Dochterlief babbelt er vrolijk op los en begint beetje bij beetje aan de tweewoordszinnen. Ook begint ze een idee van ik en jij te krijgen. Ik denk dat het tijd wordt om met aanspreekvormen aan de slag te gaan, zodat zij dit nu al gewemd raakt. Oef, dan moet ik daar ook zelf wat over bedenken! Ik weet niet goed wat nu gebruikelijk is. Wat doen jullie? Familie is duidelijk: papa, mama, oom en tante voornaam, waarbij opa en oma u zijn. Maar dan? Wat zeggen jullie kinderen bijvoorbeeld tegen vrienden van jullie die ze vaak zien, of jullie neven en nichten als je die vaak ziet? Papa en mama van... Als ze kinderen hebben? Gewoon voornaam? Oom en tante voornaam? Meneer en mevrouw? U of jij? Ben benieuwd!
Zl kan nog niet praten, maar wij zijn van plan om hem te leren dat hij bekenden met 'jij' mag aanspreken en onbekenden met 'u'. Opa en oma ook gewoon met 'jij' trouwens.
Oma en opa met u? Doen jullie dat in NL echt nog zo? Hier iedereen met jij hoor. Of beter, want we wonen in België, met gij.
Tegen opa en oma gewoon je en jij Tegen vrienden eigelijk ook En we gebruiken gewoon voornamen. Niet tante bep of ome kees bijv
Opa, oma, tante en je en jij. Onbekenden u, mijn neven en nichten voornaam, ouders van vriendjes "mama/papa van", vrienden die we vaak zien voornaam.
Hier is het papa,mama,opa en oma en ome/tante+ voornaam.voor de rest van fam en bekende de voornaam.voor de overgrootouders word hier u gebruikt en voor vreemde volwassenen ook.hoort erbij vind ik.alhoewel ik het zelf dat laatste ook niet altijd doe.en ik vind dat het een respectsvorm is die je ook een beetje moet verdienen door anderen ook met respect te behandelen.
Ik heb er eigenlijk nooit zo bewust iets over geleerd aan Thijmen. Opa's en oma's zijn gewoon opa naam etc en jij. Ooms worden met de voornaam aangesproken en vrienden eigenlijk ook en dan ook jij. Met vreemden praat hij eigenlijk nooit.
Opa&oma zijn opa&oma, voor de rest gewoon voornamen. M'n schoonfamilie is wel van de 'tante die en ome die' maar van mij hoeft ie dat niet te zeggen. Ben er ook niet zo mee bezig, hoe dat straks gaat op school met de ouders van andere kindjes zie ik dan wel weer. Hij heeft wel veel buren, zegt tegen heleboel mensen buurman/buurvrouw
Hier ook alleen opa en oma en pappa en mamma. Voor de rest gewoon voornaam. en al bekende ook je en jij. Schoonzus is hier ook van tante en oom, maar voor mij hoeft dat niet zo!
Oom en tante alleen als het ook daadwerkelijk familie is en jij Opa en oma op verzoek van henzelf ook jij (geen voornamen. Dat wilden de souders wel maar ik niet) Onbekenden = u Ouderen = u Vrienden en kennissen hangt er vanaf. Meestal bij voornaam en jij, soms mevrouw / meneer en u.
Bekenden gewoon jij, ooms/tantes vrienden van ons gewoon met de voornaam. Hier wordt het wel opa/oma + voornaam want ze heeft er nogal wat (beide ouders gescheiden/hertrouwd en ik heb ook nog opa's en oma's dus in totaal een stuk of 10)
Hier bij familie/bekenden jij. Onbekenden en ouderen (lees bejaarden) u. Maar nog niet met deze leeftijd, vanaf een jaar of 8/9 maar eens aanleren.
Wij zijn wel van de tante en oom en opa en oma. Maar als onze zoon ooit Jan zegt in plaats van oom Jan dan corrigeer ik hem niet. Aan de kant van mijn schoonfamilie wordt dat wel gedaan. Helaas wil mijn man dat onze zoon met U spreekt en zo ben ik niet opgevoed ik denk dat ik daar dan ook niet heel moeilijk over ga doen. Is nog een discussiepuntje haha
Onze kinderen zijn drietalig en de regels verschillen nogal per cultuur. Maar in het Nederlands heel simpel: alleen mama/papa en mijn beste vriendin (als een tante voor hen) mogen met 'jij/je' aangesproken worden. Verder alle volwassen netjes met 'u', inclusief oma en opa. Ik vind het persoonlijk altijd zó raar overkomen als een klein kind z'n oma of opa met 'jij' aanspreekt. Ik heb het zo van huis uit meegekregen, dan maar ouderwets.
Neefjes en nichtjes spreken mij aan met tante, en kinderen van vrienden noemen me bij mijn voornaam. In alle gevallen jij. Eigen kinderen hebben we nog niet, maar waarschijnlijk wordt het gewoon heit, mama, opa, oma, pake, en oom danwel tante voor familie, voornamen voor onze vrienden, en jij tenzij het om onbekenden gaat. Dat is in ieder geval wat er nu gebeurt. Ik noem mijn oma u maar mijn neef en nicht doen dat niet. Ik denk dat mijn eigen ouders het ook niet leuk zouden vinden.
Door onze kinderen wordt iedereen gewoon met de voornaam aangesproken. Opa's en oma's worden gewoon aangesproken als opa en oma en soms met de voornaam erbij. Ooms en tantes worden ook alleen aangesproken met de voornaam en niet met tante en oom ervoor. Wij zijn uiteraard gewoon papa en mama, maar wel ook vaak met de voornaam erbij . Mijn oma is voor de kinderen omi.
Het ligt er denk ik ook deels aan wat mensen zelf willen. Mijn moeder wil bijvoorbeeld "oma E." genoemd worden (ja dan niet de E maar de hele voornaam natuurlijk). Dus ja als je dan de voornaam noemt ga je geen "u" zeggen dat vind ik dan weer dubbel. Wij hebben ook nooit "u" gezegd tegen papa en mama want dat vonden mijn ouders te afstandelijk. Opa's en oma's zeg ik wel netjes "u" tegen maar nogmaals; mijn moeder wil dat liever niet bij ons mannetje. Prima toch? Vrienden van ons zijn GEEN oom en tante. Dat zijn alleen onze broers en zussen. Verder gewoon iedereen gevraagd en eigenlijk zegt iedereen "gewoon voornaam"