Ik zie op het moment overal beren op de weg en maak mij veel te snel zorgen overal om. Is de laatste weken wel heel erg. Krijg ik een mailtje een Engelstalige die over iets van creditcards gaat,ben ik gelijk bang dat mijn pc gehackt is. Auto moet volgende maand APK maak me nu al zorgen om een evt enorme rekening. Vriend heeft al jaren hard knobbeltje onder zijn huid op rug. Word niet groter en doet geen zeer maar laatste dagen denk ik minstens dat het al een de meeste ernstige ziektes. Gaat wel voornamelijk over financiële dingen. Probeer mij eigen voor te houden dat ik mij niet druk moet maken voor er daadwerkelijk wat aan de hand is. Maar het een is nog niet over en andere piekergedachten komen er weer. Heb het voornamelijk als ik alleen ben. Doordeweeks is het het ergst. Ben al naar huisarts geweest en kan per 10 jan bij psych terecht die aangesloten zit bij de praktijk. Tot die tijd kreeg ik oxazepam maar buiten dat ik die door de weeks niet kan slikken aangezien ik 16 uur geen auto mag rijden zijn ze wel heel sterk. Heb er in weekend een geprobeerd maar was zooooo duf. Nu bij apotheek valariaan gehaald maar merk daareigenlijk niks van. Jullie nog tips? En wat doen jullie bij overdreven veel piekeren? Denk soms wel eens dat ik gek word. Zou zo graag weer lekker ontspannen kunnen leven.
Ja ik heb dat heel erg ook. Ik slik zelf alleen geen medicatie. Lekker hoor, zon oxazepammetje maar zo verslavend. Ik heb ook een tijdje bij een psyholoog gelopen en nu doe ik een traject bij mijn ex collega die nu vital life coach is. Zij helpt mij nu met mijn probleem. Door anders te denken, letten op mijn ademhaling (ik heb nogal last van paniekaanvallen gehad) en ontspanningsoefeningen. Ook veel gesprekken. Bij mij is het ook nog niet over, wel iets minder. Ik vind het ook iets heel moeilijks.
Ik was als kind trouwens ook heel faalangstig. Durfde niks tegen de juf te zeggen bijvoorbeeld. Maar ook problemen met toetsen e.d. Nieuw werk of nieuwe school...dat was ook echt drama! Ziek werd ik ervan.
Meid dat is zo herkenbaar !!! Hier helaas precies dezelfde Ik maak mij altijd zorgen over alles en nog wat. Maar met name over de gezondheid. Geen enkele dag zonder zorgen of angst Vreselijk is dat!! En wat betreft een knobbeltje dat je man op zijn rug heeft, is het niet toevallig een lipoom? Je zegt dat je man al jaren dit knobbeltje heeft. Dus volgens mij is niets aan de hand. Anders stuur je hem ff naar de HA voor de zekerheid.
Heel herkenbaar en na de zwangerschap alleen maar erger geworden. Is het niet over geld dan wel over gezondheid. En meestal ook nog over dingen die helemaal nog niet aan de orde zijn. Ik weet heel goed dat het geen nut heeft omdat je toch met de situatie moet dealen als je er voor staat maar jeeeeee zo vermoeiend. Een kopje ontspanningsthee wil wel eens een beetje helpen.
Valeriaan moet je echt een paar weken de tijd geven om te gaan werken. Oxazepam wees voorzichtig het is zooo verslavend en om er dan weer mee te stoppen is heel moeilijk. Weet natuurlijk niet in hoeverre dit je leven beïnvloed maar als het maar half kan niet aan beginnen! ! Ga idd praten is veel beter.
Sinds september ga ik naar acupunctuur en ik moet echt zeggen dat ik (mijn hoofd) daar rustiger van word. Elke behandeling komen wel dezelfde 'piekerpuntjes' terug, dus het zit wel in mijn aard..
Heel herkenbaar. Maar ben er al bij de psycholoog, en psychiater geweest. Blijkbaar is het een angststoornis. Ik heb medicatie gehad, toen het uit de hand liep. Maar gelukkig nu niet meer nodig, al heb ik er nog met regelmaat last van. Ik merk dat hij bij mij vooral hormoon gerelateerd is, en in bepaalde periodes van de maand speelt het meer op. Ik spreek het wel uit met mijn man, en die relativeert gelukkig veel met mij.
Hier ook een paniekstoornis. Gaat nu gelukkig stukken beter door therapie en een online traject. Las elke dag een piekerkwartier in waarin je over vanalles mag piekeren. Doe ademhalingsoefeningen, neem kamille thee. Sterkte en een dikke knuffel!
Probeer te denken of je angst reeel is. Vriend knobbeltje onder zijn huid --> Ernstige ziekte --> Hoe vaak komt het voor dat het een ernstige ziekte is? --> niet zo vaak.. --> ben je naar de huisarts geweest --> nee --> hoe weet je dan dat het ernstig is --> ...................... Bang dat apk te duur is --> is de auto kapot dan? --> nee? --> waarom zou de apk dan heel duur zijn? --> omdat dat ook onverwacht duur kan zijn --> klopt, en dan? --> moet ik geld betalen --> indien je auto heb kan je dus de apk betalen --> klopt... (als het goed is) Mailtje creditcards --> mailtje gelezen bang dat ik virus heb --> heb je een bestand geopent of een bijlage? --> nee --> zeer kleine kans dat je een virus hebt --> waarom? --> er worden miljarden e-mails verstuurd per dag met die tekst Etc zo heb ik het toen geleerd in therapie.. is moeilijk hoor en ik kan niet invullen hoe jij denkt maar probeer het reeel te maken... hopelijk heb je er wat aan Ik ben bang --> Waarom ben ik bang? --> is er een goede reden om bang te zijn?
Heb iets in een boek gelezen over dt perfecte moeders niet bestaan en het werkt bij mij aardig. Daarin stond dat je 1 keer per dag opeen vast tijdstip een vaste tijd mag piekeren, dus zoals manuela voorstelde. Aan een kale tafel zitten (dus niet gezellig met een kopje thee of zo) en dan al die piekers die je hebt op gaan schrijven. Misschien dan ook met dat voorbeeld van cooks over of het reeel is. Vervolgens de rest van de dag niks meer toelaten en "parkeren" tot het pieker kwartiertje van de volgende dag. Bij mij werkt het een beetje Succes!
Erg herkenbaar heb het meegemaakt werd steeds erger en kreeg paniekaanvallen heb hulp gehad van een psychiater en med Ik voelde ieder pijntje en zag mezelf al doodgaan aan een ernstige ziekte hier kon ik de hele dag over zitten te piekeren ik kon het niet meer loslaten
Wil je sterkte wensen, probeer zoveel mogelijk afleiding te vinden mij hielp de oxapam goed had 3 keer per dag een tabletje Ik slikte daarbij ook paraxotine wat bij mij goed aansloeg Meid ik weet hoe je je voelt je kan het niet meer loslaten wat een ander ook zegt
Ik heb helaas dezelfde Ik kan er dagen mee bezig zijn. Ik slaap dan heel slecht, eet bijna niets, krijg gelijk maag en darmklachten, mijn hele lichaam is kapot van spanning en angst en zit uren te huilen Twee jaar geleden daarvoor bij psycholoog geweest maar ik denk dat het tijd is voor herhaling.
Je blijft er altijd kwetsbaar voor, ik weet nog goed dat mijn psychiater dit tegen me heeft gezegd het is bij mij in hevige mate teruggekomen tijdens mijn laatste zwangerschap ik zag het echt niet meer zitten en heb zelf een abortus overwogen zo vreselijk heb ik zitten piekeren en echt over alles Mijn man heeft me erdoor heen gesleept, want ik had er niet aan moeten denken als ik daadwerkelijk een abortus had laten plegen Heb toen ook weer hulp gezocht en het had ook met de hormonen te maken maar oooo wat een zwarte periode is dit geweest Meid sterkte en ga weer hulp zoeken