Jullie zijn allemaal vreselijke ouders, echt waar. Wees blij dat de kinderbescherming niet meeleest hier.
Dat ding ligt ook nooit op zn kamer. Lag er nu perongeluk. Dat wilt nog niet zeggen dat je er dan tot de volgende ochtend op mag gaan spelen. Dat wist en weet hij prima.
Daarom lijkt het me ook handig dat je blijft bij wat je afgesproken hebt: ding niet meer mee naar school. Want met 8 jaar wist hij heus dat hij er ook niet op mocht spelen als ie per ongeluk was blijven liggen.
Het feit dat een kind kan aangeven dat hij moe is en wil slapen betekent niet dat hij ook snapt wat de gevolgen zijn als hij niet naar bed gaat. Dus wat dat betreft slaat je conclusie als een tang op een varken... Leven en laten leven... In de ogen van sommigen ben jij streng en anderen zijn in jouw ogen te soft. Als jij achter je opvoeding staat dan is dat toch prima? Het is niet dat je hem bont en blauw slaat omdat hij stiekem op z'n DS speelt. En als anderen hun kind anders aanpakken dan is dat toch ook prima? Uiteindelijk denken we volgens mij allemaal te handelen in het belang van ons kind, toch? Zo, tot zover mijn vrede-op-aarde-kerstgedachte-reply (en dat terwijl ik in eerste instantie eigenlijk iets te fel wilde reageren )
Nou mijn 17 jarige luistert anders prima, weinig puberproblemen mee gehad, overigens heb ik die ook niet echt met mijn pleegdochter van 22 gehad toen ze nog thuis woonde. En dat komt denk ik toch wel doordat ik heel streng was, ze zich aan de regels thuis moesten houden en als ze dat niet deden/doen daar idd consequenties aan vastzitten, zoals bijv een paar dagen huisarrest. Overigens heeft geen van mijn kinderen die ooit gekregen, omdat ze wisten dat ze die kregen en zich dus aan de regels hielden. Verder valt er met mij heel veel te overleggen, dus als ze eens wat later thuis wilden komen, of iets bijzonders hadden dan mocht dat heus wel, maar stiekem gedoe, boos of asociaal gedrag heb ik altijd heel snel de kop ingedrukt, en ja, dat was toch echt door streng en consequent te zijn. En zolang ze zich dus gewoon aan de regels houden is er niets aan de hand. Zijn ze het niet eens met de regels, prima, dat mag, maar dan moeten ze met een alternatief komen en bekijken we samen wat wel of niet kan.
Ja, maar zo gaat dat bij ons ook. Ik ben ook streng en consequent, ik pak het alleen anders aan, maar als iets van mij echt niet mag, gebeurt het ook niet.
Ik vroeg dat, vanwege jou vergelijking met die fiets. Dat was ook best gevaarlijk. Maar veiligheid voor alles, ben ik met je eens!
Lezen... ik had niet gezegd dat hij dat niet mocht, maar dat het niet verstandig zou zijn. Als ik had gezegd dat het niet mocht had hij dat denk ik ook niet gedaan, dus ja, achteraf gezien had ik dat beter kunnen zeggen en daarom heb ik hem er ook niet voor gestraft, was ja deels mijn schuld, hoewel ik hem wel gewaarschuwd had.
Ach weet je, iedereen doet het op zijn eigen manier, mijn moeder vind mij te soft, mijn vader vind mij te streng zolang jouw kind het goed doet op jouw opvoeding is het volgens mij prima, al moet ik eerlijk zeggen dat de manier waarop jij opvoedt ook de mijne niet zou zijn. Dat is geen aanmerking of zo, dus voel je niet beledigd, maar voor mijn kinderen zou dat niet werken.
Nee hoor, dat is prima. Je hoeft het ook niet met mij eens te zijn, ieder zijn manier. Jouw manier van reageren komt tenminste respectvol over, dat is wel fijn. En bij mijn oudste twee lijkt het te werken, maar mijn jongste lijkt er een van een ander kaliber te zijn haha, dus ben benieuwd hoe dat gaat verlopen. Ik snap ook wel dat er mensen zijn die straffen, ben ik ook niet tegen per direct, maar zelf zou ik dit dus echt niet belsngrijk genoeg vinden voor een straf. Hij is een dagje moe, nou ja, ja er dan, daaf ga ik geen strijd voor aan.
Oeh, daar lees ik een hele andere motivatie. Daar ga je geen strijd voor aan. Je kind zal slechter presteren op school die dag. Misschien heeft hij wel zn onverwachte cito, of krijgt hij nog 1x uitleg over dat ene dingetje wat ie niet snapte. Uitgerust op school komen is voor mij genoeg motivatie om welke strijd dan ook aan te gaan. Uiteindelijk worden er op school beslissingen genomen die de rest van je leven beïnvloeden. Het is geen tijdverdrijf.
Jeetje, jij weet echt van geen ophouden. Laat maar joh, doe jij gewoon lekker jouw ding. Mijn zoontje doet het trouwens meer dan prima op school en aan een kleuter cito (die denk ik niet onverwachts komen) wordt hier gelukkig niet zoveel waarde gehecht, zowel door de juf als onszelf, we zien wat hij kan en daar gaat het om. Laatste reactie richting jou hoor, want dit is praten tegen dovemansoren.
ik heb toch even een serieus vraagje, hoe stelt een dokter bij een 8 jarig jongetje vast dat hij aan het puberen is?? worden dan zijn hormoonwaardes getest of zo?? of gaat het om zijn gedrag?? en denk je dan echt dat hij op 8 jarige leeftijd verstandelijk net zo ver ontwikkeld is dan een jongen van 15?? zou je zoontje dus dan nu gewoon bijna 10 jaar gaan puberen?? ik bedoel dit echt niet aanvallend, maar vraag het me oprecht af
Nee, maar op de langere termijn doet het er wel toe. Als het je niks kan schelen dat hij moe naar school gaat, dan is de kans best groot dat hij ze slechter maakt dan dat hij eigenlijk kan. Het is geen praten tegen dovemansoren, ik geloof niet helemaal dat je het doorhebt, maar dat gevoel heb ik al sinds je hier in het topic kwam. Ik heb zelfs belachelijk gereageerd, en dat maakte nog geen punt duidelijk. Dat is eigenlijk best jammer.
Zoek maar eens op wat praten tegen dovemansoren betekent en dan wil ik per pb best verder praten, maar hier heb ik geen zin meer in. Dus laat die quotes maar, ik heb eigenlijk best medelijden met je.
Zijn gedrag is nog redelijk normaal, maar lichamelijk kun je dit wel goed zien. Hij heeft een behaard lichaam, en op veel plekken is dat geen donshaar meer. Bijvoorbeeld op zijn benen, daar zitten gewoon volwassen lange haren. Ook heeft hij echt schaamhaar, en zijn de genitaliën flink gegroeid. Kleinere dingetjes waar ik het meer aan merk, is dat het kind-zijn er een beetje vanaf gaat. Zijn gezicht krijgt minder babyvet, zn schouders worden wat breder. Hij zal geen 10 jaar gaan puberen, hij zal juist eerder klaar zijn met puberen. De huisarts zegt dat het echt de pubertijd is die gewoon heel vroeg is aangekomen. Hij mag naar de kinderarts als ik dat wil. Daar kunnen ze dan eventueel uitsluiten dat het niet door een tumor in de hersenen wordt veroorzaakt. Ik heb nog geen afspraak gemaakt bij de kinderarts, dat staat wel binnenkort op mn lijstje.
Jeetje. Ik heb het topic niet gevolgd, maar de titel in combinatie met deze quote doen bij mij wel wat alarmbellen rinkelen... Misschien moet je toch binnenkort eens een gaatje in de agenda vinden? Een tumor lost men niet met een sinasprilletje op he?...