Ik denk dat cupcake doelt op de post hier iets boven..dat ze een cadeautje kregen als ze niet huilden of alleen au riepen. Dat vind ik ook raar, een prik doet gewoon zeer en dan mag je niet eens huilen?? Dat iemand een cadeautje na een prik geeft vind ik niet raar, maar wel als de voorwaarde is dat je niet huilt.
Precies geen big deal hoor, zoiezo doet het niet echt pijn dus niets om tegen op te zien ofzo, mijn kindjes hebben nog nooit hierom gemaald, het is normaal, hoort erbij, niet miepen en vooruit met die geit. Ik had wel iets in de trant gezegd dat ze na dit prikje naar de grote school mochten en ja zo trots als een pauw zaten ze daar met glimlach van oor tot oor terwijl de spuit erin ging want ja DAN mochten ze naar de grote school als ie goed werkte.. Dus ze vonden het zelfs leuk om te halen haha
Ik vind het persoonlijk wel wat onzin om te gaan huilen, een prikje doet niet echt zeer (ze vallen wel eens harder wat veel meer zeer doet) mijn kindjes hebben zelfs als baby zijnde niet gekikt bij het krijgen van een spuitje) ik denk dat kindjes eerder reageren op de emoties van hun ouders, of het zien huilen van een ander kindje of iets want echt zeer doet het niet natuurlijk (of je moet ene hele lage pijngrens hebben misschien of iemand die hem echt gewoon heel erg verkeerd zet (dat kan zeker!!) Maar ik zou ook niet gaan omkopen ermee als ze wat krijgen dan krijgen ze het zoiezo wel huilen of geen huilen maar ze krijgen hier niets hoor, ga van iets niets bijzonders het dat niet bijzonder maken ofzo, meer in de trant van doe maar normaal dan doe je al gek genoeg. Als mijn kids zouden gaan huilen mag dat best (al zou ik daar wel van staan te kijken want het hoeft gewoon echt niet) Maar misschien heb ik wel rare kids en zijn ze gewoon teveel gewend want bloedprikken gaat hier ook met grootste gemak daar staan ze steeds van te kijken bij het lab om te prikken, komen ze met 3 man aanzetten, ik zeg "doe maar normaal hoor" is maar prikkie hij houd zijn eigen arm stijf en stil, maakt vuistje en voila, gewoon goed luisteren dan hoeft het geen pijn te doen. Mijn zoon zegt dat het een beetje een klein prikje is maar vallen met je fiets doet veel meer pijn LOL
Ik heb bij alle prikjes keihard gehuild! Ik vond het eng, het deed pijn! Zelfs als ik nu nog geprikt wordt vliegen de tranen in mijn ogen. Doordat ik zo bang was en hard moest huilen van de prikjes zeiden mijn ouders nooit dat er geprikt zou worden, wat was ik boos daarna! We kregen wel een surprise-ei na de prikjes Ik zou het dus gewoon vertellen.
Gewoon iets geven nadat het gebeurt is. Dus niet alleen als ze niet gehuild hebben. Ze mogen best huilen als iets pijn doet hoor. En waarom altijd een kadootje? Iets langer opblijven, een spelletje, langer voorlezen, iets eten wat ze lekker vinden is toch ook een leuke beloning? Ik ren echt niet altijd gelijk naar de speelgoedwinkel hoor. Iets meer aandacht doet hier al wonderen. Maar dat komt misschien omdat ze hier met meer kinderen zijn.
haha dan mag je niet zeuren als je dat kreeg haha (grapje) Als ik het zo lees was het bij jou meer de spanning (eng e.d.) wat het dan ook pijnlijk kan maken (omdat je je spieren aanspant) gewoon rustig blijven scheelt enorm. Het scheelt misschien dat ik als kind zijnde heel erg regelmatig in ziekenhuis kwam (ook met nier en blaasonderzoeken e.d. die heel erg onprettig zijn) bloedprikken deed ik elke 2 weken omdat ik hele erge bloedarmoede had (en ook transfusies heb gehad hiervoor bv) dus voor mij is niets een big deal, ik denk dat ik dat uitstraal naar de kindjes ofzo? Die van mij zijn altijd relax en vinden het speelgoed daar superleuk dus gaan (gingen) met plezier...
Het gaat mij idd om het huilen en niet om het kadootje, dat moet iedereen zelf weten. Een kind moet z'n emoties kunnen uiten, en niet zichzelf inhouden omdat hij anders geen kadootje krijgt. Beloof dan gewoon een kadootje na de prik zonder condities. Lijkt me ook sneu als je kind wel gaat huilen en vervolgens geen kadootje krijgt.. Een prik krijgen doet niet mega pijn, maar ik vind het niet aan mij als moeder om te bepalen of mijn kind daarom mag huilen.
Tja, kinderen uiten op een want andere manier hun emoties als volwassenen hoor. Ik hou er niet zo van om als ouder/volwassene te gaan beslissen of het wel of niet nodig is om te gaan huilen als kind. Ik laat ze dat fijn zelf bepalen, maar ga ze niet voorbereiden door te zeggen dat ze misschien wel moeten huilen op dat moment. En een valpartij met een fiets kan meer pijn doen, maar het moment bij de arts is gewoon meer beladen voor kinderen. De hele setting er omheen kan er voor zorgen dat ze wat gevoeliger zijn. En de uitspraak: 'doe maar normaal hoor' zou je mij niet horen zeggen bij bloedprikken.... Wat wij als volwassene normaal vinden hoeft voor een kind zo absoluut niet aan te voelen. Je kan het ook te erg invullen vanuit je eigen gedachte. En dan beide kanten op hè. Dus met heel veel emotie, zodat het kind al gaat huilen bij de gedachte er aan. Of juist te hard, zodat het kind zich bijna niet meer zou durven uiten en zich anders voor gaat doen als dat het is.
Hier moest ik heel vaak geprikt worden tijdens mijn zwangerschappen, heb ook zelf op de prikpoli gewerkt dus prikken zijn hier doodnormaal, prikjes als baby had ik zelf ook nooit moeite mee zoals sommige moeders dat hebben, denk ook wel dat mijn kinderen het enigszins van mij over hebben genomen want die malen echt niet om een prik.
Pijnbeleving is sowieso een heel persoonlijk iets. Daar kan niemand anders over oordelen naar mijn idee. Ik vond de beenmergpunctie meevallen - ik ken er genoeg die door de grond gaan. Ik vond iets anders weer heel pijnlijk, wat een ander toch weer anders beleefd heeft. En zelfs al is iets bij 1000 mensen niet pijnlijk - dat wil niet zeggen dat het dan voor die overige 10 ook niet pijnlijk is. En met iets 'simpels' als een inenting is dat ook. Ontspanning is wel heel belangrijk, maar ook dat kun je niet afdwingen. Hier hebben we het wel verteld bij de oudste, maar werd de nadruk gelegd verder op het uitstapje (speeltuin/kinderboerderij) waar we naderhand heengingen. We hebben ook gezegd dat het pijn zou doen. Maar dat maar eventjes zijn en niet héél erg. Bij de jongste gaan we het ook weer zo doen. Vooraf vertellen en een beloning nadien (in de vorm van een 'uitstapje' ofzo- of bezoekje aan iemand die ze leuk vinden) .
Ik zeg de zin "doe maar normaal hoor" tegen het personeel wat met 3 man sterk komt aanlopen om mijn kind in een wurghouding te leggen, niet tegen mijn kind haha Mijn zoontje zou er nog bang van worden als hun zo achterlijk gaan doen. Mijn zoon kan bv wel weer achterlijk gaan lopen doen met een splinter eruit halen , hij heeft het in zijn hoofd gedaan dat dat heel erg is haha en elke keer zegt ie achteraf "ooh het doet helemaal geen pijn" nee duh dat zei ik toch net ook al maar elke keer zit ie zichzelf weer bang te maken, dus hij kan ook wel eens onredelijk zijn
Ik heb het haar net verteld. Ze vatte dit goed op Even kort jammeren van waarom en het doet pijn Ik heb gezegd dat als het pijn doet, ze mag huilen en klaar is Kees Bedankt voor jullie adviezen.
Hier zit ik ook wel een beetje met dat dilemma hoor, maar ik ga het hem zeker wel vertellen. Hij heeft gewoon recht om te weten wat er gaat gebeuren. Bijkomend issue is dat mijn zoontje autistisch is en ziek zijn/prikjes en dat soort zaken voor hem binnenkomt als een enorm drama. Hij heeft de ogentest al niet eens gedaan. Vorige week had hij koorts, nou het leek wel alsof de wereld verging toen ik hem dat uitlegde. Grote kans is dus dat hij niet eens mee naar binnen te krijgen is voor de prikken en al compleet overstuur is, voordat we uberhaupt op de stoel zitten. Ik denk dat ik toch het CB maar even ga bellen om te overleggen hoe dit aan te pakken.
Ik twijdelde ook heel erg tussen wel en niet vertellen want mijn zoontje is heel moeilijk betreft cb. Wegen is al drama zeg maar heeft daar giga driftbuien gehad vandaar mijn twijfel. Uiteindelijk wel gezegd en nam het aan zonder problemen. Op cb ging het perfect en hij keek gewoon mee met het prikje geven zonder een kik te geven. Ik had wel gezegd dat als hij goed mee ging doen met alle testjes een kado mocht uitzoeken naderhand.
Dat de houding van ouders altijd invloed heeft vindt ik een beetje onzin. . Zoonlief gilde moord en brand terwijl ik er heel relaxed bij zat aangezien dochterlief nooit een kik gaf...
Zou het zeker vertellen. Hier heb ik ze toen voorgelicht met Een boekje. Floortje krijgt een prikje heet het. Ze hebben vast ook andere titels. Na de prik mochten ze wat lekkers uitzoeken op de markt om de hoek . Geen kick hebben ze gegeven juist omdat ze goed voorbereid waren