Bo, Ik vind het vervelend voor je dat de juf zich niet aan de afspraak houdt. Ik zou nog eens naar juf gaan en zeggen dat je merkt dat de bril niet schoongemaakt wordt, en of je op zoek kan naar een passende oplossing met haar. Daarnaast wil ik nog even voor mezelf op komen. Ik werk namelijk met hart en ziel voor mijn 23 schatjes. Ik help ze waar nodig, en binnen de mogelijkheden. Ik heb niet het idee dat er maar 1 kind bij mij te kort komt in de klas. Ze komen met lachende gezichten, krijgen een knuffel als ze het nodig hebben, ik stel grenzen als het moet en doe alles vol overtuiging: Ik wil namelijk dat ze opgroeien tot gelukkige mensen die in balans zijn, die eigen keuzes kunnen maken en zichzelf kunnen redden. Die bril zou ik dus ook met liefde poetsen.
Ik denk dat het om jouw manier van redeneren gaat. Knap probeerd jouw hierin ook niet af te vallen en ben het dan ook eens met de eerdere reactie van Knap. Het gaat erom dat je het niet, niet kan vragen. Natuurlijk kan dat. Het gaat erom als je het vraagt en de Lk geeft aan dit niet te kunnen onderbouwt en beargumenteerd dat er naar een gezeglijke oplossing gezocht moet worden. Nu is het de bril van jou dochter, straks zijn het de oorbelletjes van Piet, de haartjes van Marieke, de onderbroek van Lars etc. Het gaat er niet om dat de LK jou niet wil helpen of jou niet tegemoet wil komen of althans, iets wat ik niet zou willen. Probeer er gezamenlijk uit te komen door wederzijdse oplossingen te bedenken. Door demonstratief te roepen de Lk doet dit niet (lui, geem tijd voor etc) is erg makkelijk gezegd. Ik zeg ook niet dat jouw dochter dit zou moeten kunnen, of dat ze niet zelfredzaam zou kunnen zijn. Alleen wordt er nu heel erg gekeken vanuit het negatieve, vanuit wat er allemaal niet kan, niet gebeurd, niet gedaan wordt. Er worden oplossingen aangedragen maar waar het opener komt is dat de Lk het maar moet doen (punt). Waar het omgaat is niet de bril, of het pilletje, het gaat erom wat een ouder vraagt aan een Lk die alles voor haar kind over heeft. En je bent niet de enige mama die dit vraagt van de LK, geloof mij elke dag zijn er zeker genoeg ouders, niet op een hand te tillen die allemaal iets vragen en helaas kan de LK hier niet altijd aan voldoen. En wat dacht je van het verzekeringstechnische geval? Wij mogen bepaalde items niets eens aanraken. Stel je voor als LK maak je die bril schoon, tijdens een spelen komt er een kras op er zijn genoeg ouders die daar misbruik van maken en zeggen dat de Lk dit heeft gedaan. Ik zeg NIET dat jij dat doet maar helaas gebeurd dat wel en zijn er vaak doorom ook protocollen met wat wel en niet mag.. Nogmaals de LK zal wellen moeten kunnen onderbouwen en beargumenteren waarom ze dit niet kan doen.
Ik heb jouw redenering en de uitkomst ervan kort weergegeven. Meer niet. Als je dat (achteraf) niet meer bevalt dan moet je andere teksten schrijven.
Misschien is dit al genoemd/gevraagd, maar heb niet alle pagina's gelezen: vraagt je dochter aan juf of ze haar bril even schoon wil maken? Want op die manier kán juf het toch onmogelijk vergeten?
Geef dr een buddie uit de boven bouw, die elke dag trouw even komt poetsen. Gelijk een les voor dat kind kwa verantwoording.
Overigens zou ik mijn kind gewoon leren om zelf die bril te poetsen. En natuurlijk loop je een risico dat er iets buigt, maar je kindje kan ook struikelen..
Hoe kan je een bril (een medisch hulpmiddel) op één lijn zetten met de andere zaken die je noemt? Sorry, maar dan snap je er echt helemaal niets van. Deze topic geeft mij in ieder geval inzage in hoe sommige leerkrachten denken. Ik ben erg blij dat er ook nog ergens in Nederland leerkrachten zijn die wel vinden dat ik dit mag vragen. Geeft mij goede hoop. Ik ga inderdaad het gesprek met de juffen aan om te achterhalen wat nou het probleem is waarom ze het niet doen (nogmaals: het gaat hier om 1 minuut per dag voor een medisch hulpmiddel en dat zijn de haartjes van Marieke en de onderbroek van Lars niet....). Er zijn een aantal suggesties van meiden die gereageerd hebben op dit topic. Dank hiervoor. Ik vind het wel moeilijk om dingen voor te stellen zoals een alarm of een wekker die afgaat op een vast tijdstip om bril schoon te maken. Dat lijkt mij zo kinderachtig en zou mij kunnen voorstellen dat de juf dit beledigend vind.
Ze is verlegen en durft dat niet goed. Ik zeg elke dag tegen haar dat ze de juf ook moet vragen. Dat heeft ze laatst dus gedaan en ze zei dat de juf niets zei, m.a.w. niet reageerde. Ik denk dat de juf haar niet gehoord heeft. Het is voor haar in ieder geval niet bemoedigend om nog 1x te vragen. Ik zeg wel tegen haar dat ze gewoon weer moet vragen. Oh ja, één van de oudere kleuters heeft het ook 1x voor haar gevraagd, maar toen zei de juf "later" en kwam het er niet.
Meid, helemaal mee eens! Ik ben dan weliswaar docent vo, maar ook wij krijgen steeds vaker verzoeken uit de "verzorgende" hoek, waar wij simpelweg niet aan kúnnen voldoen. Het heeft niet eens direct met niet wíllen te maken, maar wij hebben gewoon de uren en de mankracht er niet voor. Er wordt zóveel van je verwacht (ieder lesuur opnieuw), dat we soms zelfs daar niet aan kunnen voldoen.
Jij vindt dat wat anders, maar ouders met die andere verzoeken niet. Ik vind het poetsen van een bril niet direct iets medisch, ze ziet echt nog wel iets. Mijn zoon had problemen met plassen, was medisch maar dan nog kan ik niet van de juf verwachten dat ze daar haar tijd insteekt. Het blijft een kwestie van overleg en heen en weer schipperen, niet meer en niet minder.
Alles wordt er bijgehaald door andere dingen, niet door dingen die jij benoemd! Ik denk dat jij inderdaad heel veel geoefend hebt met je dochter. Ik heb al benoemd dat het vast geen onwil is van de juf!! Wat ik wel heel vervelend vind (en me aantrek ook al ben ik niet de juf van je dochter!) is dat je het moeilijk vind om het gesprek aan te gaan met de juf. Ik ben er heel erg van om openheid met de ouders te hebben. Ik heb letterlijk geen drempel in de klas, maar ik hoop dat deze er ook niet figuurlijk is. Ik weet zeker dat je er met de juf aan uit gaat komen! Succes!
Ik heb wel eens in mijn broek geplast toen ik in groep 1 zat. Ik schaamde me diep natuurlijk. De juf liep met mij mee naar een kast met (oude) kleding, en daar mocht ik een schone broek en onderbroek 'uitkiezen'. - Ouders werden niet gebeld. Brillen werden schoongemaakt, oogpleisters werden vervangen, veters werden gestrikt, medicijnen werden aangereikt, haar elastiekjes werden opnieuw ingedaan, etc. Daar ben je toch (ook) kleuterjuf voor? Ik had 1 juf, op 26 kinderen. En het ging prima.
@ts: Ik denk eerlijk gezegd dat de emoties juist door dit topic bij jou hoger oplopen dan nodig is. Natuurlijk kunnen die juffen best even dat brilletje schoon maken. Als ze dat niet wilden vanwege werkdruk, of vanwege verzekeringstechnische protocollen, hadden ze dat wel gezegd en had er nu geen doos met brillendoekjes op hun bureau gestaan. Waarschijnlijk zijn ze het in alle drukte gewoon vergeten. Het is sneu dat je dochter geen respons kreeg toen ze het vroeg, maar je zegt zelf al dat de juf het waarschijnlijk niet gehoord heeft. Toen die klasgenoot het vroeg en de juf "later" zei, kwam het waarschijnlijk gewoon even niet uit en was het echt de intentie van de juf om het later te doen. (Ik zeg ook wel eens tegen leerlingen (vo) dat ik later iets zal doen, omdat het nu even niet uitkomt, wat ik dan vergeet. Gelukkig denk ik er ook regelmatig wel aan. ) Ik denk dus dat het geen onwil is, want ze hebben gezegd dat ze het willen doen. Je zegt zelf al dat je dochter net naar school gaat. Dit is voor die juffen dus ook iets dat nieuw is, dat nog niet in hun systeem zit. Ze moeten er nog aan wennen en er een routine van maken. Ik zou gewoon eens tegen ze zeggen dat je hebt afgesproken dat ze de bril schoonmaken, maar dat je de indruk hebt dat dat niet gebeurd en of dat klopt. En dan vragen hoe het komt. Dan kun je vanuit hun antwoord verder praten. En misschien kun je dan inderdaad een vast moment op de dag afspreken, waarop de juf denkt wél even gelegenheid te hebben om het te doen. Dan zou je met de juf en je dochter af kunnen spreken dat je dochter op dát moment aan de juf vraagt om haar bril schoon te maken. Ook kun je evt. praten over een geheugensteuntje, voor haar en/of je dochter.
Ja, vroeger..... tegenwoordig wordt er zo ontzettend veel van je verwacht als juf / docent dat het ten koste gaat van het soort dingen die je hierboven noemt. Jammer, maar waar. Je kunt vroeger absoluut niet meer met tegenwoordig vergelijken. Zelfs niet een beetje.... /edit: Ik stop ermee! (8) | Kleuter is geen schoolkind
Ik zal het je nog sterker vertellen, de juf van mijn oudste kwam naar mij toe dat ik maar een andere jas voor hem moest kopen want deze was te moeilijk voor hem om dicht te maken en zij had daar geen tijd voor. Let wel, dit was een klas met 14!!!!!!! kindjes.. Heb dr toen gevraagd of zij die ging bekostigen, want ik kon dat niet, en toen was het nou ja dan zal ik het wel moeten doen want jij kan zeker niet tijdens de pauzes naar school komen he? nee natuurlijk niet, wat denk je zelf?
TS: ik vind het vervelend dat je zegt dat de juf het niet wil! (heb ik al eerder gequot) maar daar reageer je niet op. Mijnsinziens moet je eerst je gedachtengang over de juf maar eens wijzigen (waarschijnlijk wil ze wel, maar vergeet ze het) en dan in gesprek gaan!
Eens. Toen "wij" in de kleuterklas zaten werd leren lezen afgeraden, was het educatief programma heel basaal, en waren er maar een paar protocollen om commentaar van onwetende derden te voorkomen. Dat is nu wel anders. Kleuters moeten alle getallen tot tien leren lezen en schrijven, leren tellen tot twintig, letters leren, dagen van de week kennen, kleuren, maanden, kleuterrekenen, woordenschat, fonologisch bewustzijn, wereldkundige zaken, en er wordt ook al gehamerd op lessen over goed eten, milieu, bewegen en tientallen andere maatschappelijke kwesties. Misschien geen probleem voor veel kinderen, maar zet drie kinderen in een klas die een taalachterstand of leermoeilijkheden hebben, en de juf heeft haar handen vol. Er moet gewoon elke dag les gegeven worden, in grote en kleine kringen, en soms individueel. Wat twintig of meer jaar geleden kon, kan nu dus niet meer. Is ook logisch, zeker als scholen wel moeten bezuinigen, maar ook achter lijsten extra eisen aan moeten. En dan te bedenken dat de minst capabele studenten vaak het onderwijs in willen. Die lopen vaak tegen een harde werkelijkheid aan: les geven is echt niet simpel.