Zeker wel een paar keer per dag de hik. Slapen kon ik ook niet goed als hij naast me lag. Had dan ook altijd het idee dat hij niet sliep, maar toch sliep hij. Veel gekreun en gerochel. Ik kwam er gelukkig vrij snel achter dat het verborgen reflux was. Met het verdikken van de voeding en een maagzuurremmer (Ranitidine) hadden we al heel snel een ander kind... Wat een verademing was dat. Zou als ik jou was zo snel mogelijk naar de huisarts gaan als je het vermoeden van verborgen reflux hebt.
Jep, herkenbaar! Veel hik, slikken, krijsen en dan doorzichtig spugen Wij hadden Zantac, hielp hier prima!
Voordat je medicatie gaat geven eerst maar eens de leefregels omtrent reflux dan: omhoog houden na een voeding voor 20-30 minuten goed laten boeren kleinere flesjes bedje ophogen of buikligging voeding indikken met johannesbroodptimeel, (nutriton (bevat ook toevoegingen) of natufood) Als dat niet of onvoldoende helpt, dan pas medicatie, want dat blijft troep die je, als het niet beslist noodzakelijk is, liever niet in het lijf van je kind hebt...
Poeh, ik leef mee hoor. Vind het zelf ook erg pittig. Net weer een doorwaakte nacht gehad. We verdelen de nacht nu met elkaar, omdat hij helemaal niet in zijn bedje slaapt 's nachts. Of hooguit een kwartiertje. En nu ligt hij voor het eerst weer in zijn eigen bedje. En mijn man pakt nu weer een paar uurtjes slaap. Ik zit beneden met Grote Broer (bijna 5). Roze wolk lijkt af en toe ver weg. En de traantjes zaten weer heel hoog gisteren en vannacht. Ik snap ook heel goed het schuldgevoel naar de oudste toe. Niet zozeer het tekort aan aandacht. Maar vooral dat ik af en toe heel erg kortaf tegen hem kan doen. Kan ook niks van hem hebben (druk gedrag, wat heel normaal is voor een jongen van 4). Zelfs zijn knuffels zijn me soms te veel. Terwijl hij echt heel erg lief is en zijn best doet. Ik lees in een aantal reacties dat ze zich ergeren aan 'geniet ervan'. Toch is dat wel een goed advies. Het is alleen niet heel de tijd genieten, maar er zijn zeker ook momenten dat ik intens kan genieten. Wanneer hij tegen mij aan in slaap is gevallen, of rustig rond ligt te kijken, dan kan ik daar intens van genieten. Ook kan hij me soms echt aankijken met een verbaasde blik in zijn ogen. Dat zijn de kleine momentjes die ik koester en die me hier doorheen gaan slepen. Maar ook de wens van 'veel energie' ga ik gebruiken bij de volgende geboorte in mijn omgeving.
Klopt hoor Rozemarijke Hebben zeker eerst de andere manieren toegepast iom kinderarts. Pas toen dat alles niet hielp kregen we zantac Nog het minst heftig medicijn geloof ik en gelukkig nooit hoeven ophogen kwa dosering. Wel fijn Inderdaad liever niet te gauw meds!
Dacht ik ook al wel, maar voordat TS direct bij een arts om meds gaat vragen.... Hier kon zantac niet vanwege haar hartritmestoornis, (zantac heeft als zeldzame bijwerking dat het hartritmestoornissen kan veroorzaken, maar een kind dat dat zelf dus al heeft, krijgt ze dus van zantac dan ook nog eens). Nexium was hier, in combinatie met forlax tegen de verstopping die nexium veroorzaakte, de oplossing. Maar goed, dan zie je dus al: hoop bijwerkingen, die niet zo fijn waren
O, en wat Fiet zegt: idd wel proberen te genieten van de kleine dingen. Want die zijn er. Er zijn weinig baby's die 24 uur per dag huilen en krijsen en onrustig zijn, dus als ze dan eindelijk slapen, ook even daarvan genieten en niet direct van alles en nog wat aan andere dingen van jezelf moeten. Dus lekker even dat slapende koppie in je op nemen op die momenten Dat soort dingen Juist die kleine dingen kunnen dan wel een enorm verschil maken
Van de kleine dingen genieten lukt wel. Ben in afwachting van t eerste lachje... De leefregels voor reflux volg ik al. Wel zonder nutriton, daar heb ik nog geen juiste speen voor... Hoeveel schepjes nutriton en welke speen voor de dr Brown fles? Weet iemand dat? Vannacht heeft hij het bij mijn ouders goed gedaan, kwam pas rond 4 uur voor n.v voeding en om 8 uur weer. Alleen met inslapen wat moeite gehad, maar n stuk sneller dan de nacht ervoor!
Hier lachte ins meisje ook erg laat. Maakte ook pas laat echt contact. Daar heb ik ook wel moeite mee gehad. Nu nog is ze niet de hele dag lachen gieren zingen, gewoon iets afwachtender karakter. Moet ik het mee doen en haar mooie kanten ook zien! Nutriton hadden wij met Dr. Brown fles met speen nr 1 van difrax erop, dat past. Juist geen groter gaatje in de speen want, bij ons tenminste, was het de bedoeling dat ze ipv 4min wat langer over de fles ging doen Met die combi drinker netjes ca 10min/15min Wij deden maar klein schepje nutriton was bij ons voldoende Maar wat was het zoeken! Soms zou ik het eerste jaar over willen doen met de kennis van nu haha
Het gaat steeds beter met onze uk. Vooral omdat hij in de nacht ook gewoon gaat slapen na de voeding, en ik niet nog 1 uur bezig ben, om vervolgens dan max 1,5 uur te kunnen slapen... Maar het inslapen en langer aan 1 stuk slapen blijft moeilijk, daar ben ik wel altijd ff mee bezig... Tja het blijft pittig. Volgens het CB wordt er echt veel gelogen over het goede slapen van vele baby's want dit is redelijk normaal baby gedrag. Ik ga nu wel de voedingen indikken, om te kijken of dat nog effect heeft. En hij groeit iig goed en hij ontwikkeld zich ook goed!
Het gaat steeds beter met onze uk. Vooral omdat hij in de nacht ook gewoon gaat slapen na de voeding, en ik niet nog 1 uur bezig ben, om vervolgens dan max 1,5 uur te kunnen slapen... Maar het inslapen en langer aan 1 stuk slapen blijft moeilijk, daar ben ik wel altijd ff mee bezig... Tja het blijft pittig. Volgens het CB wordt er echt veel gelogen over het goede slapen van vele baby's want dit is redelijk normaal baby gedrag... Ik ga nu wel de voedingen indikken, om te kijken of dat nog effect heeft. Maar zojuist na de 1e ingedikte voeding spuugde hij alles onder (heerlijk precies tussen mijn borsten. Maar goed misschien was de speen te groot (difrax stand 1 en 2 van de 3 standen speen) en dronk hij te gulzig. En hij groeit iig goed en hij ontwikkeld zich ook goed!
Fijn dat het beter gaat! Inslapen dat bleef bij ons een probleem tot ze 3 maanden oud was. Toen ontwikkelde ze een ander soort huiltje en kon ik haar even laten huilen, ze had dat nodig om in te slapen. Het lijkt soms dat op het moment dat je er zelf doorheen zit, ze opeens hun ritme positief aanpassen
Mijn baby is nu 9 weekjes, pas heel kort op de wereld maar voor ons lijken het wel jaren.. Maar zoals mensen om je heen zeggen, het gaat van zelf over; dat klopt wel een beetje al kun je nog zo gillen van alle frustratie. Moeilijke start gehad, couveusetijd dus dat was emotioneel zwaar voor ons allemaal. Eenmaal thuis was het na twee dagen genoeg voor ons om na te gaan waarom ze nou zoveel huilde en amper sliep. Lees de hele nacht - dag door uren achter elkaar door. Maakten we een flesje klaar en dat dronk ze direct weg! Bleek dus dat ik amper melk had en ze enorme honger had. Daarna sliep ze heerlijk! Maar het duurde niet lang of we zaten elke dag met een schreeuwende baby. Had ze last van enorme krampen. Heel zielig. Niet veel later kwam de verborgen reflux ook boven water dus met medicijnen de klachten behoorlijk kunnen verminderen. Maar nog altijd een huilbaby. Het wisselde elke dag weer, dan sliep ze een dag eindeloos en een dag weer niet met 10 uur huilen zo netjes opgeteld. We zijn allebei niet van het laten liggen huilen dus was het elkaar afwisselen wanneer mogelijk. Afleiden afleiden afleiden echt elke dag was het weer een clown zijn. Daarbij slapeloos, moe en verdrietig zijn omdat je niet begrijpt wat er mis is. Toen twee weken ziek geweest en op de spoedafdeling gezeten ivm diarree, braken en amper wat gedronken te hebben twee dagen lang. Je denkt dat haar darmen leeg zijn maar het eerste wat de kinderarts zei dat haar darmen vol waren en het geleegd moest worden. Dus een zetpil en de glimlach werd tevoorschijn getoverd. Met de medicatie knapte ze weer op en inmiddels is het huilen alleen nog omdat ze beslist niet alleen wil zijn. Neerleggen, alleen spelen, liggen in de wagen ho maar. Nou dit nemen we allemaal voor lief want de pijn en het gekrijs is voorbij.. Als ik terug mag kijken kan ik voor de afgelopen negen weken een paar redenen bedenken. Redenen waarom het moeizaam is verlopen. Wij gaven de fles op verzoek met een geboortegewicht van 4kg was het een kwestie van tijd dat ze meer en meer ging vragen en komen. Op een gegeven moment konden we het niet stoppen nog een speentje of afleiden hielp. Alleen door het maagje te vullen werd ze (al dan tijdelijk) rustig. Als je bedenkt dat het spijsverteringsstelsel niet optimaal functioneert bij pasgeborenen. En je elke keer weer reken elk uur zeker! een avondmaaltijd geeft aan je kleine. Dat je dan de motor nogal belast! De luchtbelletjes zijn de deur niet uit of er komt weer een lading. Of het verteren is nog niet voltooid gooi je er nog eens wat bovenop. Neem jezelf als voorbeeld. Je eet toch ook niet elk uur een bord vol voedsel. Dit verhaal verzin ik niet zelf maar heeft de kinderarts verteld. Verder. Een baby met reflux mag volgens de kinderarts om de twee uur komen of beetjes bij beetjes drinken. Dus wat blijft binnen, dat als maximum geven. Rechtop houden 15 minuten lang na de voeding en het bedje verhogen. Ook tijdens het verschonen of in de wagenbak. Wij deden alles wat gevraagd werd maar het keerpunt was niet alleen het gebruik van de medicijnen. Noem het een beetje de tijd maar ook dat ik na elke voeding, voor elke voeding of door de dag heen haar hielp de druk van de darmen weg te nemen. Dus benen tegen het buikje aan, fietsen, strekken. Zo laat ze een paar keer scheetjes of gaat ze zelfs poepen. Door de darmen te ontlasten ontlast je ook de maag waardoor voedsel niet naar boven komt. En het gebruik van een kussen. Denk dat we zo de druk van het nekje weg namen. Inmiddels weegt mijn baby behoorlijk wat en moeten we minderen met voeden en aan een strak schema. Ook voor ons zelf is dit fijn want op verzoek voeden zorgt er voor dat ze half hongerig gaat slapen en dus half slaapt en halverwege wakker wordt. Ben echt op van het blijven voeden en gissen. En dat ook de nacht door.. Vier uur is het advies wat ze dan drinkt mag ze zelf bepalen. Maar vind het zo extreem en wij bouwen het op met twee uur- drie uur om dan met de gangbare schema door te gaan. Inmiddels zitten we op drie uur. Echt heel zwaar dat wel. Moet haar echt sussen en bezighouden tot die drie uurtjes vol zijn. Zo nu ook, nog 45 minuten dat ze weer mag drinken. Wat verder helpt als susmiddel is ook thee van Milupa. Babythee waar ze wat van drinkt om het grootste hongergevoel mee weg te krijgen. Daarnaast is het goed tegen de krampjes. Ook sliep ze onrustig door de krampjes en de reflux. Door het schema merken wij beiden dat ze nu rustiger en langer slaapt. In de nacht slaapt ze weleens 4.5 uur door. Nou dan staan de tranen in mijn ogen, echt. Waar ze overdag onrustig om de 15 minuten wakker was en in de nacht om de 1.5 - het uur slaapt ze nu 2-3 uur weg gemiddeld. Door het schema kan ik haar echt goed, stevig laten boeren. Ook de windjes komen waardoor ze niet meer als voorheen door de lucht in de buik huilt en goed slaapt. Zo nu dus dat ze een plakbaby is geworden. Ach hoorde ik laatst van een dame in de winkel dat als ze gaan kruipen het plakken ook voorbij is. Dus dat duurt ook niet lang meer. De tijd dat ze niet meer opgepakt en gedragen wil worden komt dus ook met wat geduld. Of er weer een project van maken en het proberen aan te leren. Of een draagdoek? Zelf vind ik bij zulke kleine kindjes dat ze recht hebben op de nabijheid en aanraking van papa en mama. Deels voor de veilige binding. Dus hop in de draagdoek Fijne avond. Hoop dat jullie wat hebben aan mijn verhaal.
Oh en wanneer je de donderwolk niet meer trekt, het harder regent dan je aankan. Ga dan eens de kamer uit en tel tot 10. Pak de kinderwagen en ga wandelen. Ga douchen of op de wc zitten. Vraag om hulp. Ga alleen winkelen. Ga koken of poetsen. Of naar de kapper. En zoek een activiteit wat je wel leuk vind te doen met je baby. Zo deed ik aan fotografie met mijn baby. Het nabewerken en wegsmelten bij de plaatjes deed me beseffen dat het toch een roze wolken prinses was. En niet die stormprinses die niet ophield met krijsen.
Herkenbaar. En nu na 9 maanden helaas nog steeds geen roze wolk te bekennen. Ja soms een dagje, maar meestal niet. Eerlijk: als ik dit van tevoren had geweten dan had ik het waarschijnlijk niet aangedurfd. Mijn man al helemaal niet. Heel verdrietig vind ik dat. Onze relatie staat op klappen door de zware start en het chronische slaapgebrek. Ik hou van mijn dochter, echt, maar het Grote Genieten? Nee dat komt maar heel weinig voor....
Ik lees mijn bericht terug en het klinkt heel zwaar. Het geeft goed weer hoe ontzettend ik er doorheen zit. Hoe eenzaam en hopeloos ik me voel. Ze slaapt al vanaf het begin zó slecht dat ik uitgeput ben. Ik ben het slapen verleerd, kan niet meer in slaap komen terwijl ik daar nooit problemen mee had. Overdag is ze meestal het zonnetje in huis, dat maakt veel goed. Maar de nachten zijn hel. Slapen doen we nauwelijks.... Ik kan om niks huilen zo moe ben ik.
Username, ik word een beetje verdrietig bij het lezen van je bericht. Komt je dochter 's nachts nog voor een voeding? En waar slaapt ze?
Mamamama, wat heb jij t zwaar gehad, een huilbaby is echt heftig (en ik maar klagen). Username, het komt echt goed, ooit. Maar idd hoe slaapt ze in de nacht en overdag? Misschien zijn er mensen met tips. Dit ga jij/ gaan jullie anders niet trekken. En als je je echt zo voelt, vraag om hulp, echt waar! Ik weet hoe ik mezelf voel/ voelde, als je dat 9 mnd voelt, pffff.
Voel je niet schuldig username, ik herken je gevoel heel erg en heb me vaak zo gevoeld. Ik omschrijf het zelf als blauwe momenten, geen blauwe wolk. Net na zijn eerste verjaardag (das 2 weken geleden) sliep Stijn ineens door. We voelen ons veel beter, maar wat een jaar hebben wij gehad. Overdag is hij ons lieve boefje, maar vandaag ben ik 3x boodschappen gaan doen, omdat een hele dag thuis entertainen onmogelijk is. Het wordt gelukkig makkelijker, maar de slapeloze nachten putten je uit en trekken een wissel op je relatie. Mijn man en ik hebben eindeloze discussies gehad over hoe we onze zoon konden laten doorslapen en stonden soms te ruziën boven onze jengelde zoon. Ik lees er in dit topic nog niet over, dus ik gooi m er nu maar in. Wie van de dames die het donderwolk gevoel ervaren hebben wil een tweede? Ik (wij) niet.