Even het begin: Ik heb 3 weken geleden een Essure-behandeling ondergaan, en mijn broertje kan dat niet begrijpen, hij wil mij niet meer in zijn huis hebben en ik mocht van hem ter plekke neer vallen. Ik ben tijdens het gesprek gewoon rustig gebleven en heb hem maar laten praten. Nu ontloopt hij mij voor durend: gaat bij visite's in de keuken zitten en komt pas in de kamer als ik weg ga naar huis. Vandaag dus weer, nu heeft mijn man hem opgebeld en gevraagd wat er is omdat hij mij ontloopt. Hij zegt dat hij niet kan begrijpen dat ik mij heb laten helpen. Mijn man is gewoon rustig geweest tijdens het gesprek, en heeft gezegd dat hij wil dat wij normaal bij elkaar binnen kunnen komen en mijn broertje zegt dat hij dat ook wil en voor de rest geen excuses enz. Maar zijn vrouw is zwanger en binnenkort uitgeteld, en ik heb echt zo iets van zo lang jij je excuses niet aanbied en zegt dat ik weer welkom ben in je huis kom ik niet op kraamvisite. En mijn man staat achter mij en gaat ook niet voor dat er normaal gedaan wordt. Wat zou jij doen in deze situatie?
Ik moest even opzoeken wat het was, maar ik snap niet waar je broer zich drukt om maakt.. Dit zijn toch jullie eigen zaken?! Hij kan hier niet achterstaan, maar ik vind dat hij zich kinderachtig gedraagt.
Begrijp niet wat hij daar mee te maken heeft??? Waarom doet hij zo daar moet toch meer achter zitten?
Ik zou 'm compleet negeren totdat hij zijn excuses zou maken. En dan zou hij echt met goede excuses moeten komen zelfs. Belachelijk dat hij zegt dat je neer kan vallen, omdat jij iets gedaan hebt waar hij helemaal, maar ook helemaal niks mee te maken hebt!
Essure behandeling is steralisatie? Waarom is jouw broertje daar dan boos om? Ik begrijp de essentie denk ik niet helemaal?
Ik vind het behoorlijk kinderachtig van je broertje. Sinds wanneer is die behandeling ZIJN zaak? Ik zou hem dat eens goed duidelijk maken. Niet vervelend bedoeld, maar ligt er een religieuze grondslag aan zijn gedrag? Bepaalde geloven nemen de uitspraak "gaat heen en vermenigvuldig u" namelijk heel erg letterlijk
Heeft het met een geloofsovertuiging te maken dat hij er op tegen is?? soms zeggen mensen iets uit woede en denken ze later stom, maar zijn ze te trots om er op terug te komen. Als ik altijd als ik me gekwetst voelde de boel zou negeren, dan zou ik de halve familie niet meer zien, en geloof me ben ook wel eens diep gekwetst. Tis aan jouw de keus hoe dierbaar je familieband is of je dit er tussen wil laten staan.
Ik snap echt niet dat hij zich daar druk om maakt....het is jouw keuze! Ik zou ook wachten totdat jullie het samen hebben uitgepraat alvorens ik op kraamvisite zou gaan.... Wat is de reden dat hij er zo boos om is dan?
Wrm is hij daar nu zo boos om? Geloof kwestie of zelf moeilijk zwanger geworden ( schoonzus dan) dat hij er zoveel moeite mee heeft? Vind dit echt iets waar hij zich niet mee moet bemoeien. Excuses zou ik zeker op wachten
Ik ben van huis uit "streng" gereformeerd opgevoed. En misschien omdat de 1e zwangerschap niet van zelf kwam. Hij snapt gewoon niet dat iemand er definitief voor kiest geen kinderen meer te willen. Maar ik heb liever dit dan nog jarenlang hormonen gebruiken om geen kinderen meer te krijgen.
Ik zou me afvragen waarom dit voor mijn broer blijkbaar zo'n gevoelige kwestie is.... hij reageert waarschijnlijk niet voor niks zo? Natuurlijk, het zijn zijn zaken uiteindelijk niet, maar er moet toch een reden zijn waarom hij zo reageert?
Ik heb het ook even moeten opzoeken, dacht al dat het een of andere schoonheidsbehandeling was (wat ik vind dat iedereen zelf moet weten). Maar nu vraag ik me nog meer af wat hij er mee te maken heeft. Het is toch aan jou en je man om te beslissen of je gezin compleet is! Ik zou ook eerst excuses willen en dan pas op kraambezoek gaan.
Ja geloof prima, maar ammahoela dat iemand daar dan zo lelijk tegen mij over doet...respect voor iedereens mening hoor...zou die broer van je eens even flink de oren wassen.
Vanuit geloofsovertuiging snap ik wel zijn mening maar er is idd ook nog zoiets als elkaar respecteren. Nee, k zou er voorlopig ook klaar mee zijn en vind dat het aan hem is zijn excuses aan te bieden. Niet voor zijn mening hierover, wel over hoe hij die uit en hoe respectloos hij jou nu behandeld.
Helemaal mee eens! Is hij nou helemaal betoetert?! Dat hij zélf de keuze maakt om het niet te doen, oké, maar hij heeft echt helemaal niets met jouw keuzes te maken...! Het idee alleen al
Ik snap er geen snars van. Als hij zo sterng gelovig is, dan worden alle voorbehoedsmiddelen toch als no-no gezien? En zijn vrouw/vriendin ( is hij wel getrouwd dan..want ongehuwd samenwonen..... ) is door de pil heen zwanger geworden? Jij hebt met essure ook gewoon voor een voorbehoedsmiddel gekozen. En als je ECHT nog een kind zou MOETEN van je broer, dan kan dat hoor. Via ivf. Echt....waar bemoeit hij zich mee?!?!
fijn dat de andere uit leggen wat je gedaan hebt. want anders snapte ik het niet helemaal. het beste is denk niet meer op hem te negeren. zijn mening zijn leven. jou keuze om je te laten behandelen. zal wel slijten wat hij er van vind. jij hebt jou keuze hier in gemaakt.