Sinds een tijdje huilt mijn zoontje van 4 maanden opeens erg veel. Het begon geloof ik afgelopen woensdag, toen had hij een prik gehad en had hij in de avond voor het eerst na een prik koorts. Was veel huilen, maar verweet het allemaal voor de prik. De dag daarna hetzelfde, koorts was alleen weg maar misschien zegt dat niets daarover. Nouja, blijkbaar niet dus, want we zitten nou op zondag en hij is nog steeds veel bezig. Even ter info, hij huilde nooit als er niets was, dus ik verwacht nu ook niet dat hij ineens zomaar huilt. Maar wat er dan wel is?? Ben een week geleden met hapjes begonnen, omdat ik dus door verschillende dingen dacht dat hij daar aan toe was. Daar ben ik nu ook mee gestopt omdat ik toch even wil kijken of het toch daarmee te maken heeft. De laatste keer dat hij dat gehad heeft, was vrijdag. Dus ik zou ook niet denken dat het toch daaraan zou liggen. (woensdag had hij voor de 4e dag broccoli, donderdag had hij niets en vrijdag kreeg hij voor het eerst bloemkool) Dus ik gok dat het daar verder niets mee te maken heeft. Oppakken enzo helpt ook niet, want ook als we met hem bezig zijn huilt hij nog steeds. Enkel één bepaald liedje werkt om hem stil te krijgen, maar zodra die afgelopen is is het weer huilen. Of soms helpt het met een beetje druk doen, maar dat zorgt er dan weer voor dat hij spuugt dus echt een oplossing is dat dus niet. Verder is soms een speen of een knuffel over z'n hoofd een tijdelijke oplossing, maar dat is dus ook niet echt voor lange duur. Honger heeft hij niet, poepbroek heeft hij niet. Soms komt er wel ineens nog een boertje uit, maar dat is ook niet waar hij dan last van heeft want hij gaat daarna weer mooi door met huilen. Misschien dat het met z'n darmpjes te maken heeft, want hij poept wel ineens wat minder. Maar met z'n beentjes fietsen bijvoorbeeld helpt ook niet. Zit er maar aan te denken om morgen de dokter te bellen, om te kijken of er dingen uitgesloten kunnen worden.. Maar mijn dokter heeft niet echt veel verstand van kinderen, dus dan wil ik echt specifiek wat punten hebben om het over te hebben. Maar ik heb dus geen idee wat.. Wie zou mij kunnen helpen? Wat kan er zijn en waar kan ik naar vragen? Of wat zou ik zelf nog kunnen doen? Ik geef overigens bv. En ik ben geen voorstander van het laten huilen, al heb ik dat ook wel al geprobeerd maar hij blijft gewoon bezig. Moet gewoon echt wachten en dan uiteindelijk is hij soms zomaar ineens weer even stil. Nu ook, hij is al sinds 12 uur ofzo ergens wakker, heeft maar eventjes een half uurtje geslapen en misschien een uurtje max niet aan het huilen geweest. Nu ligt hij eindelijk net weer in bed, viel eindelijk aan de borst weer in slaap en dan is het maar even afwachten voor hoelang.. En normaal is het nog geen uur per dag dat hij huilde bij elkaar en sliep hij toch echt wat meer. Ik hoop dat iemand me kan helpen, want ik weet het echt niet meer nu.
4 maanden, beruchte leeftijd. Onze dochter had toen ook last van ontroostbaar huilen en niets hielp. Er zit een heel vervelend sprongetje met 4 maanden. Het goede nieuws van een sprongetje is dat het over gaat zonder dat je iets speciaals hoeft te doen . Alleen maar gewoon er zijn voor je baby.
Ohh ja natuurlijk.. Hoe lang duurt dat dan gemiddeld? En is het dan normaal dat hij z'n benen dan zo strekt tijdens het huilen? Daar komt dan zo'n kracht ineens uit.. En hoe kan ik er het beste voor hem zijn? Hem dan toch af en toe laten huilen dan of echt continue met hem bezig zijn? Op de wakkere momenten bedoel ik dan.
Sowieso niet laten huilen. Hij moet erop kunnen vertrouwen dat je altijd komt wanneer hij om je roept. En huilen is roepen. Als hij niet huilt kun je hem natuurlijk best in de box oid leggen en zelf iets gaan doen maar ik zou hem zeker niet laten huilen. Hoe lang het duurt verschilt echt zo erg per kind dat ik niet weet of daar een gemiddelde van te zeggen is. Hier duurde het een kleine week maar ik heb ook wel eens twee weken gehoord. Dat benen strekken herken ik niet helaas.
Benen strekken betekende hier: kramp. De ostheopaat waar ik geweest ben met hem zei dat fietsen vaak niet helpt, maar dat je juist zijn benen gebogen vast moet pakken en van links naar rechts moet bewegen. De darmen krijgen dan plek om te roteren dus misschien is dat iets om te proberen?
De hapjes nog even laten staan en alleen borst..als z'n darmpjes rommelen is dat beter. Hij heeft het ook nog niet nodig. Waarom had je het idee dat ie aan bijvoeding toe is? Met bv is het advies 6 maanden exclusief... Rond de 4 maanden is idd een beruchte moeilijke periode. Ze willen veel,zien veel. Waarom slapen als er een wereld te ontdekken is ) Maar het kan zijn dat ie gewoon niet lekker is, last van zijn buikje? Lastig dat er geen gebruiksaanwijzing bij zit soms Is een draagdoek een idee?
Voor kramp hielp hier ook met twee vingers over de buik gaan met de klok mee. En op de bank gaan zitten met gebogen knieen en dan baby op de buik daar bovenop leggen en dan wiebelen (hahah snap je t nog?) En ik nuriede daar dan een bepaald deuntje bij met af en toe een zachte ssshh. Hier werkte het bij beide kinderen goed: tegendruk op de buik en door het wiebelen en mijn stem werden ze rustiger. En ik werd er minder moe van dan ze op hun buik op mn arm te wiegen
Bedankt voor de tips! Ik zal kijken of het dan toch krampjes zijn en het dan werkt. En ik snap denk ik wel wat je bedoeld sassie Dacht het te merken omdat hij heel erg aan het volgen was als wij hier aan het eten waren en leek niet genoeg te hebben aan bv, kreeg dan weer een keer beide kanten en was na enkele minuten dan weer willen eten, vuistjes sabbelen en in de mond stoppen.. Draagdoek ben ik laatste tijd aan het zoeken, zoek eigenlijk liever een draagzak maar vind die wat aan de dure kant en kom er niet echt uit welke ik zou moeten kopen, dus dat is zo makkelijk nog niet
Dat zijn allemaal hele normale tekenen met 4 maanden in de ontwikkeling en dat niet genoeg lijken te hebben aan bv hoort bij de 4 maanden sprong. Je denkt echt even een paar dagen dat ze heel veel honger hebben. Dat hebben ze ook want ze maken een giga groeispurt. Maar dat is meer een teken van behoefte aan extra vaak bv en dus even de hele dag aanleggen dan aan bijvoeding. Als de sprong weer over is kunnen ze weer met de normale hoeveelhied bv of zelfs minder.
Oh oké, dacht echt dat alles bij elkaar dat wel betekende.. Maar hoe kan je dan wel zien dat ze er aan toe zijn? Mp zit ik ook al op te kijken inderdaad, maar kan pas goed kijken als ik weet wat ik wil Zal het topic eens opzoeken.
Dat zie je niet, je kan gewoon de 6 maanden grens aanhouden. Dan weet je (want het gaat om de binnenkant) dat de darmpjes klaar zijn voor bijvoeding. Mocht je toch eerder willen beginnen, doe rustig aan Het gaat om bijvoeding. Als je bv geeft blijft dat het eerste jaar de belangrijkste voedingsbron. Waar je bij kv gaat afbouwen,is dat bij bv juist niet nodig.
Hier zagen we het omdat onze dochter gewoon ineens ging eten. Ze pakte eten van ons bord en at het op zonder dat wij het aanboden. Dat leek mij een vrij duidelijk teken want een baby zal niets doen waar hij nog niet aan toe is.
Het harde huilen kan ook bijwerking van de vaccinatie zijn kijk maar in de bijsluiter. Hoe gaat het nu met de kleine ? bv sprongetjes is kwestie van clusterdagen..als hij meer honger heeft zo veel mogelijk aanleggen (zowiezo fijn als troost) dan verhoogd hij zelf je productie naar zijn behoefte. Bijvkeding advies is idd na 6 maanden kunnen de darmpjes het t best verwerken en dan voeding stap voor stap introduceren zodat je kan merken of hij ergens intolerant voor is. Zie Borstvoeding.com: kenniscentrum voor borstvoeding succes !
Maar als je een steen op je bord legt,stopt een baby,in die fase,het ook in z'n mond. Hier probeerde zoon al met 3,5 maand dingen van mijn bord td jatten als ie op schoot zat. Dus ik snap je point,maar je moet toch een grens aanhouden qua darmontwikkeling..
Tja ik ben niet zo van de vaste grenzen. Het is handig om te weten maar elk kind is anders. 6 maanden is een gemiddelde dus later kan maar eerder kan ook. Ik kijk vooral naar de natuurlijke ontwikkeling van een baby. Een baby gaat niet kruipen als hij daar niet aan toe is, een baby gaat niet staan als hij daar niet aan toe is, een baby gaat niet lopen als hij daar niet aan toe is, en ik denk dat een baby ook niet gaat eten als hij daar niet aan toe is. Je ziet ook wel baby's van 6 maanden die volgens Rapley eten en het wel in hun mond stoppen maar niet opeten. Die zijn er nog niet helemaal aan toe. Onze dochter stopte eerst ook alles in haar mond maar at het niet op. Maar toen ze dat wel ging doen, dus echt stukken afbijten, kauwen en doorslikken, was dat voor ons het teken dat ze de juiste ontwikkeling had doorgemaakt om bijvoeding te kunnen eten.
Volgens veel mensen bestaat er geen 4 maanden grens maar is 6 maanden de enige grens voor wanneer een baby klaar is voor bijvoeding. En ik geloof ik wel dat 6 maanden het gemiddelde is dat een baby klaar is voor bijvoeding. Maar ik geloof ook wel in een afwijking van dat gemiddelde.
Hier heb ik hem ook nooit op schoot tijdens het eten, dus daarmee kan ik dan niet kijken of hij er op die manier klaar voor is. Maar merk wel heel erg dat hij alles in z'n mond stopt. Hij kreeg vandaag een nieuw knuffeltje, binnen 10 minuten had hij alle plekken al in z'n mond gehad. En als je hem een vinger geeft, pakt hij die vast en duwt hij ook tig keer z'n mond in en weer uit. Maar dan is het dus ook best wel moeilijk om te weten of het de ontwikkeling is of dat het betekent of hij er dan klaar voor is. Maar zal dan zeker nog wel even wachten met meer geven, sowieso wil ik kijken of het dan ook beter gaat zonder dan. Vandaag weer hetzelfde, tussen geloof ik 10 uur 's ochtends en 8 uur 's avonds heeft hij misschien maar twee keer een half uurtje geslapen. Was heel erg moe, zat in z'n oogjes te wrijven, maar was echt aan het vechten tegen z'n slaap. Verder was hij wel wat rustiger qua huilen vergeleken met gisteren, maar was nog steeds heel erg aan het huilen. En weer veel honger, maar hij blijft iedere keer z'n hoofd wegdraaien als ik hem de borst geef. Dat was ook nog een reden waarom ik al dat andere probeerde, maar dat wou hij wel gewoon en deed hij z'n mond al voor open terwijl hij met bv de hele tijd weg kijkt. En als ik dan alles weer weggestopt heb, wil hij toch wel weer en dan weer hetzelfde, eventjes wel en dan weer niet en weer doorhuilen. En hij is nou niet zodanig om zich heen aan het kijken dat dat allemaal interessanter zou moeten zijn dan eten. Maar hij eet verder wel goed hoor, groeit ook goed, heeft genoeg plasluiers. Maar hij blijft (lijkt dan) maar wel honger houden dus. Met z'n beentjes bleef hij trouwens vandaag weer zo strekken, heb alle dingen gedaan die eerder hier genoemd zijn en helemaal niets lijkt te helpen