Bij de eerste wilde we het perse gelijk weten. Deze zwangerschap lang getwijfeld topics geopend hier ook om meningen te zoeken. Uiteindelijk besloten het wel te willen weten. Waarom? Het weten wie er in mijn buik zit vind ik belangrijker dan de verrassing op het einde. Ik heb al hele gesprekken met hem en we zeggen zijn naam al tegen mijn buik. Ook tegen onze oudste praten we over zijn broertje. Voor ons maakt dit het al veel echter en minder abstract.
Ik ben ongepland zwanger geraakt, we hadden op dat moment niks. Zelfs bijna geen relatie meer. Heb in een split second aan een abortus gedacht, uitgesloten en zo erg naar de 20-weken echo toegeleefd, zodat we (want wr zijn gelukkig nog bij elkaar ) gericht een kamertje konden maken. Dat ze gezond was, wilden we natuurlijk als eerste weten! Nu zijn we bezig voor een 2e kindje, en plannen we een extra echo bij 16 weken.
Wij wilden het bij de eerste weten en nu weer zwanger en ik wilde toch wel weer het geslacht weten. Ik ben er gewoon veel te nieuwsgierig voor en ik vind het ook wel leuk om gericht te kopen. Ik vind de neutrale kleertjes zo saai.
Bij de tweede wil ik het wel weten.....bij de eerste 11 jaar terug hadden we de opties die er nu zijn niet! Toen kreeg je normaliter 1 echo en daar moest je het je hele zwangerschap mee doen. Ik heb echter wel dagelijkse echo;s gekregen nadat ik in het ZH was beland met een moeizame zwangerschap (en daarna nog zwaardere bevalling en al dan niet een nog zwaardere opstart van onze zoon) en toen kon en mocht ik het wel te weten komen. Echter toen had ik alles al ingericht en gekocht en dus neutraal. Het had op dat punt voor mij geen toegevoegd waarde meer om het te weten....alles was immers al gekocht/ingericht. Nu wil ik het dus wel weten....simpelweg omdat er nu veel meer mogelijkheden zijn om het te weten te komen, er veel meer keuze is in kleding, kinderwagens etc.
Wij hebben er voor gekozen om het niet te willen weten. Zowel bij de eerste als bij deze zwangerschap. Ik vind het persoonlijk erg magisch om het niet te weten. Het maakt het extra spannend. Ik hoef geen blauwe of roze kamer. Verder vind ik boxpakjes voor baby's het leukst de eerste weken. Daarna krijg en koop je toch al snel kleertjes voor een jongen of meisje. Dus uit praktische overwegingen hoefde wij het niet te weten. Ik vind wel dat iedereen er vrij in moet zijn om het wel of niet te willen weten. Je houdt niet meer of minder van je kindje als je het wel of niet weet. En de gezondheid van een kindje staat voorop, dat staat los van of je het wel of niet wilt weten. Ongeacht hoe lang iemand er over doet om zwanger te worden...
Wij willen het niet weten. Omdat we al een behoorlijke tijd bezig waren hadden we een jongens en meisjesnaam. Hebben van de week een kamertje gekocht en een kinderwagen, alles neutraal. Dat het eindelijk gelukt is is al het belangrijkste, die paar maanden het geslacht niet weten, kunnen er ook nog wel bij..
Hier wist ik het bij de zwangerschap van mijn zoon wel. Het was de eerste, we vonden het allemaal al zo spannend en nog een beetje abstract. Wetende dat we een zoon kregen werd het zoveel echter. We konden hem bij zijn naam noemen, we praatten over onze zoon. De babykamer hebben we niet perse neutraal gehouden, maar kan nu achteraf gezien ook prima voor een meisje. Ook heb ik dus flink los kunnen gaan op jongenskleding. Wij hadden trouwens wel alsnog een meisjesnaam. Tja, ik wilde toch niet geconfronteerd worden met het feit dat ze het misschien alsnog verkeerd hadden gezien op de echo en we dan geen meisjesnaam zouden hebben Nu ben ik zwanger van de tweede en willen we het niet weten. Waarom? Voor het praktische hoeft het namelijk niet. De babykamer is neutraal (terwijl we dus wisten dat we een zoon kregen toen) en toen ik de babykleertjes uit ging zoeken, bleek ik toch nogal wat wit en grijs te hebben. Daarbij, als dit een meisje wordt krijg je nog zoveel meisjesspul en kan zelf na de bevalling ook nog shoppen. Wat we wel hebben gedaan is voor zowel een meisje als een jongetje een eerste pakje gekocht, omdat ik een neutraal pakje niet zo leuk vindt. Als we een jongen krijgen gaat het meisjespakje gewoon in de kast voor een eventuele volgende en andersom. Daarbij maakt het ons geen drol uit of we een meisje of jongetje krijgen. En de reden waarom we het bij de eerste wilden weten (zo abstract) hebben we nu geen last van, omdat we weten wat ons te wachten staat Dus wij zijn lekker aan het fantaseren over wie er in mijn buik woont
Ik vond het zelf wel erg leuk om het geslacht te weten. Van mijn man hoefde dat niet persé. Ons compromis: we weten het sinds de 20wkn echo, maar hebben het wel voor ons zelf gehouden. Voor de rest van de wereld is het dus nog wel een verrassing.
Ik krijg volgens "de normen" heel makkelijk kinderen, maar dat neemt niet weg dat de gezondheid van mijn kind voorop staat. Ook al wil ik wel het geslacht weten. Bij mijn eerste had ik heel sterk het gevoel dat het een meisje zou zijn, sterker nog, ik had al roze dingen gekocht voor ik het überhaupt zeker wist . Deze keer wist ik gewoon zeker dat het een jongen moest zijn en het is inderdaad een jongen! Feit dat ik dit wilde weten neemt echt niet weg dat de gezondheid voorop staat. persoonlijk vind ik het gewoon leuk om te weten. Ik kan nu stoere jongenskleding kopen. En mijn dochter van.bijna 6 vindt het ook geweldig om te kunnen vertellen dat ze een broertje krijgt (zij wilde heel graag een broertje) Haar droom is uitgekomen zoals ze zegt. Ik begrijp ook iedereen die het niet wil weten, die extra verrassing na 9 maanden..
Ik hoop t ook, maar ja. Merk nog niets van dat er iets staat te gebeuren. Verder ben ik wel een control freak, maar t suffe is dat ik mbt dit en de bevalling t heel goed los kan laten. Het is voor niemand belangrijk (denk ik) maar dat is t punt niet hier. Maar even over het "praktisch", misschien heb ik een iets andere invulling van praktisch. *Er wordt als reden genoeg het gericht kunnen shoppen, Ik zie dat meer dat je t leuk vind om dan te doen, voorpret hebben zoals iemand al schreef. Kan ik me voorstellen. Maar ik zie t dus als praktisch dat mochten we een 2e krijgen we de spullen gewoon kunnen hergebruiken (met de aanname dat mensen die specifiek roze of blauw kiezen, bij een 2e kindje van t andere geslacht dat weer prefereren) Bovendien hoeft neutraal echt niet wit te betekenen. Er zijn veel unisex kleuren, ik geef wel toe dat veel kleding gerichte j- of m-kleding is. Ik heb echter genoeg neutraal (ook gekleurde dingen) via mn broer (heeft een 2ling, j & m) Verder kan ik me ook na de geboorte me los laten gaan in de winkel. *Er wordt als reden gegeven dat t dan concreter is en mensen t gevoel hebben beter een band op de bouwen. Begrijpelijk. Bij ons heeft t kindje een 'werknaam'. We spreken meestal over hij en hij heet Frummel. Zo voelt t voor mij dan toch persoonlijk. Zo hoef je niet over 'kindje', 'baby' of 'het' te praten. *Het maar 1 naam hoeven te verzinnen is eigenlijk een beetje gemakzucht Verder heeft t niks te maken met gezonde kindertjes. Het duffe is dat mensen dat wel snel zeggen. Iedereen vraagt inderdaad of je weet wat t wordt, want dat lijkt wel de standaard tegenwoordig. En als je dan zegt dat je t niet weet wordt er vaak gereageerd ach ja als t maar gezond is. Ik reageer vaak maar met ja omdat ik niet met iedereen een discussie wil aangaan, maar t slaat nergens op. Verder zou mn vriend als 1e graag een zoon willen en ik vind t nu dus heel erg grappig dat ie dat nog niet weet . Het maakt mij namelijk echt geen bal uit. Ik vind t nu wel spannend welke naam t nou gaat worden, als t aan mij lag hadden we t al geweten
Bij onze eerste zwangerschap konden ze het niet zien op de 20 weken echo, kindje lag heel strak met de benen tegen elkaar. Dat kan natuurlijk ook. We wilden verder geen pretecho, dus we zagen het als een karaktertrek van ons kindje: nu al eigenwijs haha. We hebben alles neutraal gekocht, we houden allebei erg van grijs/ beige / lichte tinten. Achteraf heel fijn, want konden alles zo weer gebruiken bij de tweede. Later in de zwangerschap had ik nog een echo ivm non stop harde buiken en al ontsluiting. Toen zei de gynaecoloog heel lief: er zit een meisje in je buik. Dat moment vergeet ik nooit meer, het is toch wel heel bijzonder om te weten wat er in je buik zit. Ik ben blij dat wij het toch gewoon wisten uiteindelijk. Zo bijzonder, je weet wie er in je buik zit, hoe ze heet en verder weet niemand dat nog!!!! Het maakt het magische moment van de geboorte niet minder magisch hoor.
Wij willen het wel weten, vooral om praktische redenen. Ik kijk bv alleen maar naar jongensdingen voor de babykamer.. zou lullig zijn als het dan een meisje is En ik vind het ook superleuk om samen een geheimpje te hebben (gaan het verder niet vertellen namelijk )
Wij wisten het niet en vond het heel bijzonder het moment dat het geboren erg speciaal. Het komt niet heel vaak meer voor dat mensen het niet willen weten. De meeste in mijn omgeving willen het weten omdat dit 'praktisch' zou zijn. Vooral voor de kleding volgens mij hahahaha en de meeste kamers die heb gezien waarvan ze nog neutraal... wit met zilver of accent blauw/groen/roze. Ook handig je krijgt niet zoveel spullen de a.s oma's, omdat ze niet weten wat het word. Op het moment dat onze dochter geboren was, genoeg roze kleding gekregen! Nu zwanger van de tweede en op dit moment wil ik niet weten. We hebben al neutrale kleding, de eerste weken is het gewoon praktische kleding omdat je veeeeeel luiers moet verschonen. Dan ga je niet zo snel een leuk jurkje of spijkerbroek aan doen. Natuurlijk ben ik stiekem benieuwd of we een misschien een jongen krijgen omdat we een meid hebben. Maar om dit nou precies te willen weten weegt niet zo zwaar. Ik vind het moment erg mooi op het moment dat hij/zij op je buik word gelegd. Met het woord het is 'jongen/meisje'.
hahaha herkenbaar allemaal! Mijn man wilde ook graag als eerste een jongen, werd een meid. het moment dat hij haar in zijn armen. Was het 'zijn' meisje! De gesprekken die daarna volgde in de babykamer zijn onbetaalbaar! haha Nu zegt hij, ach nog een meid is leuk hoor!
Alles is mooi om te krijgen. Aan ons werd de vraag gesteld of we het niet jammer vonden dat het weer een jongen werd! Uh nee...wij zijn juist heel blij met nog zo'n lieve, kleine boef. Maar dat waren we net zo geweest met een meisje. Het kon mij inderdaad niks schelen wat het werd, wilde het alleen wel weten In onze omgeving is het niet weten juist weer heel normaal. Wij zijn een uitzondering met en weten en vertellen. Gek hè dat dat zo verschilt.
Idd hoor, alles is mooi! Ja dat zijn de 'ongeschreven regels van een zwangersschap' 'meningen' krijgen als je weer een jongen krijgt. ken je deze blog al?? erg leuk en volgens mij heel herkenbaar Ongeschreven regels bij zwangerschap | Vriendinnen onder elkaar Mijn man had meer strategische kant voor eerst een jongen, dat zou makkelijker zijn als we erna een meid zouden krijgen. Kon hij op zijn zusje passen/opletten wat er gebeurt als ze gaat gaat puberen grappig dat jullie weer bijzonder zijn in het wel weten.
Wij wisten ook niet wat het werd! Ik had ook totaal geen voorgevoel, alleen de laatste weken van mijn zwangerschap had ik sterk het gevoel dat er een jongetje in mijn buik zat.. het is toch echt een meisje geworden! Dat moment dat je kindje op je borst wordt gelegd vond ik echt ongelofelijk, om er dan achter te komen wat het geslacht van je kindje is vond ik echt magisch! Persoonlijk vind ik de 'praktische redenen' die door mensen genoemd worden niet zo belangrijk. Je krijgt zo ontzettend veel kleertjes in je kraamtijd en als je eenmaal weet hoe je kindje eruit ziet en hoe groot het is dan ga je toch gelijk zelf shoppen! De eerste weken deden wij ons kindje toch makkelijke kleren aan dus dat geeft niet als het neutraal is. En we hadden ook echt wel leuke kleurtjes hoor! Rood bijvoorbeeld kan voor allebei! De kamer hebben we neutraal, vind ik persoonlijk ook mooier. Nu zijn er wat gekleurde accenten bijgekomen, maar ik vind het ook prima als dat na de geboorte gebeurd. Sommige willen gewoon graag alles tot in de kleinste detail hebben voor het kindje komt, ik zelf vond na de bevalling shoppen leuker dan ervoor
Ik wilde het wel weten.. Ik ben veel te nieuwsgierig. Kon vroeger al niet wachten met uitpakken van cadeautjes, wist altijd al wat erin zat. Zo ook nu dus Haha en daarnaast vind in dat neutrale niks aan. Je kunt nergens aan ien wat het geslacht is. Mensen gaan constant vragen of het een jongetje of meisje is.. En mijn zoon wilde errrug graag een zusje. Als hij na de geboorte pas had geweten dataset een broertje is zou hij dan wel teleurgesteld zijn.. Nu heeft hij tijd genoeg gehad om het zusje idee los te laten. En dan heb ik nog als reden dat ik mijn gevoel bevestigd wilde hebben. Ik had zo sterk het gevoel dat ik een meisje in mn buik had zitten. Dat is onjuist gebleken tijdens de echo.