Gaan we nu een discussie krijgen dat t.s! Beter op die ds had moeten letten? Daar krijg ik persoonlijk de kriebels van. En dan niet alleen om een ds. Ben ook duidelijk als iets niet mag. En toch heb ik een kind dat het toch steeds blijft proberen. Daar zijn het kinderen voor. Dat ligt niet aan haar als moeder hoor. Vind ik ze zijn al lekker slim. Ben je met je andere kind bezig sluipt kind 2 achter je rug om met iets verboden.s je hebt het niet in de gaten en komt er later achter dat kind 2 toch niet geluisterd heeft. Zo gaat dat hier ook hoor. Van de week dochter ziek. zoon thuis en wie zat er stiekem achter zijn laptop( het was zijn tijd nog niet juist hij) De mijne mag al alleen thuis blijven en weet wat hij wel en niet mag en toch probeert hij die regels uit daar voor zijn het nog steeds kinderen. Dan mag hij de volgende keer niet alleen thuis blijven. Het blijft schipperen met die kinderen.
Tja, wat is heel erg je best doen? Je moet hem dan wel vertellen wat je van hem verwacht, anders ben je niet echt duidelijk.
Je best doen is lief zijn en laten zien dat je er spijt van hebt En dat weet haar zoontje volgens mij best. En denk ook dat hij er van geschrokken is en hopelijk heeft hij er ook van geleerd En als hij het weer doet weet hij ook duidelijk dat hij de pineut is haha Ik was vroeger ook zo'n kind wat overal maar een loopje mee nam, als mijn ouders me niet 'straften' door consequenties had ik het volgens mij nooit geleerd. Want als ik ergens een halve vinger zag probeerde ik echt de hele hand uit.
Hoezo dat dan? Voor mijn 17 jarige hoef ik niets af te sluiten, niets af te pakken etc. Als hij naar bed gaat, gaat ie nog even op zijn Ipad, zijn tel ligt naast hem (als wekker) En ja, daar wordt hij weleens op ge-appt om 0.00 uur, maar niet constant. Ik heb er geen problemen mee, hij is bijna volwassen. Mijn destijds 16 jarige pleegdochter moest wel haar mobiel 's avonds inleveren, die bleef sms-een....... (maar het kan zijn dat jij een andere leeftijd bedoeld, 14/15 )
Ik ben het met ts eens dat een kind van 8 best weet wat wel acceptabel is en wat niet. Hij weet duidelijk dat dit niet acceptabel is, anders reageert hij niet betrapt. Maar ik sta ook achter de opmerkingen dat zo'n electronisch spelding ( ds, maar ook tablets en smartphones) je wakker houden. Volgens mij is niet lang geleden uit onderzoek gekomen dat je biologische ritme er zelfs door opgeschoven wordt. Niet gek dat hij dus tot half 1 zit te spelen. Neemt niet weg dat hij prima weet dat hij daar niet in bed mee moet spelen. Dus te streng op het gebied dat hij weet dat hij niet met de ds mag spelen in bed? Nee. Maar hoe lang hij daar mee speelt, doe verantwoording kan hij niet zelf dragen. Ik denk dat Het Tijdstip dat hij nog zat te spelen bij jou heel zwaar weegt, vandaar dat je ook een in zijn ogen 'zware' straf oplegt. Wat mij betreft voor hetgeen hij bewust fout heeft gedaan: in bed spelen met ds ook zwaar. En lijkt me idd een meer passende straf hem dagelijks te laten zien dat hij beneden ligt en voorlopig vroeg naar bed om de slaap 'in te halen'. Maar: ik kom niet op m'n straf terug, maar dat is ws makkelijk gezegd met een jongetje van bijna 3. Heb 1 keer gehad dat ik een consequentie zette op iets wat hij toch bleef doen waarvan ik had verwacht dat het idee alleen al hem voldoende zou afschrikken (100x zeggen niet te gooien met z'n autootjes, al vaak even voor in de hoek gezeten, werd er echt gek van, dat ik nadat hij 1 x gooide ik zei: niet doen, toen gooide hij weer zei ik: niet doen of ik gooi hem in de prullenbak en toen gooide hij weer...). Ik vond het eigenlijk een te grote straf, het ging om 1 van z'n favoriete autootjes (gekregen van z'n papa toen hij grote broer werd, dus nog vrij nieuw ook), maar ik wil wel consequent blijven. Ik ben naar de prullenbak gelopen, open gedaan en net gedaan of ik hem weggooide... Hij brullen, m'n man zelfs tegen mij: ik ga hem er uit halen hoor, dit gaat te ver.. Maar wilde hem even goed laten schrikken.. Gelukt, heb hem binnen 2 minuutjes bij me geroepen en uitgelegd dat hij moet luisteren, dat ik de auto niet echt heb weggegooid, hem laten zien en het was weer helemaal goed. Heeft wel gewerkt, want hij heeft al weken niet meer gegooid met z'n speelgoed. Mijn oplossing was dus ws geweest hem in de waan te laten hem echt niet mee te krijgen en evt pas op het schoolplein de ds te geven en dat hij wel de komende avonden vroeg naar bed moet en de de letterlijk bij je inlevert als hij naar boven gaat. Misschien ook een idee de lader voortaan beneden te bewaren?
Oh dat weet hij heel goed, het is geen 3 jarige. Met goed zn best doen, wil ik zien dat hij moeite doet. En op welke manier hij dat doet, dat mag hij zelf weten. Over het algemeen betekend dat, dat hij eindelijk zn jas ophangt als hij thuiskomt, zn tas op de goede plek zet, zn afwas meteen in de keuken zet, en heel vaak overdreven vriendelijke lachjes uitdeelt, spontaan zn kamer gaat 'opruimen' en misschien krijg ik nog een slijmerig kopje koffie met een overdreven knuffel ik hou zoveel van je mam.... Zolang hij maar niet denkt ach ik kijk even zielig en dan krijg ik hem wel weer terug. Nee, zo werkt het niet. En natuurlijk hoeft hij niet opeens het perfecte kind uit te hangen, maar ik wil gewoon zien dat het nog in zn hoofd zit, en dat hij zn best doet.
hihi ik moet echt lachen hier gaat het dan met zo werken voor zijn straf wie weet zegt mama als nog ja. met de boodschap nooit meer doen hihi
Ik denk dat mijn kinderen als ze 16/17 zijn gewoon een duidelijke grens nodig hebben. Dat ze misschien net zo zullen zijn als jouw destijds 16 jarige pleegdochter. Nu kan ik er nog mee wegkomen dat ze alleen maar beneden op de laptop mogen en dat de tablets geen internetverbinding hebben. Maar daar kom je niet meer mee weg als je 16/17 zijn. Dan zal idd misschien de verbinding boven uit gaan vanaf een bepaald moment. Maar dat duurt gelukkig nog een tijdje...
De DS is verboden na het avondeten, dus het ligt niet aan een biologisch ritme hoor. Hij mocht er ook niet eventjes op, daar was niets onduidelijks aan. Ik denk dat het ook wel belangrijk is om niet te vergeten dat het niet de eerste keer was. De eerste paar keren dat je ontdekt dat je kind stiekem in bed ligt te spelen met een autootje of een donald duck, dan lach je er nog om, neem je het speeltje weg en zeg je 'he wat ben jij nou aan het doen stiekemerd, je weet dat het niet de bedoeling is he, lekker slapen nu..' Maar van dat ene keertje met een autootje spelen gaat het naar donald ducks lezen, van donald ducks gaat het naar een ds, en straks gaat het naar een mobieltje. Het was de eerste keer niet, en hij weet dondersgoed dat dit niet mag. En hij kan dat ook prima uitleggen, als je niet op tijd gaat slapen, hebben je hersens te weinig rust gehad om de volgende dag goed te functioneren. Ik heb daar zoooooo ontzettend vaak met hem over gesproken. Hij heeft namelijk tijden gehad dat hij niet ging slapen, en dat hij in de ochtend een suf konijn was, kwam dan weer te laat op school. Als er hier iemand begrijpt hoe belangrijk het is om te slapen als je naar bed moet, dan is dat mijn zoon wel. Als ik hem met een donald duckje betrapte dan mocht hij die ook niet meer lezen de komende dagen. Met de DS doe ik nu hetzelfde. Hetgeen wat ik zelf heel vervelend vond, is dat ik wist hoe ontzettend veel zin hij had om dat ding mee naar school te nemen. En dan kan ik dat wel zomaar intrekken, maar waar sta ik de volgende keer dan? Zo werkt dat niet. Dan lopen ze heel langzaam over je heen. Iets wat ik helaas ontzettend veel zie bij andere kindjes van zijn leeftijd. De kinderen bepalen, nou hier in huis niet. Ik ben heel schappelijk, kan over alles praten, en ben echt de moeilijkste niet, maar regels zijn wel regels en als je die overtreed dan kun je 1x mazzel hebben, 2x mazzel hebben, en de 3e keer heb je een probleem. In dit geval is hij hem dus kwijt op de dag dat hij hem heel graag mee wilde nemen. Dat is een keuze die hij maakt. Als we het gaan hebben over kleine kinderen, laten we zeggen 2 a 3 jaar, daar kun je bij zeggen dat ze het misschien nog niet helemaal snappen. Maar een 8 jarige, die zelfs al aan het puberen is, weet heel goed wat hij wel en niet mag. En hij weet ook prima waarom iets niet mag, en wat voor consequenties daaraan hangen. Ik denk dat men over het algemeen eerder de denkcapaciteit van een kind onderschat dan overschat. En om eerlijk te zijn, mijn zoon is eigenlijk heel braaf. Is helemaal geen raddraaier. Doet eigenlijk niets wat niet mag. Het enige waar ik nog tegenaan hik, is rekken en strekken en dat hij vaak dingen niet doet terwijl hij ze wel had moeten doen. 'hang je tas aan de kapstop, ruim je kamer op, zet je schoenen bij de kachel'....... Maar dat hou je wel tot ze de deur uit zijn gok ik. (hoop ik niet) Dat hij met zijn DS is gaan spelen is gewoon ontzettend stom. En dat weet hij heel goed. En natuurlijk had dat ding niet op zn kamer moeten liggen, maar aan de andere kant kun je niet alle verkeerde verleidingen bij ze weghouden, dat doet de maatschappij straks ook niet. Hij leert dat hoe hij daarmee om moet gaan. En helaas heeft hij nu dus de pech dat het niet mee naar school mag. Uiteindelijk is het belangrijk dat hij hiervan leert en dat hij de volgende keer misschien zelf bedenkt dat het niet handig is om toch die ds te pakken, hoe verleidelijk hij ook mag zijn.
Vaak weten ze op 8 jarige leeftijd heus wel wat mama of papa graag ziet, maar ik zou het toch wat duidelijker maken. 't Lijkt mij ook niet de bedoeling dat hij de hele dag zijn stinkende best gaat doen om het jou naar de zin te maken omdat hij een grote fout heeft gemaakt. Ik zou gewoon 1 ding afspreken waar hij de komende dag(en) op moet letten, waardoor jullie allebei weer blij worden! Je moet het ook niet groter gaan maken als dat het is.
Nou nee. De komende dagen ligt dat ding in de kast. Morgenochtend wilt hij hem mee naar school nemen. Vanavond heeft hij kerstdiner, dus hij heeft welgeteld een uur of 4/5 om te laten zien dat hij echt spijt ervan heeft, of in elk geval dat hij hem heeeeel graag mee wilt nemen.
Te streng? Nee, hij is 8 en weet heus wel hoe en wat, als we alles maar gewoon afpakken zonder consequenties leren ze het nooit. En ja, een kind van 8 kan heus al in de puberteit gaan. Heb het zelf gezien bij een neefje van mijn vriend, en geloof me, die moet je ook duidelijke regels geven. Hoop dat ie ervan geleerd heeft ts.
Ik van je verwachtingspatroon van zowel het "Ds verhaal" als het " goed je best doen" verhaal te hoog. Wat niet betekend dat je een softe opvoeder hoeft te zijn.
Geloof mij, voor je het weet is het zover hoor En idd, het ene kind is het andere niet, bovendien is de ene een meid en de ander een jongen. Meisjes zijn (meestal) stiekemer, althans als ik mijn meiden met mijn jongens vergelijk
Ik vind je helemaal niet streng en vind dat je het goed aangepakt hebt. Maar ik vind dat kinderen sowieso tegenwoordig te veel uitleg krijgen bij alles en overal over te discussiëren valt.
Dit is dus wat ik bedoelde met duidelijk zijn wat je verwacht. Dat hij straf krijgt vind ik niet raar, maar als hij dan de hele dag zijn best moet doen voor een kleine fout lijkt mij ook niet helemaal terecht.
De hele dag...... Hij is om 12 uur vrij, om half 1 thuis gok ik, en om 5 uur moet hij weer op school zijn. Ik vind eigenlijk dat hij er dan wel makkelijk vanaf komt. Even een paar uurtjes zn best doen en hij mag hem toch mee naar school. Hoe meer ik dit topic lees, hoe meer ik achter mn eigen worden sta, echt waar. Ik lees hier helaas ook een hoop wat ik ook in de omgeving van mijn zoon zie. Er moeten regels zijn, en consequenties. Kinderen zijn kinderen, maar ook die moeten leren van hun fouten. Er is een verschil tussen een ongelukje, en weten dat je iets niet mag en dan toch doen.