Ts, je hebt groot gelijk hoor! Hij is 8 jaar en echt niet op zn achterhoofd gevallen. Ik vind dat kinderen tegenwoordig wel heel erg met fluwelen handschoentjes worden aangepakt.
Strenge straffen. Wat valt bij jou onder de noemer lieve straffen dan? Op een stoeltje in de gang zetten werkt op een bepaalde leeftijd niet meer hoor.
Suus, ik geef een voorbeeldsituatie, wil jij mij dan vertellen hoe je dat op zou lossen? Je hebt een dochter van 16. Ze heeft een mobieltje met een abonnement, want het is wel belangrijk dat ze kan bellen als er wat is. Maar dan komt de rekening. 600 euro. Wat doe je eraan?
Inderdaad, ik ben hun moeder en dat zal ik altijd blijven, als ze niet tenmindste 1 keer in hun leven hebben gemompeld dat ze me haten heb ik mijn werk niet goed gedaan, later zullen ze me dankbaar zijn. Ik ben niet hun vriendin. maarja iedereen denkt hier anders over! Ieder voorzich! Dit komt vast over alsof ik een streng kreng ben, maar dat is echt niet zo hoor. Ik ben zelf zo opgevoed en heb ook vaak zat in mezelf gemompeld dat ik mijn ouders zat was. En ben ze nu dankbaar.
Ja hoor. Conseqentie van dat gedrag is geen mobiel meer met abonnement en ze mag dan zelf mee betalen. Dat zie ik niet als straf, maar als logisch gevolg van de actie. Ik pak dan niet ook nog een keer het mobieltje af. Is wel een beetje extreem voorbeeld trouwens, want je kunt ook een abonnement afsluiten waarbij na een bepaald bedrag het ophoudt. Enne toen ik 16 was ging het ook nog prima zonder mobiel, dus het is geen must, een abonnement. Nog een voorbeeld van de leeftijd van mijn kinderen. Stel dat ze op de tafel muur of wat dan ook tekenen. Dan pak ik de kleurpotloden af en leg uit en dat is dan de conseqentie, ik zie dat niet als straf, maar als een logiscg gevolg, want daar zijn ze niet voor bedoeld., maar ik ga ze dan niet ook nog op de gang zetten oid. (Niet dat mijn kinderen dat zouden doen denk ik, want ik ben echt de makkelijkste niet). Begrijp mij niet verkeerd, ik heb een hekel aan onopgevoede kinderen met een grote mond, maar netjes opgevoede kinderen die goed luisteren bereik je niet alleen door streng te straffen. Mm, moeilijk zo uit te leggen, ik hoop dat je het een beetje begrijpt. Soms is het ook maar een dun lijntje tussen consequentie en straf.
Haha en dit noem jij een strenge straf? Alsjeblieft zeg. Ga jij tot 3 tellen of zo als je je zoon van 8 met z'n ds in bed aan treft, midden in de nacht?
Oke, dus je pakt het abonnement, en de kleurtjes af. Wat is het verschil? Mijn zoon speelt midden in de nacht met een DS waarvan hij als de donder weet dat het na het eten niet mag, laat staan in de nacht als hij moet slapen. Ik pak het speeltje af. Wat is daar streng aan? Ik begrijp het echt niet.
En kleurtjes afpakken en zeggen foei dat mag niet terwijl ze net je nieuwe behangetje een groen kleurtje gegeven hebben. Geloof mij, die zet je wel op de gang hoor hahaha.
Nee, an sich niet, maar de manier waarop vind ik niets. Ik had sowieso eerst een waarschuwing gegeven dat het niet weer dient te gebeuren en dat hij hem anders een paar dagen kwijt zou zijn. Verder vind ik het wel veel van een kind verwacht. Een 8 jarige snapt echt wel dat hij dat niet mag doen, maar dat wil niet zeggen dat hij de verleiding kan weerstaan. Ik zou het dus als een leermoment zien, overduidelijk is hij nog niet oud genoeg en de ds mag dus niet weer mee naar zijn kamer, duidelijk.
Een paar dagen computer spel afpakken is voor een kind ook te overzien. Hou het bij 1 dag, dus niet mee naar school.
Wat ik ook al tig keer geschreven heb: Hij is al vaker betrapt. Niet zozeer met zn ds omdat hij daar de gelegenheid niet voor had, maar andere spullen pak ik normaal ook tot het einde van de week af. Of het nu maandag is of vrijdag.
Maar waar iedereen overheen leest is dat die ds in eerste instantie al niet mee mocht naar zn kamer, dat heeft hij ook stiekem gedaan. Volgens mij weet hij dan prima hoe of wat.
En jij denkt dat ik nog nooit zulke momenten heb meegemaakt? Ik heb drie kinderen.... maar ze gaan niet op de gang en ze weten na 1 keer zo'n geintje te hebben geflikt echt wel dat ze dat niet nog een keer hoeven proberen. Ik straf niet echt, maar mijn kinderen weten dondersgoed waar mijn grenzen liggen.
Ander voorbeeldje: jij koopt een chocoladereep en eet die in een keer op (of wat je dan ook maar doet wat je eigenlijk niet zou moeten doen). Gevolg, je bent misselijk en je bedenkt jezelf dat je dat een volgende keer maar niet weer moet doen. Nu komt je man eraan en die zegt daarboven op dat je nu voor straf een week geen chocolade meer mag kopen. Dubbele straf, je voelt je misselijk en je mag niets meer kopen. Ik heb liever dat mijn kinderen iets niet doen, omdat ze van binnenuit weten dat het niet goed voel t/is, dan dat ze iets niet doen omdat ik anders misschien wel ga straffen.
Ik ben het eens met de "strenge" aanpak al noem ik het de consequente aanpak. Ik word dan ook niet boos maar hou me gewoon aan de afspraak die ik samen met mijn kind gemaakt heb. Daarnaast vind ik dat kinderen teveel verwend worden. Mijn kinderen hebben geen DS of andere computergerelateerde spullen. Ze "krijgen" dan ook geen mobiel met abonnement op hun 16e hier mogen ze zelf voor sparen en tot die tijd kunnen ze het met mijn oude toestel en een prepaidkaartje doen om mij te bereiken waar nodig en andersom. Het enige waar wij niet onderuit kwamen is een tablet. Dit omdat de kinderen steeds op die van oma & tante e.d. zitten en daarop de meest rare dingen kunnen zoeken dus daarom hebben wij gekozen om mee te gaan in de aanschaf van zo'n ding om ze een veilige omgeving te geven (telekids tablet) geen horrorfilms e.d. maar gewoon een kindveilige omgeving... Mijn mening is dan ook dat je kinderen gewoon niet teveel moet verwennen. En mochten ze dan toch zoiets krijgen als een DS of een ander duur speeltje, leg deze dan apart en maak hier duidelijke afspraken over. half uurtje per dag ofzo, lekker in de huiskamer op de bank. Maarja dat ben ik, ieder gezin is anders natuurlijk! Ik heb niet voor niets een groot gezin, draag ze niet voor 9 maanden om ze vervolgens met een computerspel naar boven te zien gaan, ik moet ze al missen als ze gaan puberen en uitgaan enzo :'( tot die tijd zijn ze mijn moppies en geniet ik van ze elk moment dat ik kan (behalve als ik ziek ben, dan wens ik wel eens zo'n computerspel zodat mamma EEEVEN kan dutten )