He dames, Alle zwangere dames zullen het kunnen beamen; als je zwanger bent dan heb je behoorlijk veel afscheiding... Laat ik nou net vandaag geen inlegkruisjes meer hebben en zonder inlegkruisje naar mijn werk gaan.. Ik merk vooral als ik even een stukje gelopen heb, dat het dan erger is *daar beneden* Dus ik merkte net dat het weer zover was dus ik ben snel naar de wc gelopen, en wat denk je: OMG een hele grote vlek op mijn licht grijze broek precies in mijn kruis! En een shirtje wat maar net tot mijn broeksknopen komt Heel snel naar mn plek gelopen en ik blijf voorlopig zitten! Omg! Ik HOOP dat niemand het gezien heeft... Tip voor mezelf: Zorgen dat ik áltijd inlegkruisjes bij me heb hahaha Heb jij wel eens zoiets beschamends meegemaakt tijdens je zwangerschap??
Meeste beschamende dingen heb ik verdrongen maar ik kon niet tegen een bepaalde groente toen ik zwanger was, maar daar kwam ik achter doordat t meerdere keren fout ging. Een keer waren we aan het eten bij m'n ouders, we aten die groente en ik wist nog niet dat ik gevoelig ervoor was. En we wouden nog niet vertellen dat ik zwanger was. Had nog geeneens een echo gehad. Nou ik had een paar happen op, en voelde dat ik moest spugen. Beneden is de wc vlakbij de eet tafel dus dan zouden ze t horen. Dus ik liep met een smoesje naar boven. Hand voor m'n mond en net niet gered 😳 dus hele badkamer onder, Gootsteen verstopt en een zure lucht. Dus al kokhalzend alles opgeruimd en geurtje op en nonchalant naar beneden 😜
Ik heb hier ook last van wat jij net verteld. Alleen bij mij is het dan nog niet zo erg dat het naar mijn buitenste broek doordrukt. Maar ik voel me wel altijd zo vies. Ik had laatst dat ik bij de Blokker was met mijn vriend dat ik ineens een scheet liet per ongeluk, maar hij was nog best wel hard. Gelukkig had bijna niemand het gehoord
Haha ahhh herkenbaar inderdaad! Ik was 10 weken zwanger toen manlief op de eerste hulp terecht kwam. We moesten zo lang wachten eer de arts eens langskwam. Man lag te creperen van de pijn en werd er zelf ook helemaal naar van. Ik had kort daarvoor een vispannetje uit de oven gegeten en dat kwam er allemaal uit en ging half van m'n stokkie. Zuster kwam vragen wie er de patiënt was, ik kon nergens mijn volle kotsbakjes kwijt, het stonk, en nouja... laten we het er maar op houden dat ik voorlopig geen vispannetje meer hoef
Is idd beschamend maarja je kunt er niks aan doen. Ik laat volgens vl scheten in mijn slaap... Ook erg euhhhhhh beschamend, hahaha. Maarja, heb ook echt buikpijn van de hoeveelheid lucht in mijn buik.
Hahaha geniaal dit! Hier alleen dat ik nogal winderig ben en dat soms lekker laat gaan als ik alleen op kantoor zit. Da's best een beetje gênant als je in een klein hokje zit en er opeens iemand binnen komt....
hier kerstfeest en mezelf leuk aangekleed(voor zover dat nog lukt)en na het voorgerecht wees mijn oma me erop dat ik twee natte vlekken had op mijn blouse door de gezelligheid was er een stuwing op gang gekomen in mijn borsten die ik niet eerder had en ook daarna niet meer maar er was dus melk gelekt
Ze hadden t niet door! Scheten: oei weggestopte momenten Ik lag op de kraamafdeling, was net bevallen en dan is er plek in je buik want je baarmoeder krimpt... M'n darmen zaten blijkbaar vol lucht en dat kwam er uit, ongecontroleerd telkens scheten, en t ergste was ik lag met iemand op de kamer
Qua lichamelijke ongemakken of beschamende dingen is het bij mij beperkt tot zwangerschapsdementie. Doe de raarste dingen.....leg brood in de vaatwasser of wil naar de koelkast en loop in ene op de gang Weet de weg soms niet meer als we ergens naar toe gaan, gelukkig rijd vriend. Of......je belt de.vk praktijk op om te vragen bij welke locatie je nou de afspraak hebt terwijl het gewoon in het mapje staat die ik voor mijn neus open heb liggen
De eerste 12 weken heb ik iedere dag overgegeven. Op een gegeven moment hadden we een bruiloft en moest ik naar de stad een jurk kopen. We kwamen thuis aan, maar ik was zo misselijk van de autorit dat ik mijn lunch in mijn hand eruit kotste. De buurman zag mij zo naar binnen rennen. Nu ben ik opeens begonnen met snurken, en niet zon beetje ook. Zo erg dat ik er constant wakker van wordt en mijn vriend zelfs, die normaal met geen kanon wakker te krijgen is. Die begint dan keihard te lachen,., ik schaam mij echt rot. Alles wat charmant was aan mij is er nu wel af tijdens de zwangerschap denk ik..
Haha humor dit! Mijn meest beschamende moment was toen mijn zoon al geboren was en hij lag nog in het zh. Ik had dus geen tepel verbandjes, of hoe die dingen ook heten, meer. Dus ik hop naar de stad hoog zomer dus dun shirtje aan. Ik loop lekker beetje shoppen in de stad toen hoorde ik een huilende baby........ toen maar gerend naar de kruidvat en daar mn benodigdheden gekocht tegen over naar de c en a gerend daar maar een nieuw shirtje gekocht. (het was zo erg dat mijn hele familie mij bertha de koe noemde :x
Ik heb lichamelijk geen klagen, maar mijn hoofd is een beetje warrig, ik herken mezelf niet. Zo zat ik mijn man schaapachtig aan te kijken toen hij keihard moest lachen omdat ik zei dat ik al eens stierenmelk had gedronken (ik dacht serieus dat die ook melk konden geven?) Zo vroeg mijn schoonzus of ik 'the hangover 2' op tv heb gezien en ik antwoordde van niet en ineens vroeg, is er eigenlijk ook een deel 1 van? (ik voelde me zo ontzettend dom!) Ik heb deze week al minstens 20x dezelfde vraag gesteld aan mijn man, schijnbaar vergeet ik dat steeds? Ik ben ook al eens zo verstrooit geweest dat ik zei 'waar is de baby?, ik ben de baby vergeten!' manlief 'euhhh nog in je buik????' 'ooohja' Soms lijkt het of ik er niet helemaal bij ben. normaal.heb ik het echt wel op een rijtje, maar nu twijfel ik over de meest logische dingen!