kan niet blij zijn voor me zus grr wat erg

Don't be so hard on yourself! Ik lees dat je bezig bent vanaf 2011 en dat ze ook nog eens niet weten wáárom het zo lang duurt en nu moet je van heel dichtbij meemaken hoe iemand anders krijgt wat jij zo ontzettend graag wil in een situatie die jullie niet optimaal vinden. Natuurlijk is dat confronterend!

Misschien wen je vanzelf wel aan het idee, maar je kunt jezelf nu eenmaal niet dwingen dolenthousiast te zijn.. geef jezelf de tijd!

 

Wat moeilijk zeg
Ik denk niet dat je dat gevoel echt kan veranderen. Sterkte!

 

I know te feeling.... Vorige week te horen gekregen dat mijn jongere zusje een ongelukje heeft..... Pfff hier lukt het lastig misschien wel mmm alles zo goed voor elkaar en daar... Tis niet eerlijk

En je gevoel voel ik ook. Het wordt beter maar tis niet leuk! Sterkte meid

 

Zuur hè! Pfff als het gepland is dan ben je niet helemaal goed bezig lijkt me....

 

Ik ken het gevoel, toen ik tegen mijn broer zei dat ik en mijn vriend al een tijdje bezig waren een kindje te krijgen reageerde hij blij maar zei er meteen bij dat hij en zijn
vriendin daar nog niet mee bezig waren. Iets later zag ik een pot foliumzuur
bij hen op het aanrecht staan. Binnen 3 maanden bleek ze zwanger te zijn.
Het deed erg veel pijn en ik kon er helemaal niets mee. Pas toen mijn neefje geboren werd kon ik blij zijn. Ondertussen ben ik nog niet zwanger en hebben we de ziekenhuis bezoekjes even gestaakt.
Op het werk raakt de een na de ander zwanger en dat blijft moeilijk vooral als erbij verteld wordt dat het meteen raak was. De opmerkingen dat mijn tijd nog wel komt
komen je op een gegeven moment ook de neus uit. Of dat het bij ons waarschijnlijk
niet lukt omdat we er te veel mee bezig zijn.
Probeer gewoon om te gaan met de zwangschap van je zus en je mag best zeggen dat je het moeilijk vindt omdat je zelf ook zo graag zwanger wilt zijn.
Ik snap hoe moeilijk het is! Sterkte!

 

Ik snap ook niet waarom sommige mensen dat er per se bij moeten vertellen. Ze weten niet dat je hier iemand mee kan kwetsen!

@ts ik begrijp je gevoelens wel. Denk niet dat je er iets aan kan veranderen, je voelt je zoals je je voelt. Als je er eerlijk en open over bent tegen je zus, zal zij misschien ook begrip voor jou kunnen opbrengen.

 

Ik snap best dat dat een rotgevoel is,ik heb hetzelfde gehad(wij waren al een paar jaar bezig)maar mag ik er ook eerlijk bij zetten dat ik uiteraard wel snap dat het steekt,maar je kunt niet iemand beoordelen op hoe hun financiele(of persoonlijke) situatie is en daarom het raar of ondoordacht vindt dat ze zwanger zijn....wij leven van een gezinsuitkering van net 1200 in de maand en ik heb al 2 kids van 7 en 11(uit ander huwelijk) en nu een kleintje,wij moeten ook al het geld drie x omdraaien,maar dat betekend niet dat wij geen kindje zouden mogen krijgen,met zulke opmerkingen over financieel het voor elkaar hebben en en eigen huis etc slaat nergens op,want dat zou dus betekenen dat kinderen krijgen alleen voor de welgestelde mensen zou mogen zijn ...beetje belachelijk.

 

Ik herken dit ergens ook wel. Ik wil ala heel lang zwanger worden, alleen eigenlijk nooit echt geprobeerd omdat iedereen zei dat we dit nog niet moesten doen, eerst studie afmaken en een veilige basis. Nu is het voor ons eindelijk zo ver dat we zeker weten dat we er klaar voor zijn (al vinden een aantal nog steeds dat we het niet zouden moeten doen) Word mijn zus onverwacht zwanger, uiteraard ben ik wel blij maar ook ergens jaloers. het gevoel gaat neit zo maar weg maar ik hoop wel dat ik blij ben als ze eenmaal een kindje heeft.
Daarnaast blijkt ineens het zusje van mijn vriend ook zwanger.. goh we hadden altijd gedacht dat wij samen de eerste in beide families zouden zijn. Uiteraard voor haar ook blij maar zoals ik al eerder zei, t is best lastig. Wij moeten nog afwachten of eht eze maand raak gaat zijn. wie weet..