Ach de eeuwige discussie. Ook ik kon eerst niet stoppen. Van alles geprobeerd, heb het spreekuur bij de ha platgelopen. Maar echt helemaal stoppen lukte gewoon echt niet! (Ik ben tijdens een pnd per ongeluk zwanger geraakt) Maar ipvhulp van mijn omgeving kreeg ik alleen rot opmerkingen en werd er achter mn rug om gesproken. Ik kan je vertellen dat dat niet helpt. Tuurlijk weet ik dat roken slecht is, tuurlijk wil ik stoppen, maar ik voel me rot en het stoppen lukt gewoon niet. Ik ben bij de 12 weken met veel pijn en moeite gestopt... Probeer je zus niet te veroordelen maar vraag of je kunt helpen. Daar schieten jullie beiden meer mee op lijkt me.
Ik heb ook gerookt in mijn zwangerschap omdat ik het eerlijk gezegd heeeeeel moeilijk vond om te stoppen, mede door alle stress wat ik had. Zodra ik al dacht aan stoppen schoot mijn bloeddruk omhoog. Ik ben gelukkig wel van een gezonde dochter bevallen met 41 weken van 4 kilo en 52 cm. Ik rookte wel stiekem omdat iedereen wel een mening heeft. Daar kon ìk juist weer pissig om worden.
Nou lekker mens ben jij zeg. Over een ander oordelen is altijd zo lekker makkelijk. Ga nou over een tijdje geen topic plaatsen met "ik wil graag weer een band met mijn zus" want je verpest het nu voor jezelf he. Leven en laten leven. Je hebt het nu een paar keer aangegeven bij je zus, nu laten rusten en niet zo doordrammen!!
Laat ik even voorop stellen dat ik haar helemaal niet dagelijks loop te bestoken met vooroordelen. Bij ons in de familie hebben veel mensen last van ernstige hart en vaatziekten. (maar ze roken er nog wel gewoon bij) Benen worden afgezet etc. Dan zou je toch anders moeten willen. In iedergeval, toen zij aangaf bijna 2 jaar geleden graag een kindje te willen. Heb ik eerst een tijdje gewacht om te zien wat ze zou doen, en daarna heb ik haar gevraagd waarom ze er niet over nadacht te gaan stoppen met roken. Nou allemaal domme argumenten, en ik heb daar mijn mening gewoon over gegeven op een normale manier. Aangegeven dat het voor de baby veel beter zou zijn, maar zeker ook voor haarzelf, gezien onze familie geschiedenis. Maar het is gewoon praten tegen dovemansoren. Ik heb aangegeven haar te willen helpen, maar als er al geen goede wil is, ja dan gaat het niet lukken. Ik blijf er nu niet steeds wat over zeggen. Maar als ik haar zie, en ze gaat er weer 1 opsteken, en weer, dan kan ik dat gewoon weg niet begrijpen. Een babytje zou dan toch echt een reden moeten zijn om te willen stoppen. Maar het komt niet aan. Evenals dat belachelijke gezuip terwijl ze weet dat ze zwanger had kunnen zijn. Ik vind dat onvolwassen. Jij kiest voor een kind, gedraag je er dan ook na. Dan ga je toch niet een aantal keren vlak na elkaar stront lazerus worden. En dan nu bij mn ma gaan zitten miemelen "tja..als het vruchtje er maar niets van heeft opgelopen.." Ja HALLO! had je dat even fijn eerst bedacht. Ik weet ook dat ik deze dingen niet voor haar kan veranderen. Maar als ze om mijn mening vraagt dan geef ik hem wel, en gewoon zo als ik er over denk. Toen we laatst een weekend weg gingen dronk zij continu wodka met ijs. De volgende ochtend vroeg ik haar waarom ze dat deed, wetende dat ze zwanger zou kunnen zijn. En toen zei ze iets in de trant van, acht ja, als ik een positieve test heb dan stop ik wel. Ik heb ook aangegeven dat het beter is om voor die tijd te stoppen. Maar dan krijg je zo'n antwoord van "Het is ook beter om niet elke dag je haar te wassen" Nou schiet mij dan maar lek... Als ik dan hoor van mijn ma dat ze er nu ineens toch wel mee zit.. dan kan ik daar geen begrip voor opbrengen nee. Kom op je bent volwassen, handel er dan tenminste een klein beetje naar!
Nee hoor dat komt er zeker niet, want je weet niets van de band die ik heb met mijn zus. Maar dat neemt niet weg dat ik niet van mening mag verschillen met haar. Ik heb alleen aangegeven dat ik het moeilijk vind hier mee om te gaan, en het niet kan begrijpen dat ze dit blijft doen. Ik dram dus helemaal niet nog steeds door. En heel knap van jou dat je mij via een forum kunt beoordelen of ik een lekker mens ben of niet
Maar blijkbaar heb jij het wel geprobeerd, en hulp gezocht. Dat is in iedergeval toch al heel goed van je! Ik veroordeel haar niet, ik heb geprobeerd haar echt te helpen, maar ze staat er bij niemand open voor. Dat vind ik moeilijk.
Ik zou m'n mond niet kunnen houden. Ze zal wel boos worden misschien, maar dan kun jij achteraf in ieder geval tegen jezelf zeggen dat je haar bewust heb geprobeerd te maken. Ik kan er echt heel slecht tegen in ieder geval, die smoesjes en de schone schijn. En niets anders dan een andere verslaving, in mijn ogen tenminste.. alleen omdat roken geaccepteerd is in de maatschappij, betekent dat niet dat je haar niet op de gevaren mag wijzen.
Ik ken dit stukje. Om die reden heb ik ook nooit gedronken vanaf het moment dat wij een kinderwens hadden. Je kunt niet alles voorkomen. Maar stoppen met het drinken van alcohol, in welke hoeveelheid dan ook,is er voor mij 1 van.
Wat betreft het zuipen. Ik liet netjes de drank staan. En raakte niet zwanger. Toen gingen we sinterklaas vieren met de fam en ja toen heb ik ook ietsjes te veel gedronken. En uitgerekend toen was ik zwanger. Voor de zwangerschap van de tweede dronk ik elk weekend een wijntje of drie alleen in t weekend en heb dit gedaan tot ik positief testte daarna geen druppel meer gedronken..
Roken is een verslaving en zo lang zij het niet wil opgeven kun je daar niets aan doen. Mijn vader heeft longkanker in een vergevorderd stadium en blijft ook roken. En weet je, ze praten het ook allemaal goed voor zichzelf. Daar kom je gewoon niet tegenaan. Ik weet trouwens waar ik het over heb, ik heb zelf jarenlang gerookt en ben nu een paar jaar gestopt. Argumenten helpen gewoon niet, plaatjes van vieze zwarte longen op sigarettenpakjes helpen niet, roken gerelateerde ziektes in de familie helpen niet (heb ik zelf ook ervaring mee), 'gezeur' over het roken helpt niet... niet, zolang de roker het zelf niet wil opgeven. Saja, als ik had geweten dat je van alcohol drinken zwanger wordt had ik me de hele mmm wel kunnen besparen. Sorry, ik weet dat je het niet zo bedoeld hebt, hoor, maar kon het niet laten.
Bloempjeroos, ik begrijp je helemaal hoor! Kan hier ook ontzettend boos over worden. Over dat drinken gesproken, ze wist dan nog niet dat ze zwanger was, maar ze wist dondersgoed dat de kans er wel inzat, dan ga je jezelf niet volgieten.Punt. En over roken tijdens de zwangerschap, kan ik me ook ontzettend druk om maken. Kan er wel gezegd worden dat je je met je eigen zaken moet bemoeien en dat het hun leven is, maar IEMAND moet toch voor het ongeboren kind opkomen?? :x En ik kan echt niet begrijpen dat iemand die 2 jaar (!!) erover gedaan heeft om zwanger te raken zo leeft, echt ONBEGRIJPELIJK... Sorry, maar dit soort dingen blijven bij mij een gevoelig onderwerp...
En als het kind er eenmaal is en moeders zet het regelmatig op een zuipen en steekt de een na de ander op met babylief in haar armen? Nee, dan schreeuwt iedereen moord en brand,maar omdat het kind er nog niet is mag je je er niet mee bemoeien.
Nee hoor je kan er best wat van zeggen. Maar niet door blijven gaan, dan gooi je alleen maar je eigen glazen in en helpen doet het niet.
Ik ben ook niet iemand die snel wat zegt, maar op zo'n moment zou ik echt wel een opmerking maken in de trant van "nee dat moet jd zeker niet nemen, je kunt beter nog een sigaret opsteken!" Toen ik zwanger was had ik een coctailparty op de verjaardag vzn een goede vriendin. Een andere aanwezige was evenlang zwanger als mij en die zat dus vrolijk een coctail met alcohol weg te werken, terwijl er voor de niet drinkers speciaal coctails zonder alcohol werden grmaakt. En zij vond mij pietluttig want je kan best af en toe een drankje nemen...crazy world.
Ik begrijp uit je verhaal dat je, je zus er al op aangesproken hebt, wat eindigde in ruzie. Je hebt het aangegeven, en klaar is het. Dat je er moeite mee hebt kan ik me helemaal voorstellen, mijn vriendin rookte ook gewoon door toen ze zwanger was. (Weliswaar van 1 pakje per dag naar 3 sigaretten per dag wat ik voor haar ook "knap" vond want ze was en is nog steeds erg verslaafd). Meer kun je niet doen. Mijn vriendin is een top moeder, ze rookt nog steeds maar dan buiten. Maar het drinken tja, ik ben ook nog niet zwanger, en ja ik let op wat ik drink, maar als ik met mijn vriendinnen ga stappen ga ik niet rekening houden met stel dat ik nu zwanger zou zijn wat dan..... Dan kan ik beter iedere keer na mijn eisprong maar beter niet meer gaan stappen.... En in de eerste 6 weken heb je nog geen bloedband met het kindje. Let wel, ik zeg niet dat je mag zuipen, maar n keer kan geen kwaad.