelijkheden die ze hebben en haar bril moeten schoonmaken. Het kan toch niet zo zijn dat omdat ze mijn communicatie/ mij niet aardig zouden vinden dat mijn kind daaronder zou moeten lijden?
Daar word ik echt verdrietig van! Tuurlijk bereiden wij/ik dochter ook al een beetje voor maar come on, als ze straks als ze 4 is thuis komt met poepbillen die er al de hele dag zitten... Ze kan dr billen afvegen maar soms echt niet zo schoon als hoort... Snottebel doet ze idd hier ook zelf. Schoenen blijven we oefenen... nog te vaak bananenvoeten
Ik snap je heel goed! Ik zou er denk ik precies hetzelfde in staan.... Ik zou toch nog een keer een gesprekje met de juf aan gaan... Dat je begrijpt dat ze ze er niet aan denkt, maar of jullie misschien een vast tijdstip kunnen afspreken wanneer je dochter haar bril naar de juf komt bregen. Dat je dochter echt een behoorlijke oogafwijking heeft en dat die bril er na een paar uur niet meer uit ziet en dat dus niet echt handig is met (buiten) spelen. Succes!
Dat is dus echt heel slecht. Vraag maar na aan je oogarts. Kinderen zien heus wel wat, maar niet zo goed als ze zouden kunnen zien. Ze gaan dan alsnog zich heel erg inspannen om goed te kunnen zien. En ze hebben juist een bril om dat af te leren en de ogen te laten herstellen. Uitleg: tot een bepaalde leeftijd kunnen kinderen "accommoderen", dwz. met hun ogen en hersenen zo aanpassen dat ze toch nog goed kunnen zien. Daarom merk je vaak de eerste jaren niet dat je kind niet goed ziet. Maar dat is dus niet goed voor de ogen (bij mijn dochter is het dus zo erg dat de hersenen één oog hebben uitgeschakeld, die doet niet mee, door de bril en oogpleister moeten haar hersenen als het ware "gereset" worden zodat dat ene oog weer meedoet). Ook krijgen ze hoofdpijn en worden ze heel moe (logisch, accommoderen is heel zwaar). Dus iedereen die zegt dat ze kinderen kennen/ hebben waarbij brillenglazen niet worden schoongemaakt, dat is dus niet goed voor het kind. Dat het voorkomt, wil nog niet zeggen dat het in het belang van het kind is. Dat wil ik dus voorkomen voor mijn dochter.
Persoonlijk vind ik dat het de hoogste tijd wordt dat kleuters als KLEUTERS worden gezien en niet als bijna volwassenen! Billen schoonvegen, bril schoonvegen, moeilijke maillots aantrekken, lastige schoenen aandoen...dat vraagt nogal wat van de motoriek. Niet elke kleuter kan dat. En ja, daarom vind ik dat ook bij de taken van een juf horen. Het is natuurlijk een prima streven dat het betreffende kind dit uiteindelijk zelf kan en dit ook overlegd wordt met de ouders...maar geef zo'n kind toch alsjeblieft even de tijd om dit te leren en onder de knie te krijgen! Dus nee, ik vind niet dat je te veel vraagt. Wat is nou de moeite om tijdens spel of zingen of fruiteten even een bril te poetsen? En dat argument van 'dertig kinderen in de klas...daar heeft de juf geen tijd voor'...nonsens. Van al die dertig kinderen zijn er heel wat die zich wel prima zelf redden. Die paar die over blijven een beetje extra hulp geven...kom op...waar hebben we het over!
Hahaha, dan had ik inderdaad ook ouders meerdere malen kunnen bellen de afgelopen weken. Hier maak ik het schoon (heb billendoekjes op school, ideaal!) en geef ik schone kleren aan. Tuurlijk is het niet fris, maar een ongelukje kan op die leeftijd gebeuren. Heeft niets met zindelijkheid te maken. Kinderen vergeten soms ook gewoon naar de wc te gaan of hebben het te druk met andere dingen.
Dan hadden ze niet voor kleuters moeten kiezen, wat een ... Nouja, laat ik het maar netjes houden, maar ik kan me dus echt niet vinden in die gedachtegang.
billen afvegen op school heb idd mee gemaakt dat moeder werd p gebeld dochter had in haar broek gepoept moeder moest toch echt zelf komen. vond het toen al raar en nu nog. kleuter juf heeft juist een stukje verzorgende taak. je werkt met kleine kinderen. dan weer je dat je dit kunt verwachten. heb echt wel begrip. voor juf zeker. maar had dicht doen veters bij vier en vijf jarige. Helpen aan leden behoren denk wel bij de kleuterjuf. tot een bepaalde hoogte idd natuurlijk. en t.s mijn mening is dat je wat door draaft. voor jou is het belangrijk. dat is het zeker naar ook tot een bepaalde hoogte. door het steeds te laten proberen gaat het steeds beter dat schoonmaken. beetje wazig zien. je kunt nu een maal niet de hele dag en schone bril verwachten. oog arts kan zo veel willen. de partijk is anders. .. echt ziek ja dan is het een ander verhaal zo als een kind met diabetes bijvoorbeeld of adhd medicatie. voor nu elke dag oefenen .
Amen! Wij hebben indertijd een andere jas gekocht.. Het was winter.. Ze kreeg de rits van de dikke jas niet vast, juf weigerde dit.. Moest ze zelf doen, was ze groot genoeg voor.. Meiske helemaal verdrietig.. En ritsen kon ze wel, alleen niet bij die jas, daar zat hij in die dikke stof.. Na een paar pauzes met open jas hebben we een andere gekocht..
Sorry hoor, maar waarom denken jij en anderen het beter te weten dan een oogarts, zie mijn inmiddels meerdere posts hierover. Ze kan het motorisch nog niet en de oogarts raadt het ook af. Ik ga echt niet afwijken van iets wat een arts aanraadt in het belang van mijn kind. En voordat de oogarts het zo expliciet zei, hebben we geoefend (heel vaak) en ze kan het echt niet. Dus oordeel niet zo makkelijk. En waarom is het wel OK dat veters gestrikt moeten worden (dat kan je trouwens vermijden door geen veterschoenen aan te trekken bij een kleuter die naar school gaat) en is het niet normaal dat 1x per dag een doekje over een bril gehaald wordt zodat mijn dochter beter ziet?
Zo denkt deze kleuterjuf er dus ook over! En wat erg om te lezen dat er ouders zijn die een andere jas hebben gekocht... Persoonlijk ben ik van mening dat de woorden 'hoge werkdruk' erg makkelijk in de mond worden genomen als excuus om iets niet te doen en je jezelf er zo makkelijk vanaf kunt maken. Bo, gewoon blijven aankaarten. Dan maar een zeur, het gaat om de ogen van je kind waar ze nog heel haar leven mee moet doen. Dat lijken sommigen hier te vergeten.
ik heb niet alle reactie gelezen maar van de meest recente krijg ik eerlijk gezegd wel een beetje een nare smaak in mijn mond ik ben juf met hart en ziel werk ik voor "mijn" kinderen. Ik werk veel meer uren dan waarvoor ik betaald krijg om alles wat gedaan moet worden te kunnen doen. En steeds met het belang van het kind voorop. Dus alles wat ik doe doe ik zodat kinderen zich fijn en veilig voelen op school en goed kunnen leren. Het liefst voor elk kind afzonderlijk. Ik vind dat in reacties hier gedaan alsof leerkrachten niet genoeg doen, en alsof leerkrachten geen goede inschatting kunnen maken van wat wel en niet kan qua verzorging. Oh en op de Pabo leer je geen billen poetsen. Kinderen van vier moeten dat zelf kunnen. In een kleuterklas zitten altijd kinderen die nog veel niet kunnen. Ik wil best een kind leren billen vegen, hoewel ik dat een taak van de ouders vind. Maar ik ga geen billen vegen. Ik kan maar kort uit de klas zijn want anders breken de andere 25 kinderen de hut af. Een broek verschonen gaat dus niet. Ik kan wel een schoon setje pakken, deze spullen liggen in de klas. En die geef ik mee aan het kind of die breng ik even. Maar billen vol met poep kan ik niet verschonen. Het kan gebeuren, natuurlijk. En dan bel ik ouders om te vragen of zij kunnen komen. Kan dat niet dan laat ik een kind niet met een poepbroek lopen natuurlijk. Ik bedoel met dit verhaal duidelijk te maken is dat leerkrachten keihard moeten werken en echt hun best doen om er voor alle kinderen te zijn!
Hmmmmm met verbazing lees ik de vele reacties hier en ik denk dat er op mijn reactie okk genoeg feedback zal volgen. Maar goed ik ga mij niet verantwoorden als aanstaande mamma. Want als pedagoge kan je het toch nooit goed doen bij je eigen kind. Ik als kleuterleidster (3-5 jaar) zijn wij op een educatieve manier met kinderen bezig. Dit betekend niet dat ze geen kind mogen zijn maar wel verwachten dat kinderen zelf ontdekkend en onderzoekend leren. Dit doen we niet door alles voor de kinderen te doen maar juist de kinderen veel zelfstandig te laten doen. Hier hebben wij dan ook observatie formulieren waar een een kind van 3-jaar, 4-jaar en 5 jaar aan moet voldoen. Het is niet dat wij vinden dat een kind dit moet kunnen, maar vanuit de ontwikkeling van het jonge kind gezien is het wel wat we van een kind kunnen verwachten. Kan een kind dit niet dat leren wij het kind dit door het kind te ondersteunen en het voor te voordoen. Ik merk vaak dat ouders hier gewoonweg niet mee bezig zijn en dat ze dit de taak van het kinderdagverblijf! crèche etc vinden en verwachten. Kinderen ingewikkelde schoenen aan doen (een kind van 3 kan je inderdaad niet verwachten dat die zelf veters strikt) helemaal niet van die nare rot mini Allstars, maar wel dat het kind zelf de schoenen aan kan doen. Dat een ouder verwacht dat een leerkracht dan maar 16 keer of vaker door de knieën gaat om veters te strikken vind ik dan ook absurt. Waarom geen schoeisel aanschaffen waar het kind qua ontwikkeling wel aan toe is. Een kind krijgt dan ook het trotse gevoel dat het zelf schoenen aan kan doen ipv zich zelf afwachtend op te stellen. Geef kinderen schoeisel of kleding waar ze gezien hun ontwikkeling klaar voor zijn en help de kinderen in hun ontwikkeling door veterstrikken te stimuleren (thuis 1-1) of tijdens de lesjes met veterborden. Veel ouders vergeten soms dat zij niet de enige zijn die dergelijke handelingen verwacht van de leerkracht. Wat niet erg is, want als ouder denk je aan het belang van je eigen kind, het individu. Zo hebben wij afgelopen maanden regelmatig het bezoek gehad om neusspray toe te dienen, hoeststroop, een legging aan te doen onder ene broek omdat het koud is, en zo kan ik nog wel door gaan. Als wij aan alle ouders tegemoet zouden komen blijft educatief gezien weinig over en zijn we terug bij het 'verzorgen' Ipv onderwijzen. Absurt voorbeeld: 3 jarige eet bij ons prima, slaapt zonder speen maar zodra mama komt halen gaat speen er in en krijgt kind koekjes en chocola. Voor ons als pedagogen is dit moeilijk te verklaren want wat voor opvoedkundige signalen geef je dan af?! Het is typisch NL dat kinderen alles maar moeten kunnen en mogen. Als je kijkt naar Scandinavische en Duitse onderwijsmodellen waar al vanaf 2,5 jaar het educatieve aspect centraal staat zie je dat de kinderen daar qua ontwikkeling veel onafhankelijker zijn dan NL'se kinderen. Dit is waar de overheid uiteindelijk ook op doelt om de kwaliteit in peuterspeelzalen, kinderdagverblijf's en 0-groepen in NL omhoog te krijgen en te veranderen van verzorgend naar onderwijzend. Dit betekend niet dat we kinderen niet helpen op de wc ,in tegen deel. Wij leren hoe kinderen hygiënisch naar de wc gaan, hanen wassen, hun bibs afvegen, hoe kinderen eten met mes en vork of lepen, hoe kinderen drinken en dat ze weer leren dank u wel te zeggen ipv alles voor lief te nemen. Echter verstaan wij dit niet onder verzorgend maar onderwijzend. Al spelende wijze kinderen klaar maken voor hun grote avontuur naar zelfstandigheid met ouders aanwezigheid als begeleidende en ondersteunen rol. Dus antwoord op de vraag: kan je aan een leerkracht vragen of ze de bril schoon wil maken? Ja, je kan dat vragen. Nee je kan het niet eisen of verwachten van de Lk. De Lk moet dan ook niet liegen maar uitleggen waarom ze er voor gekozen heeft dit niet te doen. Onderbouwen en beargumenteren) Als ouder kan je met je kind oefen hoe het kind dit zelf wel kan doen. Overigens hebben wij kinderen van net 3 op de groep die dit zelf kunnen door wat het kind van de ouders heeft geleerd. Wij hebben hier niet eens een rol in gehad het kind kan dit gewoon. Uiteraard stimuleren wij dit om het kind te voorzien van schone doekjes als ze haar eigen brillenpoetsdoekje niet bij zich heeft.
Ik werk ook in het onderwijs, in verschillende kleuterklassen en meerdere kinderen hebben een bril maar die hoeven wij eigenlijk nooit schoon te maken. Ik heb niet het hele topic gelezen maar zit ze er misschien veel aan? Moet ze haar bril misschien vaak terug duwen? Is de bril misschien nog helemaal goed afgesteld waardoor hij zakt en ze er om die rede vaak aan moet zitten? Ik weet het niet ik opper maar wat.. Ik kan mij namelijk niet voorstellen dat een bril bij het 10 uurtje al zo vies is dat ze er niet goed meer door heen kan kijken.. Dat is mij bij al onze brildragende kleuters nog nooit opgevallen eigenlijk.. Dat een bril na 2 uur al zo vies is. Maar om antwoord te geven op je vraag; als een ouder dat aan mij zou vragen dan zou ik dat zeker doen.. Ik loop ook altijd met pilletjes en dingen van andere kinderen op zak en dat ben ik nog nooit vergeten. En ja ik veeg ook billen, liever niet natuurlijk maar kan het ook niet over mijn hart verkrijgen om ze met zere billen te laten lopen. En een ongelukje kan ook gebeuren. De 1e keer in de broek poepen verschoon ik nog maar als het dezelfde dag nog een keer gebeurd dan bel ik de ouders wel. En wat ik bij andere kleuterjuffen wel lees hier en daar in dit topic is de onzelfstandigheid.. En tuurlijk verwachten wij bij ons op school niet dat ze alles zelf kunnen maar een beetje zelfredzaamheid wordt wel verwacht. Je kan als juf namelijk niet 20 mutsen, 20 sjaals en 20 paar wantjes iedere keer voor ze aantrekken. Dat moet namelijk ook nog eens 4x per dag. Dat is gewoon geen doen. Zelfde geldt voor maillots.. Hartstikke schattig maar ouders weten op welke dagen er gezwommen of gegymd wordt, trek dan geen maillots aan bij je meisje als ze het niet zelf kan. 1 kind met een maillot is geen ramp maar als er 4 zijn die het niet zelf kunnen, nog s 10 die zich helemaal niet kunnen aankleden, nog s 10 die hun schoenen niet zelf aan kunnen trekken of dicht kunnen maken, dan weer 10 die hun jas niet aan kunnen doen of hun rits dicht doen en dan nog niet te spreken over de alle mutsen en handschoenen en sjaals. Begrijp mij niet verkeerd, ik vind mijzelf ook een lieve juf en ik wil altijd ieder kind helpen maar ik hoop dat alle ouders begrijpen dat dit heel veel tijd kan kosten op een dag. Je merkt vaak gewoon welk kind er thuis wordt aangekleed etc. Nou compleet off-topic haha, sorry! Ik vind het gewoon jammer om te lezen dat wij juffen dat allemaal 'moeten' te doen. Uiteraard zijn wij er om jullie kinderen te helpen en ik ben ook nooit te beroerd km dat te doen maar er is qua zelfstandigheid ook een hele grote taak weggelegd voor de ouders.
Wat een bijzondere meningen allemaal. De werkdruk is inderdaad hoog in de klassen, als je je kleuterklas begint met 30 kinderen en waarvan je weet dat dat nog niet het einde is (zoals mijn klas, er komen er nog minstens 6 bij), dan heb je inderdaad niet zelf de tijd om veters te strikken, jassen allemaal vast doen (een hele hoop kinderen kunnen de jas ook niet aan doen) en daarnaast ook lessen geven is niet niks op zijn zachtst gezegd. Maar.... Ik leer de oudste kinderen ook mee te helpen met veters strikken, jassen aan doen, mutsen op doen, etc. Hierdoor leren de kinderen ook voor elkaar te zorgen en hoef ik nog maar een klein deel zelf te doen. De billen worden soms nageveegd door mij, maar ik laat de kinderen het eerst zelf proberen. Ik geef ook de kinderen een billen veeg les, maar met een poepongelukje, waarbij het kind vaak helemaal onder zit, dan wordt 1 van de ouders gebeld, en zorg ik ondertussen voor schone kleren. Als het meevalt dan krijgt het kind gewoon schone kleren en worden de ouders gebeld om de kleding op te halen, want wassen dat gaat niet bij ons. Ook zorg ik ervoor dat de kinderen het hele jaar een maatje hebben, vaak groep1-groep2 combi, zodat zij ook op elkaar kunnen letten. En dan wel denken aan die pleister die af moet, of die bril die even een schoon doekje krijgt. Ts, ik zou eerst even rustig ademhalen en rustig vragen aan de juf hoe het komt dat dit niet gebeurd en vergeef het haar als ze het gewoon niet red, maar zoek samen naar een oplossing.