Miskraam nov/dec 2013, steungroepje...

Hey meiden. kom me maar hier toch even melden. Ik voel me echt leeg, verdrietig en zooooo chagerijnig.

Afgelopen maandag te horen gekregen dat ons kindje niet meer leeft. Toen was ik 9+1. 2 weken terug nog een kloppend hartje gezien.

ondanks dat mij deze zwangerschap niet helemaal lekker zat. Het voelde niet goed. Alsof ik al wist wat er ging komen. Toch veel gedroomd, gehoopt en gezwijmeld.
ik ben enorm verdrietig. ik slaap snachts slecht. overdag houdt mijn kleintje mij bezig. Maar de avonden en de nachten zijn het ergst.
ik ben zoooo futloos. liefst lig ik de hele dag in bed. ik voel me nog wel zwanger. Dus als het voor volgend weekend er nog niet is. Wil ik het opwekken.
Gister samen met mijn man en dochter een hartvormig kistje geschilderd. We willen het begraven. En er een mooie vlinderstruik opzetten.

ik heb zoveel gehuild de afgelopen dagen dat ik het nu niet meer kan. Staar wat voor mij uit en ik ben stil.

op mijn werk aan de baas verteld van het nieuws. Gelukkig hoefde ik niet veel te vertellen want mijn baas wist het al. Zijn vrouw is mijn vk. Smiddags naar huis gegaan en gister thuis gebkeven.


jullie ook allemaal sterkte

 

@beertje: Wat oneerlijk he!! Ik snap dat je het liefst de hele dag onder je dekens kruipt en er pas uit wil komen als je je beter voelt. Zou ik af en toe ook willen. Hier ook nog een kleine jongen rondlopen, dus wel een goede reden om eruit te komen en door te gaan. Mooi dat jullie dat samen hebben geschilderd, met het begraven kun je het misschien en plaatsje geven en dit vreselijke hoofdstuk afsluiten. Veel sterkte!

 

ja ik denk ook dar mij dat mij erg gaat helpen.

gelukkig dat jij ook veel steun heb aan jou kleintje.

ik kwam maandag terug van de echo. Werd de kleine wakker. En ik zat heel stil op de bank. liep ze naae me toe, klom op de bank. gaf mij een knuffel. Keek op, drukte haar neus tegen de mijne. Keek mij diep in mijn ogen aan. hield mijn gezicht vast met haar kleine handjes en gaf mij een kus.. Ongelofelijk.. Heel bijzonder twee jaar, alsof ze het begreep.

 

Lieve meiden,
2013 was een heftig jaar. Maar de start van 2014 overtreft alles.
18 December kwam ik er achter dat we zwanger waren. Wat een kadootje. Want na drie kinderen waren we eigenlijk klaar. Dit plukkie was echter meer dan welkom. Al met vijf weken had ik wat bruine afscheiding. Maar met nieuwjaarsdag in de avond begon ik echt te bloeden. We zijn afgelopen vrijdag bij de gyn geweest. Ons plukkie was op de echo niet te zien. Bloedonderzoek wees een hcg van 320 uit. Wat past bij vijf weken, en mijn cyclus. Al was ik volgens de kalender 6 weken. Daarom geeft de gyn mij weinig kans. Het bloeden stopt maar niet. Terwijl ik volgens mij vrijdag ochtend het vruchtje verloor. Maandag opnieuw bloedonderzoek en dan horen we of de waardes zijn gestegen of gezakt.

Maar ik weet het al, voel het al, merk het al. Dit kindje ben ik verloren. Deze leegte is alles overheersend en zo alleen. Ik voel me onbegrepen. Wil wegvluchten. Wat is dit heftig.
En het maakt echt niet uit of het je eerste, tweede of zelfs vierde zou worden. In mijn hoofd was ik al veertig weken verder. Ik heb drie kernsgezonde kinderen op de wereld gezet. Nooit dit aan de hand gehad. Ik voel me zo falen. Geen enkele erfelijke factor. Iedereen is altijd zo zwanger gevolgd door een blakende baby.
Er gaat niet een minuut voorbij dat ik er niet aan denk. Laat het dan ook maar voorbij zijn denk ik dan. Maar het duurt maar. En ik voel me zo leeg

 

Oh Jenseper wat vreselijk! Het is zo oneerlijk en een rot begin van 2014. Hier begon het bloedverlies op 31 december, een rot oud & nieuw gehad dus. Ook een kerngezond mannetje op de wereld gezet en ook niks erfelijks, dus begrijp er ook niks van

Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen!

 

Tot overmaat van ramp had ik net 37.9. Als het verder stijgt moet ik met spoed naar het ziekenhuis. En net nu mijn man even lekker een avondje met vrienden heeft op meer dan een uur rijden.

Houdt het dan nooit eens op?

 

@jenseper helaas zitten we hier allemaal in hetzelfde schuitje
Heel veel sterkte ik weet hoe de leegte voelt. Ik moet zelf nogmaals op de test wachten maar de waarde is laag en gisteren dacht ik dat t bloeden gestopt was maar net toch weer rood.

@astrid och meis toch ik hoop maar dat alles goed is met je x

 

Hier is alles weer rustig. De koorts is weer verdwenen maar er komt nog steeds niks af. Al voel ik wel dat de zwangerschapssymptomen dalen. Dus misschien komt dat nog wel de komende dagen.

Maar ik ben nu sinds 3 december al bezig met gedoe en ben er nu wel een beetje klaar mee. Vrijdag moet ik weer terug naar de gynaecoloog.

 

@ Astrid ik kan me voorstellen dat je er inmiddels helemaal klaar mee bent. Hopen dat de gynaecoloog je verder kan helpen.

Ik heb vanochtend een nieuwe test gedaan om te kijken of t hcg uit mn systeem is en inderdaad een omo witte test.
Dat geeft in ieder geval weer hoop voor de volgende ronde.

 

@astrid: ik kan me goed voorstellen dat je er klaar mee bent. Kun je niet eerder naar de gyn?

@blaadje: normaal gaan we voor 2 streepjes, maar in dit geval is het fijn dat ie weer negatief is. hier vanmorgen ook nog een testje gedaan, ook negatief dus we gaan proberen weer met frisse moed een nieuwe ronde in te gaan.

 

Ja inderdaad nooit gedacht dat ik blij zou zijn met een negatieve test.
Maar we gaan gewoon met frisse moed op naar de volgende ronde...

 

Meiden ik ervaar ontzettend veel steun met jullie mee te lezen. Hier zijn alle tests nig steeds ontzettend zwanger. Iedere keer maakt mijn hart weer een sprongetje. Hoe bizar dat je nu juist wil dat het stopt. Hoe lang heeft het bloeden bij jullie geduurt? Hoe lang tot dat de test negatief werd? En hoe heftig hebben jullie gebloed?

Ik ben zo blij met jullie, en de vragen die ik kan stellen. Dan voelt het iets minder alleen.

Hebben jullie ook die tests van cleur blue gebruikt waarbij je kunt zien hoelang je zwanger bent, om je waardes te zien stijgen/dalen? Ik probeer alles om meer grip te krijgen op deze waardeloze situatie. Vandaag was ik bij de sportschool om mezelf flink af te branden. Ik viel bijna flauw. Mijn lichaam is echt van slag. Ik ben nog zo verdrietig en in de war.

 

@jenseper heel herkenbaar, de hormonen, de kwalen, het gebrek aan uithoudingsvermogen als je sport. Maar de hormoonwaardes zeggen niks, ik had een MA dus mijn lichaam weet nog eigenlijk niet echt dat het vruchtje dood is. Dat is ook waarom het allemaal langer duurt.

Ik adviseer je echt om je lichaam even tijd te gunnen om te wennen aan deze verwarrende situatie. Emotioneel wil je verder, dat voel ik zelf ook zo. Maar ik wil ook lief zijn voor mijn lijf dat zo hard werkt/ heeft gewerkt aan deze zwangerschap. En ook emotioneel wil ik lief zijn voor mezelf. Het heeft tijd nodig. Gewoon doorjakkeren heeft geen zin. Ik begin opnieuw als ik er geestelijk én fysiek aan toe ben. Daar ruimte voor geven geeft ook kracht aan mezelf.

 

@leonlientje en blaadje ik hoop echt dat jullie cyclus snel op orde is en jullie snel weer twee streepjes zien!

@Jenseper ja het is anders om dingen te delen met meiden die hetzelfde meemaken. Van anderen krijg je toch alleen maar te horen "Ja dan is er waarschijnlijk iets niet goed geweest" Ja duh dat snap ik ook wel. Ik test met kv testen. Om 2 a 3 CB testen met weken indicator te gaan kopen terwijl je nog in onzekerheid zit lijkt me niet handig.

@Astrid krachtig gesproken meis het heeft idd geen zin door te rennen want dan krijg je de rekening later. Goed en ook knap dat je de tijd kunt nemen voor jezelf.

Hier vanochtend getest de streep is nog net zo donker als zaterdag maar iig niet donkerder. Ik had gisteren nog ietwat bloed bij afvegen en voel me ook zoooo niet zwanger dus ik heb weinig hoop meer. Deze week zou normaal gezien mijn eisprong zijn maar ja met HCG nog in mn lijf is het niet waarschijnlijk dat ik binnenkort een eisprong heb.
Woensdag nog maar eens testen en hopelijk is het dan zo vrijdag.

Fijne dag allemaal! X

 

Meld me hier ook nog even ....
3 januari een MK gehad met 15 weken, kindje is waarschijnlijk in december al overleden.... Vandaar toch maar even van me afschrijven in dit topic...

Totaal niet aan zien komen... was heftig, met loeiende sirenes naar ziekenhuis i.v.m. veel bloedverlies en nu gedesillusioneerd thuis.

Ben al over de 40, dus makkelijker wordt het niet. Heb al twee gezonde knullen, dus ik tel mijn zegeningen, maar het kindje was erg welkom... en gewenst.

Nu hoop ik dat de bloeding maar snel gaat stoppen. Zal nog wel twee weekjes duren denk ik.

:x

 

Babybanjo heel veel sterkte met t dragen van dit verlies. Erg heftig zo te lezen. Ik weet dat de wens voor een derde net zo sterk kan zijn als voor een eerste kindje.

 

@ Babybanjo, wat vreselijk om er met 15 weken nog achter te komen dat je kindje is overleden, net als je denkt over de kritieke eerste 12 weken heen te zijn. Heel veel sterkte!

Net naar de verloskundige geweest, ze heeft even gekeken met een inwendige echo.
Ze kon zien dat er inderdaad sprake was geweest van een beginnende zwangerschap gezien het baarmoederslijmvlies, en een cyste dat was schijnbaar ook gebruikelijk.
Ze zag nog wat 'rommel' zitten, dus waarschijnlijk blijf ik nog wel eventjes bloeden. Mocht ik over 1,5 week nog vloeien dan moest ik weer bellen.

Ik ben toch blij dat ik er even geweest ben en dat ze even gekeken hebben. Zelfs 2 foto's meegekregen, helpt toch wel bij t verwerken.

 

Jij ook sterkte. Ziet er naar uit dat we ongeveer tegelijkertijd (hopelijk snel) weer een oude vertrouwde cyclus hebben.