Ohoh. Wat ben ik blij met onze kleuterjuf. En wat een respect. Onze dochter is gewoon niet zo handig en heeft nog nooit een open jas gehad of wat dan ook. Sowieso is ze eerst aan de grotere ( en handigere ) kleuter gekoppeld. Mijn dochter heeft moeilijke voeten en dus geen keuze qua schoenen kopen. En helaas heeft ze schoenen die ze niet zelf aan kon doen. En de juf heeft altijd geholpen. En ja ze had meer dan 30 kids in de klas. Maar altijd is ze lief en geweldig. Laatst was ze vergeten de AB te geven en toen belde ze meteen op en ze vond het echt heel rot..en ach, dan denk ik: kan gebeuren. Geen punt.
Nee. Ik heb voor elke les een lesplan. Dus voor iedere klas die komt een nieuw plan (voortgezet onderwijs). Daar schrijf ik zulke dingen ook op. Alleen op een of andere manier werkt dat wel voor de inhoudelijke dingen van de les en voor de dingen aan het begin van de les, maar niet voor het eind. Aan het eind heb ik zo'n gevoel van "nu is mijn les klaar, dus is het ook niet meer nodig om op mijn plan te kijken." Bovendien is er aan het eind meestal maar weinig tijd over en in die tijd ben ik meestal gewoon met verschillende leerlingen aan het praten. Dat vind ik ook belangrijk, om op die manier in contact met hen te blijven. En het gebeurt ook niet heel vaak dat ik aan het eind nog iets met (een) leerling(en) moet, dus het is meestal ook helemaal niet nodig om dan nog op mijn plan te kijken. Maar goed, waar het om gaat, is dat het wel degelijk mogelijk is om zoiets te vergeten, ook als je de juiste intentie hebt, als het niet in je routine zit.
Ik vind dit toch wel een slechte smoes. Je hoort dit in je systeem te krijgen. Vergeten is menselijk maar niet structureel. Ik ben verpleegkundige. Iedere dag 20 nieuwe patiënten en daar moet ik ook aan alle dingen op verschillende tijden denken. Lees hier de topics maar eens als iemand in de zorg een keer wat vergeet. Staat vaak nog net niet de doodstraf op zeg maar. Dan verwacht ik van een juf dat ze net zo goed voor mijn kind zorgt als ik voor mijn patiënten.
Nou, dank je wel! Ik ben een goede docent. Dat vind ik niet alleen zelf, maar blijkt ook uit mijn functioneringsgesprekken en wat leerlingen zeggen (zowel tegen mij als tegen mijn leidinggevende). Ik vind niet dat je jouw beroep met het mijne moet willen vergelijken. Het is anders en er worden dus ook andere eisen gesteld. Ik vind persoonlijk dat er in het onderwijs een zekere mate van inefficiëntie nodig is, ten gunste van de relatie met je leerlingen. Dat is een relatie die jaren voortduurt, een verschil tussen mijn vak en het jouwe, waar een patiënt meestal na korte tijd weer weg is. Bovendien is de kwaliteit van de zorg niet direct gerelateerd aan de band die je met de patiënt hebt. Waarmee ik natuurlijk niet beweer dat een positieve band tussen zorgverlener en patiënt niet gewenst is. Als je niet investeert in een band met leerlingen, gaat dat echter direct ten koste van de kwaliteit van het onderwijs. En wat betreft het zorgen voor "kinderen". Ik geef les in de bovenbouw, dat zijn echt geen kinderen meer. Ook geen volwassenen, maar het zorgen voor is echt anders hoor. En als zij iets als probleem ervaren, kunnen ze ook altijd bij mij komen. En dat gebeurt ook. Daarvoor hoeven ze heus niet te wachten tot ik hen aanspreek. En wat ik eerder zei is ook zo: als ik een leerling echt dringend moet spreken, dan zorg ik er heus wel voor dat ik die leerling in de pauze op zoek in de aula.
In dit topic gaat het over een 4 jarige. Mijn zoon is ook 4 jast. Die bril is belangrijk. Dus die moet schoon zijn. Het is niet erg als dat een keer niet zo is, maar dat moet uitzondering zijn. Verder lijken onze beroepen wel veel op elkaar. Iemand vertrouwt zijn dierbare aan jouw zorg toe en daar moet je goed mee omgaan. Nogmaals, vergeten is menselijk maar dit mag toch niet structureel misgaan. Als dat wel zo is maakt dat jou geen slechte juf in de breedste zin van het woord maar heb je wel iets om aan te werken. Een juf moet haar uiterste best doen om aan medicatie en therapieën te denken. Een bril is een therapie voor een oog. Een vlek op het glas van het aangedane oog ondermijnt die therapie.
Wat een onzin dat kinderen in Duitse Kindergarten zelfstandig zouden zijn. Het Duitse onderwijs scoort in vergelijking met Nederlands onderwijs op alle gebieden ondermaats. Dat hebben diverse onderzoeken aangetoond. In Duitsland gaan de kinderen pas naar school in het jaar dat ze zeven worden. Daarvoor zitten ze in een Kindergarten. Ik moet, na drie jaar een kind in een Duitse Kindergarten te hebben gehad, het educatieve aspect nog vinden. In een Kindergarten staat spelen centraal en wordt het kind, waar nodig, op allerlei vlakken geholpen. Van zelfstandigheid is hier weinig sprake. Tijdens onze transitie naar het Midden Oosten heeft onze zoon 8 weken op een Nederlandse kleuterschool gezeten en deze kinderen waren veel en veel zelfstandiger. Hij gaat nu naar een internationale school en het is waarschijnlijk overbodig om te zeggen dat deze vorm van onderwijs superieur is aan het verrotte Duitse systeem.
Ik vind het wel degelijk te vergelijken. En geen tijd hebben... Pfff... Sorry hoor, het kost een minuut om een bril schoon te maken. Je gaat mij niet wijsmaken dat een kleuterjuf tijdens het naar buiten gaan, tijdens het fruit eten, wanneer alle kinderen lekker aan het werk zijn, of zelfs wanneer het kind er even om vraagt op een rustig moment niet even een brilletje schoon kan poetsen. En niet alle kinderen hebben een bril of iets vergelijkbaars, dus om nou te gaan doen alsof je dan dus voor alle 30 kinderen een minuut moet uittrekken... Ik weet heel goed dat je in het onderwijs steeds minder tijd hebt voor dingen die niet te maken hebben met onderwijsdoelstellingen op zich, maar als die ene minuut er niet meer vanaf kan, dan ligt dat eerder aan de leerkracht dan aan het systeem (no offense). Juist omdat je die band met je leerlingen opbouwt en er zorg en aandacht moet zijn in het onderwijs. Leerkracht zijn is niet alleen maar je leerlingen doorloodsen naar groep 8... Wel vind ik dat kinderen dit prima kunnen leren als ze 4 jaar zijn trouwens. Dus thuis samen oefenen met bril schoonmaken en als het niet lukt de leerkracht om hulp vragen zou ik dan ideaal vinden. In dat geval vind ik dus ook dat de leerkracht gewoon kan helpen...
Je hoeft mij niet te overtuigen van het belang van een bril, of het schoonmaken van een bril. Ik ben zelf ook een brildrager. TS concludeerde uit het feit dat het schoonmaken steeds niet gebeurde dat het onwil is bij de juffen. Zij geloofde niet dat je het anders steeds vergeet. Ik illustreerde aan de hand van een voorbeeld dat je wel degelijk dingen steeds opnieuw kunt vergeten, terwijl het geen onwil is, als het nog geen routine is. Ik heb al eerder tegen ts gezegd dat ik denk dat het voor hen nog nieuw is, aangezien haar dochter net naar school gaat en ze er dus nog een routine van moeten maken. Ik ben het dus met je eens dat je van zoiets routine kunt en moet maken, als dat elke dag terug komt en dat dat in het geval van ts belangrijk is. Maar om te zeggen dat iets een slechte smoes is, als ik iets steeds vergeet omdat het geen routine is, terwijl het om een eenmalig iets gaat en niet om een dagelijks terugkerend iets, vind ik op z'n minst niet bepaald vriendelijk. En of ik iets heb om aan te werken m.b.t. mijn zorg voor leerlingen? Ik heb toevallig vanochtend nog een mail ontvangen van een vader van een mentorleerling, die aan het eind van zijn mail verteld wat hij vindt van de begeleiding die ik zijn zoon geef. (En dan heb ik het niet over kleine dingen als een bril schoonmaken of de rits van een jas dicht doen, maar over dingen die aanzienlijk meer tijd kosten.) Op basis daarvan denk ik dat het wel snor zit met de zorg voor de leerlingen, die aan mij zijn toevertrouwd. Ik denk dat ik daar toch maar meer waarde aan hecht dan aan het oordeel van iemand op een forum die maar wat roept zonder mij te kennen en zonder mij ooit aan het werk te hebben gezien met mijn leerlingen. Ik heb verder niet de behoefte mijzelf te verdedigen of te rechtvaardigen en ik heb mijn punt voor ts wel gemaakt. @ts: ik hoop dat je er uit gaat komen met de juffen en dat er een oplossing komt. Ik denk dat als je rustig, eerlijk en open het gesprek aan gaat, dat echt wel goed komt. Je wordt echt geen kleuterjuf als je niet om kleuters geeft. Heb even geduld met hen, want zoiets is niet van de ene op de andere dag een routine, maar blijf ze er wel vriendelijk op aanspreken.
Ze gaat nu ruim een maand naar school. Inmiddels had het al tot routine kunnen behoren. Blijkbaar verplaats jij je nogal in de positie van kleuterjuffen alhoewel jij zelf les geeft op het voortgezet onderwijs. En projecteer jij de dingen waar jij zelf aan moet werken op deze juffen. Dat jij zo vergeetachtig bent is volgens mij niet de standaard. Ik kan er met mijn hoofd niet bij dat iemand wekenlang zich elke dag zich iets voorneemt maar het vervolgens elke dag weer vergeet. In mijn werk kan dat ook niet. Hoe moeilijk is het om een dagplanning te maken en bovenaan zetten wat er iedere keer niet van komt en nu echt moet geburen? Ik kan mij niet in mijn werk permitteren om wekenlang elke dag te vergeten iets te doen wat maar een minuut kost en wat ik notabene iedere keer toezeg om te doen. Waarom is dat voor een leerkracht anders? Iedereen heeft te maken met hoge werkdruk tegenwoordig. Hoge werkdruk is tegenwoordig m.i. geen excuus om niet te werken aan structuur en planning. Daar komt bij dat jij jouw leerlingen en hun hulpvragen absoluut niet kan vergelijken met 4-jarigen die veel en veel afhankelijker zijn.
Een bril is belangrijk. Dat draagt een kind niet omdat het zo leuk is. Medicatie mag je ook niet vergeten. Het lijkt wel alsof sommige juffen alles teveel vinden. Fijn dat je een tevreden vader gemaild heeft en dat dat niet over kleine dingetjes ging, maar het zijn de kleine dingetjes die mede ervoor zorgen dat ik mijn kind met een gerust hart bij de juf achterlaat. Daarbij, sorry hoor, maar hoe veel tijd heb je nodig om iets routine te maken? Drie weken is erg lang. Ik ben blij met mijn zoontjes juffen, die kijken hem aan, zien dat zijn bril vies is en poetsen die even. Onderwijl gaan ze verder waar ze mee bezig waren. Het is maar zo moeilijk als je het zelf maakt. Ik heb daar nooit om hoeven vragen.
We kunnen hier wel discussies gaan voeren over wat wel en niet kan. TS moet gewoon morgen met de juf gaan praten, punt. Als zij dit wil en ze zit hiermee dan moet ze dat met haar bespreken. Niets zo erg als ouders die vanalles 'roepen' zonder naar de persoon te komen waarover het gaat.
nou een drama hoor over het poetsen van een bril, als je hem poetst voor de school begint en direct uit school weer is het goed genoeg vind ik... als juf hem tussendoor een keer wil poetsen oke..... maar anders pech gehad. vind het echt een luxe probleem. maar dat is mijn mening. Het is fijn als juf het wil doen en dat er juffen zijn die het willen doen, maar vind ts erg dwangmatig overkomen.....
@ Shebu: dan heb ik tijdens mijn opleiding verkeerde informatie gekregen. Tijdens onze oriëntatie fase hebben wij onderzoeken en resultaten van Scandinavische en Duitse preschools vergeleken tegen over de NL'se inclusief werk bezoeken. Ik was verbaasd hoe deze voorschoten eruit zagen. Niks vergelen met de standaard NL'se dagverblijven. Zo verrot is het NL'se systeem dus dat we verkeerd ingelicht worden. ----------- Een hele lange niet zo een vriendelijke reactie. Maar wens Bo heel erg veel succes met wat ze ook mag denken en/ of ondernemen van bovenstaande adviezen en meningen. Succes!!!
Hier wil ik toch even op reageren.... In de zorg moet je idd ook aan veel denken, echter hoef je hier enkel te denken aan medicijnen ed die je aan patiënten moet geven. In het onderwijs zijn het de zorggerelateerde dingen als medicijnen, brillen enz. Daarnaast alle andere 101 dingen die ouders van je willen. Maar daarnaast ook nog alle dingen die oa de inspectie van je wil, lesjes, groepsplannen, handelingsplannen, registratie op registratie op registratie en tussendoor nog proberen niet het kind zelf uit het oog te verliezen. Ik wil hiermee absoluut niet zeggen dat de zorg het makkelijk heeft, integendeel, ook hier is de werkdruk hoog en alle bezuinigingen helpen ook hier niet echt mee. Ik wil enkel zeggen dat het op het punt waar jij de 2 vergelijkt, het appels met peren vergelijken is. Maar weer even on topic, zoals ik al eerder had gepost ts, ga nou eerst met de juffen in overleg (het zijn er 2 he dames, dus niet dezelfde die het 3 weken 5 dagen per week vergeet, want dat is het volgens mij gewoon, in feite hebben beide juffen dus pas een dag of 9, niet aaneengesloten, gehad om het in hun systeem te krijgen, niet erg veel dus als je het mij vraagt). Waarschijnlijk is er een heel simpele oplossing. Want al vind ik het op zich niet teveel gevraagd, houd er rekening mee dat er van de 30 ouders er dagelijks zeker zo'n 10, als het er al niet meer zijn, met dezelfde dringende requests staan. En dat elke dag weer, naast al het andere eerder genoemde. Maar overleg, praat met hen!
Ik heb even goed gelachen om jouw post. In de zorg geef je alleen medicijnen en verder drink je de hele dag koffie. Maar ocherme de juffrouwen, die hebben het druk. Mijn kind is leerplichtig en heeft een medische indicatie voor zijn bril. Dus dan zorgt overdag de juf voor een schone bril waar mijn zoon door kan kijken. Je vergeet toch ook geen medicijnen, dus ook een bril niet. Ik vermoed dat jouw kind geen bril heeft , anders zou je nie van een luxe probleem praten. Die bril is geen keuze zoals waar op vakantie gaan.
Oh my... Loop je een dagje met me mee?? Ik zal je vermoeien met protocollen, arborichtlijnen, indicaties, aanvragen, contacten met familie, clienten en zorgverleners, urendeclaraties, en alle 1000 andere dingen die ik NAAST de medicijnen niet mag vergeten. Het is heus geen wedstrijdje verpissen, maar trust me, ik doe heelveel meer dan alleen medicatie ed en trust me again, van alle dingen die ik kan vergeten op een dag is de medicatie ed (wtf bedoel jij met ed? Ja en dergelijke, ik ben niet debiel..) misschien 10%. Maar dan wel met de kanttekening dat als ik iets verkeerd doe er doden kunnen vallen. Maar nee, over de leerkracht mag niet gezeken worden want tja, die heeft het toch zo zwaar. Natuurlijk. En niets dan respect voor de goede!!!! leerkracht. Maar oh my, wat hebben sommige leerkrachten het toch zwaar, in hun ogen. Het is zwaar, maar ach, dan had je maar een beroep moeten kiezen. En dat zeg ik met een portie sarcasme. Want dat mompel ik ook tegen mezelf als ik mijn werk even niet leuk vind
Ik vind het eerlijk gezegd geen reële vraag om te stellen aan de leerkracht.. Bij zoonlief in de klas zitten 28 kleuters en we zitten pas in december.. Ik kom zelf ook uit het onderwijs en een dag gaat zo snel voorbij en dan loop je echt de benen uit je lijf. Ik snap dat de bril belangrijk is voor jullie maar dan zou ik het echt maar overleggen met de overblijf juf (of is er continurooster?) En anders erbij neerleggen dat het helaas niet anders is in het onderwijs omdat er veel les- en niet les-gebonden taken zijn die een juf gewoon MOET uitvoeren en helaas staat een bril poetsen daar niet bij.. Ik hoop van harte voor je dat het wordt opgelost maar hoop wel dat je de juf ook de kans geeft om zich te verweren en nee te laten zeggen.. Want als ik eerlijk ben kom je hier redelijk hard en pissig over. Ik kan me jou gevoel hierover wel voorstellen (als moeder zijnde) maar laat de LK ook in haar waarde en geef haar een eerlijke kans om je te moeten teleurstellen.. Zucht dan diep en zoek een andere oplossing..