Herkenbaar ik had 9 mnd ww en ging mnd zes in. Ik heb echt zitten huilen zéker toen mijn man ook zijn baan kwijt raakte. Ik zag het al helemaal voor me toren hoge schulden huis kwijt met kinderen op straat etc etc etc. Ik ben ondanks dat toch verder blijven solliciteren eerst een tijdelijke fulltime baan aangenomen nu zit ik ergens en mag ik op tweede gesprek komen bij de baan die ik altijd gedaan heb! Ik sprong een gat in de lucht!n Begrijp me niet verkeerd als ik niks anders had kunnen krijgen had ik hier met liefd zo lang mogelijk blijven zitten. Maar hey als je toch de keus krijgt om te gaan waar je hart ligt? Succes meid ik snap je kopzorgen enorm!!! Maar geef vooral niet op!!!
Wel "fijn" om jullie reacties te lezen. Het is ook net wat cvm1985 schrijft; het moet wel rendabel blijven. Als het je meer gaat kosten dan het oplevert, dan is het soms niet eens haalbaar. Nog niet zo heel lang gelden reageerde ik op een functie in een callcenter. Het paste echt prima en ik was echt wel blij. Tot ik 's avonds in bed lag. Alleen. Mijn man had avonddienst en storingsdienst. Dat houdt in dat hij pas rond 23.00 uur thuis is of niet thuis komt of om vijf uur weer weg moet.. en ik schrok me een ongeluk. Het werk was namelijk ook in de avonduren tot 21.00 uur. Een week per maand kan ik dus helemaal niet 's avonds aan het werk! Er is dan namelijk niemand om onze dochter op te vangen. Een opvang aan huis is niet haalbaar en het alternatief is dus dat ik haar vanuit school naar een gastouder moet brengen, daar zou ze moeten slapen of ik moet haar daar om 22.00 uur ophalen en de volgende dag weer naar school. Op dat punt kan ik niet anders dan afhaken, want dit zou echt veel te veel ten koste gaan van heel veel dingen. Ik heb helaas ook geen ouders/schoonouders die dat bijvoorbeeld op zouden kunnen vangen. Toch baalde ik als een stekker. Vooral omdat ik zo blij was en glad vergat aan de diensten van mijn man te denken.
grappig zo denkt algemeen iedereen totdat je zelf in de positie zit en je merkt dat er idd weinig tot niks is...
Ja, leuk en aardig, maar als we geen geld meer zouden hebben voor eten etc en spullen voor de kinderen zou ik ook alles aanpakken.
ik ben zelf werkgever (helaas nu geen vacatures ) hier wat tips: - ga langs bij je oude werkgevers / stages en vraag om een aanbevelingsbrief. Voeg deze bij je sollicitaties - zoek vrijwilligerswerk. dat staat veel beter op je cv dan een "gat" - Ga een cursus of opleiding doen (eventueel via de LOI o.i.d. ) - heb je veel verschillende baantjes gehad, laat er dan een paar weg uit je cv. Werkgevers zoeken geen job-hoppers. - Vermeld in je cv dat je heel graag wil werken en geen stilzitter bent. (dan moet je dat ook waarmaken natuurlijk) - Geef aan dat je bereid bent een weekje op proef te komen werken, zodat je kunt laten zien wat je in huis hebt. - Zorg dat je een representatieve foto erbij doet - Zorg dat je profielfoto op social media ook representatief is. Dus geen partyfoto met een wijntje in je hand. De rest moet afgeschermd zijn. De meeste werkgevers googlen hun eventuele kandidaten.. Heel veel succes!!
Makkelijk praten vanuit het buitenland.. Als er meer sollicitanten zijn als werk probeer er maar eens tussen uit te springen als er met jou nog duizend andere zijn. Heeft niks meer met pro actief zijn te maken maar met het geluk hebben dat je wél opvakt tussen die duizend andere. Ik ben net 26 echt net.. Ik kreeg al ik weet niet hoe vaak te horen dat ik te oud ben of over gekwalificeerd of juist weer onder gekwalificeerd. Dan kun je nog zo pro actief zijn maar een werkgever heeft alle keus om irmand te zoeken die in hun ogen "perfect" is.
Juist in het buitenland is het moelijk éen baan te vinden als buitenlander. Ik zat op taal cursus en de meeste hadden geen baan omdat ze de taal niet kennen. Ik ken de taal ook niet maar ik heb gebluft tijdens sollicitatie. Er stond op de advertentie dat je scandinavische taal moet kunnen. Nou, ik heb geprobeerd om Deens te praten, en toen zeiden ze op de sollicitatie: Wil je liever dat we Engels spreken? Ik zeg ja. Ik viel door de mand maar ik bleef lachen, mijn ervaringen delen en uitstralen, dat ik toch de baan kreeg. M'n zus werkt in de HR en heeft me geleerd hoe ik moest solliciteren en hoe ik m'n CV in elkaar moest flatsen. Ik ben echt blij. Ook heb ik een professionele SELFIE op m'n CV gezet. En heb gezegd qua hobbies dat ik van voetbal hou (teamsport, teamplayer), dat ik goed ben in schaken (strategie) en dat ik van boksen hou (uithoudingsvermogen). Ik zie zoveel CV's van mensen en die hebben hele saai CV, dan gooi je als werkgever meteen weg? Mijne heeft kleurtjes, balkjes etc. LOL Ik ben zelf leidinggevende geweest. En de leuke selfies en leuke CV worden uitgenodigd. Ik snap wel dat je als hoge functie een proffesionele uitstraling moet hebben met CV. Daarom is het bealngrijk door iemand laten checken door verschillende mensen van de branche waar jij wilt en wat ZIJ ervan vinden.
Maar daar noem je het al jij mocht op gesprek komen. Dat gebeurd hier al niet eens. En ts komt uit (of zit in) de ww dus grote kans dat ze al cv na heeft laten kijken sollicitatie trainingen heeft moeten volgen en motivatie brief trainingen heeft moeten volgen.
Callcenters zijn over het algemeen niet heel erg moeilijk in wie ze aannemen. (Believe me, ik heb in mijn callcenter tijd echt wat malloten voorbij zien komen ) Callcenter zoals Stream International in Amsterdam Sloterdijk is er zo eentje.. Is écht niet moeilijk binnenkomen, je moet alleen wel engels spreken aangezien het een internationaal bedrijf is. En daarnaast kan je elke supermarkt binnenlopen en checken of daar vacatures zijn. Je moet alleen niet te kieskeurig zijn. Ik moet eerlijk bekennen dat ik nog nooit moeite heb gehad met een baan vinden... En ik heb alleen mijn mavo + mbo SPW (waar ik nog nooit wat mee gedaan heb)
Ik heb nu op mijn huidige baan zelfs aangeboden om stage te lopen op een totaal ander vlak dan wat ik nu doe. Leuk? Nee! Mijn droombaan? Dat al helemaal niet! Maar ach het is weer ervaring en een beetje meer kans op de arbeidsmarkt. Tenminste... dat hoop ik..... Beter iets ervaring dan niets.
Ik heb ook alleen mavo en mbo gedaan (M'n laatste opleiding was commercieel medewerker binnendienst) maar helemaal niks aan gehad. Want ik wilde werken en school was niks voor mij. Daarnaast ben ik op m'n 17e fulltime werken. Ik heb de shittiest baantjes gehad voor 4 euro per uur. Daarna had ik wel meer geluk met modellenwerk en daar stroomde ik naar make up artiest en maakte mijn netwerk. En ik heb heel lang 32 uur in een winkel gewerkt, daar werd ik van gewone verkoper naar leidinggevende, op 21 jarige leeftijd, zo'n paar jaren volgehouden en gecombineerd met werken eigen bedrijf 8 uren per week (commerciele opdrachte) Ik leefde ROCK and ROLL in Amsterdam en heb een goede tijd gehad Ik kan niet stil zitten, ik heb ook flinke donderslag gehad hoor. In 2008 ging alles de mist in! Ik raakte alles kwijt, was de kluts kwijt, ging de WW in, speelde WoW, sluitte mezelf op. En ook die tijd tussendoor de shittiest baantjes gehad. Hoe moest ik anders de huur betalen en m'n eten? Maar dat zette ik NIET op m'n CV maar ik Zet de jaar en de bezigheden erin. Ik zeg ook niet dat ik op WW zit tijdens solliciatie. Ik zeg gewoon de beste ervaringen. En als ze willen welke jaar? WHO cares?! Tijdens m'n WW heb ik vrijwilligers werk gedaan. Eten gemaakt voor buitenlanders die pas in NL emigreren bijvoorbeeld. Of dat ik bij oudjes huis ging schoonmaken en dat ik op m'n vrije tijd veel aan sport deed etc. Je moet toch wat verzinnen? Alleen is het niet verzonnen en komt meer overtuigend over, ook al was het voor een paar uurtjes.
Niet vervelend bedoeld, maar als bijv. HBO-er ben je al snel overgekwalificeerd dus eigenlijk kun je maar blij zijn met je MBO!
Ik heb in NL gewoon en ik weet hoe shitty het was. Ook 1 van de redenen dat ik besloten heb om in een rijk land te wonen. Ik ben verliefd op m'n vriend en ik vroeg aan hem om samen in NL te wonen. Ik heb best wel een goedkoop appartement en kon iedergeval wel rond komen, maar hij zegt dat het beter is voor me om in Scandinavie te wonen, dat ie mij verzorgd en dat ik alle tijd heb om een baan te vinden en maar m'n ogen gingen open in scandinavie. De welvaart is daar ontzettend goed en ook voor kiendjes, je kan het zo vergelijken toen NL een goede welvaart had! Niet alleen NL'ers maar mensen over de hele wereld. waarom? Omdat ze in hun eigen land alleen maar financiele trammelant hebben. Wist je dat dat er best veel NL'ers naar Scandinavie verhuizen vanwege de crisis?
Als je dat weet, dan oordeel je wel heel hard. En ja, er zullen genoeg mensen zijn die die kant opgaan, maar niet iedereen heeft die mogelijkheid he? (om maar even van onszelf te spreken, door ons huis in het gaswinningsgebied en bijbehorende aardbevingen zullen we bij verkoop zelf zo'n 50.000 euro op moeten brengen). Ik heb zelf gelukkig werk (U W V, dus ik zie hoeveel mensen er werkloos zijn/raken) en ik ben normaal gesproken ook van de instelling als je maar wilt werken, maar nu gaat dat even niet zo op.