Even frustraties kwijt en misschien ervaringen of tips van jullie. Mijn oudste dochter is 3 jaar. Sliep altijd met speen. overdag nooit, al sinds ze 1 is ofzo. Nu was de tijd gekomen dat de speen weg moest. Al weken voorbereid, als je drie bent komt de spenen fee en neemt je spenen mee. Vorige week zaterdag was het zover. Geen speen meer. In de keuken gelegd zodat de spenen fee ze mee kon nemen. Als beloning kreeg ze een kadootje. inslapen ging moeizaam maar dat is niet zo gek. Hele nacht doorgeslapen en volgende dag kreeg e een pillow pet. Heerlijk vond ze het en ze was er super gelukkig mee. De hele week ging het steeds beter met het inslapen. Steeds sneller en beter. Tot afgelopen zaterdag. overdag was het al drama en 's avonds ook weer. Ze wil haar speen. Ze wil nog een verhaaltje, ze wil dat ik bij haar blijf, nog een verhaaltje etc etc. En midden in de nacht huilend wakker worden. Vannacht was het zelfs zo erg dat ze elk uur wakker werd. huilend. En ze wilde niet getroost worden. Het enige wat hielp was bij haar in de kamer blijven staan tot dat ze rustig was en haar dan laten jammeren tot ze weer in slaap viel. Het lijkt alsof ze de troost van de speen mist en die niet kan vervangen. Ze heeft dus een pillow pet, een knuffel (favoriete beer) en een totdoekje maar toch kan ze de rust en troost niet vinden. Het frustreerd mij enorm en vind het ook zielig. Ze gaat niet slapen en blijft maar zeuren om verhaaltje, water, bij haar blijven etc etc. Ik vind het echt prima om bij haar te blijven en boven te blijven tot ze rustig is of in slaap vat. Geen probleem om haar zo te helpen. Maar ze blijft maar zeuren om dingen om maar niet te hoeven slapen. En als we afspreken; nog 1 verhaaltje en dan klaar' geeft ze toe maar als het verhaaltje uit is wil ze er nog 1, en nog 1 en nog 1.... en krijst ze de hele boel bij elkaar. Het nare is, als ze in een huilbui zit, wil ze ook niet getroost worden. Ze is dan zo over de pis. Het breekt op en ik weet niet hoe ik haar troost kan bieden (nogmaals, bij haar boven blijven doe ik al, ze heeft ook al een nachtlampje etc. maar het helpt niks.) Nog een bijkomend probleem; Als papa boven komt of midden in de nacht bij haar komt krijst ze helemaal moord en brand. Ze wil alleen mij... herkenbaar? tips?
Ik zou "tijdelijk" bij haar blijven. En dat na een week of twee af gaan bouwen. Het is wellicht een periode dat ze weet dat het anders moet maar even om moet schakelen. Of kijk eens in de bieb of je een passend boekje kunt vinden wat haar makkelijker kan omschakelen naar te gaan slapen. Sterkte
Al een aan een beloningssysteem gedacht? Als ze een week netjes slaapt gaan jullie iets doen wat zij leuk vind? bijv. een middagje ballorig of ze mag iets uitzoeken wat ze leuk vind? je kunt een schema maken met stickers mag ze elke dag als ze netjes geslapen heeft een sticker plakken.
Heel herkenbaar! Duurde hier 2 weken. We hebben haar wel getroost maar zijn ook weer weggelopen. Elke x weer, ook snachts.
Mijn zoon moest ook echt even wennen. Hij heeft een poosje op een doekje gesabbeld ipv een speen. Ik ben wat langer bij hem gebleven. Heeft ze haar middagslaapje nog nodig? Misschien kan je die laten vervallen, zodat ze 's avonds echt moe is en meteen/makkelijker in slaapt valt.
Hier heeft de fase slechts 3 dagen geduurd gelukkig. Hier hielp het door hem eraan te herinneren dat hij een cadeautje had gehad omdat hij de speen weg had gegooid. En als hij de speen weer wilde, hij het cadeautje weer moest afgeven. No way dat hij dat wilde, dus speen bleef gelukkig weg.
Lastig Ik ben altijd voor dat een kind dat beter zelf kan bepalen. Mijn dochter heeft haar speen tot haar 4e gewild. Onze zoon wil hem vanaf zijn 3e niet meer Maar dit hebben ze zelf gedaan. Gewoon ineens niet meer genomen. Daar hebben wij ons niet mee bemoeid. Misschien is ze er nog niet aan toe om te stoppen met spenen. "Ik denk dat het duidelijk is dat mensenkinderen een zuigbehoefte hebben die kan aanhouden tot hun zevende of achtste jaar of zelfs langer, en dat ze aan deze behoefte moeten kunnen voldoen, met een duim, vinger of een fopspeen" Bron: Borstvoeding.com: kenniscentrum voor borstvoeding - Afbouwen - Is duimzuigen normaal?
Bedankt voor jullie reacties! Ik blijf al bij haar maar als ik in de kamer blijf gaat ze alleen maar keten. en op de gang brult ze het uit want ik moet op de kamer blijven... Het is altijd wel wat, ben ik op haar kamer moet ik in bed, lig ik bij haar in bed moet ik een verhaaltje lezen, is het uit nog 1 etc etc... Ze verzint gewoon steeds meer Beloningssysteem heb ik inderdaad nog niet geprobeerd, is nog wel wat inderdaad Het is nu niet zo heel erg meer dat ze om haar speen zeurt maar gewoon weigert om te gaan slapen en alles bij elkaar krijst Middagslaapje: heeft ze echt nodig. Maar ook als ze niet slaapt 's middags is het 's avonds net zo'n feest. Wat betreft de zuigbehoefte en er nog niet aan toe zijn, tja, we zijn er nu eenmaal mee begonnen dus zetten wel door. en ik denk dat het ook goed is om te stoppen ivm tanden enzo maar goed, dat is ieder zijn mening
Hmmm. Maar in het begin ging het wel goed zonder speen? Kan het zijn dat je dochter heeft ontdekt dat ze, nu ze geen speen meer heeft, een excuus heeft om 'niet te kunnen slapen'. En dat jouw schuldgevoel (ik heb haar de speen afgepakt en eigenlijk vind ik het best zielig) maakt dat je meer toegeeft dan je voorheen gedaan zou hebben? Bij onze zoon helpt alleen heel erg consequent zijn. Vaste bedtijd. Vast ritueel. En als het tijd is voor slapen, dan moet hij in bed blijven en niet meer zeuren. Problemen hebben we zeker gehad. Niet met de speen maar met 'buikpijn'. Hij heeft een parasiet gehad en ernstige verstopping, waar hij vooral 's nachts veel last van had. Maar nadat dat over was heeft hij nog heel lang geprobeerd om langer op te kunnen blijven/ in ons bed te mogen slapen/ met papa of mama naast hem in zijn eigen bed, door de smoes 'buikpijn' te gebruiken. Je dochter zal moeten leren weer zelf in slaap te vallen. En dat lukt over het algemeen niet door (te) toegeeflijk te zijn in extra verhaaltjes en langer bij haar blijven. Spreek vooraf af wat ze kan verwachten (bijv. 2 verhaaltjes en daarna xx minuten (klokje erbij met alarm of zichtbaar maken door aan te wijzen waar de wijzer van de klok moet staan) bij haar blijven.) En daarna als ze roept of huilt rustig naar haar toe gaan, rustig zeggen dat ze echt moet slapen, en weer weg gaan. Dat zal in het begin zeker drama zijn. Maar na verloop van tijd zal ze aan het vaste ritueel wennen en weten dat er niet meer te halen valt.
Onze dochter wilde hem zelf ook niet meer 's nachts toen ze net 5 was. De eerste weken gingen eigenlijk heel goed...maar na een paar weken was ze overdag niet te genieten, brutaal, huilen, etc... na een paar weken durfde ze te vertellen dat ze dus haar speentje zo miste. We hebben er toen ook voor gekozen om tijdelijk bij haar te blijven tot dat ze sliep.. en nu gaat het super! Ze is er nu echt vanaf. Dus gewoon blijven vol houden!
Ik denk dat je hier een aardige spijker op z'n kop slaat ja.... We hebben nu ook afgesproken 2 verhaaltjes en we doen een beloningssysteem (rustig gaan slapen = sticker, kaart vol = nieuwe puzzel). Vanavond groot drama 'nog een verhaaltje, nog een verhaaltje' en toen krijsen. toen ze het niet kreeg Geen sticker dus. Maar uiteindelijk niet nog een verhaaltje gelezen en ze is inmiddels al in slaap (heeft al met al een uurtje geduurd). Heb een tijdje voor haar deur gezeten, deur op een kier dat ze me niet kon zien maar wel horen. Morgen weer een dag....
Ja dat vind ik dus ook. Onze tandarts zag ook geen bezwaren, zolang het maar klaar was als ze gaan wisselen. Toen mijn zoon ruim 3,5 was heeft ie m zelf weggedaan, mijn dochter heeft nog een speen.