Het CB vertelde mij dat een kindje rond de 1 jaar het vermogen hoort te hebben om zelf te spelen. Voor ongeveer twintig minuten tot een half uur. Daar word mee bedoeld zelf spelen (op de grond) met speelgoed zonder aandacht te vragen. Na dat half uurtje is de cconcentratie wat afgenomen en zal hij aandacht vragen aan iemand in zijn omgeving. Mijn zoontje speelt momenteel erg lastig alleen. Hij vraagt continue mijn aandcht en volgt me naar de keuken etc. Als ik op de bank zit komt hij naar me toe en gaat over mijn schoot hangen. Hij wil dat ik met hem speel en hem steeds aandacht geef. Ik heb nog meer te doen zoals huishouden etc. Daarnaast vind ik dat hij zichzelf hoort te vermaken.ik verwacht echt geen wonderen maar zijn mijn eisen nu te hoog? Ik word er namelijk soms zo geirriteerd van.
Zijn fases, hier tenminste...rond de 14 maanden was het heel erg en nu hangt ie ook weer erg aan me, letterlijk. Soms best vermoeiend ja maar kan me er wel redelijk aan overgeven. Ik ga bij 'm op de grond zitten spelen of we gaan samen de bank op, laat 'm helpen bij het huishouden, gaan ff vaker een rondje om....
Hier was het ook heel erg de fase hoor, ze wilde continue bij mij hangen. Heb er gedeelte aan toe gegeven, dwz: even lekker hangen bij mama, daarna zelf spelen. Eten, slapen, uit bed, weer even hangen bij mij, daarna zelf spelen. Zo wisselde ik het wat af.
Ja ik dacht zelf ook aan een fase. Ik vind het wel pittig. Vooral omdat hij momenteel ook niet wil slapen overdag. En hij is 5.30 al wakker. Dagen zijn erg lang zo. Ik heb werkelijk alles uit de kast getrokken om hem in slaap te krijgen, maar hij doet niks anders dan brullen.
Klinkt heel herkenbaar. Chloë kan de laatste dagen ook slecht zelf spelen. Eigenlijk is de hele dag aan het aandacht vragen. En slapen overdag is de laatste tijd maar een uurtje met als gevolg dat ze s avond helemaal kapot en jammerig is
Kan je niet als noodmaatregel af en toe de televisie even aanzetten? Dan heb je even de tijd om zelf wat te doen Hoop voor je dat het een fase is. Luc kan aardig zelf spelen, vooral de stapelbekers zijn (nog steeds!) een onwijs succes.
Dat doe ik dus ook, halverwege de ochtend. Ik woon in een gelijkvloerse woning dus ik hoor haar toch zowieso wel. Ik ben dan op de slaapkamer bijv. bed verschonen en de was aanzetten, mag zij ondertussen via de tv op youtube bumba kijken. En dan is ze zo heel erg zoet
Denk dat het met moeheid te maken heeft. Als mijn zoontje slecht of te kort heeft geslapen wil hij ook steeds aandacht en kan niet alleen spelen. Hij is dan jengelig/jammerig, snel boos etc.. Ik doe hem dan 's ochtends na het wakker worden redelijk snel weer op bed (binnen 2 uur) en na dat ochtendslaapje is hij weer een heerlijk gezellig en vrolijk kind die zichzelf prima kan vermaken (maar ook heus wel mijn aandacht zoekt en krijgt). Slaapt hij helemaal niet overdag? Vervelend zeg. Hij zal oververmoeid zijn dan lijkt mij. Snap dat je er zelf ook moe van wordt.
Herkenbaar! Toch misschien een fase? (Hoop het) typisch omdat we allemaal kindjes van ong dezelfde leeftijd hebben, dus laten we het daar op gooien. Ik verdeel de dagen daarom ook op in soort van blokjes.. wakker worden, eten, even spelen, boodschappen doen (bij voorkeur mwt wandelwagen) weer thuis, even spelen brood eten en dan naar bed! Wakker, tussendoortje met wat drinken, even spelen, enz enz. Dit zodat ze een beetje afwisseling heeft, ik kan iedere keer tussendoor wat doen. Ook typisch is dat als we ergens van thuis komen, ze best een poosje prima kan spelen! Slapen is hier ook rommelig, toch nog steeds oke.. Succes!
Ja de tv gebruik ik ook, maar voel me dan soms slecht en een makkelijke moeder. Terwijl ik wel weet dat het niet zo is. Ja weinig slapen overdag. Echt niet leuk. Het zou heel goed kunnen dat hij oververmoeid is. Hoe doorbreek ik die cirkel?
Hoe doorbreek je die cirkel? Het zou al heel wat schelen als hij 's ochtends langer slaapt. Dan slaapt hij overdag waarschijnlijk ook makkelijker. Is hij echt uitgeslapen om 5.30 uur? Je zou kunnen proberen om hem 's ochtends langer te laten slapen door om 5.30 uur naar hem toe te gaan, knuffel te geven en zeggen dat het nog nacht is en hij nog even moet gaan slapen. Dit steeds herhalen elke dag, zodat hij leert te reageren op jouw handelen. Misschien duurt het dan drie kwartier voordat hij weer in slaap valt, maar zolang hij niet huilt of overstuur raakt maakt dat niet uit. Hier heeft bovenstaande destijds in ieder geval wel geholpen. Jouw zoontje is er waarschijnlijk al zo aan gewend om vroeg wakker te worden dat het wel even een tijd zal duren denk ik voordat hij het oppikt. Het proberen waard lijkt mij.
Hier was het echt een fase die een week of 4 duurde. Werd er echt helemaal gek van, maar heb me er na een week maar bij neergelegd. De huishoudelijke taken heb ik toen maar naar de avond geschoven als manlief thuis was. Niet leuk natuurlijk maar scheelde echt heel veel ergernis. En overdag ging ik even wat vaker een rondje wandelen, even naar de supermarkt, even winkelen, naar het parkje, op de koffie bij de buren. Zo was mijn dag ook nog een beetje leuk en was ik niet alleen maar bij hem op de grond aan het spelen.
Ooh en wou hem ook nog wel eens flink moe maken door echt met hem te ouwehoeren, achterna jagen enzo. dan wou ie meestal wel een uurtje liggen maar slapen was toen ook echt een drama. Ging vanzelf weer over.