O, maar ze hebben het van mij hoor. Ze zagen mij vaak genoeg met mijn armen wuiven om duiven en meeuwen weg te jagen.
Ach ik vind dat onder 'kattenkwaad' vallen, zolang ze de beestjes niet achterna zitten met stokken of stenen... Maar... mijn kind mag het niet, dat weet ze en doet ze dus ook (nog) niet, wat ze doet als ze die leeftijd heb weet ik niet? Maar dan kan ik haar nog zo vaak zeggen dat het niet mag, kinderen doen weleens dingen waarvan papa en mama zeggen dat het niet mag (tenminste, ik vroeger wel!) Dus vind het altijd beetje vermoeiend als er word gezegd dat het aan de ouders ligt Wat ze hier wel doet is, naar ze toe lopen om te willen aaien, dan zeg ik dat wil het vogeltje niet, maar het vogeltje loopt of vliegt wel al weg omdat ze twee stappen in de richting heeft gedaan, ik geef haar dan echt niet op haar kop ofzo hoor....
Mijn Kinderen mogen het niet er doen het ook niet waar ik bij ben. Wat ze doen als ik het niet zie weet ik natuurlijk niet. Ze weten dat als ik een kind dat zie doen dat ik zeg dat ik het een stom kind vind en ze willen zelf niet stom zijn dus ik denk niet dat ze het zullen doen.
Ja natuurlijk is dat gewoon, want dan weet ik dat dat beestje nog een normale hond is. Weet je wat pas zielig is? Een hond die apathisch voor zich staart als een kat of een vogel voor hem loopt (want rennen mag niet van de baas), een vogel dat opgesloten zit in een kooi, een duif die wandelt over straat en niet wegvliegt als een auto aankomt enz enz. Want deze dieren zijn alles kwijt geraakt wat ze tot hun soort maakt. Het zijn omhulsels die als een speeltje voor de mens dienen. En MIJN respect voor de natuur is om daar niet aan mee te doen. Dus ja, mijn kinderen mogen achter de konijnen in het bos rennen. Want ik heb liever dat die beestjes doodsbang zijn voor de mensen. Dan maken ze nog een kans om te overleven in vrijheid.
Hier mogen ze het niet. Ik zeg altijd: hoe zou jij het vinden als dat beest (vogel/eend/pauw etc) achter je aan kwam..? En dat vinden ze natuurlijk helemaal niet leuk
Natuurlijk zijn dieren geen mensen, maar ik vraag met af wat het nut er van is om een dier op te gaan jagen die helemaal niets doet. Ik denk ook niet dat dieren het verleren om weg te vliegen/rennen in een noodsituatie als ze niet meer opgejaagd worden door mensen/kinderen.
Mijn kinderen mogen zeker geen beesten opjagen, en ik vind ook dat je als ouders zijnde daar best iets van mag zeggen. Maar ik ben dan ook een enorme dierenliefhebber en mijn kinderen ook, dus die zouden dat al sowieso niet doen. Maar ik irriteer er me eigenlijk ook wel aan als ik andere kinderen het wel zie doen en de ouders er niks van zeggen.
Hier mogen ze her ook niet punt uit. Dat is hier in huis geen discussiepunt dieren laat je met rust..
Als ik andere kinderen dit zie doen en dan vooral het voorbeeld met de stokken zal ik er zeker wat van zeggen. Heeft niets met respect oid te maken maar gewoon met gezond verstand. Ik zal het ook niet goedkeuren als mijn kind later maar voor de gein op zwermen vogels of eenden af rent. Op het land bij mijn zwager zitten vaak ganzen en die slopen het hele land, wij lopen er dan rustig op af en geven ze de kans om weg te vliegen. Dit zou ik bijv wel goedkeuren als er daadwerkelijk overlast is door de beesten.
Dan zijn die van mij ook ontspoord hoor Volgens mij is het gewoon een soort kinderinstinct om achter dieren aan te jagen..... Maar ik probeer ze wel op het rechte spoor te krijgen omdat ik het gewoon niet nodig vindt.
Doe ik ook hoor haha. Nu doen ze het trouwens niet meer. De oudste zijn 8 en 10 jaar en vinden dat niet meer interessant. Als die kleine meid straks losgaat zal ze ook wel gaan jagen haha. Hier trouwens nooit met stokken maar alleen achter duiven op het plein aanrennen en niet achter eendjes ed
Dat is nog geen reden om achter ze aan te rennen of op te jagen. Konijntjes in het bos en vogels in de stad hebben nog genoeg dingen om van te schrikken en voor weg te rennen/vliegen..daar hebben ze kinderen niet voor nodig. Ik vind het erg aso om te doen.
Ben benieuwd hoe die kinderen reageren als er een volwassene ineens gillend en krijsend achter ze aan gaat rennen. Of ze dat ook leuk vinden?
Dat vind ik dus ook. Van mij mochten de kinderen dat ook nooit doen. Ik ben bang, van als ik het nu goed zou vinden om beesten op te jagen, dat ik ze een vrijbrief geef om dieren te treiteren. Ik heb gewoon geleerd om naar dieren te kijken, en ze met rust te laten.
Er is een verschil tussen dieren treiteren en dieren opjagen of wegjagen. Ik vind dat je als volwassene de taak hebt dat op je kind over te dragen. Ik hou van dieren, maar ik twijfel geen moment om een muis te vangen of te meppen, mocht zo'n beest zich in mijn huis wagen. En duiven en meeuwen en eenden die de boel onderschijten en alles aanvreten...weg ermee! Lekker hoehoehoe roepen en met je armen zwaaien.
Ik ben het eigenlijk wel met dirksmama eens, alleen denk ik dat ze balans wel heel erg verstoord is, en we daarom (helaas) niet altijd meer zo natuurlijk kunnen leven. Verder vraag is me af, hoeveel van de mensen hun kind dit afleren, vanavond weer gewoon een (niet bio) schnitzel op hun bord hebben liggen?