Ik denk dat Mompelientje op zich wel een punt heeft door opvallend te blijven, anders dan anderen zijn.. maar aan de andere kant is de situatie van iemand bijv in de 30 met 3 kleine kinderen, een koophuis, gedoe met kinderopvang en sowieso de verantwoordelijkheid voor een gezin totaal anders dan bijv een meisje van begin 20 die zich alleen om zichzelf druk hoeft te maken. Je kunt gewoon veel minder gewaagde stappen nemen om het maar te noemen.
Klinkt herkenbaar! mijn uitkering loopt nog tot mei en dan moeten we het ook doen van mijn man zijn salaris (mits ik nog geen nieuwe baan heb gevonden).
Maar toen jij in (2008??) geloof ik emigreerde was de crisis nog niet zoals nu... Ik kwam zelfs in 2010 hoogzwanger nog aan het werk. En ja ik deed ook vrijwilligers werk maar werd daardoor echt niet sneller aangenomen.sterker nog ik moest van de ww stoppen met vrijwilligers werk omdat hun vonden dat ik anders niet beschikbaar genoeg zou zijn voor gewoon werk. En dingen op je cv zetten die je niet gedaan hebt lijkt mij juust helemaal niet verstandig want wat als ze uitgerekend daarvan een referentie willen hebben? Ik moest zelfs al mn tijdelijke baantjes die ik tijdens de ww had schrappen want zo kwam het over alsof ik van baan naar baan hobbelde terwijl ik allemaal tijdelijke baantjes aannam on maar aan het werk te blijven. En are u kidding me 4?? Dat verdiende ik op mn 15e vanaf je 18e heeft een werkgever minimumloon waar hij zich aan moet houden en die ligt verrrr boven de 4...
Ik zou zeggen dat toen die tijd genaamd werk.nl mij heeft geholpen met verhuizing naar Scandinavie. Dat vonden ze een goed idee. Ik had een huurhuis, toen nog geen kinderen, hechte niet aan spullen. Dus de beslissing was makkelijk. Maar ik begrijp jouw kant dat jij het moelijk heb. Mijn zus zit ook indezelfde situatie. Wanneer je een koophuis heb kun je niet zo makkelijk weggaan.
Jij had in dit geval je vriend die daar vandaan komt en als je nog niet aan een huis vastzit of kinderen hebt dan is de keus wel makkelijk om te emigreren. Als je alleen bent of met een gezin waarvan er geen uit scandinavie komen dan is het een hele ommeslag en lijkt me moeilijk om dan je draai te kunnen vinden in scandinavie.
Het was best wel moelijk hoor om 20+ te zijn. Onervaren, mammie en pappie die ook arm waren (vergeleken met andere leeftijdgenootjes, die in de universiteit zitten en stufi ontvangen etc). Ik ging meteen werken, omdat ik al zag dat ik gewoon geen studie schuld wilde. De mensen die ik ken, momenteel dertigers, zoals ik nu, hebben crisis. Van twee verdieners naar 1 verdiener of allebei werkloos. Vast zitten aan een luxe koophuis. Helaas is de programma, dubbeltje op zijn kant de realiteit.
In m'n klas ken ik turkse, somalische of pakistaanse mamma's die hun draai kunnen vinden. Ik heb echt bewondering. Ze zijn dan kapper of hebben hun eigen kioskje etc. Ook ken ik duitsers, polen etc. etc. Die in hun eentje hier beland zijn. Hebben een shitty baantje (terwijl ze universiteit opleiding hebben). Zodra je werkend hier ben en belasting betaalt, krijg je heel veel benefits. Gratis het taal leren, gratis kursussen. Het is best gezellig hier. En je mag zelfs je kiendje meenemen naar de kursus of hebben een verblijf. Alles is super friendly here!
Tja meid ik heb precies hetzelfde gehad hoor, ook arme ouders en betaalde vanaf mn 14de mn kleding en alles zelf, heb ook heeel veel baantjes gehad. Heb een MBO opleiding afgerond en toen ging het grootste gedeelte van mijn loon naar mijn ouders. Uiteindelijk mijn man leren kennen, in een huisje gekomen waar de kakkerlakken over de grond liepen. Mijn man heeft keihard gewerkt naast zijn reguliere baan aan een eigen zaak. We willen niet kopen en verdienen nu modaal, net iets boven de grens van de woningbouw. Tja dan zitten we in een klein flatje met 900 euro huur, ik snap wel waarom mensen die een beetje verdienen gaan kopen. Misschien zijn mensen voor de crisis overmoedig geweest, weet dat wel zeker.. maar ja wat moet je.
Ja toen was je 14 vind ik 4 gulden echt niet weinig. Ik verdiende precies t zelfde op mn 16e bij de c1000 als cassiere. En voor die leeftijd toch echt geen shittie baantje.(edit in de war bedoel 4) Heb op mn 17e fulltime tomaten geplukt voor 4.50 bruto per uur dat was pas een shittie baantje haha. Mn handen waren na 4mnd gewoon groen en kon poetsen tot ik een ons woog maar ging er echt niet vanaf haha
De meest shitty baantje die ik had waren nietjes eraf halen van documenten, en dan 8 uren lang. Stond erop bij Tence: Administratief bulk werk. Ik dacht meer aan nummers invoeren wat ik geleerd had tijdens m'n stage, maar nee hoor...
haha mijn meest shitty baan: pillen en capsules uitdrukken uit strips, heeele dag lang. Aan het einde van de dag waren mn vingers kapot en helemaal gekleurd van die pillen.. kan nooit gezond geweest zijn
Haha ik heb ook nog in de zomer op scheveningen gewerkt in de horeca. Moest ik met een tandenborstel (ja echt een tandenborstel) en schuurmiddel de roestplekken van witte tegels afschrobben..
Weet je wat ik een leuke baan vond en je hoeft geen werkervaring te hebben? Postkamer Medewerker. Je ontvangt post en je opent de enveloppen en je gaat naar afdeling naar afdeling. Je hebt je eigen kantoortje met eigen computer. Ik vond het ontzettend leuk. Er zijn vast grote bedrijven die een postkamer medewerker nodig hebben. Er zijn zoveel bedrijven, je zou gewoon open sollicitatie brieven opsturen naar verschillende grote bedrijven.
Wij zitten ook vast een koophuis, helaas niks luxe hoor en veel te klein voor ons. Helaas was huren geen optie, moest je +8 jaar voor ingeschreven staan en ml verdient daar teveel voor. Nu werken we allebei gelukkig nog, maar toch, het is wel erg vervelend om eraan vast te zitten. Mensen doen aldoor maar net alsof je wanneer je een huis op 2 inkomens koopt je een megagrote villa hebt, maar hallo, hier in Nederland zijn/waren huizen gewoon erg duur. (wij hebben gelukkig een hypotheek op "maar" ruim 1 inkomen, maar toch is het veel geld waar je elke maand aan vastzit).
In industrie terreinen heb je zoveel grote bedrijven (die niet adverteren op internet), er zal vast een gaatje zitten of iemand die op zwangerschapsverlof gaat ofzo. Maar er is altijd een bedrijf waar een facilitaire dienst medewerker werkt oftewel postkamer medewerker. En het is een simpele job die ok betaalt waar je geen ervaring moet hebben. Check Vacature Medewerker Postkamer
*heb niet alles gelezen* Maar, ja, er zijn banen, maar er zijn ook bijzonder veel mensen die een baan zoeken en zijn er bijvoorbeeld ontzettend veel fulltime banen. Om nu te stellen dat mensen meer hun best moeten doen en dan wel een baan vinden, is een beetje kort door de bocht. Dat laatste ga ik dus absoluut niet doen met een klein kindje, daar zou ik ontzettend spijt van krijgen later. De enige reden dat ik dat zou doen is als mijn man ook thuis komt te zitten. Die heeft momenteel gelukkig een goede baan, maar door hoge vaste lasten hebben we evengoed veel uitgaven. Bijna alle banen in deze regio vragen een zodanige flexibiliteit dat het voor mij niet haalbaar is, maar waar ik kan, solliciteer ik toch. 1 Keer in ruim 8 maanden een telefonisch gesprek gehad, maar daar kwam uit dat het niets voor mij zou zijn, omdat je per direct opgeroepen kunt worden. Dat lukt niet met een kindje en geen achtervang. Het is best moeilijk. Ze willen moeders aan het werk hebben, maar bijna alle parttime banen vragen een zodanige mate van flexibiliteit dat het niet lukt om dat te combineren. Ik ben er nog niet uit wat ik ga doen straks. Budgetteren doen we hier ook al een hele tijd.
Jammer dat sommigen hier doen alsof het allemaal wel meevalt, het vinden van een baan. Als je maar hard genoeg zoekt en goede wil toont, vind je écht wel iets. Ja, ja... Was het maar zo makkelijk.