Tjs ook sl is het vanuit jullie geloofsovertuiging( ik had al zon vermoeden toen ik je woonplaats zag staan) is het nog niet acceptabel dat hij zich zo gedraagt, maar het zal aan de andere kant ook weer zonde zijn dat jullie daardoor elkaar niet meer zien...maar dit neemt niet weg dat excuses wel op zn plaats zijn. Ik zal toch nogmaals proberen om het met hem te bespreken.
Dit vroeg ik me ook al af..... Dat hij vanwege jullie geloof tegen essure is, oke, dat kan, al zijn het nog zijn zaken niet hoe jij en je man hiermee omgaan binnen jullie huwelijk, maar ik begrijp dan niet zo goed dat zijn vrouw dan zelf de pil gebuikt? Hoe dan ook, je broer heeft er totaal geen zeggenschap over en ik zou hem dan ook zeker vragen waar hij uberhaupt het lef vandaan haalt om te denken dat hij hier een mening over mag geven, aangezien dit een zaak tussen jouw man en jou is.
Ah gelukkig, ik ben niet de enige die er geen bal van begrijpt Hij is er dus tegen vanwege het geloof, maar blijkbaar gelden die regels alleen voor jou en niet voor hem Ik zou hem ook voorlopig even lekker negeren....
Ik gok dat ivf in de ogen van de broer van ts ook not done is. @ts: Ik zou hem even een paar weken met rust laten, zodat hij kan afkoelen. Dan zou ik over een paar weken (hooguit drie) zelf eens bellen of langsgaan en dat niet door je man laten doen. Ik zou proberen hem rustig uit te leggen dat je het erg vervelend vind dat hij je zo behandeld heeft, dat het je heeft gekwetst en dat je niet goed snapt waarom hij er zo boos over is. En vragen hoe hij nu denkt over jouw behandeling, maar ook over zijn gedrag en over waarom hij denkt dat het aan hem is om zo boos te zijn over iets waar hij eigenlijk niet zoveel mee te maken heeft. Ik zou denk ik niet als "voorwaarde" stellen dat hij zijn excuses maakt. Als iets is uitgesproken, ook zonder excuses, vind ik dat men op een gegeven moment in staat moet zijn om iets los te laten. Tenzij hetgeen je is aangedaan dusdanig ernstig is dat je het je relatie met diegene negatief wilt laten beïnvloeden, maar dat kan ieder alleen per situatie voor zichzelf uitmaken. Wanneer is zijn vrouw uitgerekend? Ben je nu wel welkom om op kraamvisite te komen? Als zijn vrouw in de tussentijd bevalt, zou ik gewoon op kraamvisite gaan en er dan geen woorden aan vuil maken. Ik zou me dan meer focussen op zijn vrouw en de baby, maar natuurlijk ook mijn broer hartelijk feliciteren. Die twee situaties staan immers los van elkaar en je bent nog steeds blij voor je broer dat hij vader is geworden. Bovendien is een kraambezoek meestal toch een bliksembezoek.
Ben het hier helemaal mee eens. Excuses maken zijn maar woorden (en vaak hele moeilijke woorden), het gaat er om dat het uitgesproken wordt en dat iedereen elkaar accepteert. Familie ga je toch niet "voorlopig niet zien". Tenminste, dan moet er bij mij wel heeeeel veel gebeuren! Positief blijven en ook aan de leuke dingen van je broer blijven denken, niet alles ophangen aan één (zeer vervelende) gebeurtenis.
Dat precies, snap nu wel waar.het dus vandaan komt. Maar hij.moet jouw keuzes gewoon respecteren. Ik zou hem lekker ff in zn sop gaar laten koken. Wel zou ik op kraamvisite gaan, je schoonzus heeft je niks misdaan toch? Maar zou hem verder lekker negeren.
Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik mijn broer in jouw geval al helemaal niet verteld zou hebben van die behandeling. Zeker als dat soort dingen door geloofsovertuiging gevoelig liggen, zou ik dit gewoon voor me hebben gehouden. Hij onwetend, dus tevreden, jij geen kans meer op een zwangerschap, dus blijkbaar ook tevreden. Soms moet je niet alles willen delen denk ik. Overigens, in mijn omgeving iets vergelijkbaars meegemaakt. Uiteindelijk bleek het "boze" stel al lange tijd bezig te zijn geweest met zwanger raken. Dat viel dus even verkeerd.
Wat een onzin om dit op geloofsovertuiging te gooien...dat is iets persoonlijk van hem en daar moet hij zn zus helemaal niet mee lastig vallen zoals ik al zei. Mensen denken dat ze vanwege geloof alles maar kunnen doen en zeggen wat ze willen. Waar is het respect voor andere mensen.
Ik kom zelf ook uit oldebroek. Ik ken de gedachtengang van de meesten daar een beetje. Oldebroek is een streng gelovig dorp waar mensen heel erg kunnen oordelen over elkaar. Mensen vinden dat ze met veel dingen te maken hebben en er kunnen enorme familieruzies ontstaan over geloofskwesties. Om een idee te geven. Als jij op zondag de auto wast, de tuin doet, de was buiten hangt of soms zelf met stofzuigen, wordt hier enorm over gepraat en geoordeeld. Ik werd toen ik nog bij mijn ouders woonde wel eens heiden genoemd door kinderen in de buurt omdat ik geen rok droeg door de weeks. Je kunt denken dat het niet meer van deze tijd is maat het is wel waar ts mee te maken heeft.
Dan moeten die mensen daar maar eens leren wat respect hebben voor anderen is...en ik zou mij zeker niet aanpassen.
Jeetje...je hebt groot gelijk hoor, ik zou ook echt excuses eisen. Ist ie nou helemaal?? En dan zijn vriendin wel de pil laten gebruiken. Pfff..
In snap dat je dat zegt. Wij wonen inmiddels niet meer in oldebroek omdat wij daar teveel tegenaan liepen. Ik het geval van ts gaat het om familie, en die veranderen niet zomaar
Ik kan me haast niet voorstellen dat het alleen maar om die essure behandeling gaat aangezien zijn eigen vrouw door de PIL heen zwanger is geworden. Als hij echt zo anti voorbehoedsmiddel is, dan had zijn eigen vrouw ook niet aan de pil gemogen. Of is hypocrisie wel geoorloofd binnen het geloof? Ik zou dus denken dat er meer speelt. Al zou ik het hem persoonlijk niet eens gemeld hebben dat ik die behandeling gedaan had als ik in jouw schoenen stond.
Hij wist dat wij serieus over sterilisatie dachten. Hij is normaal niet zwaar op de hand qua uit gaan, sex voor het huwelijk, bioscoopbezoek op zondag, film/muziekkeuze enz. Hij vind dat dit niet kan op de Bijbel kijkende, maar goed toen de Bijbel geschreven werd waren ze niet zo ver qua medisch enz. En ik lees dat God van ons vraagt je lichaam geestelijk en lichamelijk te onderhouden en je kinderen goed op te voeden; en ik weet als geen ander hoe ik reageer op de kinderen, dit kan ik aan en meer niet. Mijn man zat er mee dat hij mij negeerde en belde dus uit zichzelf en niet in opdracht van mij. Ik zal wel zien hoe het verloopt ik hoop en bid dat hij voor de zwangerschap de tijd neemt om met mij/ons te praten en wij weer zo als gewoon goed met elkaar om kunnen gaan. Ik hoef geen overdreven excuses alleen als hij zegt dat hij fout is geweest omdat hij mij wenste terplekke neer te vallen, en dat ik welkom ben bij hem thuis.
ik snap eigenlijk niet dat je zoiets persoonlijks met je familie deelt sommige dingen zijn en blijven prive wat is de meerwaarde geweest van t delen met je familie? succes in ieder geval
Tjemig als hij daar zo zwaar aan trekt had mij dat al genoeg gezegd. ( als het mijn broer was dan ) Zie t al voor me dat MIJN broer gaat bepalen wat IK met MIJN lijf doe omdat dat niet mag volgens "de bijbel/God etc" Had hem hard uitgelachen en veel succes gewenst in zijn verdere leven!
Ik bedoelde met mijn eerdere post ook niet te zeggen dat ik dacht dat jij je man had laten bellen. Ik wilde meer benadrukken dat het mij verstandig leek dat je hem er zelf over zou spreken en niet via je man. Het lijkt me goed om voor de situatie te bidden. Toch zou ik niet te lang gaan zitten afwachten tot je broer contact opneemt met jou. Over twee maanden kun je hier moeilijk meer op terug komen en als je dat wel doet, is het tegen die tijd veel meer beladen. Jij bent degene die er mee zit en als je hier niets mee doet, gaat het vreten in jullie band. Ik snap dat je dan over een drempel heen moet, want hij zit eigenlijk fout, maar ik denk dat het dan toch verstandig is om de minste te zijn en zelf het initiatief tot contact te nemen. En in dat contact natuurlijk goed je gevoelens duidelijk maken, maar dat omschreef ik in mijn eerdere post al. Als hij op basis van de bijbel vindt dat sterilisatie niet kan, vraag ik me trouwens echt af hoe hij dat dan ziet m.b.t. seks voor het huwelijk. Het komt op mij een beetje over alsof je datgene dat je wel aanspreekt uitkiest om serieus te nemen en dat ook aan anderen op te leggen, terwijl je datgene dat je niet aanspreekt links laat liggen. Zo werkt het natuurlijk niet bij God. Edit: Ik besprak het even met mijn man en hij zei nog dat het feit dat jij er mee zit niet wil zeggen dat je broer er ook nog mee zit. Mannen zitten anders in elkaar en als het uitgepraat is, is het voor hen ook vaak klaar. Het kan volgens mijn man best zo zijn dat je broer denkt dat hij het heeft uitgepraat met je man en dat het voor hem nu dus klaar is. In dat geval kun je lang wachten tot hij met een excuus en de boodschap dat je welkom bent komt. Vandaar dus ook dat ik echt zelf het initiatief tot contact zou nemen.