Oef.... Maar dan lig je nu vast weer lekker te slapen..... Wij hebben onze dochter om 1:00 weer in bed gelegd en toen wij even later naar bed gingen was ze nog wakker, ze keek ons aan met een bibberkinnetje en grote ogen en zei " ik kan niet slapen door het vuurwerk, elke keer als ik mijn ogen dicht doe is er weer een knal" Toen heb ik even met mijn man overlegd en hebbennwe gevraagd of ze het misschien gezellig zou vinden om bij ons te komen logeren dus hup, matras naast ons bed nog heel even kletsen, uitleggen dat ze nu niet op haar matras mocht springen maar morgen wel even, en toen was ze zo vertrokken. Vanmorgen om 8:20 was ze wakker. En heeft ze lekker even gesprongen lekker ding!
Agossie wat een lieverd . Ik ben maar opgestaan want ik moest eerst koffie. Word iedere keer halverwege de spuit misselijk, echt heel vervelend. Hopelijk went het snel.
Goedemiddag dames, enne iedereen gister avond een beetje overleefd Hier was het vroeg in de morgen eer dat iedereen weg was, maar het was wel super gezellig lagen om half 4 in bed, en ja vriendlief die ligt er nog steeds haha
enne hoe gaat het spuiten tot nu toe? valt het een beetje mee allemaal? moet je op vaste tijden prikken elke dag, want germ na oudjaarsavond zo vroeg op is ook niks he!
ocherm is ze bang voor het vurwerk maar zal ze heerlijk gevonden hebben bij papa en mama op de kamer slapen heerlijk toch om zo wakker te worden en de tijd valt nog mee moet ik zeggen
Allemaal nog de beste wensen voor het nieuwe jaar! Wij zijn net terug van het laatste familiefeest pfff, ik kan geen eten meer zien... Hier was het lekker gezellig gisteren avond, maar eens een beetje in de drank gevlogen Btw, ik was van de morgen al aan het opruimen om 8u
De eerste keer niet, vanmorgen ging al wat beter. Maar ik voel halverwege die spuit gewoon dat ding onder mijn huid zitten en dat voelt zo vies dat ik er misselijk van word. Ik hoop echt dat dat over gaat want 't is echt niet fijn. Dat heb je lang vol gehouden! Blij dat het leuk was! Ja moet inderdaad op vaste tijden. Het leek me niet handig om het avonds te doen omdat het als we op visite zijn niet echt handig is (leg dat maar eens uit en ik ga niet op een wc zitten spuiten hoor). Dus dan maar voor ik naar mijn werk ga alleen helaas kwam oud en nieuw daar even tussen door. VL is echt een schat die stond met mij op omdat we het samen doen zegt hij...ik hou zo van die schat he ). Dus nu liggen we gaar op de bank, ben de hele dag al niet lekker en steeds misselijk maar ik denk dat dat door het slaaptekort komt (en de champagne). Jij ook! Klink als een gezellige avond, en ik ben heel blij dat ik niet de enige ben die ietsje te diep in het glaasje heeft gekeken .
Wat sneu voor je meisje huggybird. Hier ook een jongetje die de harde knallen helemaal niets vond. Lag heel zielig in zijn bedje met z'n handen op zijn oortjes. Toen hij vanmorgen wakker werd was het eerst wat hij vroeg. 'Papa zijn er nog knallen?' Antwoord papa 'nee hoor' zei zl ' ow gelukkig! Dank je papA dat je de knallen hebt gestopt!' *smelt* Lekker kort nachtje bengelke
Dat geloof ik best dat jullie gaar zijn! Was toch vroeg voor jullie! Wel fijn dat VL met je opstaat dat hij zoiets heeft we doen het samen! zo zijn der niet veel nee dat klopt je kan het dan maar beter vroeg hebben dan savonds, als je inderdaad op visite bent of zij bij jullie is het niet handig. zolang niemand het weet dan moet je het weer allemaal stiekem doen! Hopen dat je nu je het dadelijk vaker gedaan hebt er niet meer zo misselijk van word!
Huggybird Wat fijn dat het probleem gevonden is. Zo kun je er idd rekening mee houden en door de extra dingen zoals vezels enzo kan het misschien wat makkelijker gaan. Nu maar afwachten of dat zo is, hopelijk geeft het hem nu wat verlichting Meg Die site ga ik morgen even grondig doorspitten hihi.. Ik wil deze maand een behandelingen boek bestellen die je erbij kan helpen om het te verwerken van de behandelingen daar kun je alles erover opschrijven. Ik ben daar zobiso wel een typ voor dus ik ga dat eens proberen Erminea Knap hoor dat dieëten! Ik duim voor je dat het gaat lukken voor het resultaat wat je graag wil hebben Hier is vandaag iets vreselijks gebeurt. Sorry ik moet het echt even van me afschrijven ik ben er zo ontzettend vol van.. Wij liggen al geruime tijd niet goed meer met de ouders van mijn man. We spreken ze al bijna 2 jaar niet meer. Er is zoveel gebeurt tussen ons. Ik kan het allemaal wel uitleggen maar dan krijgen we pagina's vol.. In het kort ze bedriegen je waar je bij staat, hebben mijn man een hele tijd bedrogen kwa geld zaken.. bijv. menzis papieren weggooien terwijl hij daar toen destijds nog woonde en daardoor een achterstand kreeg van een jaar (hij dacht dat dit automatisch ging) stoten hun kinderen af. Ik kon al bijna nooit met ze omdat het geloof een grote rol speelde. Mijn man komt uit een gereformeerd gezin en zelf ben ik hervormd. Ik draag broeken en rokken toen ik destijds verkering kreeg met mijn man (7 jaar geleden) ging dit al vrij snel mis. Veel onderlinge ruzie door kerk meningen. Ze accepteerde mij niet omdat ik broeken droeg (mijn moeder is gescheiden) ik was van de foute kant zeiden ze. Zo zou ik nooit mijn man gelukkig kunnen maken, want we zouden dan zelf uit elkaar gaan. Veel dreigementen gehad in die tijden. Meerdere malen daar geweest bij hun om het uit te praten dat het zo toch niet langer kon. Mijn schoonvader wilde dit nooit helemaal uitpraten en zei dan al snel zand erover we hebben het er niet meer over. Uiteindelijk ging het vaak maar 2 weken goed en het gedonder begon weer. Wij hebben tijdens het klussen van ons huisje ook onderling ruzie gekregen, doordat zij veel met ons bemoeide tijdens het inrichten van ons huis. Alles moest gaan zoals zij het wilde (toen luisterde mijn man nog veel naar zijn ouders) later heeft hij me gelijk gegeven. Zo is er nog veel meer gebeurd. Mijn man werd afgelopen mei 25 jaar, ondanks alles ouders toch uitgenodigd (mede voor mijn man die toch graag wilde dat ze erbij zouden zijn) maar helaas kwamen ze niet en gingen ze liever een weekendje naar duitsland toe. Doordit alles konden mijn man en ik het niet meer opbrengen om ze afgelopen september toen we trouwden ze erbij te hebben, dit zou ons door alles te veel worden. Ze wisten een jaar van te voren dat we gingen trouwen. Nooit een belletje gehad, geen mailtje, geen smsje, helemaal niks. Ook na ons trouwen niks van ze gehoord... Nu gingen we vanavond naar de oma van mijn man (is net verhuisd naar een verzorgingstehuis) om haar een fijn nieuwjaar te wensen. We hadden samen afgesproken mochten ze er zijn dat we ze gewoon gingen negeren en samen waren we het er over eens dat we geen handen zouden schudden (waarom zou ik dit doen, als ik het toch niet meende en er niks meer gedaan werd??) Nu bleek tot mijn ramp dat ze er waren samen met de tante van mijn man en kinderen + aanhang en andere visite (toevallig van de kerk) Wij hebben iedereen een nieuwjaarwens gegeven behalve de ouders van mijn man dan. Ineens ging het allemaal zo snel en ik kan het nog steeds niet beseffen en sta ik nog perplex. Blijkbaar was mijn schoonmoeder huilend weggelopen en is mijn schoonvader achter haar aangegaan. Mijn schoonvader kwam gelijk weer terug. Ik zag dat hij de slaapkamer in holde waar mijn man op dat moment was waarop hij tegen mijn man zei ''Je maakt je hele moeder kapot.'' Op dat moment kwam hij op mij af en ging hij voor me staan en begon me te bedreigen (hij stond letterlijk 4 cm van mij en en had zijn vinger omhoog waarna hij zei ''Ik ga nu naar je moeder toe bel daar aan en in dit jaar is je moeder dood, hardstikke dood!!'' (mijn man en ik waren buren van elkaar, zo hebben we elkaar ook ontmoet). Ik stond op dat moment helemaal terplex met een mond vol tanden waarop ik alleen kon uitbrengen ''waag het niet.'' Ineens had ik hem aan mijn keel zitten. Met de hand drukte hij mijn luchtpijp dicht en beurde mij omhoog. Ik raakte volslagen in paniek. Gelukkig reageerde de familie er gelijk op en hebben hem van me af gehaald (ik weet me god niet wat hij had gedaan als ze er niet waren geweest). Toen hij losliet kreeg ik tot mijn ramp van hem nog een gigantisch vuistslag in mijn gezicht. Ik werd zo vol geperst met woede. Ik heb me geen seconde bedacht en ben achter hem aan gerend. Hij wilde me weer slaan, maar op dat moment heb ik hem nog een paar fikse slagen op zijn rug kunnen geven. Ik probeerde te trappen van alles, maar helaas was hij me te snel af en was weg achter zijn vrouw aan. Het ging allemaal zo snel. Elke keer zie ik het nog voor me.. Ik ben hier nu zo bang voor geworden kreeg flashbacks van vroeger terug (ik ben vroeger tot ramp ook nog eens mishandeld door mijn vader) Ik was van stompheid geslagen en kon daarna echt niks meer uitbrengen. Ik was helemaal van slag compleet over de toeren. Alles trilde mijn handen ik kreeg ze niet meer onder controle, mijn ademhaling ging zo snel dat ik het niet meer bij kon houden en ik echt helemaal tot rust moest komen. Doordat alles zo snel ging heeft mijn man dit alles niet gezien, maar wel gehoord. Hij wilde achter zijn vader aan gaan, maar hij werd tegen gehouden. Hij voelt hier zich zo ontzettend schuldig over omdat hij zijn vader is die dit gedaan heeft. Hij heeft al meerdere malen zijn excuses aan geboden. Jeetje wat doet dat dan zeer, terwijl hij er niks aan kan doen. Hij heeft hier tenslotte ook niet voor gekozen. 1 ding weet ik wel dit komt nooit, maar dan ook nooit meer goed. Mijn man is op dit moment zo, zo ontzettend kwaad en we hebben dit vanavond uitgebreid besproken dit is nu echt de druppel geweest. Het is klaar nu... helaas maar het is gewoon echt niet anders. Ik/wij hebben aantal jaren ons best gedaan maar blijkbaar word ik niet geaccepteerd, dan zal het echt maar zo moeten... Al met al is het toch een heel verhaal sorry. Ik wil het gewoon even hééél graag kwijt Ondanks dit wil ik echt iedereen van jullie allemaal een heel fijn nieuwjaar wensen! Hopen op veel geluk in 2014!!! Liefs, xx
Pfff heftig zeg Ben blij dat er nog meer mensen in de buurt waren want ik weet niet wat hij gedaan had als er niemand bij was geweest. of hij nog los gelaten had. Maar sorry hoor, ik ben dan helemaal niet religieus opgevoed en ik geloof ook helemaal niet. Maar ieder heeft zijn eigen ding waar hij wel/niet in geloofd en dan moet je diegene in zijn waarde laten en dan toch niet proberen je zoon op te dringen om met iemand samen te zijn die ook geloofd en dingen doet/draagt wat zij willen. Hij is nu gelukkig met jou en dat moeten ze accepteren. Maar vind het rot voor je man hij wil ook dat je een goede band met zijn ouders hebt en hij natuurlijk ook. vooral als jullie dadelijk een kleine hebben. Maar op deze manier zou ik dat ook niet willen, ze moeten accepteren hoe je bent en anders hebben ze pech. Je man is gelukkig met jou en dat is toch alles wat telt lijkt me zo. Maar zou ook super geschrokken en bang zijn als mijn schoonvader zo zou reageren, zou miss nog wel aangifte doen want dit kan natuurlijk niet he. wat is het volgende :S Sterkte ermee!!
wow love heftig. Al geluk dat je daar niet alleen met hem was. Ik kan me echt moeilijk voorstellen dat iemand zo kan doen of reageren, tegen zijn schoondochter. Dat zij zich er niet bij kunnen neerleggen, als ze zien dat jullie gelukkig zijn, dat is toch het belangrijkste niet? Is geen leuke situatie voor jullie. Kan je er geen aangifte van gaan doen of zo? Wie weet waartoe is hij nog in staat? Veel sterkte
Jeetje love wat een heftig verhaal! Zelf ben ik niet gelovig. Maar volgens mij houdt god van iedereen toch? Ik vind het nogal bekrompen en echt niet van deze tijd om iemand van een andere stroming van het geloof zo af te keuren. Trouwens ook niet als je van geen geloof bent! Ik vind het echt belachelijk van jouw schoonvader dat hij geweld naar jouw heeft gebruikt en jouw moeder heeft bedreigd! Ik zou het er niet bij laten zitten. Misschien kan je nadenken over aangifte van fysiek geweld bij de politie. En als jullie dat niet willen zou je misschien met de pastoor/priester (sorry weet niet hoe zo iemand in de kerk van je man heet.) gaan praten. Ik neem aan dat hij/zij geweld ook afkeurd en dat hij/zij hem erop kan aanspreken. Je kan ook nog een melding maken bij de politie, als er dan weer wat gebeurd weten zij dat het niet de eerste keer is. Zelf zou ik aangifte doen. Ook ten opzichte van de dreigementen van jouw moeder. Niemand maar dan ook niemand heeft het recht om jouw, je man en jouw moeder geweld aan te doen. Ik ben bang dat als je nu geen stappen onderneemt dat jouw schoonvader zich 'gewonnen' voelt en dat het alleen maar erger wordt. Want wt als er straks kleinkinderen komen? Naar welke kerk/school gaan ze dan? En hoe voeden jullie ze op? Jouw schoonvader gaat daar vat een mening over hebben die hij zo te zien niet onder stoelen of banken gaat steken. Ik wil jouw en je man in ieder geval heel veel sterkte wensen hiermee.
Ik weet hier ook niet goed wat ik moet doen. Dinsdag had ik verlof, en er was toen een klant op mijn werk langs geweest die had gehoord dat ik spinningles geef, hoe ze het weet,dat weet ik niet, want ik doe dit een beetje onofficieel. Zij geeft blijkbaar ook les, en daar in de fitness zoeken ze iemand voor af en toe vervangingen te doen... Ze heeft haar nummer achter gelaten zodat ik haar eens kan terug bellen... Ik zou dit langs de ene kant echt wel zien zitten maar mijn verstand zegt dat ik dit beter niet kan doen, 1 doordat we waarschijnlijk ICSI gaan moeten doen en later als we een kindje hebben sta ik er 's avonds vaak alleen voor, en de 2e rede is de grootste eigenlijk, bij ons in de fitness gaat het er veel relaxter aan toe, de lesgever is al gepensioneerd, en daar is alles rustig aan, ik weet in de meeste fitnessen gaat dit er helemaal anders aan toe, en dit ben ik zelf niet meer gewoon, laat staan dat ik zo les moet geven Pfff ik weet dat ik eens ga moeten bellen, ik moet iets laten weten, maar weet niet goed wat ik moet zeggen... Ik ben best benieuwd, en misschien is dit een mogelijkheid om na de zwangerschap toch nog af en toe te kunnen sporten (wie weet hebben ze daar een kinderopvang of zo?) Iemand tips?
Mijn hemel xxlove, wat een nachtmerrie zeg! Verschrikkelijk dat deze mensen zo bekrompen zijn en hun zoon en schoondochter zo behandelen..... Voor jou maar ook voor je man.... Ik begrijp volkomen dat dit nooit maar dan ook nooit meer goed komt tussen jullie. Wat lara zei is wel een goed idee misschien om eens met de dominee of pastoor hier over te praten. En idd aangifte of melding doen zodat ze er bij de politie van weten. Hoe is het met de oma van je man dan? Die zal ook wel geschrokken zijn, zielig voor haar ook...... Gelukkig dat er andere familie bij was die die man van je af hebben gehaald! Hoe is het nu met je gezicht en je keel, het is niet niks als je zo gegrepen en geslagen bent..... Dikke knuffel meis.....