Onze zoon is 7 en zit in groep 4, nu zit hij in een groepje met een jongen, die volgens onze zoon hem elke keer uitdaagt( van de juf hebben we dat vorige keer ook gehoord). Maar nu is het zo ze hebben een paar keer al ruzie gemaakt. En dan staat Zijn moeder de dag erop te wachten op onze zoon om hem als een juf aan te spreken waar ik dan dus gewoon bij sta en dan word er tegen mij niks gezegd. Heb dit laatst ook met de juf besproken dat ik dit niet normaal vind. Ok onze zoon kan nogal boos worden, maar haar zoon heeft zogenaamd nooit niks gedaan. Wat zouden jullie hier van zeggen?
Hmm dat er op school ruzie wordt gemaakt.. De juf degene is die beide kinderen mag aanspreken en dat zij dat dusniet hoeft te doen? Zou niet gaan zeggen... Ja maar jouw zoon begint altijd want dan staan jullie straks precies hetzelfde te doen als jullie zoons. Dat is vast niet de bedoeling.
Mja juf was er ook bij lijkt me. Snap wel dat als ze denkt dat jouw zoon steeds begint dat ze dat vervelend vind. Maarja als het onder schooltijd gebeurd..? Lijkt me zaak voor de juf. Hebben het in groep 1/2 gehad dat dochterlief steeds ruzie had met d'r vriendinnetje. Incl zeer achterbaks duwen en op haar tenen gestampt worden als de juf niet kijkt. Zijn op een zeker moment wel bij de juf geweest omdat het ongeveer dagelijks gebeurde. Maar die gaf aan dat ze letterlijk niet met en niet zonder elkaar konden dus dat ze regelmatig samen bij de juf zaten. De betreffende ouders spreek ik regelmatig... Maar dat is zelden ter sprake gekomen. Oa omdat ze vlak voor verjaardagsfeestje van dat meisje ook ruzie hadden en dochterlief aanvankelijk niet meer wilde gaan... En op de dag zelf weer dikke maatjes was. Dus toen afgesproken dat als er ruzie gemaakt zou worden of À naar huis zou willen dat ze gewoon zouden bellen. Komt toch heel anders over En inmiddels in groep 3.... Geen dikke maatjes meer maar ook geen ruzie meer. Prima dus.
Allereerst zou ik aan die moeder aangeven dat je het niet op prijs stelt dat zij jouw zoon terecht wijst, terwijl je er zelf bij staat. Vervolgens ook naar de juf gaan en haar zeggen dat je het niet prettig vind dat een andere moeder op schoolterrein jouw kind aanspreekt op zijn gedrag. Dat je vindt dat zoiets opgelost kan worden door een leerkracht en dat je wil dat je kind met een veilig gevoel naar school kan gaan, zonder de angst dat hij wel eens aangesproken kan worden door een vader of moeder van een ander kind. Ik ben zelf leerkracht en als ik zie dat andere ouders een kind (ongeacht wie de schuldige is) terecht wijst, grijp ik wel in. Ze zouden het namelijk ook niet leuk vinden als het bij hun eigen kind gebeurt.
misschien samen met de ouders en leerkracht en kinderen om tafel gaan zitten. Eerst eens even alles uitpraten en dan een plan afspreken. Dan is alle achterdocht in ieder geval uit de lucht en kunnen jullie allemaal met een schone lei beginnen met afspraken hoe of wat.