Hoi Meiden, Ik ben nu 29,5 week zwanger en ga met 32 weken met verlof (2 weken vakantie voor mijn verlof, omdat we ook nog gaan verhuizen ). Ik merk dat ik echt op zie tegen de laatste weken werken. Mijn ouderschapsverlof is per 1 januari weer afgelopen en daarom werk ik 4 dagen in de week. Ik moet dus in totaal nog 12 dagen werken en zie er zo tegen op! Ik moet nog een moeilijke client afsluiten, die waarschijnlijk haar hele dossier door wil spitten. Ik moet mijn overige clienten nog overdragen en heb ook nog een aantal vergaderingen. Aaaaaaargh! Deze zwangerschap verloopt gewoon anders dan de andere twee. Ik heb veel meer lichamelijke klachten en vind dat ook heel moeilijk... Nou goed, ik wou het gewoon even kwijt denk ik... Bedankt voor het lezen
Ik herken je gevoel helemaal. Ben nu ruim 32 weken zwanger er al weken hik ik er tegen aan. Omdat ik 75% ziek ben werk ik maar 3 uurtjes per week, maar dat vind ik al pittig. Helemaal omdat ik me al weken niet lekker voel en veel last van rug/bekken en misselijkheid heb. Vandaag ook geheel tegen mijn principes in ziekgemeldt omdat ik het gewoon echt niet meer trek. Het zijn maar 3 uurtjes, maar daarna ben ik gesloopt heb ik nog meer pijn in mijn rug en bekken en voel ik me alleen maar beroerder. Ga nu dus met mijn leidinggevende overleggen hoe nu verder de laatste 1,5 week, waarin ik nog een keer of 2 zou moeten werken. sterkte ermee en nog even doorbijten en als het echt niet gaat moet je voor jezelf en je kleintje kiezen.
Zou je de vergaderingen iig al niet over kunnen slaan? Daar heb jij nu weinig meer aan voor de komende tijd toch? En weet niet hoe flexibel je cliënten zijn, maar zou je ze kunnen spreiden over gunstiger tijdstippen? Zodat je bijvoorbeeld niet zulke hele lange dagen maakt?
Ik zou in principe de vergaderingen over kunnen slaan, maar ik heb ze bewust zo gepland om goed afscheid te kunnen nemen van mijn collega's En voor het overdragen van mijn clienten heb ik mijn collega's nodig, dus daar ben ik ook van afhankelijk. Maar ik ga in ieder geval nadenken over hoe ik het mijzelf zo makkelijk mogelijk kan maken.
Ik herken het ook goed. Ik moet nog drie weken werken en wil daarna eigenlijk nog twee weken thuis de boel afronden. Nu had ik tussen kerst en oud&nieuw vrij en kon ik me niet helemaal ontspannen omdat er nog zoveel moet gebeuren, maar tegelijkertijd merkte ik ook dat ik helemaal niet meer wilde werken. Er is nog zoveel wat af moet, dat is echt ontmoedigend. Daarnaast ben ik moe en wil ik gewoon het liefst niks meer echt moeten. Dat jij nog veel moet regelen en dat je daardoor druk voelt, vind ik dus niet gek en ook herkenbaar. Ik denk dat je het beste kunt proberen om je alleen op de allerbelangrijkste dingen te focussen. Daarnaast is het denk ik ook slim om je te realiseren dat stellll dat het niet lukt, dan is er waarschijnlijk nog niet iets bijzonder vreselijks aan de hand?! Dat laatste probeer ik mezelf namelijk vaak aan te praten.
Oh zo herkenbaar! Ik moet nog 3,5 week oftewel 18 (werk)dagen tot mijn verlof en ondanks dat ik mijn werk erg leuk vind kijk ik er wel naar uit. Gelukkig gaat het fysiek nog prima met me alleen ben ik 's avonds soms zo verschrikkelijk moe. Ik doe het ook mezelf aan want de avonden zitten vol met cursussen, sporten en visite en ook heb ik elk weekend tot aan mijn verlof afspraken staan. Juist omdat ik helemaal geen last heb van bekken, misselijkheid of wat dan ook kan ik zo moeilijk eraan toegeven om echt mijn rust te pakken...
Ik moet nog 8 weken en merk echt dat mijn hoofd steeds meer richting baby-modus gaat.. Nog even pittig doorzetten!
Oeh! dat is een goeie, en sowieso niet mijn sterkste punt vrees ik Vandaag weer gewerkt en een lijstje gemaakt van de clienten en wie ik op welke dag aan welke collega overdraag. De moeilijke client heb ik niet meer gehoord, dus dat zal wel klaar zijn. Ik moet zeggen, dat ik al weer een stuk rustiger ben Wel fijn dat ik niet de enige ben in ieder geval